Όπως κάθε καλή μητέρα, έτσι και η Κάρεν Σάιμονς Κνάπ, όταν ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος, έκανε ότι μπορούσε για να προετοιμάσει τον 3χρονο γιο της, Μάικλ, για την έλευση του νέου μέλους της οικογένειας.
Όταν είπε στον Μάικλ ότι το νέο μωρό θα είναι κορίτσι, εκείνος ξάπλωνε δίπλα της και τραγουδούσε συνέχεια στην αδελφή του που βρίσκονταν ακόμη στην κοιλιά της μαμάς του. Ήταν η οικοδόμηση ενός δεσμού αγάπης με τη μικρή του αδελφή, πριν ακόμη την συναντήσει.
Η εγκυμοσύνη προχωρούσε κανονικά για τη Κάρεν. Σε λίγο καιρό ήρθαν και οι πόνοι της γέννας. Αλλά σοβαρές επιπλοκές προέκυψαν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης που οδήγησαν την Κάρεν στο χειρουργείο. Οι γιατροί ετοιμάζονταν για μια καισαρική τομή.
Μετά από μια μακρά και δύσκολη επέμβαση, η μικρή αδελφή του Μάικλ γεννήθηκε. Αλλά ήταν σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Με τη σειρήνα να ουρλιάζει μέσα στη νύχτα, το ασθενοφόρο μετέφερε το βρέφος στην μονάδα εντατικής θεραπείας νεογνών στο Νοσοκομείο St Mary του Τενεσί.
Οι μέρες περνούσαν αλλά η υγεία του βρέφους χειροτέρευε. Ο παιδίατρος έπρεπε να πει στους γονείς ότι δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες να ανακάμψει:
«Να είστε προετοιμασμένοι για το χειρότερο».
Η Κάρεν και ο σύζυγός της ήρθαν σε επαφή με ένα γραφείο κηδειών για να κανονίσουν τα διαδικαστικά για την ταφή. Ενώ εδώ και καιρό προετοιμάζονταν για την έλευση του νέου μέλους της οικογένειας, είχαν φτιάξει ακόμη και το δωμάτιο που θα τοποθετούσαν το κοριτσάκι τους, τώρα κανόνιζαν την κηδεία του.
Ο Μάικλ δεν είχε σταματήσει όλο αυτό το διάστημα να παρακαλάει τους γονείς του να τον αφήσουν να δει την αδερφή του. «Θέλω να της τραγουδήσω», τους έλεγε.
Όμως οι γιατροί δεν επέτρεπαν την είσοδο παιδιών στη μονάδα εντατικής θεραπείας.
Η Κάρεν τους αγνόησε, πήρε από το χέρι τον γιό της και τον πήγε στο δωμάτιο που βρίσκονταν η αδερφή του. Ήταν η τελευταία ευκαιρία του Μάικλ να δει την μικρή του αδερφή και η μητέρα του το ήξερε.
Έτσι λοιπόν ντυμένο με μια τεράστια προστατευτικ
Έτσι λοιπόν ντυμένο με μια τεράστια προστατευτική στολή προχώρησε μαζί του στους διαδρόμους της ΜΕΘ. Ο μικρός έμοιαζε με ένα καλάθι για άπλυτα που είχε πόδια.
Η προϊσταμένη μόλις τον είδε, τον αναγνώρισε και άρχισε να φωνάζει, «Πάρτε αυτό το παιδί από εδώ τώρα. Δεν επιτρέπονται τα παιδιά.»
Η μητέρα του Μάικλ, αν και συνήθως ήρεμη, την κοίταξε με άγριο βλέμμα.
«Δεν θα φύγουμε αν δεν τραγουδήσει ο γιος μου στην αδερφή του».
Προσπέρασε την προϊσταμένη και οδήγησε τον Μάικλ πλάι από το κρεβατάκι του βρέφους που έδινε τη μάχη για τη ζωή του.
Ο μικρός την είδε, τις μίλησε, της είπε όλα όσα θα ήθελε να κάνει μαζί της όταν μεγάλωνε και στη συνέχεια άρχισε να της τραγουδά:
«You are my sunshine, my only sunshine, you make me happy when skies are gray.»
Αμέσως το μωρό άρχισε να δίχνει σημάδια ζωής. Η συχνότητα των παλμών της άρχισε να σταθεροποιείται.
«Συνέχισε να τραγουδάς Μάικλ», τον ενθάρρυνε η μητέρα του έκπληκτη.
«You never know, dear, how much I love you, please don’t take my sunshine away.» «
Καθώς ο Μάικλ τραγουδούσε στην αδελφή το
υ, η βαριά, τεταμένη αναπνοή του μωρού έγινε τόσο ομαλή σαν να γουργούριζε ένα γατάκι.
«Συνέχισε να τραγουδάς παιδί μου»
«The other night, dear, as I lay sleeping, I dreamed I held you in my arms».
Η μικρή αδελφή του Μάικλ άρχισε να χαλαρώνει και να γαληνεύει.
«Συνέχισε να τραγουδάς Μάικλ»
Η Κάρεν έλαμπε την στιγμή που η σκληρή προϊσταμένη τους κοιτούσε άφωνη και δακρυσμένη.
«You are my sunshine, my only sunshine. Please don’t take my sunshine away…»
Νόμιζε ότι είχε χάσει το μωρό της. Ώσπου ο γιος της έκανε αυτό…
Την αμέσως επόμενη ημέρα, το κοριτσάκι ήταν αρκετά καλά για να πάει στο σπίτι του. Ένα γυναικείο περιοδικό αποκάλεσε το περιστατικό ως το «Το θαύμα του τραγουδιού ενός αδελφού». Το ιατρικό προσωπικό το αποκάλεσε απλά ένα θαύμα.
