Οι μεγάλες κρίσεις και οι δύσκολες καταστάσεις τη διάρκεια της διακυβέρνησης καταδεικνύουν αφενός το βαθμό ανθεκτικότητας και ετοιμότητας μιας Kυβέρνησης, αφετέρου την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στην κουλτούρα και στον τρόπο διαχείρισης των δύο κομμάτων εξουσίας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ο οποίος βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με όλους όσοι συμμετείχαν στην τιτάνια προσπάθεια για την κατάσβεση των πολυάριθμων πυρκαγιών, προχώρησε σε έναν πρώτο απολογισμό και έσπευσε με θάρρος να μιλήσει για αυτοκριτική, αναγνωρίζοντας ουσιαστικά ότι στη μάχη αυτή δεν πήγαν όλα τέλεια.
Η πολιτική γενναιότητα και το πνεύμα ρεαλισμού που τον διακρίνει πάντοτε του επιτρέπουν να μην ωραιοποιεί τα πράγματα, αλλά ως οπαδός της σκέψης πως “εχθρός του καλού είναι το καλύτερο”, έσπευσε να τονίσει ότι παρά τα μεγάλα άλματα που έχει κάνει η δημόσια διοίκηση τα τελευταία χρόνια χρειάζεται ακόμη περαιτέρω βήματα προς τον εκσυγχρονισμό.
Στην αντίπερα όχθη, ο Αλέξης Τσίπρας που ως πρωθυπουργός αντιμετώπισε κρίσεις περνώντας σε επιδόσεις κάτω από τη βάση, φρόντισε πάντα να ακολουθεί έναν παλαιοκομματικό δρόμο με το να κουκουλώνει τα πάντα, να κάνει το άσπρο μαύρο και να παριστάνει πως δεν τρέχει τίποτα.
Η ελληνική κοινή γνώμη δεν έχει κοντή μνήμη και θυμάται πως στην περίπτωση των τραγικών γεγονότων στα Μάτι, ο κ. Τσίπρας δεν τόλμησε να πει ούτε ένα συγνώμη, παρά τη μοιραία νύχτα είχε στήσει ένα καλοστημένο επικοινωνιακό σόου κάνοντας τον ανήξερο, βραδιά που στοιχειώνει τον ΣΥΡΙΖΑ ως παράταξη και τον ίδιο ως πολιτική προσωπικότητα. Αντί λοιπόν οι ινστρούχτορες της Κουμουνδούρου να καταγγέλλουν την Κυβέρνηση, ας προχωρήσουν σε μία γενναία αυτοκριτική για τα χρόνια που πέρασαν.
Θα τους βοηθήσει να αντιληφθούν για ποιο λόγο τους έστειλαν οι πολίτες στην Αντιπολίτευση και γιατί αν δεν αλλάξουν βιολί θα παραμείνουν σ αυτά τα έδρανα για πολλά χρόνια ακόμη.
lykavitos.gr
