Τις υποκλοπές της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ στην Άγκελα Μέρκελ και σε γερμανούς αξιωματούχους που έχουν μεγάλο ελληνικό ενδιαφέρον αποκαλύπτει το Wikileaks σε αποκλειστική συνεργασία με το Έθνος για την Ελλάδα.
Από απόρρητα έγγραφα στα οποία είχε πρόσβαση η εφημερίδα την τελευταία εβδομάδα και κατάφερε να επεξεργαστεί και να αναλύσει σε βάθος, προκύπτει ότι η γερμανίδα καγκελάριος δεν πίστευε εδώ και χρόνια ότι ένα γενναίο κούρεμα του ελληνικού χρέους θα αποτελούσε πραγματική λύση για το «ελληνικό πρόβλημα».
Οι κοριοί της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA) κατέγραψαν «εξομολόγηση» της Μέρκελ προς τον προσωπικό βοηθό της τον Οκτώβριο του 2011, λίγες ημέρες πριν από την απόφαση της συνόδου κορυφής για επιπρόσθετο haircut των ομολόγων στο 50%, από 21% που είχε συμφωνηθεί μερικούς μήνες πριν. Στο απόρρητο έγγραφο της NSA επισημαίνεται ότι έδειχνε να αισθάνεται “χαμένη” σχετικά με το ποια επιλογή –άλλο ένα κούρεμα ή άμεση παροχή βοήθειας- θα ήταν καλύτερη για να αντιμετωπίσει την κατάσταση και πως «ο φόβος της ήταν ότι η Αθήνα θα ήταν ανίκανη να ξεπεράσει το πρόβλημα ακόμα και με ένα επιπλέον “κούρεμα”, από τη στιγμή που δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί το υπόλοιπο χρέος της».
Επιπλέον αναφέρεται ότι σκεφτόταν να ασκήσει πιέσεις σε ΗΠΑ και Βρετανία για την επιβολή ειδικού φόρου επί των χρηματοοικονομικών συναλλαγών για να βοηθηθεί η ρευστότητα των τραπεζών.
Επιπλέον αποκαλύπτεται ότι ο μόνος εντός του γερμανικού υπουργικού συμβουλίου που ήταν υπέρ του επιπρόσθετου κουρέματος ήταν ο υπουργός οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, «παρά τις προσπάθειες της Μέρκελ να τον “χαλιναγωγήσει”». Από την άλλη πλευρά, η Γαλλία και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μανουέλ Μπαρόζο, όπως αναφέρεται στο απόρρητο έγγραφο τέθηκαν υπέρ μίας πιο ήπιας προσέγγισης. «Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ ήταν σταθερά αντίθετος, και η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ περιγράφηκε ως «αναποφάσιστη για το θέμα», επισημαίνεται από τους πράκτορες της NSA.
Σε άλλη απόρρητη αναφορά στην οποία είχε πρόσβαση το Έθνος αποδεικνύεται η παρακολούθηση γερμανών υψηλόβαθμων αξιωματούχων από τις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Γίνεται επίσης σαφές ότι τα στοιχεία διαβιβάστηκαν στην NSA, η οποία συνέταξε το κείμενο της αναφοράς. Πρόκειται για το πρώτο έγγραφο που αποδεικνύει εμπράκτως ότι οι βρετανοί κατασκόπευαν τους ευρωπαίους εταίρους τους σε υψηλό επίπεδο για λογαριασμό της NSA.
Η συγκεκριμένη απόρρητη αναφορά έχει γίνει με βάσει τα στοιχεία που υποκλάπησαν από τον γενικό διευθυντής για θέματα της ΕΕ της γερμανικής καγκελαρίας Nikolaus Meyer-Landrut, ο οποίο παρείχε στις 14 Οκτωβρίου 2011 μια επισκόπηση σχετικά με τι σχεδιάζει το Βερολίνο να ζητήσει και θα είναι έτοιμο να υποστηρίξει ενόψει των συνόδων κορυφής που ακολουθούσαν με κύριο θέμα το ελληνικό ζήτημα. Εντύπωση προκαλεί ότι εκείνη την περίοδο σχεδιαζόταν πρόταση για συνεισφορά των χωρών BRICS(Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότιος Αφρική) για την διάσωση της Ελλάδας.
Στο έγγραφο επισημαίνεται: «Το Βερολίνο δεν θα δεχόταν να δώσει στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) τραπεζική άδεια. Επίσης δεν θα δεχόταν τη θέσπιση ενός κοινού Οχήματος Ειδικού Σκοπού μεταξύ του EFSF και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ή άλλο μέτρο που θα απαιτούσε νομοθετικές αλλαγές από τα κράτη μέλη.Από την άλλη πλευρά, οι Γερμανοί θα υποστηρίξουν τη δημιουργία ενός ειδικού προγράμματος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο οποίο οι χώρες BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική) θα “ρίξουν” κεφάλαια για το σκοπό της ενίσχυσης δραστηριοτήτων διάσωσης στην ευρωζώνη».
Ο Meyer-Landrut πίστευε επίσης ότι η επίλυση της ελληνικής κρίσης θα απαιτήσει μεγαλύτερη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα συγκριτικά με τις πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών, και ότι η Ευρωζώνη πρέπει να κοιτάξει πέρα από τις τεχνικές πτυχές μιας συμφωνίας, και να επικεντρώσει αντ΄αυτού στην πραγματική πρόοδο που θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα, όσον αφορά τη νομοθεσία και την εφαρμογή της.Επίσης άποψή του ήταν ότι μία ομάδα θα πρέπει να εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα με σκοπό την παρακολούθηση της κατάστασης.
Σημειώνεται ότι περισσότεροι από 70 τηλεφωνικοί αριθμοί υψηλόβαθμων γερμανών αξιωματούχων εντοπίζονται στην λίστα στόχων παρακολούθησης των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών.