Κρυμμένο στο μικρό χωριό Sapanta, στην επαρχία Maramures της Ρουμανίας, κοντά στα ουκρανικά σύνορα, το Χαρούμενο Νεκροταφείο (Cimitirul Vesel) δεν είναι μόνο ένας πολύ μοναδικός χώρος ταφής, αλλά και ένα υπαίθριο μουσείο και τουριστικό αξιοθέατο ταυτόχρονα. Σχεδιασμένο το 1940 από τον τοπικό ξυλογλύπτη Stan Ion Patras, το Χαρούμενο Νεκροταφείο ξεχωρίζει για τις πολύχρωμες και ψηλές επιτύμβιες στήλες που είναι ζωγραφισμένες με σκηνές από τη ζωή του θανόντος.
Επιπλέον, σε κάθε επιτύμβια στήλη είναι σκαλισμένα ποιήματα, με σκοπτική πολλές φορές διάθεση, σχετικά με τη ζωή του νεκρού και τον τρόπο που πέθανε. Τα ασυνήθιστο κοιμητήριο αποκλίνει από την καθιερωμένη δυτική παράδοση όπου η διαδικασία της ταφής αντιμετωπίζεται με τη δέουσα σοβαρότητα. Η χριστιανική κοσμοθεωρία σε συνδυάζεται με τη μακραίωνη τοπική παράδοση σύμφωνα με την οποία ο θάνατος είναι μια στιγμή χαράς και προσμονή μια καλύτερης ζωής.
Για να καταλάβουμε το πόσο “χαρούμενο” είναι το συγκεκριμένο νεκροταφείο πέρα από τα πλούσια χρώματα αρκεί να δούμε το ποίημα σε μια από τις επιτύμβιες στήλες σε ελέυθερη μετάφραση από τη wikipedia.
Κάτω από το βαρύ σταυρό
Βρίσκεται φτωχή μου πεθερούλα
Τρεις ακόμη μέρες να ζουσε
θα ήμουν εγώ ξαπλωμένος και αυτή θα διάβαζε (το σταυρό).
Εσείς που περνάτε από δω
παρακαλώ μην προσπαθήσετε να την ξυπνήσετε
γιατί αν έρθει πίσω σπίτι
θα μου γκρινιάζει περισσότερο.
Eγώ θα συμπεριφόρομαι σωστά
ώστε να μη σηκωθεί από τον τάφο.
Μείνε εδώ, αγαπητή μου πεθερά!