Στις δυσκολίες της ζωής να λες ‘’Παναγιά μου’’ – Αυτή ξέρει, βλέπει, παρακολουθεί, βοηθάει!
Δεν είναι τυχαίο που κάθε φορά που μας συμβαίνει κάτι κακό λέμε “Παναγιά μου” ή έστω προληπτικά… για να μην συμβεί.. σαν να ξορκίζεις το κακό.. πάλι “Παναγιά μου” θα φωνάξεις, θα σκεφτείς, θα μουρμουρίσεις!
Η Παναγία είναι δίπλα μας, πάμπολλες οι μαρτυρίες ανθρώπων (πιστών και απίστων) που βίωσαν το Θαύμα Της. Είτε σαν εκπλήρωση της επιθυμίας που ήταν αίτημα στη Προσευχή, είτε σαν όραμα είτε σαν ένα απλό σημάδι.. που εκείνη τη στιγμή κι αυτό το απλό σημάδι εσύ θα το δεις σαν σανίδα σωτηρίας στο φουρτουνιασμένο πέλαγος από προβλήματα που βρίσκεσαι.
Όπως είπα και πιο πάνω, η Παναγία δεν κάνει εξαιρέσεις, του τύπου “Εσύ πιστεύεις – Θα σε βοηθήσω” & “Εσύ δεν πιστεύεις – δεν θα σε βοηθήσω”.
Η Παναγία μας, βοηθάει και τις δύο πλευρές… – θα μου πεις “γιατί;” –
Η απάντηση έρχεται από μόνη της μέσα από μια ερώτηση: Ποιά Μάνα δεν αγαπάει τα παιδιά της;;;
Μία Μάνα που γέννησε την Αγάπη…τον ίδιο τον Χριστό, πως είναι δυνατόν να μην ξεχειλίζει από αγάπη;
Αυτή η Αγάπη κάνει την Παναγία μας “ευάλωτη” στο να εθελοτυφλεί και να βοηθάει συνεχώς τους ανθρώπους.. εθελοτυφλεί και δεν βλέπει τα σφάλματά μας, προσπερνά τις αμαρτίες μας, κάνει στην άκρη τον βρώμικο χαρακτήρα μας και Παρακαλεί τον Υιό της και Θεό μας, για να Εισακούσει τις Προσευχές και τα αιτήματά μας για να μας δώσει λύση στα προβλήματά που μας ταλαιπωρούν.
Με δάκρυα στα μάτια η Παναγία παρακαλεί τον Χριστό για να μας σώσει! Να μας εισακούσει!
Πόσο μεγάλη είναι η Καρδιά Της, για να χωράει μέσα της τόση αγάπη και συγχώρεση;!
Ο Χριστός ακούει την Παναγία, ότι του ζητήσει Αυτός θα Της το εκπληρώσει, η παρρησία που έχει η Παναγία μας στο Χριστό είναι μοναδική, θα μπορούσε κανείς να πει, πως ακόμα και από την κόλαση η Παναγία μπορεί να πάρει κάποιον άνθρωπο και να τον πάει στον Παράδεισο.
Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι μόνο το Σταυρό σας…και δυο ευχές: “Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς” και “Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με” … αυτά αρκούν!
Μια όμορφη ιστορία από το Άγιο Όρος λέει:
«Κάθε φορά που νύχτωνε στον Παράδεισο, ο Άγιος Πέτρος, έκλεινε τα θυρόφυλλα και μετρούσε στα τεφτέρια του πόσοι είχανε μπει στον Παράδεισο. Ύστερα έβαζε τα ονόματά τους πλάι σε εκείνους που ήδη ήταν μέσα από καιρό και έβρισκε τον αριθμό.
Το άλλο πρωί μετρούσε πάλι τους παραδεισένιους ανθρώπους και πήγαινε να ανοίξει την πόρτα. Μα για καιρό έβλεπε τούτο το παράδοξο:
Ενώ αποβραδίς είχε μετρήσει πως αυτοί που είχαν μπει στον Παράδεισο ήταν δέκα, την άλλη μέρα μετρούσε άλλους 3 παραπάνω.
Μα πως γίνεται αυτό σκεφτόταν.
– Αποφάσισε να πάει στον αφέντη Χριστό και να Του πει αυτό που τον απασχολεί.
-Να φυλάξεις βάρδια είπε ο Χριστός και ο Άγιος έσκυψε το κεφάλι και γύρισε στο διακόνημά του.
Το ίδιο βράδυ ο Απόστολος του Θεού φύλαξε κατά την προσταγή του Χριστού και σαν ξημέρωσε είχε έτοιμη την απάντηση.
– Τον ρώτησε λοιπόν ο Κύριος, τι συμβαίνει…
– Το βράδυ… Κύριε… που κλείνει ο Παράδεισος ανεβαίνει η Μάνα Σου στα τείχη και βάζει τους ανθρώπους από εκεί».
Αυτή είναι η δύναμη της Παναγίας μας!
