Περίπου 2000 χρόνια μετά, το Ακάνθινο Στεφάνι, το Τίμιο Ξύλο και η Χλαμύδα υπάρχουν ακόμη… για να μας θυμίζουν το Γολγοθά, τον πόνο, την αδικία και κατ΄ επέκταση την Ανάσταση, την ελπίδα, τη δύναμη.
Πρόκειται για τα Άχραντα Πάθη του Κυρίου, τμήμα του ακάνθινου στεφάνου, τεμάχιο του Τιμίου Ξύλου, του Σπόγγου και από τη Χλαμύδα από το φρικτό μαρτύριο του Ιησού Χριστού. Βρίσκονται στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας, και αποτελούν θησαυρό και καύχημα της μονής. Δώρο των Θωμά και Δημήτριου Παλαιολόγων στον κτήτορα της μονής, ανιψιό τους, Όσιο Λεόντιο.
[irp posts=”121423″ name=”Προφητείες Γέροντα Παϊσίου για την Ελλάδα”]
Ο Ηγούμενος της Μονής Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής μας ξεναγεί στην ιερά μονή, μας περιγράφει την ιστορία της και μας μιλάει για θαύματα που γίνονται στους πιστούς κατά την προσκύνηση των Άχραντων Παθών. Το Ακάνθινο Στεφάνι έγινε σύμβολο στην Ορθόδοξη Εικονογραφία. Σύμφωνα με την παράδοση βρέθηκε στο λόφο του Γολγοθά μαζί με τα καρφιά της Σταύρωσης καθώς και τον Τίμιο Σταυρό. Σήμερα, οι πιστοί μπορούν να προσκυνήσουν μέρος του Ακάνθινου Στεφάνου στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας.
Η ιστορία της Μονής αρχίζει με τον Όσιο Λεόντιο, ο οποίος υπήρξε και ο κτήτοράς της. O Όσιος Λεόντιος γεννήθηκε στην Μονεμβασία της Πελοποννήσου από τον Ανδρέα και την Θεοδώρα. Ο πατέρας του ήταν αρκετά πλούσιος και επίσημος άνδρας. Ο βασιλιάς Ανδρόνικος Β’, ο Παλαιολόγος ανέθεσε σ’ αυτόν σπουδαία θέση στην κεντρική διοίκηση του Μοριά. Ο Λέων λοιπόν, έτσι ονομαζόταν πριν, έτυχε μεγάλης φροντίδας από τους γονείς του και σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη ξένες γλώσσες, φιλοσοφία και θεολογία. Μετά το θάνατο της μητέρας του έγινε μοναχός. Ο Λεόντιος απεβίωσε ειρηνικά και η φήμη της αρετής του παρέμεινε και μετά τον θάνατο του. Οι δε αδελφοί Παλαιολόγοι, Θωμάς και Δημήτριος, προς τιμήν του οσίου, έκτισαν Μονή στον τόπο της ασκήσεώς του, στο όνομα του αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Ο θαυμασμός των Παλαιολόγων για την αρετή του οσίου Λεοντίου ήταν μεγάλος και δωρίζουν στην Μονή τα Άχραντα Πάθη του Σωτήρος Χριστού, τα οποία σώζονται άθικτα μέχρι σήμερα. Μέσα σε υστεροβυζαντινό κιβώτιο και σε λαξευμένο μάρμαρο από τον Πανάγιο Τάφο φυλάσσονται μεγάλα τεμάχια Τίμιου ξύλου, Ακάνθινου στεφάνου, Χλαμύδας και Σπόγγου. Οι χριστιανοί της περιοχής τρέφουν μεγάλη ευλάβεια στο μεγάλο αυτό θησαυρό της πίστης, ώστε ανέκαθεν όταν έχουν προβλήματα επιδημιών, ξηρασίας, ή άλλων προβλημάτων, ζητούν τη μεταφορά των «Αγίων Παθών» στο χωριό τους και έχουν άμεσο αποτέλεσμα. Τα θαύματα δε που επιτελούνται σε ασθενείς ακόμα και μπροστά στα μάτια προσκυνητών είναι αναρίθμητα.
Η αρχική αυτή Μονή του Αρχάγγελου Μιχαήλ, καταστράφηκε δύο φορές από τους Τούρκους το 1500 και 1620. Μετά τη δεύτερη αυτή καταστροφή κτίζεται η Μονή στη σημερινή επίπεδη τοποθεσία κοντά στον Σελινούντα, επ’ ονόματι των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και γίνεται πλέον γνωστή σαν Μονή των Ταξιαρχών. Καταστρέφεται και πάλι το έτος 1772 από τους Τουρκαλβανούς κατά τα Ορλωφικά.
Σε διάστημα τριών ετών – δηλαδή το 1775 κτίζεται η σημερινή μορφή της Μονής. Από το σχέδιο του B.G. Barsky, γνωρίζουμε την προγενέστερη μορφή της Μονής. Το καθολικό της είναι Σταυρόσχημο, τετρακίονο, καμαρωτό, με οκταγωνικό τρούλο και μαρμαροσκάλιστα παράθυρα, ενώ στολίζεται με αγιογραφίες των Δ.Κ.Φάνελλη, Α. Μανέλη και Ι. Οικονόμου.
Στην Ιερά Μονή, εκτός από τα Άχραντα πάθη τίθεται προς προσκύνηση η Κάρα Του Οσίου Λεοντίου, Xρυσοκέντητα Άμφια Και Καλύμματα, μια θαυμάσια αρχιερατική στολή του μαρτυρικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, το Ωμοφόριο και επιμάνικα Nεοφύτου, ωμοφόριο Μεθόδου Μητροπολίτη Αγκύρας, επιμάνικα Παλαιών Πατρών, επιτάφιος του κεντητή Αρσενίου, επιτάφιος της κεντήτριας Δέσποινας του 1685, συλλογή σταυρών και ευαγγελίων και πολλά ακόμη.
Τα Άχραντα Πάθη του Χριστού κατά καιρούς μεταφέρονται σε διάφορους ναούς σε όλη την Ελλάδα, για να μπορούν οι πιστοί όλης της χώρας, να προσκυνούν και να παίρνουν δύναμη, για να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της εποχής.
Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής ανέφερε στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» ότι επιτελούνται θαύματα κατά την προσκύνηση των Αχράντων Παθών και που ο ίδιος έχει δει και τα οποία αυτά μας στηρίζουν στη πίστη. Επίσης αναφέρθηκε και στα πολλά λείψανα Αγίων που ανήκουν στην μονή και τίθενται σε προσκύνηση για τους ευλαβείς προσκυνητές. Η σιαγόνα του Αποστόλου Παύλου, ο οφθαλμός του Αγίου Παντελεήμονος, τμήμα της Κάρας της Αγίας Κυριακής, τμήμα της Κάρας του Οσίου Στεφάνου του Νέου είναι μερικά εξ αυτών που τίθενται σε προσκύνημα. Επίσης από κειμήλια υπάρχουν και τα θαυμάσια χρυσοκέντητα πετραχήλια της κεντήστριας Κοκώνας.
Τις ημέρες αυτές τα Άχραντα Πάθη είχαν επισκεφθεί τρεις Μητροπόλεις ανά την Ελλάδα όπου και τα προσκύνησαν χιλιάδες πιστών χριστιανών.
