Η γερμανική κυβέρνηση συζητά αν θα πρέπει να εγκαταλείψει το στόχο της επίτευξης ενός ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, λόγω των αυξανόμενων εξόδων για να αντιμετωπιστεί μια εισροή-ρεκόρ προσφύγων.
Αυτό αναφέρει η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt σε δημοσίευμά της που κυκλοφορεί σήμερα (29/10).
Η καθημερινή οικονομική εφημερίδα αναφέρει ότι πολιτικοί με εμπειρία στη σύνταξη προϋπολογισμών στην συμμαχία της κυβέρνησης των συντηρητικών της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ με τους κεντροαριστερούς Σοσιαλδημοκράτες (SPD) προβλέπουν την κυβέρνηση να ξοδεύει περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ για την προσφυγική κρίση το 2016, σε σύγκριση με τα σχεδόν 7 δισεκατομμύρια που είχαν προβλέψει νωρίτερα.
Η Γερμανία κατόρθωσε να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό της για πρώτη φορά από το 1969 πέρσι, το 2014 – ένα χρόνο νωρίτερα από τις προβλέψεις – και η συμμαχία έχει υποσχεθεί να εξισορροπήσει τον προϋπολογισμό από φέτος έως το 2019.
Σε αντίγραφο του άρθρου πριν τη δημοσίευσή του, η Handelsblatt είπε ότι σε πρόσφατες συζητήσεις μέλη της κυβέρνησης αναρωτιούνται αν είναι πλέον λογικό να επιμείνουν σε ισοσκελισμένο προϋπολογισμό για το 2016.
Νωρίτερα χθες, όταν ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ερωτήθηκε αν ο στόχος ισοσκελισμένου προϋπολογισμού έθετε περιορισμούς στη βοήθεια προς τους πρόσφυγες, απάντησε, “Ασφαλώς και δεν θα πούμε σε πρόσφυγα που πνίγεται στη Μεσόγειο, ‘Φίλε, μείναμε από λεφτά!’.”
“Έχουμε τα μέσα στη Γερμανία για να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση,” είπε, προσθέτοντας πως η προσφυγική κρίση ήταν η μεγαλύτερη προτεραιότητα και “άλλα πράγματα θα πρέπει να υπαχθούν κάτω από αυτήν, ως ένα σημείο.”
Σύμφωνα με την Handelsblatt, ο Σόιμπλε θα ανακοινώσει αν θα κρατήσει το στόχο του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού για το 2016 όταν ανακοινώσει τις προβλέψεις για τους φόρους την επόμενη εβδομάδα. Εγκαταλείποντας τον στόχο αυτό, είπε η εφημερίδα, επικαλούμενη πηγές του υπουργείου Οικονομικών, θα μπορούσε να παρομοιαστεί από δημοσιονομικής σκοπιάς με το ρήγμα φράγματος, και είναι μάλλον πιθανότερο να διατηρηθεί ο ισοσκελισμός, εν μέρει διότι τα φορολογικά έσοδα αναμένονται να αυξηθούν του χρόνου και οι δαπάνες για τους τόκους αναμένονται να είναι χαμηλότερες από ό,τι προβλεπόταν.