«Γέροντα, όταν πεθάνει ο άνθρωπος, συναισθάνεται αμέσως σε τι κατάσταση βρίσκεται;» Διαβάστε τι απαντά στην απορία για την κατάσταση αυτή ο Άγιος Παίσιος ο Αγιορείτης.
Ναι, συνέρχεται και λέει «τι έκανα;», αλλά «φαϊντά γιόκ», δηλαδή δεν οφελεί αυτό. Όπως ένας μεθυσμένος, αν σκοτώσει λ.χ. την μάνα του, γελάει, τραγουδάει, επειδή δεν καταλαβαίνει τι έκανε, και όταν ξεμεθύσει, κλαίει και οδύρεται και λέει «τι έκανα;», έτσι και όσοι σ’ αυτήν την ζωή κάνουν αταξίες είναι σαν μεθυσμένοι.
Δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν, δεν αισθάνονται την ενοχή τους. Όταν όμως πεθάνουν, τότε φεύγει αυτή η μέθη και συνέρχονται. Ανοίγουν τα μάτια της ψυχής τους και συναισθάνονται την ενοχή τους, γιατί η ψυχή, όταν βγεί από το σώμα, κινείται, βλέπει, αντιλαμβάνεται με μια ασύλληπτη ταχύτητα.
Διδαχές του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη: Ο πνευματικός πατέρας της εποχής μας
Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924–1994) αποτελεί μία από τις πιο φωτεινές μορφές της σύγχρονης Ορθοδοξίας. Η ζωή του, ταπείνωση και η διδασκαλία του άγγιξαν και συνεχίζουν να αγγίζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Μέσα από τις απλές, αλλά βαθιά θεολογικές διδαχές του, προσέφερε ελπίδα, παρηγοριά και πνευματικό προσανατολισμό σε όσους τον επισκέπτονταν ή μελετούσαν τα λόγια του.
Η προσευχή και η εμπιστοσύνη στον Θεό
Ο Άγιος Παΐσιος δίδασκε την αδιάλειπτη προσευχή ως τον θεμέλιο λίθο της πνευματικής ζωής. «Να λες το Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με, και να μη σταματάς», συμβούλευε. Τόνιζε τη σημασία της απλότητας και της εμπιστοσύνης στον Θεό: «Μην ανησυχείς. Ο Χριστός θα το κανονίσει καλύτερα απ’ ό,τι εσύ νομίζεις». Για τον ίδιο, ακόμα και το παραμικρό πρόβλημα μπορεί να λυθεί με πίστη και υπομονή.
Η ταπείνωση ως πηγή χάριτος
Η ταπείνωση ήταν για τον Άγιο Παΐσιο η ανώτερη αρετή. «Η ταπείνωση φέρνει τη Χάρη του Θεού, ενώ η υπερηφάνεια τη διώχνει», έλεγε συχνά. Ο άνθρωπος που ταπεινώνεται, αποκτά καθαρό νου και ειρήνη στην καρδιά του. Προειδοποιούσε ότι ακόμη και η πνευματική πρόοδος μπορεί να γίνει παγίδα, αν συνοδεύεται από εγωισμό.
Η αντιμετώπιση του πόνου και των δοκιμασιών
Μία από τις πιο σημαντικές παρακαταθήκες του Αγίου Παϊσίου ήταν η θεώρηση του πόνου και των δοκιμασιών ως ευκαιρίες πνευματικής ωρίμανσης. «Ο πόνος εξαγνίζει την ψυχή, την κάνει διαμάντι», έλεγε. Προέτρεπε τους ανθρώπους να μην γογγύζουν στις δυσκολίες αλλά να τις υπομένουν με καρτερία. Τις δοκιμασίες τις έβλεπε σαν «επιστολές του Θεού», που έχουν κάποιο βαθύτερο σκοπό.
Η αγάπη και η διάκριση
Ο Άγιος Παΐσιος τόνιζε την ανάγκη για διάκριση στην πνευματική ζωή, σε συνδυασμό με αγάπη για τον πλησίον. Δεν αρκεί να είσαι καλός άνθρωπος – πρέπει να έχεις και πνευματική κρίση. Στηλιτεύοντας τον άκριτο ζήλο, έλεγε: «Ο καλός λογισμός είναι προσευχή, ο κακός είναι βλασφημία». Μιλούσε για την ανάγκη να βλέπουμε τους άλλους με κατανόηση και να συγχωρούμε: «Μην κοιτάς τα λάθη των άλλων. Κοίταξε να διορθώσεις τον εαυτό σου».
Προφητείες και πνευματική εγρήγορση
Ο Άγιος Παΐσιος έδωσε και πολλές προφητείες που συγκλονίζουν, πάντοτε όμως με έμφαση στη μετάνοια και την πνευματική αφύπνιση. Έλεγε ότι οι άνθρωποι θα περάσουν δύσκολες μέρες, αλλά η ελπίδα δεν θα χαθεί: «Ο Θεός θα βάλει την υπογραφή Του και δεν θα την πάρει πίσω».
Το μήνυμα του Αγίου Παϊσίου σήμερα
Η φωνή του Αγίου Παϊσίου συνεχίζει να ακούγεται επίκαιρη. Σε έναν κόσμο γεμάτο ανασφάλεια, θόρυβο και σύγχυση, οι διδαχές του αποτελούν πυξίδα επιστροφής στην εσωτερική ειρήνη και στην εν Χριστώ ζωή. Ο ίδιος είπε: «Η ψυχή του ανθρώπου γεμίζει μόνο με τον Χριστό. Όλα τα άλλα είναι φούσκες».
Ο Άγιος Παΐσιος μας καλεί όχι μόνο να πιστεύουμε αλλά και να ζούμε την πίστη μας με αγώνα, διάκριση, αγάπη και ελπίδα.
