Οι πατέρες που ασκούνται στην Καλύβη μας έγραψαν:
«…Τον αίσθανόμεθα δίπλα μας πάντα να μας περισκέπει, να μας διαφυλάττει, να μας προνοεί καί να μας τρέφει.
Ουδεμίαν δυσκολίαν αντιμετωπίζουμε, διότι, αν και περνούμε κάποτε δυσβάστακτες περιστάσεις την τελευταία στιγμή προλαμβάνει ο “Αγιος καί ρύεται παντός κινδύνου καί ανάγκης. Οι προ ημών Πατέρες διηγούνται για την πρόνοιαν του Αγίου ότι κατά το σωτήριον έτος 1931 η 1932 δεν είχαν ψάρια να κάνουν την πανήγυριν.
Την τελευταίαν στιγμήν παρουσιάζεται ψαράς, κρατώντας το πανέρι του γεμάτο ψάρια, που, αν και στο δρόμο του συνάντησε και άλλες καλύβες, εν τούτοις σ’ αυτήν την καλύβη κτύπησε και ρώτησε τους πατέρας αν θέλουν τα ψάρια, χωρίς να γνωρίζει ότι εόρταζε ο ναός της καλύβης. Αυτό το θαύμα το επιβεβαιώνει και ο έτι ζών γέρων Μακάριος από την καλύβην των Κυριλλαίων της Νέας Σκήτης».
Πηγή: Γεώργιος Μηλίτσης, “Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος”
