Κεραμίδα για την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον κ. Τσίπρα, τα νούμερα της δημοσκόπησης της OPINION POLL εμφανίζονται να αποτυπώνουν μια εφιαλτική πραγματικότητα κι ένα σκοτεινότερο μέλλον για το κόμμα και τον Πρόεδρο με τους ανθρώπους του.
Του Χρήστου Υφαντή
Τηρουμένων των αναλογιών ο κ. Τσίπρας και η παρέα του ζουν σε ένα παρατεταμένο εφιάλτη που ξεκίνησε από το τέλος του 2018, διήλθε ολόκληρο το 2019, αποκορυφώθηκε στις διπλές εκλογές και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα με αμείωτη ένταση.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του κ. Τσίπρα είναι η αποτυπωμένη σε επαναλαμβανόμενους αριθμούς, πλέον, κοινή πεποίθηση… ότι δεν υπάρχει. Ότι ο ίδιος και το κόμμα του έχουν χαθεί στην αχλή μιας ιδιότυπης πολιτικής ανυπαρξίας από την οποία αδυνατούν να δραπετεύσουν.
Κανείς πολιτικός αναλυτής, καμία σοβαρή απόπειρα να διερευνηθεί μεσοπρόθεσμα το πολιτικό σκηνικό και να αποτυπωθούν οι πρωταγωνίστριες πολιτικές δυνάμεις δεν τον περιλαμβάνει.
Παντού και – το σημαντικότερο – στην πραγματική, τη ζώσα κοινωνία ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μαζί με τα ηγετικά του στελέχη υποχωρούν με αμείωτους ρυθμούς, περιθωριοποιούνται με ταχύτητα και εμφανίζουν μια δομική, πλέον, αδυναμία να απαντήσουν έστω στη δυναμική που τους οδηγεί στο περιθώριο.
Οι τελευταίες αλλαγές που εξελίχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και επιχειρήθηκε να εμφανιστούν ως θρίαμβος του προέδρου και της ομάδας του δεν είναι παρά η τελευταία ευκαιρία ενός μηχανισμού εσωκομματικής εξουσίας να υπερβεί τις κομματικές αγκυλώσεις και να απευθυνθεί στην κοινωνία, έστω και με μισόλογα, αλλά και αυτές είναι υπονομευμένες.
Ήδη, κινείται εντός του ΣΥΡΙΖΑ η δυναμική «αντί – Τζανακόπουλος», με τον νυν Γραμματέα της Κ.Ε. του κόμματος να συγκεντρώνει φίλια και μη πυρά και να αντιμετωπίζει τη σαφή εχθρική στάση συνιστωσών και προσώπων που μέχρι χθες εμφανίζονταν συνομιλητές του ή και συνεργάτες του.
Η τοποθέτηση, μάλιστα, της συντρόφου του κας Αχτσιόγλου στη θέση της τομεάρχη οικονομικών προκάλεσε φρενίτιδα αντιδράσεων, με πολλά στελέχη να κάνουν λόγο για αριστερή οικογενειοκρατία. Δεν έλειψαν δε και εξαιρετικά δηκτικά σχόλια του στυλ «να κρατήσουμε το κόμμα εν ζωή, ώστε όταν γεννήσει η Έφη να ξέρει το παιδί της τι θα γίνει όταν μεγαλώσει. Τομεάρχης στον ΣΥΡΙΖΑ».
Οι κομματικές συνιστώσες περνούν μια περίοδο ανασυγκρότησης μετά τις εσωτερικές εξελίξεις που σημειώθηκαν εσχάτως, αλλά, είναι σαφές, θα συνεχίσουν πολύ σύντομα να λειτουργούν και πάλι, να διατυπώνουν αξιώσεις και να θέτουν ζητήματα συνδιοίκησης του κόμματος με βασικό στόχο την καρέκλα του προέδρου.
Ο Τσίπρας δεν μπορεί να ανασάνει πολιτικά, με αποτέλεσμα να καταναλώνεται σε μάχες ήσσονος σημασίας εντός του ΣΥΡΙΖΑ, να απέχει, ουσιαστικά, από την ευρύτερη κοινωνία και τις ανάγκες της και όταν η περίσταση τον καλεί να βγει από το καβούκι του να υποδύεται τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης με ένα εντελώς άκομψο και απολύτως ανεδαφικό τρόπο.
Η δημοσκόπηση της OPINION POLL αυτή την κατάσταση αποτυπώνει, όσο και αν οι αριθμοί δεν αρέσουν στον ΣΥΡΙΖΑ και προκαλούν αντιδράσεις ή και υπόγειες διαρροές για την αντικειμενικότητα των ευρημάτων.
Τίποτε δεν προκύπτει στον μεσοπρόθεσμο πολιτικό ορίζοντα στο οποίο να μπορεί να επενδύσει πολιτικά ο κ. Τσίπρας. Όλες οι προκλήσεις που βιώνει η ελληνική κοινωνία δείχνουν να αντιμετωπίζονται, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, θετικά από την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο κ. Τσίπρας να μην βρίσκει γήπεδο να παίξει, ακόμη και σε τομείς (οικονομία) που θεωρούνται προνομιακοί για το κόμμα του.
Αν στα παραπάνω προστεθούν και οι ατομικές του ελλείψεις σε όλα, σχεδόν, τα επίπεδα, που διαμορφώνουν μια απεχθή προσωπική εικόνα, ειδικά για την κρίσιμη μάζα των αριστερών ψηφοφόρων και τον εμποδίζουν να αναπτύξει ή να διευρύνει κάποιες ελάχιστες υπαρκτές δυνατότητες του να απευθύνεται στον μέσο πολίτη, τότε η κατάσταση αποδεικνύεται χειρότερη από τις χειρότερες προβλέψεις.
