«Λόγια αγάπης να της λες…», συμβουλεύει το σύζυγο για το πώς να συμπεριφέρεται και με τί λόγια να μιλάει στη σύζυγό του όχι ένας απλός άγιος, αλλά ό μέγιστος οικουμενικός πατέρας και διδάσκαλος της Εκκλησίας Ιωάννης Χρυσόστομος.
«Εγώ (να της λες) από όλα τη δική σου αγάπη προτιμώ και τίποτε δεν μου είναι τόσο βασανιστικό ή δυσάρεστο, όσο το να βρεθώ κάποτε σε διάσταση μαζί σου. Κι αν όλα χρειασθεί να τα χάσω, κι αν γίνω φτωχότερος από τον Ίρο, κι αν στους έσχατους βρεθώ κινδύνους, οτιδήποτε κι αν πάθω, όλα μου είναι ανεκτά και υποφερτά, όσο εσύ μου είσαι καλά. Και τα παιδιά τότε μου είναι περιπόθητα, εφόσον εσύ μας συμπαθείς… Ίσως κάποτε σου πει: Ποτέ ως τώρα δεν ξόδεψα από τα δικά σου, έχω ακόμη τα δικά μου, που μού ’δωσαν οι γονείς μου. Τότε πες της: Τί λες, καλή μου; Έχεις ακόμη τα δικά σου; Ποια λέξη μπορεί να ’ναι χειρότερη από αυτή; Σώμα δεν έχεις πια δικό σου κι έχεις χρήματα; Δεν είμαστε δύο σώματα μετά το γάμο, αλλά γίναμε ένα. Δεν έχουμε δύο περιουσίες, αλλά μία… Όλα δικά σου είναι, κι εγώ δικός σου είμαι, κορίτσι μου. Αυτό με συμβουλεύει ό Παύλος λέγοντας ότι ό άνδρας δεν εξουσιάζει το σώμα του, αλλά ή γυναίκα. Κι αν δεν έχω εγώ εξουσία στο σώμα μου αλλά εσύ, πόσο μάλλον δικά σου είναι τα χρήματα…
Ποτέ να μην της μιλάς με πεζό τρόπο, αλλά με φιλοφροσύνη, με τιμή, με αγάπη πολλή. Να την τιμάς και δεν θα βρεθεί στην ανάγκη να ζητήσει επαίνους άλλου, αν έχει τους δικούς σου. Να την προτιμάς από όλους για όλα, για την ομορφιά, για τη σωφροσύνη της, και να την εγκωμιάζεις. Να κάνεις φανερό ότι σ’ αρέσει ή συντροφιά της κι ότι προτιμάς να μένεις στο σπίτι για να είσαι μαζί της, από το να βγαίνεις στην αγορά. Από όλους τους φίλους να την προτιμάς, και από τα παιδιά πού σου χάρισε, κι αυτά εξαιτίας της να τα αγαπάς» (Εις την προς Έφεσίους 20, ΡG 6,146, κατά μετάφραση Παν. Νέλλα).
