Ο Χριστός είπε ότι όταν γεννηθεί ένα παιδί, η μητέρα ξεχνάει τους πόνους της δια την χαράν ότι εγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον.
Τα λόγια Του δείχνουν ότι για τον Ίδιο τον Θεό η γέννηση του κάθε παιδιού είναι ένα γεγονός: κάθε πρόσωπο είναι στα μάτια τού Θεού μοναδικό, είναι ένας άλλος, ένα εσύ.
Ένας γέροντας συμβούλεψε κάποια μητέρα η οποία σύντομα θα γεννούσε να βάλει μια πνευματική σφραγίδα στο παιδί λέγοντας την προσευχή τού Ιησού κατά τη διάρκεια της παραμονής της στονοσοκομείο, ακόμα και την ώρα τού τοκετού.
Αν προσευχόμαστε και σιγά-σιγά μαθαίνουμε να ζούμε μέσα στο πνεύμα της προσευχής, δημιουργούμε μια ατμόσφαιρα μέσα στην οποία τα παιδιά γεύονται την προσευχή και την παρουσία τού Θεού.
Αν μένουμε μέσα σ’ αυτό το πνεύμα, τότε, ακόμα και χωρίς λόγια ακόμα και πριν μάθουν να μιλούν, τα παιδιά μπορούν να αποκτήσουν εντελώς φυσικά ένα αισθητήριο για την προσευχή και την επιθυμία να
γνωρίσουν τον Θεό.
Όταν γεννηθεί το παιδί τους, οι γονείς εκφράζουν την αγάπη τους γι’ αυτό με πολλούς τρόπους· ένας από αυτούς και μάλιστα από τους πιο δυνατούς είναι η προσευχή. Οι γονείς μπορούν να προσεύχονται
κοντά στο παιδί τους, να λένε τις προσευχές τους κοντά του ή κοντά στο κρεβάτι του και γενικά να το περιβάλλουν με προσευχή. Οι γονείς μπορούν να προσεύχονται ενδόμυχα τη στιγμή που αγκαλιάζουν το
παιδί τους. Μπορούν να ευλογούν το παιδί με το σημείο του Σταυρού και να παρακαλούν τον Θεό, την Παναγία και τους Αγίους να ευλογούν και να προστατεύουν το παιδί τους.
Όταν οι γονείς πηγαίνουν να ρίξουν μια ματιά στο παιδί τους την ώρα που κοιμάται, για να δουν αν όλα πάνε καλά, μπορούν να προσεύχονται γι’ αυτό και να κάνουν επάνω του το σημείο του σταυρού, από το
κεφάλι ως τα πόδια και από τα αριστερά προς τα δεξιά.
Γνωρίζω κάποιον πατέρα, ο οποίος προσευχόταν κάθε βράδυ για το γιο του γονατιστός δίπλα στο κρεβάτι του, ενώ εκείνος κοιμόταν, και παρακαλούσε θερμά τον Θεό να γεμίσει τη ζωή του παιδιού με τη
χάρη Του.
