Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν φαβορί για την καγκελαρία τον Φρίντριχ Μερτς – Ο Σολτς έχασε την ψήφο εμπιστοσύνης
Ο άνθρωπος που ευρέως αναμένεται να γίνει ο επόμενος ηγέτης της Γερμανίας είναι ένας μακροχρόνιος αντίπαλος της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, η οποία προσπάθησε να μετακινήσει το κόμμα τους πίσω στα δεξιά. Είναι εταιρικός δικηγόρος με εκπαίδευση, γνωστός για τις φανταχτερές επιδείξεις του πλούτου που απέκτησε στον ιδιωτικό τομέα. Οι κοντινοί του άνθρωποι τον περιγράφουν ως άμεσο και πραγματιστή, αλλά και αλαζονικό και ευαίσθητο.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Φρίντριχ Μερτς θα είναι σε ισχυρή θέση για να γίνει καγκελάριος μετά τις πρόωρες εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου στη Γερμανία, με τη Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) και το αδελφό της κόμμα της Βαυαρίας, τη Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU), σε πορεία για να δημιουργήσουν άνετη πρωτιά.
Έφτασε η στιγμή του Merz
Ένας αυτοαποκαλούμενος κοινωνικός συντηρητικός και οικονομικός φιλελεύθερος, ο Merz έχει περάσει χρόνια κυνηγώντας τη δουλειά των ονείρων του. Στα 69 του, θα ήταν το γηραιότερο άτομο που θα αναλάβει τα καθήκοντά του ως καγκελάριος μετά τον Κόνραντ Αντενάουερ, τον πρώτο μεταπολεμικό ηγέτη της κυβέρνησης της Δυτικής Γερμανίας, ο οποίος ήταν 73 ετών.
Η στιγμή του Merz έφτασε σε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο. Η Γερμανία, η μηχανή της Ευρώπης, ψιθυρίζει. Η οικονομία της είναι στάσιμη. Οι υποδομές και η βιομηχανία της χρειάζονται απελπιστικά επενδύσεις. Στην αβεβαιότητα έρχονται να προστεθούν ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία, η αυξανόμενη απειλή για την ασφάλεια της Ρωσίας και το απρόβλεπτο μιας δεύτερης προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Merz έχει υποσχεθεί «πολιτικές που θα ωθήσουν τη Γερμανία προς τα εμπρός, θα κάνουν τη χώρα να λειτουργήσει ξανά και ίσως επίσης να μας κάνουν περήφανους για τη χώρα μας, για τη Γερμανία, ξανά».
Ο Merz προέρχεται από μια συντηρητική καθολική οικογένεια στην αγροτική περιοχή Sauerland της δυτικής Γερμανίας. Εντάχθηκε στη νεολαία του CDU το 1972 και μπήκε με πλήρη απασχόληση στην πολιτική το 1989, όταν έγινε βουλευτής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μετά από μια θητεία στις Βρυξέλλες, εξελέγη το 1994 στην Bundestag, την κάτω βουλή του γερμανικού κοινοβουλίου, όπου υπηρέτησε μέχρι το 2009.
Ήταν περισσότερο γνωστός επειδή υποστήριξε το 2003 ότι οι γερμανικοί φορολογικοί κανόνες πρέπει να είναι αρκετά απλοί ώστε μια οικογένεια να μπορεί να υπολογίσει τι χρωστάει σε ένα σουβέρ. Ένα από τα demo-σουβέρ του βρίσκεται στη συλλογή του μουσείου House of History στη Βόννη.
Η αναμέτρηση με τη Μέρκελ
Η απόφασή του να εγκαταλείψει την πολιτική προκλήθηκε από μια πικρή αναμέτρηση για την ηγεσία του κόμματος. Η Μέρκελ κατέληξε να πάρει την κορυφαία κομματική θέση και αργότερα να αφαιρέσει από τον Μερτς εξέχοντα ρόλο στην Bundestag. «Αυτό ήταν ένα ζήτημα αποτυχημένης πίστης για τον Merz», είπε η Jutta Falke-Ischinger, βιογράφος της Merz.
Μετά την αποχώρηση από την πολιτική σκηνή, ο Merz εργάστηκε στο εταιρικό δίκαιο στη Mayer Brown και υπηρέτησε σε διάφορα συμβουλευτικά συμβούλια, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου του γερμανικού βραχίονα της αμερικανικής διαχείρισης κεφαλαίων BlackRock. Τα κέρδη του από τον ιδιωτικό τομέα – και τα δύο ιδιωτικά του αεροσκάφη – έγιναν μειονέκτημα όταν προσπάθησε να επανέλθει στην πολιτική.
«Οι άνθρωποι από τη Sauerland είναι γνωστοί για το ότι είναι προσγειωμένοι και επίσης πολύ άμεσοι. Στον Merz, είναι εμφανής αυτή η αμεσότητα – αλλά όχι τόσο η προσγειωμένη φύση», είπε ο Falke-Ischinger.
Ωστόσο, εξελέγη ξανά στην Bundestag το 2021 και, αμέσως μετά, ονομάστηκε αρχηγός του κόμματος του CDU.
Ο Μερτς έχει θέσει ως αποστολή του να αναιρέσει τις κινήσεις φιλελευθεροποίησης της Μέρκελ και να μετατοπίσει το CDU πίσω προς τα δεξιά, ιδιαίτερα όσον αφορά τη μετανάστευση. Άσκησε έντονη κριτική για την απάντηση «ανοιχτών θυρών» της Μέρκελ στο κύμα των προσφύγων που διέφυγαν από τον συριακό εμφύλιο πόλεμο. Ο Merz θέλει μία προσέγγιση με μεγαλύτερη έμφαση στην ασφάλεια και τον νόμο και την τάξη.
Έχει μπει σε μπελάδες επειδή χαρακτήρισε ορισμένα παιδιά μουσουλμάνων μεταναστών ως «μικρούς πασάδες» χωρίς σεβασμό για την εξουσία και ότι υπαινίχθηκε ψευδώς ότι οι μετανάστες λάμβαναν ακριβές οδοντιατρικές θεραπείες ενώ οι Γερμανοί πολίτες δεν μπορούσαν να κλείσουν ραντεβού.
Οι επικριτές του λένε ότι έχει καταφύγει σε λαϊκίστικη ρητορική ενώ η αντιμεταναστευτική Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) συνεχίζει να ψηφίζεται ως το δεύτερο ισχυρότερο κόμμα. Αλλά ορισμένοι συνάδελφοι του κόμματος θεωρούν την αφιλτράριστη ρητορεία του Μερτς μεταξύ των θετικών του στοιχείων.
«Ο Μερτς είναι πιο ειλικρινής από τους μέσους πολιτικούς στη Γερμανία, οι οποίοι γενικά είναι πολύ απρόθυμοι να πουν κάτι, από φόβο μήπως ρισκάρουν κάτι», δήλωσε ο υψηλόβαθμος πολιτικός του CDU, Γιούργκεν Χαρτ.
«Είπε ότι έχουμε πάρα πολλούς ανθρώπους που σκέφτονται πάρα πολύ για αυτό που λένε και μερικές φορές κρύβονται με την πραγματική τους άποψη επειδή φοβούνται να μιλήσουν», είπε ο Hardt. «Και δεν θέλει να κινηθεί έτσι. Θέλει ειλικρίνεια και ξεκάθαρα πολιτικά μηνύματα».
Πώς θα τα πάει ο Μερτς με τον Τραμπ
Παρατηρητές τόσο εντός όσο και εκτός του κόμματος λένε ότι η ωμότητα του Μερτς θα μπορούσε να είναι καλή για τη σφυρηλάτηση μιας εταιρικής σχέσης με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Την ημέρα της εξέγερσης της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, ο Μερτς έγραψε στο Twitter: «Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι δημοκράτης. Αρνείται να δεχτεί την ήττα του ή τις αποφάσεις των δικαστηρίων».
Αλλά ο Μερτς είναι επίσης ομολογημένος Ατλαντιστής – έκανε μια 10ετή θητεία ως επικεφαλής του Atlantik-Brücke, Atlantic Bridge, μιας ένωσης που επιδιώκει να ενισχύσει τη γερμανοαμερικανική κατανόηση. Επιπλέον, γνωρίζει ότι η Γερμανία εξαρτάται από τις Ηνωμένες Πολιτείες ως τη μεγαλύτερη εξαγωγική της αγορά και ότι οι δασμοί που απείλησε ο Τραμπ θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρή ζημιά στη γερμανική οικονομία.
«Ο Μερτς κατανοεί ότι ανεξάρτητα από το ποιος είναι στον Λευκό Οίκο, η διατλαντική συμμαχία θα παραμείνει, για το άμεσο μέλλον, εξαιρετικά σημαντική για εμάς. Για λόγους ασφάλειας, άμυνας και οικονομικούς. Αλλά γνωρίζει επίσης ότι κάτι αλλάζει», δήλωσε ο Peter Beyer, ανώτερος βουλευτής του CDU και πρώην Συντονιστής Διατλαντικής Συνεργασίας κατά την τέταρτη και τελευταία θητεία της Μέρκελ.
«Έγινε πολύς λόγος για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού πυλώνα του ΝΑΤΟ τα τελευταία χρόνια. Αλλά πέρα από τη ρητορική, δεν έχουν γίνει πολλά. Ο Merz θέλει να το αλλάξει αυτό».
Σε μια συζήτηση στο κοινοβούλιο ενόψει της ψηφοφορίας μομφής του Καγκελαρίου Όλαφ Σολτς τη Δευτέρα, ο Μερτς επέκρινε τόνο Σολτς για έλλειψη διεκδίκησης σε παγκόσμια ζητήματα. «Εσείς φέρατε ντροπή στη Γερμανία» μπροστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε άλλους συμμάχους, είπε ο Μερτς.
Ο Μερτς για τον πόλεμο στην Ουκρανία
Αυτόν τον μήνα, ο Μερτς επισκέφθηκε την Ουκρανία για δεύτερη φορά μετά την ευρείας κλίμακας εισβολή της Ρωσίας. Η Γερμανία ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος υποστηρικτής της Ουκρανίας μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Merz υποστηρίζει μια ακόμη πιο επιθετική προσέγγιση, συμπεριλαμβανομένης της έγκρισης πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Taurus.
Οι Ουκρανοί πρόσφυγες στη Γερμανία, ωστόσο, θα μπορούσαν να περιμένουν μείωση των παροχών στο πλαίσιο του Merz. Ζήτησε συγγνώμη επειδή είπε ότι οι Ουκρανοί που έρχονται από τη Γερμανία ασχολούνταν με «τουρισμό κοινωνικής πρόνοιας». Αλλά το κόμμα του υποστηρίζει ότι τα γενναιόδωρα κρατικά επιδόματα έχουν αποθαρρύνει τους Ουκρανούς από το να βρουν δουλειά.
Περισσότερες στρατιωτικές δαπάνες, μαζί με την ανάγκη για επενδύσεις σε προβληματικούς τομείς της γερμανικής οικονομίας, δημιουργούν ένα δίλημμα για τον Merz, έναν πιστό στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία.
Υπήρξε επί μακρόν υπέρμαχος του συνταγματικά κατοχυρωμένου «φρένου χρέους» για τη διατήρηση ενός ισοσκελισμένου κρατικού προϋπολογισμού. Αν και μπορεί να μαλακώνει. «Φυσικά, μπορεί να μεταρρυθμιστεί», είπε στους υποστηρικτές τον περασμένο μήνα, υποδεικνύοντας ότι ο επιπλέον δανεισμός για την τόνωση των επενδύσεων θα μπορούσε να είναι αποδεκτός, αλλά θα τραβήξει το όριο στις υψηλότερες δαπάνες για την πρόνοια ή την κατανάλωση.
Σε γενικές γραμμές, η Merz αναμένεται να προωθήσει μια προσέγγιση με γνώμονα την αγορά, προωθώντας παράλληλα τη Γερμανία ως επενδυτικό κόμβο στην Ευρώπη. Στο βιβλίο του το 2008, «Dare More Capitalism», ζήτησε μείωση της γραφειοκρατίας, μείωση των φόρων για τις επιχειρήσεις και μείωση των επιδομάτων κοινωνικής πρόνοιας.
Πηγή: skai.gr
