Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα πριν το Πάσχα (από την Κυριακή των Βαϊων το βράδυ μέχρι το Μ. Σάββατο) και ονομάζεται «Μεγάλη», όχι γιατί έχει περισσότερες μέρες ή ώρες από τις άλλες εβδομάδες, αλλά γιατί τα γεγονότα όπου τελούνται και βιώνονται στους Ιερούς Ναούς είναι κοσμοσωτήρια για τον άνθρωπο!
Οι τέσσερις πρώτες ημέρες μας προετοιμάζουν πνευματικά για το θείο δράμα και οι Ακολουθίες ονομάζονται «Ακολουθίες του Νυμφίου».
Κυριακή των Βαΐων
Η είσοδος στα Ιεροσόλυμα, η θερμή υποδχή του Ιησού από τον όχλο. Η δόξα και αποθέωση του Ιησού από τον όχλο ήταν φευγαλέα καιπρόσκαιρη, γιατί την ακολούθησε η
καταδίκη και ο θάνατος, πάλι από τον ίδιο όχλο, μόλις λίγες μέρες μετά. Γι’ αυτό και οΚύριος δεν δίνει σημασία στα «Ωσαννά», αλλά συνεχίζει τηνπορεία του καθήμενος πάνω στο γαϊδουράκι
Μεγάλη Δευτέρα
Η ιστορία του Παγκάλου Ιωσήφ, ο οποίος πουλήθηκε ως δούλος από τα αδέρφια του στην Αίγυπτο, αντιμετώπισε τον πειρασμό της γυναίκας του Πετεφρή διατηρώντας την
αγνότητά του και δοξάσθηκε από το Θεό, γενόμενος άρχοντας της Αιγύπτου. Διδασκόμαστε πως για να είμαστε αρεστοί στο Θεό, χρειάζεται αγνότητα κι αυτό σε μία εποχή που η ρυπαρότητα και η ασχήμια της ψυχής θεωρείται κανόνας ζωής.
Παράλληλα, θυμόμαστε την συκιά, που αν και ήταν γεμάτη φύλλωμα και ομορφιά, δεν είχε καθόλου καρπούς όταν οΧριστός πείνασε, με αποτέλεσμα με τον λόγο του Κυρίου να ξεραθεί.
Η Εκκλησία μάς επισημαίνει ότι δεν πρέπει να στεκόμαστε στην εξωτερική ομορφιά, αλλά να βλέπουμε την εσωτερική, να έχουμε καρπούς αγάπης, αγνότητας,
αγώνα,καθώς αυτά ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο.
Μεγάλη Τρίτη
Η παραβολή των ταλάντων και των δέκα παρθένων. Τάλαντα είναι τα χαρίσματα που μας δίνει ο Θεός. Η Εκκλησία μάς λέει ότι τα χαρίσματά μας δεν πρέπει να τα
κρατάμε για τον εαυτό μας, αλλά να τα καλλιεργούμε και να τα προσφέρουμε στο Θεό και στους συνανθρώπους μας.
Ο τρόπος ζωής της Εκκλησίας είναι όχι «εγώ», αλλά «εμείς».
Μεγάλη Τετάρτη
Η αμαρτωλή γυναίκα που άλειψε με μύρο και δάκρυα μετάνοιας τα πόδια του Χριστού και έλαβε την άφεση για τις αμαρτίες της.
Παράλληλα, γίνεται λόγος για τα άλλα δάκρυα, της υποκρισίας, του Ιούδα, που ήθελε το μύρο να πουληθεί για να δοθεί δήθεν στους φτωχούς, στην ουσία όμως για να
καταχραστεί τα χρήματα.
Η Εκκλησία μάς προτρέπει να μετανοούμε ειλικρινά και να εμπιστευόμαστε τη ζωή και τα λάθη μας στον Κύριο και όχι να υποκρινόμαστε ότι είμαστε καλοί και άγιοι.
Μεγάλη Πέμπτη
Την ημέρα αυτή θυμόμαστε τέσσερα γεγονότα:
1. Το «Νιπτήρα», όπου ο Κύριος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του.
2. Το Μυστικό Δείπνο, όπου ο Κύριος μας παρέδωσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, το Σώμα Του και το Αίμα Του.
3. Την Προσευχή του Χριστού στον κήπο της Γεθσημανή, όπου φάνηκε η τέλεια υπακοή Του στο θέλημα του Θεού.
4. Την προδοσία του Ιούδα, ο οποίος παρέδωσε τον εαυτό του στον διάβολο και στο πάθος της φιλαργυρίας.
Η Εκκλησία μας επισημαίνει ότι η γνήσια στάση ζωής βρίσκεται στην ταπείνωση και την αγάπη και όχι στην εξουσία, ενώ αν θέλουμε να ζήσουμε αιώνια, χρειάζεται να
συμμετέχουμε στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας όχι όπως ο Ιούδας, αλλά με μετάνοια, εξομολόγηση, αγάπη.
Μεγάλη Παρασκευή
Τα Πάθη του Κυρίου μας: τη σύλληψη, τη δίκη, την καταδίκη, τα βασανιστήρια, τον εξευτελισμό, το μοίρασμα των υπαρχόντων Του, την εγκατάλειψή Του από όλους, τη
σταύρωση, τις βλασφημίες, τις προκλήσεις, το θάνατο και την ταφή Του.
Η Εκκλησία μας επισημαίνει ότι ο Σταυρός του Κυρίου αποτελεί το αποκορύφωμα της δόξας Του, γιατί επάνω σ’ αυτόν νίκησε τον θάνατο της ανυπακοής, συγχώρεσε τους
ανθρώπους που τον θανάτωσαν, υπέμεινε τα πάντα και πέθανε από αγάπη προς εμάς.
Ο Χριστός μάς καλεί να διαλέξουμε.
Από τη μιά οι σταυρωτές, που συνεχίζουν να αμαρτάνουν, και από την άλλη ο ληστής, που μετανιώνει για τα λάθη του και κερδίζει την αιώνια ζωή!
Μεγάλο Σάββατο
Η Ταφή του Χριστού και την κάθοδό Του στον Άδη.
Την ιστορία του Ιωνά, ο οποίος έμεινε στην κοιλιά του κήτους τρεις ημέρες και τους τρεις Παίδες, που μπήκαν στο καμίνι και δεν έπαθαν τίποτα.
Έτσι και ο Χριστός, έμεινε τρεις ημέρες στον Άδη, χωρίς να πάθει τίποτα και ανασταίνεται, παίρνοντας μαζί Του στην αναστάσιμη αιωνιότητα κάθε άνθρωπο που πιστεύει σ’
Αυτόν και όλους εμάς.
Όποιος ζει μέσα στην Εκκλησία, χαίρεται το Φως και τη Χαρά της Ανάστασης.