Θάνατος George Michael
Μια επιστολή γραμμένη πριν από 26 χρόνια από τον Φρανκ Σινάτρα και με αποδέκτη τον Τζορτζ Μάικλ κάνει το γύρο του διαδικτύου με αφορμή τον θάνατο του διάσημου και ταλαντούχου τραγουδιστή.
Αφορμή στάθηκε η συνέντευξη του τότε 27χρονου Μάικλ. Ηταν Σεπτέμβριος του 1990, όταν ο τραγουδιστής δήλωσε στο LA Times’ Calendar Magazine ότι θέλει να αποφύγει τα φώτα της δημοσιότητας.
Για να το πετύχει αυτό ο Τζορτζ Μάικλ είχε αποφασίσει να δώσει πολύ λίγες συνεντεύξεις, να μη γυρίσει βιντεοκλίπ και να ακυρώσει την περιοδεία του για την προώθηση του νέου του δίσκου «Without Prejudice, Vol 1». Η αιτία που είχε προβάλει τότε ο Μάικλ για την απόφασή του ήταν ότι δυσκολεύεται να διαχειριστεί τις συνέπειες της φήμης του.
Οι αποφάσεις του αυτές προκάλεσαν τις αντιδράσεις ενός αναγνώστη που δεν ήταν άλλος από τον διάσημο Φρανκ Σινάτρα. Απευθυνόμενος στη συντακτική ομάδα του περιοδικού ο Σινάτρα επίκρινε τον μουσικό σαν να ήταν πατέρας του, ζητώντας του χαρακτηριστικά να σταματήσει να σπαταλά το ταλέντο του και να ανοίξει τα φτερά του.
«Αγαπητοί φίλοι,
Όταν είδα το εξώφυλλό σας σήμερα για τον Τζορτζ Μάικλ, τον “απρόθυμο ποπ σταρ” η πρώτη μου αντίδραση ήταν ότι θα έπρεπε να ευχαριστεί τον Θεό κάθε πρωί που ξυπνά για όλα όσα έχει στη ζωή του.
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για εμένα.
Παρά το γεγονός ότι έχει σημειώσει απίστευτη επιτυχία ως ερμηνευτής και συνθέτης μόλις στα 27 του χρόνια, θέλει να παρατήσει αυτό που εκατομμύρια νέοι στον κόσμο θα σκότωναν να αποκτήσουν.
[irp posts=”95140″ name=”George Michael: Αγνώριστος στις τελευταίες του φωτογραφίες”]
Ελα τώρα Τζορτζ, χαλάρωσε. Χόρεψε με το ρυθμό, φίλε. Ξεδίπλωσε τα φτερά σου, πέτα στο φεγγάρι της επιλογής σου και να είσαι ευγνώμων για τα “βάρη” που όλοι μας είμαστε αναγκασμένοι να σηκώνουμε από εκείνες τις δύσκολες βραδιές που κοιμόμασταν στα πούλμαν και βοηθούσαμε τον οδηγό να ξεφορτώσει τα όργανα.
Και μην ξανακούσω κουβέντα περί “τραγωδίας της φήμης”. Η τραγωδία είναι όταν δεν έρχεται κανείς στις συναυλίες σου και καταλήγεις να τραγουδάς για την καθαρίστρια σε ένα άδειο κλαμπ όπου έχει να πατήσει πελάτης από του Αγίου Ποτέ. Εσύ δεν έχεις καμία σχέση με όλα αυτά. Βρίσκεσαι στην κορυφή του μουσικού στερεώματος για το είδος σου και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ευχαριστείς τους φαν που σου στάθηκαν όταν δεν υπήρχε κανείς άλλος δίπλα σου.
Το ταλέντο δεν πρέπει να σπαταλιέται. Αυτοί που το έχουν – και εσύ είσαι ένας από αυτούς, διαφορετικά το σημερινό κύριο άρθρο του περιοδικού θα ήταν για τον Ρούντι Βάλι (Αμερικανός τραγουδιστής που γνώρισε επιτυχία τη δεκαετία του ’30) – πρέπει να το αγκαλιάζουν, να το θρέφουν και να το μοιράζονται. Αν δεν το κάνεις, μπορεί ο Θεός να σου το πάρει πίσω τόσο ξαφνικά όσο σου το δάνεισε. Πίστεψέ με, το έχω ζήσει.
Φρανκ Σινάτρα»
