Πρόσεχε τι εύχεσαι… μπορεί να γίνει πραγματικότητα!
Και άμα γίνει τότε τι;
Η διαρκής αναζήτηση…
Είμαστε αχάριστοι τελικά ή άπληστοι; Αγωνιζόμαστε για να αποκτήσουμε πράγματα, να κατακτήσουμε θέσεις υψηλού κοινωνικού status, ένα μεγαλύτερο σπίτι, ένα πιο γρήγορο αμάξι. Και φυσικά, όταν τα καταφέρνουμε δεν αρκούμαστε σ΄ αυτά.
Θέλουμε κι άλλα κι άλλα. Η αλήθεια είναι πως είναι άδικο να αρνούμαστε από τον εαυτό μας οποιοδήποτε καπρίτσιο. Από την άλλη όμως και αυτό το αέναο κυνήγι των επιθυμιών δεν είναι εξαντλητικό; Συνεχώς, αναζητούμε ολοένα και περισσότερα.
Τελικά ό,τι σκεφόμαστε… γίνετε;
Μήπως να σκεφτόμασταν να σταματήσουμε να επιθυμούμε; Γίνεται; Η αλήθεια είναι πως η επιθυμία μας κρατά προσκολλημένους στο προσωρινό και το ξεπερασμένο, γεγονός που θα μας βόλευε να την ξεφορτωθούμε. Το καινούριο αυτοκίνητο που αγοράζουμε σήμερα, αύριο γρατζουνίζεται βγαίνοντας από το γκαράζ, μέσα σ’ έναν χρόνο παθαίνει την πρώτη του βλάβη και ύστερα από δύο θα το έχουμε ήδη βαρεθεί και θα σκεφτόμαστε κάποιο άλλο.
Πως θα βρούμε την ισορροπία;
Ωστόσο, για τους περισσότερους θνητούς, ούτε μια ζωή στο περιθώριο των επιθυμιών θα είχε κανένα γούστο. Επομένως, για να βρούμε την ισορροπία πρέπει να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να ικανοποιήσει τις σωστές επιθυμίες χωρίς να περιμένουμε πως η ευτυχία θα κρατήσει πολύ.
