Εδώ και λίγο καιρό ο μισόκαλος και μισάνθρωπος διάβολος εξαπέλυσε νέο πόλεμο κατά των ανθρώπων.
Μέσω των οργάνων του εφηύρε τη λεγόμενη «γρίπη των χοίρων» και έτσι όχι απλώς απειλεί την υγεία των ανθρώπων αλλά και τους γεμίζει εκ νέου με άγχος, με ανασφάλεια, με απελπισία.
Τα αποτελέσματα αυτού του δεινού απεδείχθηκαν δεινότερα για τους Οικουμενιστές φιλενωτικούς. Η ελπίδα της πολυπόθητης «ενώσεως», του κοινού ποτηρίου δηλαδή, μετά των παπικών δείχνει να εξέλιπε. Το ιερό ποτήριο- όπως την αντιλαμβάνεται ο καθείς αυτήν την «ιερότητα»- θεωρήθηκε ως εστία μολύνσεως και έτσι απαγορεύθηκε η κοινωνία στους παπικούς της Αυστραλίας (προς το παρόν). Η είδηση ως κεραυνός εν αιθρία- αν και πολλοί πάντοτε βοούσαν ότι στο Βατικανό δεν είναι τόσο αίθρια τα πράγματα- προκάλεσε ταραχή στους φιλενωτικούς κύκλους που πλέον δεν μπορούν να συγκοινωνήσουν με τους ποθητούς αδελφούς τους.
Τι θα απογίνει τώρα η ένωση; Μήπως όλα θα γκρεμιστούν; Προσπάθειες, συνέδρια, λόγοι, δώρα, τραπεζώματα, πήγαινε- έλα κλπ; Ίσως και αυτός χιλιοειπωμένος κυριακός λόγος: «ίνα πάντες εν ώσι» θα μείνει ανεκπλήρωτος;
Κάποιοι κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μας πείσουν ότι οι παπικοί έχουν αποστολική διαδοχή, έγκυρα μυστήρια και γενικότερα χάρη Θεού. Χρησιμοποίησαν περίπλοκες θεολογικές αλχημείες και ανεδείχθηκαν σε εξαιρετικούς θεολογικούς εφευρέτες. Οι αντίθετοί τους- οι παραδοσιακοί Ορθόδοξοι- πάντοτε τους έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου πως όλα αυτά είναι ξένα προς τις εμπειρίες των πραγματικών επιστημόνων της θεολογίας, των Αγίων Πατέρων. Πόσοι από αυτούς τους θεοφόρους άνδρες δεν υπέγραψαν δια των ιερών ιδρώτων τους ακόμη και δια των αγιασμένων αιμάτων τους ότι οι εκτός Εκκλησίας- άρα και οι Παπικοί- δεν έχουν χάρη Θεού. Όσες φορές οι Ορθόδοξοι προσπαθούν να τους δείξουν πως από μόνοι τους οι παπικοί αρνούνται και βλασφημούν την θεία χάρη αυτοί όχι απλώς κωφεύουν αλλά και τους κατηγορούν ως φανατικούς, μισαλλόδοξους και ξεροκέφαλους.
Τι έχουν να πούν τώρα πού όχι μόνον διά των δογμάτων τους αλλά και διά των πράξεών τους προσυπογράφουν την πλήρη απόρριψη της θείας χάριτος και διατρανώνουν κατ’ ουσίαν την πλήρη απιστία στην… πίστη τους;!
Βέβαια, δεν θα εκπλαγούμε εάν δούμε κάποιον εκ των ορθοδόξων οικουμενιστών να τους υπερασπίζεται με μένος, το έχουμε ζήσει ήδη πολλάκις…
Αδελφοί μας αγαπημένοι, που έχετε ακολουθήσει την τόσο ψεύτικα φωταγωγημένη, πλην όμως απατηλή και ολέθρια οδό του Οικουμενισμού και του συγκρητισμού σας απευθύνουμε τους λόγους τούτους με ιδιαίτερο πόνο και αγάπη, διότι είστε πατέρες και αδελφοί μας και ποθούμε να είμαστε ενωμένοι με πλήρη συμφωνία και θερμή αγάπη όπως οι άγιοι!
Γι’ αυτό, πατέρες και αδελφοί,
Σας παρακαλούμε μην υποχρεώνετε τους Ρωμαιοκαθολικούς να δεχθούν με το ζόρι πράγματα που δεν θέλουν. Όταν δηλώνουν με ειλικρίνεια ότι αρνούνται την θεία Χάρη εσείς μην φωνάζετε πως Την κατέχουν. Σεβαστείτε τουλάχιστον την ελευθερία τους! Ή όταν φανερώνουν οι πράξεις τους πως δεν πιστεύουν ούτε καν στην μεταβολή των Τιμίων δώρων σε Σώμα και Αίμα Χριστού, εσείς μην αγωνίζεστε να τους παρουσιάσετε ως μέλη της Εκκλησίας.
Σας παρακαλούμε μην λέτε ψέματα στους αιρετικούς ότι είναι το ίδιο, με εμάς ότι είναι και αυτοί Εκκλησία, ότι έχουν και αυτοί κομμάτι της αλήθειας (;!) κλπ. Είναι κρίμα να τους δικαιολογούμε και έτσι να τους βυθίζουμε στην πλάνη.
Σας παρακαλούμε μην δείχνετε σ’ αυτούς τους συνανθρώπους μας, που παραδέρνουν στο πέλαγος του ψεύδους, πως δεν είστε βέβαιοι και απόλυτοι για την μοναδικότητα και αρτιότητα της Πίστης μας, της Εκκλησίας του Χριστού και των μυστηρίων Της. Έτσι νομίζουν ότι και εσείς δεν βρίσκεστε στην σιγουριά του λιμανιού.
Σας παρακαλούμε εάν παρ’ ελπίδα όλα όσα κάνετε τα πιστεύετε ως ορθά και έχετε την γνώμη- φευ της βλασφημίας, αλλά ειπώθηκε και αυτό- ότι πρέπει να υπερβείτε τους Αγίους Πατέρες, ανακρίνετε τους εαυτούς σας σύμφωνα με την ασκητική παράδοση της Εκκλησίας μας και οπωσδήποτε θα ανακαλύψετε σε τι φταίξατε. Διότι όλα τα παραπάνω εδράζονται στην βαθύτερη πνευματική χαλάρωση και αλλοτρίωση.
Σας παρακαλούμε ενωθείτε ορθά πρώτα εσείς με την ορθόδοξο Αγιοπνευματική Παράδοση και έπειτα οι αιρετικοί θα ελκυσθούν από την αλήθεια και το φως της ζωής σας που θα είναι η απρόσβλητη πιστοποίηση των λόγων σας. Τότε πολύ σύντομα θα επέλθει η πολυπόθητη ένωση εντός της Μητρός μας Εκκλησίας. Αμήν, γένοιτο!
Τελειώνοντας αυτές τις ελάχιστες και απλοϊκές αράδες αδυνατούμε να παραβλέψουμε τον οξύ κνησμό των δακτύλων μας που θέλουν να σχολιάσουν και την στάση των «ημετέρων» έναντι της προαναφερθείσας παπικής γελοιότητος.
Μετά βαθυτάτης λύπης είδαμε να υφέρπουν και στα μέρη μας γνώμες παρόμοιες ή να απαντούνται αυτές δια ανοήτων- εξ επόψεως πίστεως- επιστημονισμών. Το φαινόμενο του πιθηκισμού και πάλι εντονότατο… Όμως δεν φοβούμαστε, δεν ταραζόμαστε καθόλου, εδώ στην Ορθοδοξία, υπάρχει η Αλήθεια και δεν υπάρχει τόπος για τέτοιες πλάνες και κίβδηλες καταστάσεις. Εδώ, η αγία και θαυμαστή ζωή της Εκκλησίας έχει αποδείξει στην πράξη τι σημαίνει να κοινωνά κάποιος από το ποτήριον της Ζωής το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας.
Ξεχάσαμε τους Αγίους κληρικούς που εξαιτίας της κατανύξεως αδυνατούν να ολοκληρώσουν το μυστήριο; Ξεχάσαμε τις πολλές μαρτυρίες πρώην άπιστων που μετέλαβαν αντί του είδους του άρτου και του οίνου πραγματικές σάρκες και αίμα; Ξεχάσαμε τους ανά τον κόσμο κληρικούς πού κοινωνούν αρρώστους σε βαρύτατες και επικινδυνότατες καταστάσεις και κατόπιν καταλύουν το υπόλοιπο της Θείας Κοινωνίας από τα ίδια ιερά σκεύη (κι ας είναι και μπακιρένια…);
Αδελφοί, «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου» διότι οι καιροί είναι πονηροί. Ας πλησιάσουμε το Θείο Ποτήριο της Ζωής «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης» και ας αποθέσουμε στα χέρια Του «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών». Αυτό έχουμε ανάγκη απόλυτη για να αισθανθούμε ασφαλείς και υγιείς από κάθε πνευματική γρίπη.
