Εορτολόγιο: Ανανίας, Νίνος, Θηρεσία, Ρωμανός, Ρωμάνα, Ρωμανή.
1 Οκτωβρίου: Όσιος Ρωμανός ο Μελωδός – Οι πληροφορίες για τον βίο του οσίου Ρωμανού δυστυχώς είναι λίγες. Έζησε ή τον 6ο αιώνα μ.Χ. επί του βασιλέως Αναστασίου του Α’ ή κατά μία άλλη εκδοχή, τον 8ο αιώνα μ.Χ. επί τού βασιλέως Αναστασίου του Β’.
Γεννήθηκε στην Έμεσα της Συρίας και σύμφωνα με ανώνυμο ύμνο ήταν εβραϊκής καταγωγής.
Αρχικά είχε χρηματίσει διάκονος στην εκκλησία της Βηρυτού. Κατόπιν μετέβηκε στην Κωνσταντινούπολη και έμεινε στα κελιά τού Ναού της Θεοτόκου.
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Ο Ρωμανός είχε μέτρια παιδεία και το ποιητικό ταλέντο του ήταν ακόμα άγνωστο. Διεκατέχετο όμως από μία βαθιά πίστη στην σεπτή μνήμη της Παναγίας της Παρθένου και τακτικά παρακολουθούσε στον Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών τις κατανυκτικές ολονυκτίες. Σε μία τέτοια, στην γιορτή των Χριστουγέννων, που παραβρέθηκε η ψυχή του γέμισε με κατάνυξη και όταν γύρισε στο κελί του είδε όνειρο την Παναγία να του προσφέρει ένα βιβλίο και να του λέει να το καταφάει. Ο Ρωμανός από την επίδραση τού ονείρου συνέθεσε για την γέννηση τού Χριστού το τροπάριο «Ἡ Παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει καὶ ἡ γῆ τὸ σπήλαιον τῷ ἀπροσίτω προσάγει..». Από την στιγμή αυτή η ποιητική επιφοίτηση του οσίου Ρωμανού έμεινε άσβεστη και αναδείχτηκε ο εξωχότερος και μεγαλύτερος μελωδός της Εκκλησίας μας.
Ο Ρωμανός έγραψε χίλιες περίπου συνθέσεις από τις όποιες διασώθηκε μόνο το ένα δέκατο. Πολυποίκιλα τα θέματά του. Ύμνησε όλους σχεδόν τους Αγίους και τις εορτές της Χριστιανικής Εκκλησίας. Ανεξάντλητος στις συλλήψεις και στον πλούτο ιδεών, γνωρίζοντας τον τρόπο να προσδίνει πρωτοτυπία ακόμη και στα πιο κοινά θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς θέματα. Το χωρίς χάρη πολλές φορές υλικό του (γεγονότα και βίος Αγίων) μπορούσε να το μετατρέψει σε ζωντανό δραματικό πίνακα. Τα πρόσωπα των Αγίων αλλά και της Παναγίας και του Χριστού παρουσιάζονται απόλυτα ζωντανά χωρίς τίποτα το νεκρικό ή απόκοσμο.
Η ποίηση του Ρωμανού του Μελωδού εκφράζει την ίδια την εποχή του, τους πόθους και τις ελπίδες εκείνων των ανθρώπων. Γι΄ αυτό και το έργο του δεν εξετάζεται μόνο από Θρησκευτικής άποψης ή λογοτεχνικής αλλά και ιστορικής και λαογραφικής. Η γλώσσα του απλή, χωρίς στόμφους και όπου παρουσιάζεται ρητορική μακρολογία επειδή έτσι επιβαλλόταν από την ανάγκη των τότε λειτουργικών πλαισίων, αυτή γίνεται χωρίς να κουράζει. Γενικά οι φράσεις του περιέχουν μια πλαστικότητα, μεστή νοημάτων κατά μια άψογη τεχνική όπως παραδέχονται ειδικοί.
Ο διάσημος Γερμάνος βυζαντινολόγος καθηγητής Κρουμβάχερ, πλέκει το εγκώμιο του Ρωμανού. Η κριτική, λέει, ανακήρυξε τον Ρωμανό σαν τον μεγαλύτερο ποιητή του Βυζαντινού αιώνα, αληθινό Πίνδαρο αυτού. Κατείχε ανεξάντλητο πλούτο ιδεών, ανυπέρβλητη πλαστικότητα φράσεως, μεστή και δυνατή γλώσσα, θησαυρό αρμονίας ποικίλων και καλλιτεχνικών ρυθμών.
Ο Ρωμανός χρησιμοποίησε το ποιητικό εκείνο είδος πού λέγεται εκκλησιαστικός Ύμνος και του χάρισε την τελειότερη μορφή. Ο Ύμνος αποτελείται από το Κοντάκιον (προσόμοιον ή κουκούλιον), τους Οίκους και το Εφύμνιον και στηρίζεται πάνω στο νόμο της Ισοσυλλαβίας και ομοτονίας. Μαζί με το ποιητικό κείμενο συνέθετε ο ίδιος και τη μουσική ή έδενε το νέο ποίημα πάνω σε παλιότερη μουσική σύνθεση. Θεματικά τα έργα του αναφέρονται περισσότερο σε γεγονότα της ζωής του Χριστού και σε ιερά πρόσωπα της Γραφής, όπως και σε βίους άγιων. Το είδος αυτό της ποίησης κυριαρχεί και σήμερα στην εκκλησιαστική ποίηση.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς σάλπιγξ θεόληπτος, τῶν οὐρανίων ᾠδῶν, ἐνθέως ἐφαίδρυνας, τὴν Ἐκκλησίαν Χριστοῦ, τοὶς θείοις σου ἄσμασι, σὺ γὰρ τῆς Θεοτόκου, ἐμπνευσθεῖς τὴ ἑλλάμψει, ἔνθεος ὑμνηπόλος, ἐγνωρίσθης ἐν κόσμῳ, διὸ σὲ πόθω τιμῶμεν, Ρωμανὲ Ὅσιε.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Ἐν σοὶ Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ᾽ εἰκόνα· λαβὼν γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ῥωμανὲ τὸ πνεῦμά σου.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
331 π.Χ. – Ο Αλέξανδρος ο Μέγας νικά τον Δαρείο Γ΄ της Περσίας στη μάχη των Γαυγαμήλων.
366 – Εκλέγεται ο Πάπας Δάμασος Α΄.
959 – Ο Έντγκαρ Α΄ ο Ειρηνικός γίνεται βασιλιάς της Αγγλίας.
965 – Εκλέγεται ο Πάπας Ιωάννης ΙΓ΄.
1553 – Στέψη της βασίλισσας Μαρίας Α΄ της Αγγλίας.
1730 – Ο Αχμέτ Γ΄ αναγκάζεται να εγκαταλείψει το θρόνο.
1791 – Πρώτη σύνοδος της Γαλλικής Νομοθετικής Συνέλευσης.
1795 – Η επαναστατική Γαλλία προσαρτά τις Αυστριακές Κάτω Χώρες (σημερινό Βέλγιο).
1800 – Η Ισπανία παραχωρεί τη Λουιζιάνα στη Γαλλία με την Τρίτη Συνθήκη του Σαν Ιντελφόνσο.
1811 – Το πρώτο ατμόπλοιο που πλέει στον ποταμό Μισσισσιππή φτάνει στη Νέα Ορλεάνη.
1827 – Ρωσοπερσικός πόλεμος (1826-1828): Ο ρωσικός στρατός με επικεφαλής τον Ιβάν Πασκέβιτς καταλαμβάνει το Γερεβάν, τερματίζοντας μία χιλιετία μουσουλμανικής κυριαρχίας στην Αρμενία.
1829 – Ιδρύεται το Νοτιοαφρικανικό Κολλέγιο στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής.
1843 – Εκδίδεται στο Λονδίνο η εφημερίδα News of the World.
1861 – Κυκλοφορούν τα πρώτα ελληνικά γραμματόσημα, με παράσταση της κεφαλής του Ερμή, τα οποία τυπώθηκαν στο Παρίσι.
1873 – Εκδίδεται η Εφημερίς του Δημήτριου Κορομηλά, η πρώτη καθημερινή εφημερίδα της Αθήνας.
1887 – Η Βρετανική Αυτοκρατορία κατακτά το Βαλουχιστάν.
1890 – Το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ιδρύει το Εθνικό πάρκο Γιοσέμιτι.
1891 – Ανοίγει τις πύλες του το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ στην Καλιφόρνια.
1898 – Ιδρύεται το Πανεπιστήμιο Οικονομικών και Διοίκησης Επιχειρήσεων της Βιέννης με το όνομα K.U.K. Exportakademie.
1898 – Κυκλοφορεί η Ποδηλατική και Αθλητική Επιθεώρησις της Ανατολής, το πρώτο αθλητικό έντυπο στην Ελλάδα, έκδοση του Ποδηλατικού Συλλόγου Αθηνών, πρόεδρος του οποίου είναι ο Μιλτιάδης Νεγρεπόντης.
1903 – Μπέιζμπολ: Οι Μπόστον Αμέρικανς παίζουν με τους Πίτσμπουργκ Πάιρατς στον πρώτο αγώνα του σύγχρονου αμερικανικού πρωταθλήματος μπέιζμπολ.
1910 – Βόμβα καταστρέφει το κτίριο των Los Angeles Times στο κέντρο του Λος Άντζελες, σκοτώνοντας 21 άτομα.
1918 – Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Άραβες υπό τον Τόμας Έντουαρντ Λόρενς, γνωστό ως «Λόρενς της Αραβίας», καταλαμβάνουν τη Δαμασκό.
1931 – Δίνεται δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες στην Ισπανία.
1936 – Ο Φρανθίσκο Φράνκο αναλαμβάνει τα ήνια της επαναστατικής εθνικιστικής κυβέρνησης στην Ισπανία. Αρχή του Ισπανικού Εμφύλιου Πολέμου
1938 – Μετά την Συμφωνία του Μονάχου, η Σουδητία, γερμανόφωνη περιοχή της Τσεχοσλοβακίας, παραχωρείται στη Ναζιστική Γερμανία
1943 – Συμμαχική εισβολή στην Ιταλία: Η Νάπολη απελευθερώνεται από τις Συμμαχικές Δυνάμεις
1946 – Δίκη της Νυρεμβέργης (δίκη του Τρίτου Ράιχ): Εκδίδεται η απόφαση για τους 22 κατηγορουμένους: Καταδικάζονται σε θάνατο οι Χέρμαν Γκαίρινγκ (αυτοκτόνησε), Βίχλελμ Κάιτελ, Γιόαχιμ φον Ρίμπεντροπ, Ερνστ Καλτενμπρούννερ, Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, Χανς Φρανκ, Φριτς Ζάουκελ, Άλφρεντ Γιοντλ, Άρτουρ Σέις Ίνκβαρτ. Σε ισόβια καταδικάστηκαν οι Ρούντολφ Ες, Βίλχελμ Φρικ και Έριχ Ρέντερ. Σε ποινή 20ετούς κάθειρξης καταδικάστηκαν οι Μπάλντουρ φον Σίραχ και Άλμπερτ Σπέερ, σε 15ετή κάθειρξη ο Κόνσταντιν φον Νόιρατ και σε 10ετή κάθειρξη ο Καρλ Νταίνιτς. Αθωώθηκαν οι Γιαλμάρ Σαχτ, Χανς Φρίτζε και Φραντς φον Πάπεν.
1949 – Κινέζικος Εμφύλιος Πόλεμος: Ο Μάο Τσε Τουνγκ ανακηρύσσει τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (εθνική εορτή), έπειτα από αγώνες 2 ετών κατά των εθνικιστών του Τσάνγκ Κάι Σεκ, ο οποίος καταφεύγει στην Ταϊβάν.
1957 – Πρώτη εμφάνιση της φράσης “In God We Trust” σε χαρτονόμισμα των ΗΠΑ.
1958 – Ιδρύεται η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ, η NASA.
1960 – Η Νιγηρία και η Κύπρος αποκτούν την ανεξαρτησία τους από το Ηνωμένο Βασίλειο.
1961 – Συγχωνεύονται το Ανατολικό με το Δυτικό Καμερούν και σχηματίζεται η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία του Καμερούν.
1965 – Πραγματοποιείται η πρώτη φιλοκυβερνητική συγκέντρωση, μετά τα Ιουλιανά, με ομιλητή τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη στα Χανιά.
1969 – Το αεροσκάφος «Κονκόρντ» καταρρίπτει για πρώτη φορά το φράγμα του ήχου.
1976 – Στο Μεξικό, ο τυφώνας Λίζι σκοτώνει 2.500, τραυματίζει 14.000 και αφήνει 40.000 αστέγους
1977 – Ενώπιον 75.646 θεατών, ο Πελέ αποχωρεί από τα γήπεδα, στο στάδιο του Νιου Τζέρσεϊ. Έπαιξε στο πρώτο ημίχρονο με τον Κόσμο της Νέας Υόρκης και στο δεύτερο με την Σάντος, πρώην ομάδα του μπροστά σε 75.646 θεατές στο Νιού Τζέρσεϊ. Ο Πελέ αποχωρεί με 1.281 γκολ σε 1.363 αγώνες
1978 – Το νησιωτικό κράτος Τουβαλού αποκτά την ανεξαρτησία του από τη Βρετανία (εθνική εορτή).
1979 – Οι ΗΠΑ επιστρέφουν την κυριαρχία της Διώρυγας του Παναμά στον Παναμά
1981 – Βόμβα στα γραφεία της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης σκοτώνει 50 άτομα
1982 – Γερμανία: Ο Χέλμουτ Κολ εκλέγεται καγκελάριος
1985 – Ισραηλινά αεροπλάνα βομβαρδίζουν την έδρα της ΟΑΠ στην Τυνησία, με 60 νεκρούς
1988 – ΕΣΣΔ: Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ εκλέγεται Γ.Γ. του ΚΚΣΕ και συνεπώς, ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης.
1994 – Αρχίζει να εκπέμπει το πρώτο ελληνικό συνδρομητικό τηλεοπτικό κανάλι, το FILMNET.
1994 – Το Παλάου, νησιωτικό κράτος στον Ειρηνικό, γίνεται ανεξάρτητο.
1995 – Σεισμός 6 Ρίχτερ στην Τουρκία, στην πόλη Ντινάρ, με 84 νεκρούς και 212 τραυματίες.
1999 – Ρωσία: Χιλιάδες Ρώσοι στρατιώτες αναπτύσσονται στη Δημοκρατία της Τσετσενίας, ομοσπονδιακού υποκειμένου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθώς ο Ρώσος Πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν δηλώνει πως δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα του Τσετσένου Ασλάν Μασχάντοφ.
2000 – Τα ιστορικά υπερωκεάνια της Βρετανίας «Πριγκίπισσα Μαργαρίτα (καθελκύστηκε το 1968) και «Πριγκίπισσα Άννα» (1969) πραγματοποιούν το τελευταίο τους ταξίδι στη Μάγχη.
2000 – Πραγματοποιείται η τελετή λήξης της 27ης Ολυμπιάδας του Σίδνεϊ. Στον κατάλογο των μεταλλίων πρώτες ήταν οι ΗΠΑ, με 97 συνολικά μετάλλια, 2η η Ρωσία με 88, 3η η Κίνα με 59
2001 – Διεξάγονται βουλευτικές εκλογές στο Μπανγκλαντές, στις οποίες επικρατεί (με 197 από τις 300 έδρες του Κοινοβουλίου), το Κόμμα της Αντιπολίτευσης (τετρακομματικός συνασπισμός) της Χαλίντα Ζία (πάνω από 150 άτομα σκοτώθηκαν σε βίαια επεισόδια κατά την προεκλογική περίοδο). Το ηττημένο κόμμα της τέως Πρωθυπουργού Χασίνα Γουαζέντ κάνει λόγο για νοθεία (δεύτερο κόμμα είναι με 62 έδρες ο Σύνδεσμος Αγουάμι).
2003 – Οι ΗΠΑ επανεντάσσονται στην UNESCO (είχαν αποχωρήσει το 1984).
2003 – Ο Τζιοβάννι Λονφερνίνι (Χριστιανοδημοκράτης) αναλαμβάνει για ένα εξάμηνο ως «κυβερνών διοικητής» μαζί με τη Βαλέρια Τσιαβάτα (Συμμαχία του Λαού των Δημοκρατών). Στην ηλικία των 27 ετών, ο Λονφερνίνι γίνεται ο νεότερος κυβερνήτης στον Άγιο Μαρίνο.
2004 – Στην Ιρλανδία, η Μαίρη Μακ Αλίς διορίζεται Πρόεδρος για 2η 7ετή θητεία, χωρίς εκλογή, καθώς δε βρέθηκε κανένας άλλος υποψήφιος για τη θέση. Είναι η τρίτη φορά στην ιστορία της χώρας που ο Πρόεδρος διορίζεται ξανά χωρίς αντίπαλο, μετά το Σιν Ο’ Κέλι (1952) και τον Πάτρικ Χίλερι (1983).
2006 – Με ομόφωνη απόφαση του σερβικού κοινοβουλίου υιοθετείται το νέο Σύνταγμα της χώρας στο οποίο αναφέρεται ότι το Κόσοβο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της Σερβίας.
2006 – Εγκρίνεται προσωρινό Σύνταγμα στην Ταϊλάνδη και ορκίζεται μεταβατικός πρωθυπουργός ο Σουραγιούντ Τσουλανόντ.
2006 – Τίθεται σε ισχύ η μονομερής κατάπαυση του πυρός στη Νοτιανατολική Τουρκία, από τους Κούρδους αντάρτες του PKK.
2007 – Στην Αγγλία, τη Σκωτία και την Ουαλία διά νόμου αυξάνεται από τα 16 στα 18 χρόνια το όριο ηλικίας για αγορά τσιγάρων.
Γεννήσεις
86 π.Χ. – Σαλλούστιος, Ρωμαίος ιστορικός
208 – Αλέξανδρος Σεβήρος, Ρωμαίος αυτοκράτορας
1207 – Ερρίκος Γ’, βασιλιάς της Αγγλίας
1408 – Κάρολος Η’, βασιλιάς της Σουηδίας
1541 – Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Έλληνας ζωγράφος
1542 – Άλβαρο ντε Μεντάνια, Ισπανός εξερευνητής
1685 – Κάρολος ΣΤ’, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
1846 – Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης
1893 – Μαριάνε Μπραντ, Γερμανίδα καλλιτέχνις
1895 – Λιακάτ Αλή Χαν, Πακιστανός πολιτικός
1903 – Τζορτζ Κουλούρις, Άγγλος ηθοποιός
1903 – Βλαντίμιρ Χόροβιτς, Ουκρανός πιανίστας
1915 – Τζερόμ Μπρούνερ, Αμερικανός ψυχολόγος
1917 – Μαρία Φωκά, Ελληνίδα ηθοποιός
1920 – Γουόλτερ Ματάου, Αμερικανός ηθοποιός
1922 – Τσεν Νινγκ Γιανγκ, Κινέζος φυσικός
1924 – Τζίμι Κάρτερ, 39ος πρόεδρος των Η.Π.Α.
1930 – Φιλίπ Νουαρέ, Γάλλος ηθοποιός
1935 – Τζούλι Άντριους, Αγγλίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια
1936 – Ντάνκαν Έντουαρντς, Άγγλος ποδοσφαιριστής
1942 – Γκύντερ Βάλραφ, Γερμανός συγγραφέας και δημοσιογράφος
1943 – Ζαν-Ζακ Ανό, Γάλλος σκηνοθέτης
1945 – Χάρις Σιλάιτζιτς, Βόσνιος πολιτικός
1946 – Έβα Κλομπουκόφσκα, Πολωνέζα αθλήτρια
1947 – Μαρίσκα Βέρες, Ολλανδή τραγουδίστρια (Shocking Blue)
1949 – Νεμπόισα Ραντμάνοβιτς, Βόσνιος πολιτικός
1950 – Ελπίδα, Ελληνίδα τραγουδίστρια
1956 – Άντρους Άνσιπ, Εσθονός πολιτικός
1956 – Τερέζα Μέι, Αγγλίδα πολιτικός
1956 – Μπάμπης Χολίδης, Έλληνας παλαιστής
1957 – Στέλιος Μάινας, Έλληνας ηθοποιός
1959 – Γιουσού Ν’ Ντουρ, Σενεγαλέζος τραγουδιστής, ηθοποιός και πολιτικός
1964 – Στάμος Σέμσης, Έλληνας συνθέτης
1966 – Τζορτζ Γουεά, Λιβεριανός ποδοσφαιριστής και πολιτικός
1969 – Ζακ Γαλιφιανάκης, Αμερικανός ηθοποιός
1969 – Μάρκους Στίβεν, πρόεδρος του Ναουρού
1974 – Μαρία Σολωμού, Ελληνίδα ηθοποιός
1974 – Χρήστος Σπανός, Έλληνας ηθοποιός
1976 – Θοδωρής Χατζηθεοδώρου, Έλληνας υδατοσφαιριστής
1979 – Τζο Χένιγκ, Αμερικανός παλαιστής
1983 – Μοχάμεντ Αμπντελγουαχάμπ, Αιγύπτιος ποδοσφαιριστής
1984 – Νάντια Μπουλέ, Ελληνίδα ηθοποιός & παρουσιάστρια
1985 – Ρεβάζ Ζιντιρίδης, Έλληνας αθλητής του τζούντο
1986 – Ρικάρντο Βαζ Τε, Πορτογάλος ποδοσφαιριστής
1989 – Μπρι Λάρσον, Αμερικανίδα ηθοποιός
Θάνατοι
959 – Έντουι, βασιλιάς της Αγγλίας
1040 – Αλαίν Γ’, δούκας της Βρετάνης
1189 – Ζεράρ ντε Ριντφόρ, μέγας μάγιστρος των Ιπποτών του Ναού
1404 – Πάπας Βονιφάτιος Θ΄
1499 – Μαρσίλιο Φιτσίνο, Ιταλός φιλόσοφος
1532 – Γιαν Γκόσσαερτ, Φλαμανδός ζωγράφος
1574 – Μάαρτεν φαν Χέιμσκερκ, Ολλανδός ζωγράφος
1578 – Δον Χουάν, Αυστριακός στρατιωτικός
1580 – Ιωάννης Β΄, δούκας του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν-Χάντερσλεβ
1585 – Άννα της Σαξονίας, Εκλέκτορας της Σαξονίας, ιατρός, φαρμακοποιός, αλχημίστρια
1636 – Αύγουστος, δούκας του Μπράουνσβαϊγκ
1684 – Πιερ Κορνέιγ, Γάλλος συγγραφέας
1708 – Τζον Μπλόου, Άγγλος συνθέτης και οργανίστας
1826 – Γιάννης Γκούρας, Έλληνας οπλαρχηγός
1911 – Βίλχελμ Ντίλταϋ, Γερμανός φιλόσοφος
1929 – Αντουάν Μπουρντέλ, Γάλλος γλύπτης και ζωγράφος
1973 – Μοχαμάντ Χασίμ Μαϊβαντβάλ, Αφγανός πολιτικός
1974 – Σπυρίδων Μαρινάτος, Έλληνας αρχαιολόγος
1992 – Ιωάννης Δεσποτόπουλος, Έλληνας αρχιτέκτονας
1992 – Πέτρα Κέλλυ, Γερμανίδα πολιτικός
1994 – Αντώνης Μπριλλάκης, Έλληνας πολιτικός
2003 – Κώστας Γραμματόπουλος, Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης
2004 – Ελένη Χατζηαργύρη, Ελληνίδα ηθοποιός
2006 – Αντρέ Βιζέρ, Καναδός αθλητής
2006 – Νίκος Καζής, Έλληνας ηθοποιός
2007 – Αλ Έρτερ, Αμερικανός δισκοβόλος
2010 – Ωντουέν Ντολφύς, Γάλλος αστρονόμος
2010 – Φίλιπς Τάλμποτ, Αμερικανός διπλωμάτης
2012 – Έρικ Χομπσμπάουμ, Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας
2013 – Τομ Κλάνσυ, Αμερικανός συγγραφέας
2018 – Αντώνης Κοντογεωργίου, Έλληνας διευθυντής χορωδίας
