Η Τουρκία εκμεταλλεύεται την κρίση στους γείτονές της Συρία και Ιράκ για να λεηλατεί τις δύο χώρες, και η νεοθωμανική πολιτική της κυβέρνησης την έχει φέρει στο χείλος του εμφυλίου πολέμου, λέει ο γεωπολιτικός αναλυτής Μαχντί Δαρείος Ναζεμρόαγια (Mahdi Darius Nazemroaya) στο Sputnik.
Οι διασυνδέσεις του τουρκικού κράτους με το Ισλαμικό Κράτος και η λεηλασία του πετρελαίου από τη Συρία και το Ιράκ ήταν κοινό μυστικό στη Μέση Ανατολή τα τελευταία χρόνια. Το γνώριζαν όσοι ζουν στα σύνορα, η τουρκική αντιπολίτευση, ακόμα και μερικοί Αμερικανοί πολιτικοί, λέει ο ίδιος.
«Είναι γνωστό εδώ και κάποια χρόνια το τι κάνουν, σχετικά με τη μεταφορά πετρελαίου μέσα στην Τουρκία, στον τουρκικό ρόλο στην κλοπή των πόρων της Συρίας, ακόμα και στην κλοπή βιομηχανικού εξοπλισμού».
«Στο Χαλέπι οι Τούρκοι έχουν καταγραφεί να κλέβουν βιομηχανικό εξοπλισμό από εργοστάσια και να τα μεταφέρουν στο έδαφός τους. Στο Ιράκ, επίσης, η Τουρκία έχει εμπλακεί στην αστάθεια της χώρας και την εκμεταλλεύονται για να κλέβουν πετρέλαιο και από το Ιράκ, το οποίο μεταφέρουν μέσω των εδαφών του ιρακινού Κουρδιστάν».
Τα κόμματα της τουρκικής αντιπολίτευσης και Τούρκοι πολίτες που ζουν στα σύνορα έχουν ήδη καταγγείλει την εμπλοκή της κυβέρνησής τους στην κλοπή πετρελαίου από τη Συρία και τη συνεργασία της με τους τρομοκράτες.
«Υπάρχουν περιπτώσεις που φορτηγά που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια από την Τουρκία στη Συρία, εντοπίστηκαν από τους κατοίκους να μεταφέρουν όπλα. Για την ακρίβεια, ένας Λιβανοαμερικανός δημοσιογράφος που κάλυπτε το ρεπορτάζ, σκοτώθηκε».
Ο ίδιος κατηγόρησε και χώρες της Δύσης ότι εμπλέκονται στο λαθρεμπόριο πετρελαίου από τη Συρία και το Ιράκ.
«Το πετρέλαιο από το Ιράκ δεν καταλήγει μόνο στην Τουρκία. Πηγαίνει και στη Βρετανία, βρετανικές εταιρείες εμπλέκονται σε αυτό».
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Τουρκία, εκτιμά ο ίδιος, και οι κακές σχέσεις με τους γείτονές της όπως η Συρία, το Ιράκ, το Ιράν, ο Λίβανος, η Ρωσία και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι οι συνέπειες της αποτυχημένης νεοθωμανικής πολιτικής της, η οποία επιχειρεί να επιβάλει την τουρκική κυριαρχία στους Άραβες γείτονές της, στη βόρεια Αφρική και στη νοτιοδυτική Ασία, αλλά αυτή «θα σκάσει στη μούρη της» και ίσως ακόμα και να καταλήξει σε εμφύλιο πόλεμο μέσα στην Τουρκία.
