Η ελληνική κρίση συνεχίζει να απασχολεί τα διεθνή Μέσα, αυτή τη φορά με αφορμή τη διαρροή συνομιλιών Τόμσεν-Βελκουλέσκου στο Wikileaks, με τις λέξεις «χρεοκοπία» και «Grexit» να επανέρχονται και πάλι στους τίτλους.
Ο οικονομικός συντάκτης Μάθιου Λιν σε άρθρο του περιγράφει το σκηνικό που έχει δημιουργηθεί μετά την αποκάλυψη ανάμεσα σε Ταμείο, Αθήνα και Γερμανία, τονίζοντας πως ίσως η χρεοκοπία της Ελλάδας να είναι η λύση στο πρόβλημα.
«Το σαββατοκύριακο, το ΔΝΤ βρέθηκε ενώπιον απομαγνητοφωνημένης συνομιλίας μεταξύ ανώτερων υπαλλήλων του, που δημοσιεύτηκε στο Wikileaks. Συζητούσαν ανοιχτά πως είναι απαραίτητη μια απειλή επικείμενης οικονομικής καταστροφής, προκειμένου Αθήνα και Ευρωπαίοι εταίροι να δεχθούν όσα προτείνει το Ταμείο, σπρώχνοντας ξανά την Ελλάδα στο χείλος της χρεοκοπίας, αναγκάζοντας τη Γερμανία να δεχθεί την ελάφρυνση χρέους.
Δεν αποτέλεσε έκπληξη πως το ΔΝΤ έσπευσε να αρνηθεί πως οποιοδήποτε τέτοιο σχέδιο ήταν υπό εξέταση. Κάτι τέτοιο δεν αποτελεί τακτική του Ταμείου».
Οπως τονίζει ο κ. Λιν, «στην πραγματικότητα ένα πιστωτικό γεγονός είναι αυτό που χρειάζεται η ελληνική κρίση. Η χώρα πηγαίνει αργά προς την συντριβή, με το ΑΕΠ και το χρέος να αυξάνονται, ενώ υπάρχει μια αμυδρή ένδειξη επιστροφής στην ομαλότητα».
Αυτό που προτείνει ο δημοσιογράφος είναι το ΔΝΤ να «εγκαταλείψει τους αποτυχημένους όρους που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα από το Βερολίνο. Εάν χρειάζεται μια κρίση για να γίνει αυτό, ας γίνει έτσι».
«Η συνομιλία που δημοσιεύτηκε στο Wikileaks, αν υποθέσουμε πως είναι ακριβής, δίνει μια συναρπαστική ματιά στο παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων για το μέλλον της Ελλάδας. Στη συζήτηση, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα, ανώτερα στελέχη του Ταμείου συζητούσαν να ασκήσουν πίεση στη γερμανική κυβέρνηση για να συμπεριληφθεί μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους στον τελευταίο γύρο των διαπραγματεύσεων ενός ατελείωτου πακέτου διάσωσης.
Στην ακραία περίπτωση το Ταμείο θα μπορούσε να αποσυρθεί από το πρόγραμμα, δημιουργώντας προϋποθέσεις πιθανής χρεοκοπίας, λίγο πριν το δημοψήφισμα της Βρετανίας στην ΕΕ.
Το συμπέρασμα είναι σαφές: Η Γερμανίδα καγκελάριος είναι απελπισμένη να αποφευχθεί αυτό, και θα ρίξει εκατομμύρια για να διώξει το πρόβλημα μακριά. Τότε, τόσο οι ισχυρισμοί όσο και οι αντιπαραγωγικοί ισχυρισμοί στρέφονται προς αυτή την κατεύθυνση.
Από την πλευρά της η Κριστίν Λαγκάρντ αρνήθηκε πως προσπαθεί να πιέσει οποιοδήποτε. Μάλιστα, υπήρξαν υπαινιγμοί πως η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να έχει διαρρεύσει τα πρακτικά για αποφευχθεί μια χειρότερη κρίση. Ή πως το ίδιο το Ταμείο μπορεί «κατά λάθος» να δημοσίευσε τη διαρροή, για να γνωστοποιήσει τις προθέσεις του».
Ο Μάθιου Λιν επισημαίνει πως δεν είναι δουλειά του Ταμείου να ασκήσει πίεση σε εκλεγμένες κυβερνήσεις είτε πρόκειται για την Αθήνα είτε για το Βερολίνο. Αυτό που επιδιώκει είναι η διασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας.
«Οι υπάλληλοι του ΔΝΤ έχουν δίκιο», λέει σε ένα άλλο σημείο και προσθέτει: «Ενα γεγονός πίστωσης είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα.
Εξι χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης, η χώρα παραμένει σε ζώνη καταστροφής. Οταν είχε συμφωνηθεί το πακέτο διάσωσης, ήταν γραφτό η Ελλάδα να βρίσκεται τώρα σε δρόμο ανάκαμψης. Ομως, αντί αυτού πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο και από εκεί στο χείριστο».
Οπως σημειώνει, η οικονομία συρρικνώνεται, η ανεργία αυξάνεται, το ΑΕΠ σε σύγκριση με αυτό της ΕΕ εξακολουθεί να «ανηφορίζει», ενώ η Ελλάδα από χώρα μεσαίου εισοδήματος έχει φτάσει στα χειρότερα ποσοστά φτώχειας στην Ευρώπη.
«Η χώρα παραμένει εγκλωβισμένη σε έναν φαύλο κύκλο περικοπών, συρρίκνωσης παραγωγής και κινείται μέσα στη δίνη του χρέους, από την οποία δεν φαίνεται να υπάρχει διαφυγή.
Αν υπήρχε μια θαυματουργή βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, που θα επιτρέψει την διαφυγή από αυτή την παγίδα, θα έπρεπε να έχει υπάρξει μέχρι τώρα. Αντ’ αυτού, η κατάσταση απλώς χειροτερεύει -μάλιστα, μπορεί να υπάρξει περαιτέρω φορολογική επιβάρυνση σε μια ήδη οδυνηρά αδύναμη οικονομία.
Το ΔΝΤ είναι ένοχο για την κάλυψη μιας αποτυχημένης στρατηγικής. Οι επιλογές ήταν πολύ απλές, δεδομένου πως η κρίση ξεκίνησε και τίποτα δεν έχει αλλάξει μέχρι τότε. Είτε η χώρα θα πρέπει να βγει από το ευρώ, να επιστρέψει στην δραχμή και να ξεκινήσει αργά και σταδιακά την επιστροφή προς την ανάκαμψη ή να υπάρξει μια σημαντική ελάφρυνση χρέους και ένα πακέτο οικονομικής βοήθειας για να ξεκινήσει η ανάπτυξη. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά ευσεβείς πόθοι. Ηρθε η ώρα να ξεφύγουμε από αυτό.
Δουλειά του ΔΝΤ δεν είναι να στηρίξει ένα ενιαίο νόμισμα ή να βοηθήσει την Ανγκελα Μέρκελ να προσποιείται πως η Ελλάδα δεν κοστίζει στους Γερμανούς φορολογουμένους, αλλά να διασφαλίσει την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα.
Η Ελλάδα παραμένει εδώ και έξι χρόνια, μια σημαντική απειλή: ένα ηφαίστειο που σιγοβράζει και απειλεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.
Δεν θα υπάρξει καλύτερη στιγμή για το Ταμείο να κάνει διάλειμμα από αυτό το καλοκαίρι.
Με το βρετανικό δημοψήφισμα να βρίσκεται μόλις δύο μήνες μακριά, η Γερμανία θα είναι απελπισμένη να αποτρέψει μια άλλη αναπτυσσόμενη κρίση και μπορεί κάλλιστα να παραχωρήσει την αναγκαία ελάφρυνση χρέους.
Η διαρροή μπορεί να ήταν ατυχής, αλλά ακόμα και μια διπρόσωπη στρατηγική αρκετές φορές μπορεί να είναι σωστή, με τους υπαλλήλους του ΔΝΤ να έχουν το δικαίωμα να προχωρήσουν σε αλλαγή πορείας στην Ευρώπη».
