Του Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης
Αν ανάβεις καντήλια στις εικόνες και δεν έχεις αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον σου αν είσαι φιλάργυρος και φιλόνικος η θρησκεία σου είναι ματαία.
Γιατί ανάβω το καντήλι;
Μου θυμίζει ότι όπως ο Θεός είναι φως, έτσι πρέπει να είναι και η ζωή μας φωτεινή.
Είναι ο έλεγχος στα σκοτεινά μας έργα.
Είναι μία δική μας θυσία ένδειξη ευγνωμοσύνης και αγάπης για το Χριστό πού θυσιάστηκε για μας.
Είναι το φόβητρο στις δυνάμεις του σκότους που προσπαθούν να απομακρύνουν το νου του ανθρώπου και τις προσευχές του, από το φως πού είναι ο Θεός.
Όπως το καντήλι καίγεται μέσα στο λάδι έτσι και εμείς πρέπει να ζητάμε το έλεος του Θεού για τις αμαρτίες μας καίγοντας το δικό μας θέλημα και κάνοντας το θέλημα του Θεού.
Όπως δεν ανάβει το καντήλι χωρίς τα δικά μας χέρια έτσι και εμείς δεν θα είχαμε το φως αν ο Χριστός και Θεός μας δεν είχε έρθει στη γη.
