Ασύγκριτα καλύτερα (από το 2018). αλλά… αποτύχαμε (και πάλι!)
Θανάσης Κ.
Μάς είπαν κάποτε:
Αν μπουν ληστές το βράδυ στο σπίτι σας, μην αντιδράσετε. Κάντε πως κοιμάστε…
Γιατί; Για να μην πάθετε τίποτε χειρότερο. “Προέχει η ανθρώπινη ζωή”!
Ε λοιπόν, όχι!
Το κράτος το θέλουμε για να μας προστατεύει από τους κακούργους. Το τι θα κάνουμε αν μπουν στο σπίτι μας το βράδυ, είναι δική μας δουλειά. Πάντως δεν θα πω στην κόρη μου, αν μπουν στο δωμάτιό της να τη βιάσουν, να κάνει πως κοιμάται και να το… απολαύσει! Θα αντιδράσω με ό,τι έχω και δεν έχω. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω. Ξέρω όμως ότι οι κακούργοι θα έχουν σοβαρές “απώλειες”.
Αλλά αυτό αφορά εμένα. Το κράτος οφείλει να με προστατεύει. Όχι να μου συνιστά να δείξω… “υπομονή και εγκαρτέρηση” προ κινδύνου που το ίδιο θα έπρεπε να είχε εξουδετερώσει…
Αν είναι να μου συνιστούν υπομονή με τους κακούργους μέσα στο σπίτι μου, τότε μήπως είναι καιρός να διαλύσουν την Αστυνομία;
Τι τη θέλουμε, αφού όταν τη χρειαζόμαστε δηλώνει…απούσα;
Το ίδιο και με την πυρκαγιά που απειλεί το βιός μου. Εγώ οφείλω να κάνω τα πάντα από πριν, για να μην υπάρχουν ξερά χόρτα και κλαδιά που δημιουργούν “εύφλεκτο περιβάλλον”, για να υπάρχει διαθεσιμότητα τρεχούμενου νερού και για να υπάρχει πρόσβαση, να σπεύσουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις. Αλλά όταν η πυρκαγιά ξεσπάσει και πλησιάζει να κάψει το σπίτι μου και το μέγεθός της ξεπερνά τις ατομικές μου δυνάμεις, το κράτος οφείλει να με προστατέψει. Όχι να μου συνιστά να φύγω γρήγορα, για να μη σκοτωθώ…
Αν είναι κάθε φορά που έχουμε δασική πυρκαγιά να εκκενώνουμε τα χωριά προληπτικά, τι τη θέλουμε την Πυροσβεστική. Αρκεί η ηλεκτρονική “εφαρμογή” του Πιερρακάκη να μας ειδοποιεί στο κινητό μας να φεύγουμε εγκαίρως…
Καταλαβαίνω πως σε κάθε κρίση, υπάρχουν και ακραίες επιλογές. Πράγματι, όταν η Πυροσβεστική βλέπει να χάνει τη μάχη με τη φωτιά σε ένα σημείο, οφείλει να εκκενώσει τον οικισμό. Αλλά αυτό είναι η έσχατη λύση – μόνο περιπτωσιακά – δεν είναι πρώτη επιλογή και δεν είναι βασικό επιχειρησιακό δόγμα!
Δεν είναι το πρωταρχικό που κάνουμε. Είναι το τελευταίο που κάνουμε υποχρεωτικά όταν αποτύχουν όλα τα άλλα…
Το ίδιο κι αν μπουν κακούργοι στο σπίτι μου το βράδυ. Αν δεν προλαβαίνω να ειδοποιήσω την Αστυνομία, αν δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, αν μπορώ να προφυλάξω την οικογένειά μου κρύβοντάς την κάπου, τότε πράγματι θα προσπαθήσω να αποφύγω την “επαφή” μαζί τους. Αλλά αυτό είναι το τελευταίο που μου μένει μέσα στην απελπισία μου. Όχι το βασικό δόγμα… “αστυνόμευσης” της Πολιτείας!
Η ανθρώπινη ζωή είναι πολύτιμη. Και υπέρτατη αξία.
Δεν είναι πρόσχημα για να το επικαλείται το κράτος όταν δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά του.
Τι σημαίνει “προέχει η ανθρώπινη ζωή”;
Μήπως σημαίνει ότι αύριο, αν επιτεθεί μια γειτονική χώρα – με εκδηλωμένες επιθετικές βλέψεις σε βάρος μας – θα την αφήσουμε να προελαύνει ανεμπόδιστη, για να… “μην υπάρξουν θύματα”;
Αυτό το “προέχει όλων η ανθρώπινη ζωή” κατάντησε ένα επικίνδυνο πρόσχημα που απαλλάσσει το κράτος από τις ευθύνες του. Ουσιαστικά ακυρώνει την ίδια την ύπαρξη της οργανωμένης Πολιτείας!
Η ανθρώπινη ζωή είναι υπέρτατη αξία γιατί συνδέεται με άλλα αγαθά, όπως η Ελευθερία, η Αξιοπρέπεια, η Δικαιοσύνη.
Αν προκειμένου να “σώσουμε” την ανθρώπινη ζωή, θυσιάζουμε όλα τα αγαθά που της δίνουν νόημα, τότε την ευτελίζουμε.
Να θυμάστε πάντα: Αυτό που ονομάζουμε “Πολιτισμό” φτιάχτηκε από ανθρώπους που θυσίασαν τη ζωή τους για υπέρτατα αγαθά ή από αυτούς που ύμνησαν και απαθανάτισαν όσους θυσιάστηκαν για υπέρτατα αγαθά.
Παλαιότερα ψέγαμε τους “κακομαθημένους” που όταν προκύπτει οποιοδήποτε κακό περιμένουν το κράτος να τα κάνει όλα – κι οι ίδιοι δεν κάνουν το παραμικρό να προστατέψουν τη δική τους περιουσία ή τη δική τους ασφάλεια ή τη δική τους ζωή…
Ψέγαμε όσους όταν προκύπτει χιονιάς, περιμένουν το Δήμο να έλθει να καθαρίσει τα χιόνια από την αυλή τους. (Στο εξωτερικό κάθε πολίτης είναι υποχρεωμένος ο ίδιος φτυαρίσει τα χιόνια από την αυλή και από πεζοδρόμιο του σπιτιού του ή του μαγαζιού του).
Και σωστά τους ψέγαμε…
Τους ψέγαμε όταν δεν καθαρίζουν τα τοπικά άλση, όταν δεν καθαρίζουν τα χωράφια και τις αυλές από το ξερά χόρτα ή από τα πούσια των πεύκων.
Και τώρα συμβαίνει το αντίθετο:
Θέλουν οι άνθρωποι να τρέξουν, έστω την τελευταία στιγμή, να προλάβουν την πυρκαγιά που\ πλησιάζει, να βρέξουν τις μάντρες και τα χώματα γύρω από τα σπίτια τους, να κόψουν δένδρα και βάτα για να σταματήσουν την επέλασή της, κι εμείς τους καλούμε να φύγουν, όταν ακόμα μπορούν να αποτρέψουν τα χειρότερα…
Κανένα σχέδιο πυρασφάλειας δεν μπορεί να επιτύχει, αν δεν έχει τη ενεργό συνδρομή των ανθρώπων που πρωτίστως απειλούνται.
Κι εμείς αποθαρρύνουμε τώρα την συνδρομή των ανθρώπων!
Έχουμε τρελαθεί;
—Φιλελεύθερο μοντέλο είναι: σε μια κρίση ενεργοποιούμε τις δυνάμεις όλης της κοινωνίας. Και το κράτος προετοιμάζει, επαγρυπνεί, σχεδιάζει, συντονίζει, και στα δύσκολα μπαίνει μπροστά. Αλλά επειδή το κράτος δεν μπορεί να είναι παντού, οι πολίτες, οργανωμένοι ή πρωτοβουλιακά, αναλαμβάνουν το μερίδιο των ευθυνών που τους αντιστοιχεί.
—Κρατικιστικό μοντέλο, από την άλλη πλευρά, είναι το ακριβώς αντίθετο: όλα τα αναλαμβάνει το κράτος, όλα τα κάνει το κράτος, και οι πολίτες δεν “ανακατεύονται” καθόλου. Ζητάνε τα πάντα από το κράτος και του προσφέρουν, ως αντάλλαγμα, την τυφλή υποταγή τους…
Δύο εντελώς διαφορετικά μοντέλα. Εδώ ξαφνικά τα μπερδέψαμε: Στο όνομα του “φιλελευθερισμού” εφαρμόζουμε το πιο… κρατικιστικό μοντέλο!
— Σας ειδοποιώ να φύγετε και σεις τρέξτε να σωθείτε! Στάχτη και μπούρμπερη να γίνουν όλα. Κι όταν σωθείτε οφείλετε να “δοξάζεται” το κράτος που σας… ειδοποίησε εγκαίρως να φύγετε!
Τρικυμία εν κρανίω…
Τα προσχήματα συνεχίζονται: Όχι δεν φταίμε εμείς – φταίει η κλιματική αλλαγή, λέει…
Ποια κλιματική αλλαγή;
Ένας καύσωνας ήταν. Παρατεταμένος, ανυπόφορος, αλλά καύσωνας! Κι όχι χειρότερος από τον άλλο μεγάλο καύσωνα του 1987, πριν 37 χρόνια! Πριν ανακαλύψουμε ακόμα την “κλιματική αλλαγή”…
Το κλίμα αλλάζει συνεχώς. Εδώ και εκατομμύρια χρόνια! Η Επιστήμη μελετά το natural variation του κλίματος παγκόσμια και τοπικά εδώ και αιώνες – πιο συστηματικά εδώ και 100 χρόνια περίπου. Υπάρχουν κατά καιρούς, ζεστά καλοκαίρια και λιγότερα ζεστά. Υγρά καλοκαίρια και άνυδρα καλοκαίρια.
Φέτος ήταν πράγματι, ιδιαίτερα θερμό το καλοκαίρι. Και άνυδρο. (Σε αντίθεση με όλες σχεδόν τις περασμένες χρονιές).
Αλλά το 2018 στο Μάτι η θερμοκρασία της περιοχής δεν είχε ξεπέρασε τους 37 βαθμούς! Δεν το λες και “καύσωνα” αυτό στην Ελλάδα…
Και θρηνήσαμε τότε, 103 και πλέον νεκρούς μέσα σε λίγες ώρες!
Και τότε μας μίλαγαν για… “κλιματική αλλαγή”…
–Δεν έφταιγε η “κλιματική αλλαγή” τον Ιούλιο του 2018, αν είχαν αποτραβηχτεί όλα τα πυροσβεστικά μέσα του λεκανοπεδίου να πάνε να συνδράμουν άλλη πυρκαγιά σε άλλο σημείο και βρέθηκε η Ανατολική Αττική ανυπεράσπιστη…
–Δεν έφταιγε η “κλιματική αλλαγή” τότε, όταν έφτασε η πυρκαγιά στη λεωφόρο Μαραθώνας και δεν υπήρχαν ούτε υδροφόρες του Δήμου να την αναχαιτίσουν, ούτε καν να βρέξουν το έδαφος για να την επιβραδύνουν…
–Δεν έφταιγε η “κλιματική αλλαγή” τότε, που η Τροχαία έστειλε πανικόβλητη τους αυτοκινητιστές από τη λεωφόρο Μαραθώνος μέσα στο Μάτι, όπου εγκλωβίστηκαν οι ίδιοι και παγίδευσαν και τους κατοίκους του χωριού.
–Δεν έφταιγε η κλιματική αλλαγή” τότε, που οι δημοτικές αρχές της περιοχής δεν είναι καθαρίσει ούτε τα αγριόχορτα ούτε τα άλση ούτε καν τους κάδους των σκουπιδιών τότε, πράγμα που γιγάντωσε την “έρπουσα”…
–Δεν έφταιγε η “κλιματική αλλαγή” τότε που κανείς δεν σκέφτηκε να εκκενώσει εγκαίρως το Μάτι. Ο δήμαρχος στη γειτονική Ραφήνα έσπευσε μόνος του να εκκενώσει τη γειτονική προς Μάτι περιοχή και έσωσε κόσμο. Το έκανε χωρίς να ρωτήσει κανένα, γιατί εκεί βρισκόταν η οικογένειά του.
–Δεν έφταιγε η “κλιματική αλλαγή” τότε, που ο κανονισμός για την εκκένωση μιας περιοχής (απόφαση που κανονικά πρέπει να ληφθεί μέσα σε δευτερόλεπτα, αν υπάρξει ανάγκη), απαιτούσε μια χρονοβόρα γραφειοκρατική διαδικασία με αλλεπάλληλες εγκρίσεις και υπογραφές.
–Δεν έφταιγε η “κλιματική αλλαγή”, που το Σύνταγμά μας απαγορεύει να κοπούν δένδρα για να φτιαχτούν δασικοί δρόμοι ή και ζώνες πυρασφάλειες ΠΡΙΝ τις δασικές πυρκαγιές, ώστε να αναχαιτίζονται οι δασικές πυρκαγιές.
–Δεν έφταιγε η “κλιματική αλλαγή” τότε, που από τα 20 και πλέον ιπτάμενα μέσα πυρόσβεσης που διαθέτει η Ελλάδα, πετούσαν μόνο τα τρία – κι αυτά ήταν διατεθειμένα αλλού!
Το Μάτι κάηκε στις 24 Ιουλίου του 2018, γιατί σε μια όχι και τόσο ζεστή μέρα, αλλά με πολύ ισχυρούς ανατολικούς ανέμους, η περιοχή ήταν εντελώς εγκαταλειμμένη από πλευράς πυροπροστασίας, δεν βρέθηκε κανένα πυροσβεστικό μέσο να αναχαιτίσει η φωτιά, ούτε επίγεια ούτε από αέρος, κι έγινε και το πρόσθετο λάθος να σπρώξουν τον κόσμο μέσα στο Μάτι, όταν έπρεπε να αδειάσουν εσπευσμένα το Μάτι…
Το κράτος αδράνησε! Κι όταν εμφανίστηκε έκανε τραγικά λάθη! Κι ύστερα τους έφταιγε… η “κλιματική αλλαγή” και η “άναρχη δόμηση” της περιοχής.
(Στο Μάτι, παρεμπιπτόντως, είχαν εκπονηθεί 3 Σχέδια Πόλης την τελευταία 50ετία! Και όσοι μιλάνε για “άναρχη δόμηση” μπερδεύουν την αυθαίρετη δόμηση – δηλαδή την υπέρβαση των τετραγωνικών σε νόμιμα κτίσματα, με τα αυθαίρετα κτίσματα. Αν ίσχυαν αυτά που μας είπαν τότε, θα έπρεπε να γκρεμίσουμε όλους τους παραδοσιακούς οικισμούς σε Ελλάδα, Ιταλία και Νότια Γαλλία…)
Το κράτος το θέλουμε για να προστατεύει την Ασφάλεια των πολιτών, όχι απλώς για να εκκενώνει τα χωριά όταν πλησιάζει η φωτιά.
Στο Μάτι δεν έγινε ούτε αυτό. Και υπήρξε τραγωδία.
Φέτος δεν είχαμε τέτοια τραγωδία. Ευτυχώς.
Αλλά το κράτος απέτυχε και πάλι…
Όταν οι πολίτες συνέκριναν το πως λειτουργούν οι ελληνικές δυνάμεις με τις αντίστοιχες από τη Ρουμανία, τη Γαλλία, τη Σλοβενία και τη Σερβία που ήλθαν να βοηθήσουν κατάλαβαν πολλά.
Κι αυτό δεν σημαίνει ότι οι δικοί μας είναι λιγότερο ικανοί. Οι δικοί μας είναι πολύ ικανοί κι έχουν πολλαπλάσια εμπειρία. Αλλά διαθέτουν πολύ λιγότερα μέσα και – κυρίως – έχουν τα χέρια τους “δεμένα”.
Οι ξένοι πυροσβέστες δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί δεν υπάρχουν εδώ δασικοί δρόμοι. Δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί δεν πολεμάμε την φωτιά με τη φωτιά. Γιατί δεν έχουμε “ζώνες πυρασφάλειας” και γιατί δεν φτιάχνουμε εκτάκτως ζώνες, όταν πλησιάζει η φωτιά. Δεν μπόρεσαν να τα καταλάβουν όλα αυτά…
Άντε να τους εξηγήσεις για το άρθρο 24 του Συντάγματος…
ΥΓ. Ευτυχώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης πήρε αποστάσεις από τη “θριαμβολογία” των παπαγάλων της κυβέρνησης. Παραδέχθηκε ότι υπήρξαν λάθη και αδυναμίες. Κάτι είναι κι αυτό…
Φέτος, σε πολύ πιο δύσκολες καιρικές συνθήκες και σε ασύγκριτα πιο επικίνδυνες πολλαπλές πυρκαγιές σε όλη την Ελλάδα, ευτυχώς δεν θρηνήσαμε ανθρώπινα θύματα (πέρα από δύο τραγικά δυστυχήματα κατά την πυρόσβεση).
Σύγκριση με το χάος που επικράτησε επί ΣΥΡΙΖΑ το 2018 δεν υπάρχει!
Η σημερινή κυβέρνηση τα πήγε ασύγκριτα καλύτερα από τον ΣΥΡΙΖΑ…
Αλλά δεν τα πήγε “καλά”…
Και το επιχείρημα “δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές” (γιατί έγιναν παντού εκκενώσεις) απλώς επιβεβαιώνει την επιχειρησιακή αποτυχία.
Διώξαμε τον πληθυσμό και σώσαμε κόσμο.
Αλλά τη μάχη της πυρόσβεσης της χάσαμε…
(Για να τα λέμε όλα και για να τα λέμε με το όνομά τους)
