Εορτολόγιο: Ρηγίνη, Ρηγίνα, Ρεγίνα, Ρεγγίνα, Ρήγισσα, Ρηγούλα, Ρηγίλη, Ρήγω, Ρηγοπούλα, Ρήγας, Ρηγίνος, Ρήγος Ταράσιος, Ταράσης, Ταρσή, Ταρσώ, Ταρασία, Ταρσίτσα.
25 Φεβρουαρίου: Άγιος Ταράσιος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης – Ο Άγιος Ταράσιος γεννήθηκε, ανατράφηκε και εκπαιδεύθηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς ευσεβείς και ευγενείς…
τον Γεώργιο, κριτή και πατρίκιο και την Ευκρατία και ήταν θείος του Αγίου Φωτίου (βλέπε 6 Φεβρουαρίου). Λόγω της μεγάλης του μορφώσεως ανυψώθηκε στο αξίωμα του πρωτασηκρίτου.
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Οι εκκλησιαστικές περιστάσεις την εποχή εκείνη ήταν αρκετά σοβαρές. Υπήρχε ακόμα ο πόλεμος των εικονομάχων, η δε θέση των Ορθοδόξων έγινε ακόμη πιο δύσκολη διά του θανάτου του Πατριάρχου Παύλου Δ’ του Κυπρίου (30 Αυγούστου). H βασίλισσα Ειρήνη η Αθηναία, η οποία επιτρόπευε τον ανήλικο υιό της Κωνσταντίνο ΣΤ’ (780 – 798 μ.Χ.), κατανόησε, ότι χρειαζόταν εκκλησιαστικός ηγέτης με ευσέβεια, θεολογική κατάρτιση και διοικητική ικανότητα, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις περιστάσεις και τα προβλήματα. Έτσι εξελέγη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από τους λαϊκούς ο Άγιος Ταράσιος παρά τις επίμονες αρνήσεις του, αφού έλαβε υπόσχεση από τους βασιλείς, ότι θα συγκληθεί Οικουμενική Σύνοδος που θα αντιμετωπίσει τα διάφορα θεολογικά ζητήματα και τα εκκλησιαστικά θέματα. Η χειροτονία του νέου Πατριάρχου έγινε στις 25 Δεκεμβρίου 784 μ.Χ.
Κατά την διάρκεια της πατριαρχίας του ο Άγιος μερίμνησε για την αποκατάσταση των σχέσεων με την Δυτική Εκκλησία επί Πάπα Αδριανού Α’ (771 – 795 μ.Χ.) και την σύγκλιση της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, το έτος 787 μ.Χ., στη Νίκαια, η οποία καταδίκασε τους εικονομάχους και ακύρωσε την εικονομαχική Σύνοδο του έτους 754 μ.Χ. θέτοντας ως βάση του δογματικού καθορισμού τα σχετικά συγγράμματα του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού (τιμάται 4 Δεκεμβρίου). Η όγδοη συνεδρία της Συνόδου έγινε στην Κωνσταντινούπολη, στα ανάκτορα, όποι οι βασιλείς Ειρήνη και Κωνσταντίνος υπέγραψαν τους Όρους της Συνόδου.
Στην ευσέβεια και το εκκλησιαστικό ήθος του Αγίου οφείλεται και η μέριμνα που έλαβε η Εκκλησία κατά της σιμωνίας, του χρηματισμού δηλαδή για την απόκτηση εκκλησιαστικών αξιωμάτων και ιδιαίτερα των επισκοπικών θέσεων. Παράλληλα ο Άγιος ανέπτυξε πλούσια φιλανθρωπική και κοινωνική δράση και διακρίθηκε για την ελεημοσύνη του προς τους πτωχούς.
Η αγάπη του προς τον μοναχισμό εκφράστηκε και με την ίδρυση Μονής στο στενό του Βοσπόρου, στην οποία και ενταφιάσθηκε μετά την οσιακή κοίμησή του την Τετάρτη της Α’ εβδομάδας των Νηστειών, το έτος 806 μ.Χ. Ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Α’ ο Ραγκαβές (811 – 813 μ.Χ.) τον Μάρτιο του έτους 813 μ.Χ. ενέδυσε τον τάφο του Αγίου με άργυρο, επιδεικνύοντας έτσι και αυτός και η βασίλισσα Προκοπία τον σεβασμό τους προς την μνήμη του Αγίου.
Η Σύναξη του Αγίου Ταρασίου ετελείτο στη Μεγάλη Εκκλησία.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Κανόνα πίστεως, καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον, ἀνέδειξε σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Ταράσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Βίου ὀρθότητι, καλλωπιζόμενος, φωστὴρ ὑπέρλαμπρος, ὤφθης τοῦ Πνεύματος, καὶ τὴν Εἰκόνα τοῦ Χρίστου, Συνόδω ἐν τὴ Ἕβδομη, προσκυνεὶν ἐκήρυξας, ὀρθοδόξως μακάριε, στῦλος καὶ ἑδραίωμα, Ἐκκλησίας γενόμενος, διὸ τοὺς σοὺς ἀγῶνας γεραίρει, Πάτερ Ἱεράρχα Ταράσιε.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὥσπερ μέγας ἥλιος, ταῖς τῶν δογμάτων, καὶ θαυμάτων λάμψεσι, φωταγωγεῖς διαπαντός, τῆς οἰκουμένης τὸ πλήρωμα, οὐρανομύστα, παμμάκαρ Ταράσιε.
Έτερον Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ὀρθοδόξοις δόγμασι, τήν Ἐκκλησίαν φαιδρύνας, καί Χριστοῦ μακάριε, τήν σεβασμίαν Εἰκόνα, σέβεσθαι, καί προσκυνεῖσθαι πᾶσι διδάξας, ἤλεγξας, Εἰκονομάχων ἄθεον δόγμα· διά τοῦτο σοι βοῶμεν, Ὦ Πάτερ χαίροις, σοφέ Ταράσιε.
Ὁ Οἶκος
Τὴν σκοτισθεῖσάν μου ψυχὴν τῷ σκότει τῶν πταισμάτων, φωτὶ τοῦ σοῦ ἐλέους καταύγασον Σωτήρ μου, καὶ λογισμὸν ἐπ’ ἀγαθοῖς δώρησαί μοι Χριστέ μου, ἐκκαθάρας τὴν ἀχλὺν τῶν φαύλων ἐνθυμήσεων, ἵν’ ὅπως κατ’ ἀξίαν ἰσχύσω τὸν σὸν Ἱεράρχην ἀνυμνῆσαι, καὶ φθάσαι τὸν βίον, καὶ τὰς πράξεις τὰς λαμπράς, καὶ τὴν ἔνθεον πίστιν, καὶ τὸν ζῆλον, ὃν ὑπὲρ τῆς σῆς ἐκτήσατο, Ἐκκλησίας, ἥτις κατὰ χρέος αὐτὸν εὐφημοῦσα κραυγάζει· Οὐρανομύστα, παμμάκαρ Ταράσιε.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’.Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Κατὰ παθῶν βασιλεύσας τῶν τῆς σαρκός, Ἱεράρχης ἐχρίσθης θεοπρεπῶς, καὶ τὴν βασιλεύουσαν, ὀρθοδόξως ἐποίμανας, ἀπελάσας θῆρας, αἱρέσεων θεόπνευστε, τὴν τῶν σεπτῶν εἰκόνων, τρανώσας προσκύνησιν· ὅθεν μετὰ τέλος, ἀτελεύτητον χάριν, ἀξίως κεκλήρωσαι, Ἱεράρχα Ταράσιε. Διὰ τοῦτο βοῶμέν σοι. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
138 – Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός υιοθετεί τον Αντωνίνο τον Ευσεβή, καθιστώντας τον έτσι διάδοχό του.
493 – Έπειτα από τρία χρόνια πολιορκίας της Ραβέννας, ο Οδόακρος συμφωνεί σε μεσολαβούμενη ειρήνη με τον Θεοδώριχο το Μέγα.
628 – Ο Χοσρόης Β΄ της Περσίας ανατρέπεται από το γιο του, Καβάδη Β΄.
1822 – Καταργείται η δουλεία στην Ελλάδα.
1836 – Ο Σάμουελ Κολτ λαμβάνει ευρεσιτεχνία στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής για το περίστροφο Κολτ.
1856 – Αρχίζει το Συνέδριο των Παρισίων μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο.
1912 – Η Μαρία Αδελαΐδα, η μεγαλύτερη από τις έξι κόρες του Γουλιέλμου Δ΄ του Λουξεμβούργου, γίνεται μεγάλη δούκισσα του Λουξεμβούργου.
1921 – Η Τιφλίδα, πρωτεύουσα της Γεωργίας, καταλαμβάνεται από τους Ρώσους.
1932 – Ο Αδόλφος Χίτλερ αποκτά τη γερμανική υπηκοότητα με πολιτογράφηση, γεγονός που του επιτρέπει να είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές.
1941 – Στο κατεχόμενο Άμστερνταμ, κηρύσσεται γενική απεργία ως απάντηση στα αυξανόμενα μέτρα κατά των Εβραίων που θεσπίζουν οι Ναζί.
1947 – Ανακηρύσσεται η επίσημη διάλυση της Πρωσίας από το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου. Η πρωσική κυβέρνηση είχε ήδη καταργηθεί το 1934 με τον νόμο για την ανασυγκρότηση του Ράιχ.
1948 – Το Κομμουνιστικό Κόμμα αναλαμβάνει τον έλεγχο της κυβέρνησης στην Τσεχοσλοβακία.
1951 – Ο Χουάν Περόν εγκαινιάζει επίσημα στο Μπουένος Άιρες τους πρώτους Παναμερικανικούς Αγώνες.
1956 – Ο Νικίτα Χρουστσόφ εκφωνεί την ομιλία «Περί της προσωπολατρείας και των συνεπειών της», με την οποία ξεκινά η περίοδος της αποσταλινοποίησης στην ΕΣΣΔ.
1973 – 3.000 φοιτητές οχυρώνονται στη Νομική Σχολή της Αθήνας και διαδηλώνουν από την ταράτσα του κτιρίου με συνθήματα κατά της χούντας.
1982 – Ρεκόρ ταχύτητας από εκχιονιστικό όχημα με 239 χλμ/ώρα.
2002 – Η αμερικανική εταιρεία Οdyssey Μarine Εxploration παρουσιάζει ισχυρές ενδείξεις ότι ανακάλυψε το «Sussex», μια βρετανική ναυαρχίδα με 80 κανόνια, η οποία ναυάγησε το 1694, μετά από σφοδρή θαλασσοταραχή, κοντά στο στενό του Γιβραλτάρ. Το πλοίο εικάζεται ότι μετέφερε τόνους χρυσού και ασημιού, ένα θησαυρό αξίας 4,5 δις ευρώ.
Γεννήσεις
624 – Γου Ζετιάν, αυτοκράτειρα της Κίνας
1337 – Βεγκέσλαος Α΄, δούκας του Λουξεμβούργου
1622 – Χριστιανός Λουδοβίκος, δούκας του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ
1643 – Αχμέτ Β΄, Οθωμανός σουλτάνος
1707 – Κάρλο Γκολντόνι, Ιταλός θεατρικός συγγραφέας
1768 – Χρύσανθος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1778 – Χοσέ ντε Σαν Μαρτίν, Αργεντινός στρατιωτικός
1841 – Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Γάλλος ζωγράφος
1865 – Αντρανίκ Οζανιάν, Αρμένιος στρατηγός και ακτιβιστής
1866 – Μπενεντέτο Κρότσε, Ιταλός φιλόσοφος
1873 – Ενρίκο Καρούζο, Ιταλός τενόρος
1881 – Αλεξέι Ρίκοφ, Ρώσος πολιτικός
1883 – Αλίκη του Αθλόουν, Αγγλίδα πριγκίπισσα
1885 – Πριγκίπισσα Αλίκη του Μπάττενμπεργκ
1902 – Όσκαρ Κούλμαν, Γάλλος θεολόγος
1937 – Γκιούλα Ζιβότσκι, Ούγγρος αθλητής
1940 – Χρυσούλα Διαβάτη, Ελληνίδα ηθοποιός
1942 – Πιέρ Μπερνάρ, Γάλλος γραφίστας
1943 – Γιώργος Δέδες, Έλληνας ποδοσφαιριστής
1943 – Τζωρτζ Χάρισον, Άγγλος τραγουδιστής και κιθαρίστας (The Beatles)
1946 – Φραντς Ξάβερ Κρόετς, Γερμανός δραματουργός
1947 – Λι Έβανς, Αμερικανός αθλητής
1949 – Ρικ Φλερ, Αμερικανός παλαιστής
1949 – Αμίν Μααλούφ, Λιβανέζος συγγραφέας
1950 – Νέστορ Κίρχνερ, Αργεντινός πολιτικός
1953 – Χοσέ Μαρία Αθνάρ, Ισπανός πολιτικός
1958 – Κερτ Ράμπις, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής
1958 – Παναγιώτης Μπεγλίτης, Έλληνας πολιτικός
1962 – Λύσανδρος Γεωργαμλής, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής
1968 – Ευρυδίκη, Κύπρια τραγουδίστρια
1969 – Πολ Τριμπόλι, Αυστραλός ποδοσφαιριστής
1971 – Σον Άστιν, Αμερικανός ηθοποιός
1971 – Ντάνιελ Πάουτερ, Καναδός μουσικός
1981 – Τζέιμι Λιν, Αμερικανίδα πορνογραφική ηθοποιός
1999 – Τζανλουίτζι Ντοναρούμα, Ιταλός ποδοσφαιριστής
Θάνατοι
806 – Ταράσιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1220 – Αλβέρτος Β΄, μάργραβος του Βρανδεμβούργου
1495 – Τζεμ Σουλτάν, Οθωμανός πρίγκιπας
1496 – Έμπερχαρτ Α΄, δούκας της Βυρτεμβέργης
1634 – Άλμπρεχτ φον Βάλλενσταϊν, Βοημός στρατιωτικός
1713 – Φρειδερίκος Α΄, βασιλιάς της Πρωσίας
1899 – Πάουλ Ρόιτερ, Γερμανός δημοσιογράφος
1912 – Γουλιέλμος Δ΄, μέγας δούκας του Λουξεμβούργου
1928 – Γκιούλα Κάκας, Ούγγρος γυμναστής
1933 – Παρθένιος Βαρδάκας, Επίσκοπος Κίτρους
1941 – Γιώργος Σαραντάρης, Έλληνας συγγραφέας
1954 – Ωγκύστ Περρέ, Γάλλος αρχιτέκτονας
1964 – Μωρίς Φαρμάν, Γάλλος πιλότος και σχεδιαστής αεροσκαφών
1966 – Νικόλαος Κουπαρούσος, Έλληνας πολιτικός
1969 – Γεώργιος Ξυνόπουλος, Έλληνας επιστήμονας
1970 – Μαρκ Ρόθκο, Λετονός ζωγράφος
1979 – Χένριχ Φόκε, Γερμανός αεροπόρος
1983 – Τενεσί Ουίλιαμς, Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας
1990 – Αναστάσιος Χομπίτης, Έλληνας στρατιωτικός
1994 – Τριαντάφυλλος Σιαπέρας, Έλληνας σκακιστής
1998 – Άκος Δασκαλόπουλος, Έλληνας ποιητής και στιχουργός
1999 – Γκλεν Θ. Σίμποργκ, Αμερικανός χημικός
2010 – Βύρων Θεοδωρόπουλος, Έλληνας διπλωμάτης και συγγραφέας
2010 – Δημήτριος Γκλαβάς, Έλληνας δημοσιογράφος
2012 – Έρλαντ Γιόσεφσον, Σουηδός ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης
2014 – Πάκο ντε Λουθία, Ισπανός κιθαρίστας
2015 – Μπάμπης Δρόσος, Έλληνας ποδοσφαιριστής
2015 – Γιουτζίνι Κλαρκ, Αμερικανή ιχθυολόγος
2017 – Μπιλ Πάξτον, Αμερικανός ηθοποιός
2022 – Δημήτρης Τσοβόλας, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός
