Του Γιώργου Χαρίτου
Σημεία του Θεού στον άνθρωπο, δίνονται καθημερινά. Το σημείο έρχεται στην απόλυτη πίστη εκείνου όπου το βλέπει, και όχι σε αυτόν όπου θέλει να το δει για να πειστεί.
Στην παραπάνω φωτογραφία, την οποία την αλιεύσαμε από το Orthodox Christian Network φαίνεται ολοκάθαρα στην πλάτη του Ιερέως ”ζωγραφισμένη” η Υπεραγία Θεοτόκος. Εύκολα, όπως και εμείς, θα αναρωτηθεί κάποιος και θα σπεύσει να απαντήσει πως η σκιά έρχεται από το άγαλμα του παραθύρου. Με μία δεύτερη ματιά όμως ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει πως ευθυγράμμιση του Ιερέως με το άγαλμα δεν υπάρχει, ενώ πως ακόμα το άγαλμα έχει παντελώς διαφορετικό σχήμα με αυτό της Θεοτόκου πάνω στα άμφια του Κληρικού.
Βέβαια η Πίστη, όπως είπαμε και παραπάνω δεν ανάγεται και δεν στηρίζετε σε μία σειρά από αποδείξεις. Άλλωστε στην Καινή Διαθήκη ο Χριστός έκανε πάμπολλα σημεία ενώπιον των ανθρώπων, και παρόλα αυτά, άλλοι τα ανίγαγασαν σε συμπτώσεις, άλλοι σε ”δαιμονικές ενέργειες”(Θεραπεία του Δαιμονισμένου από τον Ιησού Χριστό) και κανείς από τον Θεό, όπως πραγματικά ήταν, ενώ όταν το κατάλαβαν πως εκείνος με τα σημεία Του ανήγειρε ανθρώπους εκ του τάφου (Ανάσταση του Λαζάρου) θέλησαν να τον βγάλουν από την Μέση!
Είναι σίγουρο πως σημεία του Θεού, δεν είναι μόνο όσα βλέπουμε αλλά και όσα βιώνουμε στην προσωπική μας ζωή αρκεί να έχουμε μέσα μας μία μικρή διάκριση και πολύ Πίστη!
Κλείνοντας Αντιγράφουμε και σας παραθέτουμε το κείμενο όπου είχε αναρτήσει το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δίκτυο, μαζί με την Εικόνα! Ο Θεός είναι πάντα δίπλα μας, αρκεί να το αντιλαμβανόμαστε, και να τον θέλουμε βέβαια και εμείς οι ίδιοι!
“Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε την Κυριακή, 12.28.2014 κατά τη διάρκεια της λειτουργία.. Η λειτουργία ήταν αφιερωμένη σε κάποιον που πέθανε ξαφνικά και απροσδόκητα. Οι προσευχές έγιναν για τα μέλη της οικογένειας και των φίλων. Αν κοιτάξετε στο πίσω μέρος του ιερέα, μπορείτε να δείτε καθαρά μια εικόνα. Αν εστιάσουμε στην κόκκινη στολή που διαφαίνεται στο άμφιο του ιερέα, βλέπουμε την μητέρα βρεφοκρατούσα Ιησού στην αγκαλιά της. Συχνά, τα μηνύματα είναι ακριβώς μπροστά στα μάτια μας, αλλά δεν τα αναγνωρίζουμε πάντα “.
