ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ
Μεγάλη είναι η ανησυχία των τουρκικών Αρχών ύστερα από το νέο αντάρτικο χτύπημα στον Πόντο την Κυριακή, που κόστισε τη ζωή σε τρεις Τούρκους στρατιώτες ενώ δύο ακόμα τραυματίστηκαν.
Η τουρκική Daily Sabah γράφει ότι η νέα αντάρτικη επιδρομή της Κυριακής αποσκοπεί στο να αποκτήσει το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) στηρίγματα στην περιοχή.
Οι Τούρκοι στρατιώτες «χτένισαν» ένα δάσος κοντά στην πόλη Μεσουδιέ, ελληνικά Μελέτιος ή Μήλας, στην ευρύτερη περιοχή της Ορντού (Κοτύωρα), αναζητώντας αντάρτες όταν ξαφνικά δέχτηκαν τα πυρά.
Η Daily Sabah γράφει ότι οι κάτοικοι της Μεσουδιέ πήραν τα όπλα κι έσπευσαν στον πλευρό του στρατού ύστερα από το αντάρτικο χτύπημα.
Η περιοχή του Πόντου, σημειώνει η Daily Sabah, έχει υψηλό ποσοστό οπλοκατοχής. Αυτό οφείλεται, λέει το TRIBUNE, στην ποντιακή ένοπλη παράδοση που δεν διαφέρει ιδιαίτερα από την κρητική.
Η τουρκική εφημερίδα το αναφέρει αυτό για να περιγράψει στη συνέχεια πώς οι κάτοικοι, οπλισμένοι με αυτόματα όπλα και πιστόλια συμμετείχαν ενεργά στις έρευνες στο πλευρό του στρατού και δεν κάθισαν απλά οπλισμένοι να φυλάνε τα σπίτια τους.
Η αναφορά αυτή της Daily Sabah έχει και δεύτερη ανάγνωση. Μήπως οι κάτοικοι οπλίστηκαν κι όντως έμειναν φρουροί στα σπίτια τους φοβούμενοι αντίποινα από τον τουρκικό στρατό;
Από τον Μάιο έχει αρχίσει πάλι το αντάρτικο στον Πόντο υπό την αιγίδα του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK). Βεβαίως στον Πόντο δεν υπάρχουν Κούρδοι.
Στη Daily Sabah διαβάζουμε ότι είναι περισσότερα από δέκα χρόνια που δεν έχουν συμβεί «τρομοκρατικές ενέργειες» στον Πόντο, παραδέχεται δηλαδή εμμέσως την ύπαρξη ποντιακού αντάρτικου και στο κοντινό παρελθόν, πληροφορίες που τις ακούγαμε κι εμείς στην Ελλάδα αλλά λόγω τότε της περιορισμένης χρήσης του διαδικτύου πολλές από αυτές κινούνταν στη σφαίρα των περίεργων «θεωριών».
Οι Τούρκοι για να δικαιολογήσουν πώς ξαφνικά συμβαίνουν αντάρτικα χτυπήματα στον Πόντο, ισχυρίζονται ότι οι δράστες πρέπει να είναι Κούρδοι αντάρτες που βρήκαν καταφύγιο στα ποντιακά βουνά.
Το γιατί οι ίδιοι Κούρδοι αντάρτες δεν κατέφυγαν στο ιρακινό ή στο συριακό Κουρδιστάν, όπως συνήθως συμβαίνει, δεν μπαίνουν στον κόπο ούτε καν να αναφερθούν. Η τουρκική προπαγάνδα είναι γνωστό ότι αρέσκεται στο να λέει παλαβομάρες.
Σε κάθε περίπτωση το θέμα είναι ότι οι τουρκικές Αρχές έχουν ανησυχήσει σοβαρά για το ξέσπασμα ενός νέου αντάρτικου στον Πόντο, ανεξάρτητα σε ποιους το καταλογίζουν.
Τι συμβαίνει στον Πόντο
Από τον Μάιο του 2016 το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) έχει ως στρατηγικό του στόχο το «άνοιγμα» στον Πόντο.
Στόχος είναι να προσελκυθούν κυρίως αριστεροί και αριστερογενείς πληθυσμοί της περιοχής και λιγότερο άλλες εθνοτικές ομάδες που ζουν εκεί, όπως Λαζοί, ελληνόφωνοι και αρμενόφωνοι μουσουλμάνοι, Γεωργιανοί κ.ά.
Άλλωστε, η δράση του στην περιοχή της Κερασούντας και της Αργυρούπολης, όπου δεν υπάρχουν μετρήσιμα στοιχεία από αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες, επαληθεύει το προαναφερθέν.
Επίσης, η δράση του PKK στην περιοχή του Πόντου εντάσσεται στη στρατηγική του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος να απαξιώσει το κράτος και να δημιουργήσει εντυπώσεις στον τουρκικό λαό αλλά και διεθνώς, για να ασκήσει πίεση στην τουρκική κυβέρνηση προς την κατεύθυνση επίλυσης του κουρδικού με ειρηνικά μέσα.
Το αντάρτικο στον Πόντο διεξάγεται από το Ενωμένο Λαϊκό Επαναστατικό Κίνημα (HBDH).
Το HBDH είναι μια οργάνωση ομπρέλα υπό τελεί υπό κουρδική διοίκηση και συγκεκριμένα του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK).
Αποτελείται από τις παράνομες στην Τουρκία οργανώσεις Τουρκικό Κομουνιστικό Κόμμα/Μαρξιστικό-Λενινιστικό (TKP/ML), το Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα (MLKP), το Επαναστατών Κομμουνιστών Κόμμα (DKP), το Τουρκικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα/Λενινιστικό (TKEP/L), το Μαοϊκό Κομμουνιστικό Κόμμα (MKP), την Τουρκική Ένωση Επαναστατών Κομμουνιστών (TİKB), τα Επαναστατικά Επιτελεία, και το Τουρκικό Απελευθερωτικό Κόμμα-Κίνημα (THKP-C).
Μέλη στις παραπάνω αριστερές επαναστατικές οργανώσεις είναι και πολλοί μειονοτικοί της Τουρκίας, οι οποίοι «απαγορεύεται» να δηλώνουν άλλη εθνότητα εκτός από την τουρκική, ενώ το HBDH έχει μεγάλη εξάπλωση στον Πόντο, του οποίου ο μουσουλμανικός πληθυσμός είναι εκτουρκισμένος και εξισλαμισμένος από αυτόχθονα έθνη της περιοχής, μεταξύ των οποίων και 2.000.000 Ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι που λόγω Ισλάμ γλίτωσαν τη γενοκτονία και τον ξεριζωμό πριν 100 χρόνια.
