Η τήρηση των μέτρων για την προστασία από τον κορωνοϊό, εφαρμόζονται κατά πλειοψηφία, αλλά αυτό δεν αρκεί. Είναι ανόητο να λέμε ότι το 70% ή 80% ακολουθεί τους κανόνες και το 20% δεν πειθαρχεί.
Του Λουκά Γεωργιάδη
Δεν έχουν κανένα νόημα τέτοιες αναφορές, γιατί ακόμη και το 5% μέσα σε αυτήν την πανδημία, μπορεί να κάνει τη ζημιά στο υπόλοιπο 95%, δηλαδή συνολικά στο 100%.
Γι΄ αυτό λαμβάνονται μέτρα, γι΄ αυτό εφαρμόζονται κανόνες και γι΄ αυτό όλες οι κυβερνήσεις παίρνουν το τεράστιο ρίσκο της προάσπισης της δημόσιας υγείας που αφήνει πληγές στην οικονομία και στην κοινωνία. Γιατί αυτό ορίζουν τα πρωτόκολλα διακυβέρνησης σε τέτοιες έκτακτες καταστάσεις υγειονομικού χαρακτήρα.
Γιατί στην κλίμακα της ιεράρχησης και στα μοντέλα διαχείρισης των σοβαρών χωρών, δεν προηγείται η οικονομία έναντι της πανδημίας. Δεν προηγείται το χρήμα έναντι του ανθρώπου, γιατί το χρήμα παράγεται από τον άνθρωπο.
Χωρίς αυτόν όλα είναι μηδέν. Ένα το κρατούμενο…
Όλοι μας έχουμε συναντήσει ή έχουμε ακούσει διαφόρους που εκφράζουν την… άποψη ότι δεν υπάρχει κορωνοϊός! Ή, ότι αρνούνται να βάλουν τη μάσκα, λες και έχουν πειστεί ότι αυτή τη μάσκα θα τη φοράμε για πάντα!
Άνθρωποι μειωμένης αντιλήψεως, δογματικοί, αδικαιολόγητα επηρεασμένοι από διάφορους λαϊκιστές, τυχοδιώκτες και λαμόγια, πηγαίνουν κόντρα στο αυτονόητο. Όταν λες σε κάποιον ότι δεν σ΄ ενδιαφέρει η άποψη σου όταν αυτή αντιβαίνει τους κανόνες και τους νόμους της Πολιτείας, αυτός πιστεύει ότι είναι… κάποιος.
Αιρετικός, αντιδραστικός, σπουδαίος ή… ανεγκέφαλος! Τέλος πάντων, κάτι! Του έχουν… φυτευτεί στον εγκέφαλο σκέψεις που δεν εξηγούνται με τη λογική, ούτε ταιριάζουν στις προσλαμβάνουσες της πραγματικότητας. Όταν συμβιβάζεται με μια φαντασιακή πραγματικότητα, τότε του λες απλά το άσμα του Μανώλη Μητσιά, “άστον τρελό στην τρέλα του”!
Αλλά, αν αυτός ο άνθρωπος γίνει δημόσιος κίνδυνος και προκαλέσει ζημία στην υπόλοιπη κοινωνία, τα πράγματα αλλάζουν. Αν αυτός ο δημόσιος κίνδυνος, πάθει κάτι, υπάρχουν… δικαιολογίες. Θα ουρλιάζει γιατί δεν υπάρχουν διαθέσιμο ασθενοφόρο, κρεβάτι σε νοσοκομείο, γιατροί, νοσηλευτικό προσωπικό και πάει λέγοντας…
Κάποιοι συμπολίτες μας δεν είναι σε θέση να σκεφτούν στο κλασικό μοτίβο της λογικής. Δηλαδή, δεν μπορούν να διανοηθούν ότι μπορεί να τους τύχει κάτι αναπάντεχο. Θεωρούν ότι όλα αφορούν τους… άλλους. Και το χειρότερο είναι ότι δεν τους ενδιαφέρει καν για τους άλλους.
Στα… αμπέλια τους τ΄ ατρύγητα! Κάποιοι έχουν μπερδέψει τις ατομικές ελευθερίες με τους κανόνες συνύπαρξης μέσω αναγκαίων περιορισμών μέσα σε μια Πολιτεία. Δεν έχουν φιλότιμο, συνείδηση, τσίπα και κατανόηση σ΄ ένα τόσο σοβαρό θέμα. Μπορεί να είναι οι πιο… άγιοι άνθρωποι στον κόσμο.
Ωστόσο, επειδή είναι απείθαρχοι, μένουν μετεξεταστέοι έναντι της κοινωνίας. Νομίζουν ότι κάνουν τη δική τους “επανάσταση”. Μια… επανάσταση στηριζόμενη στο κενό και την ανοησία.
Κάποιοι ανεγκέφαλοι θεωρούν ότι οι… απόψεις τους, ακόμη και όταν αποτελούν μειοψηφική προσέγγιση, είναι και οι απόλυτες. Είναι οι απόλυτοι… βλάκες! Δεν είναι σε θέση να ακούσουν αυτούς που λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις γιατί είναι “προδότες”, “πουλημένοι” ή “συμμετέχουν στο κόλπο της νέας τάξης πραγμάτων” και “του μικροτσιπ που θέλει να μας βάλει ο Μπιλ Γκέιτς”.
Επίσης, δεν μπορούν να ακούσουν τους υπεύθυνους επιστήμονες που αναλύουν όσο πιο εκλαϊκευμένα μπορούν μια δύσκολη κατάσταση. Είναι το κόμπλεξ κατωτερότητας και η νεοελληνική βλακώδης άρνηση της πραγματικότητας.
Και αν νομίζετε ότι όλα αυτά είναι υπερβολικά, λάβετε υπόψιν ότι σε παγκόσμια έρευνα του Πανεπιστημίου Johns Hopkins, οι Έλληνες είμαστε σε ποσοστό 46% οι δεύτεροι σε παγκόσμιο επίπεδο που πιστεύουμε ότι όλα αυτά είναι μια συνομωσία με πρώτους τους Νιγηριανούς (59%)!!! Τόσο ωραία.
Ο… δεύτερος εξυπνότερος λαός του κόσμου! Τα χάλια μας και τα χαίρια μας, “σερβιρισμένα” με μπόλικη βλακεία! Έχουμε φτάσει στο σημείο, κάποιοι ανύπαρκτοι να αμφισβητούν επιστήμονες και μάλιστα τους καλύτερους και τους άριστους. Είναι όλοι αυτοί οι κομπλεξικοί που συμβιβάζονται με τους αμόρφωτους και τους… τιποτακηδες ή είναι κουτοπόνηροι και έχουν άλλα κίνητρα.
Κάποιοι έχουν μπερδέψει την ατομική ελευθερία με την αναρχία και το δικαίωμα με την ασυδοσία και το… ξεκαπίστρωμα! Δεν ξέρουν τι πάει να πει υποχρέωση και αρνούνται να αποδεχθούν τους κανόνες μιας Πολιτείας, οι οποίοι προστατεύουν και τους ίδιους, από το να μην ισχύει ο νόμος της ζούγκλας!
Αυτοπροσδιορίζονται ως “αιρετικοί”, “αγωνιστές”, “ασυμβίβαστοι” και με όποια άλλη… ανοησία μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Η δήθεν “πατριώτες” των παρελάσεων, τα… ατίθασα νιάτα του συνωστισμού σε κλειστούς χώρους διασκέδασης χωρίς μέτρα προφύλαξης, οι “αγωνιστές” και “αντιφασίστες” που διοργανώνουν συγκεντρώσεις και πορείες, δεν είναι τίποτα άλλο από τη συνισταμένη της απύθμενης βλακείας και της άπειρης ηλιθιότητας!
Η ελευθερία του καθενός σταματά εκεί όπου δεν θίγεται το συλλογικό “εμείς”. Και επειδή, δεν μπορεί να επικρατήσει ο νόμος της ζούγκλας, κάπου εκεί έρχεται η συντεταγμένη Πολιτεία και βάζει κανόνες. Τους κανόνες αυτούς όμως, πρέπει να τους εφαρμόζει με την προσήκουσα αυστηρότητα, ώστε να λειτουργούν παιδευτικά και δημιουργικά.
Δηλαδή, δεν μπορεί μια παρέα δύο μεσήλικων ζευγαριών, να χαριεντίζεται και να αλληλοασπάζεται στο πεζοδρόμιο εμπορικότατου δρόμου, χωρίς μάσκες, μιλώντας από απόσταση… αναπνοής, ενώ την ίδια στιγμή περνούν από δίπλα τους άνθρωποι που φοράνε μάσκα.
Είναι η αναφορά ενός πραγματικού περιστατικού όπου κάποια ανθρωποειδή, αντιλαμβάνονται με έναν δικό τους τρόπο, το πώς θέλουν να είναι η ζωή τους και όχι όπως θα έπρεπε να ρυθμίζεται όταν βγαίνουν στο πεζοδρόμιο και συναντιώνται με την υπόλοιπη κοινωνία.
Και είναι γαϊδούρια, γιατί αγνοούσαν την ίδια στιγμή όλους αυτούς που περνούσαν από δίπλα τους με μάσκες. Αυτός είναι ο πολιτισμός τους. Φαίνεται, δεν τους πέρασε ούτε μια στιγμή από το μυαλό, γιατί τις φορούσαν. Απόλυτη περιφρόνηση και αναίδεια. Γαϊδουρομαγκιά!
Κύριοι κυβερνώντες, δεν μπορώ να γίνω εγώ ο αυστηρός κριτής που θα τους παρατηρήσει για την αμέλεια όλων αυτών που είναι ανεύθυνοι και προκλητκοί.
Αφενός θα κατηγορηθώ ως μη αρμόδιος για να κάνω κάτι τέτοιο ή ακόμη και… φασίστας και αφετέρου μπορεί η κατάσταση να εκτραχυνθεί και να φτάσουμε σε άλλες καταστάσεις που δεν τιμούν το ανθρώπινο είδος.
Το κενό στην όλη διαδικασία είναι ότι όταν αποτελώ εν δυνάμει θύμα τέτοιων… όρθιων δίποδων, δεν μπορώ να αμυνθώ, διότι αυτό αποτελεί δουλειά της Πολιτείας.
Εν ολίγοις, δεν μπορώ να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου, αν και εν δυνάμει μπορεί να απειλείται άμεσα η υγεία μου, δηλαδή η ζωή μου, εκείνη τη στιγμή. Γιατί, φερ΄ ειπείν, δεν ξέρω αν ο άλλος είναι ασυμπτωματικός, δεν ξέρω τι μέρος του λόγου είναι, δεν, δεν… Και βέβαια, όλοι καταλαβαίνετε ότι αν καλέσεις τα όργανα της Πολιτείας, τότε κάποιοι… αριστερούληδες θα το ρίξουν στο… αγωνιστικό λεξιλόγιο και οι “ψεκασμένοι” θα σε κατηγορήσουν για όργανο της νέας τάξης πραγμάτων, “προδότη” κλπ!
Μιλάμε για ανθρώπινα όντα που συνιστούν δημόσιο κίνδυνο όταν έρχονται αντιμέτωποι με αθώους και πάνω απ΄ όλα συνειδητοποιημένους πολίτες, οι οποίοι αν κινδυνεύσουν, πρέπει να… σφυρίξουν αδιαφορα και να φύγουν… σιαπέρα!
Γιατί θα σκεφτεί το γνωστό “άσε να είμαι εγώ καλά και ας πάει παραπέρα”. Και φυσικά θα πάει παραπέρα. Και πιο περα. Και στον άλλον και στον άλλον και στον άλλον. Μέχρι να έρθει η σειρά του, έστω δια της τεθλασμένης ή των ομόκεντρων κύκλων!
Η κατάσταση με τον κορωνοϊό, θα ξεφύγει ακόμη περισσότερο αν δεν γίνουν κάποιες αποφασιστικές κινήσεις. Επειδή, ο… πόνος στην τσέπη είναι ο χειρότερος, μάλλον έχει έρθει η ώρα του… σωφρονισμού δια ενός προστίμου που θα είναι πραγματικά “τσουχτερό”! Από την άλλη πλευρά, αγωνιστικές συγκεντρώσεις, πορείες, επέτειοι, λιτανείες και κάθε… ανοησία καθενός ανισόρροπου, πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον… προσήκοντα τρόπο. Δεν γίνεται αλλιώς.
Όταν τα καλοπιάσματα δεν αγγίζουν κανέναν και όταν ο κίνδυνος πρόκλησης ζημίας είναι μεγάλος, τότε πρέπει να ακολουθείται μια άλλη οδός. Το παρόν κείμενο δεν απευθύνεται σε ανεύθυνους, γιατί πολύ απλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να μάθουν. Πιο εύκολα θα σε καταλάβει το… ντουβάρι, αν του εξηγήσεις, παρά τα |ντουβάρια”!
Δυστυχώς, δεν αρκεί να μιλάμε για την τήρηση των κανόνων από τους πολλούς και να είμαστε ευχαριστημένοι και συμβιβασμένοι με τους λίγους που δεν έχουν την τσίπα και τη συνείδηση, να λειτουργήσουν συνετά και υπεύθυνα, μέσα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία. Οι λίγοι μπορούν να κάνουν τη ζημιά στους πολλούς μέσα σε πολύ λίγο χρόνο.
Η ανοχή της Πολιτείας στην… τρέλα του καθενός, δεν επιτρέπεται. Απαγορεύεται δια ροπάλου! Είναι ασέβεια προς τους υπεύθυνους, συνετούς και πειθαρχημένους πολίτες, οι οποίοι απειλούνται από τους ανεύθυνους, τους ανεγκέφαλους και τους ηλίθιους. Η φωνή της συνείδησης είναι μια άγνωστη κατάσταση για όσους συμπεριφέρονται στη ζωή τους σαν… γαϊδούρια!
Αυτά τα… γαϊδούρια, όπως δεν σέβονται τους κανόνες της Πολιτείας για τον κορωνοϊό, έτσι δεν θα σεβαστούν και πολλά άλλα. Φυσικά, αν τους παροτρύνεις να είναι το ίδιο… γαϊδούρια και μπροστά σε ένα Stop με το αυτοκίνητο τους, εκεί θα αισθανθούν αμήχανα. Προφανώς και φοβούνται μην παραβιάσουν το Stop και βρεθούν… καροτσάδα καμιά εκατοστή μέτρα πιο πέρα.
Όμως, το ίδιο μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή και με τον κορωνοϊό. Θα κολλήσουν έναν δικό τους άνθρωπο, μπορεί να κολλήσουν και οι ίδιοι και τότε… χαιρετίσματα!
Και επειδή είναι πολλοί, τότε είναι σίγουρο ότι θα βάλουν σε δοκιμασία χιλιάδες άλλους ανθρώπους, πιέζοντας το σύστημα υγείας μέχρι… τελική πτώσεως. Και μετά, θα διαμαρτύρονται γιατί η οικονομία πάει κατά διαόλου και δεν έχουν δουλειά ή βλέπουν τα εισοδήματα τους να καταρρέουν…
Οι ατομικές ελευθερίες είναι σεβαστές, αλλά όταν αυτές έρχονται σε
σύγκρουση με τους θεσπισμένους κανόνες μιας δημοκρατικής πολιτείας, τότε απειλείται ολόκληρη η κοινωνία. Η οργανωμένη Πολιτεία στηρίζεται στην υπευθυνότητα και όχι στη… γαϊδουριά. Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, τέτοια θέματα, τα λύνουν με… συνοπτικές διαδικασίιες.
Τρως φάπες και λες και ευχαριστώ! Εδώ βρε ανόητοι, γιατί δεν σέβεστε την απόλαυση των ατομικών σας ελευθεριών σε περιβάλλον αστικής δημοκρατίας δυτικού τύπου που σέβεται τη διαφορετικότητα, αλλά πρέπει να επιβάλλει και κανόνες, όταν με τη συμπεριφορά σας μπορεί να καταστρέψετε τα πάντα; Μάθετε βρε ανόητοι να εκτιμάτε αυτό που έχετε.
Θέλετε να μάθετε για τις… ατομικές ελευθερίες σε ανελεύθερα, φασιστικά και θεοκρατικά καθεστώτα, για να συνέλθετε; Σεβαστείτε για μερικές εβδομάδες μια κατάσταση που αποτελεί ζήτημα ζωής και θανάτου. Μια κατάσταση που αφορά ολόκληρο τον πλανήτη και πάνω απ΄ όλα το σπίτι σας, τη χώρα σας!
Αφήστε τη… γαϊδουριά σας για μετά, όταν θα έχουμε αφήσει πίσω τα χειρότερα! Τότε μπορούμε να την ανεχθούμε και να το… διασκεδάζουμε μαζί σας! Όμως, σήμερα δεν μπορούμε να το διασκεδάσουμε, γιατί η κατάσταση “μυρίζει” πόνο και κλάμα…