Εγκλωβισμένος στη σκληρή πραγματικότητα των τάσεων που γεννιούνται η μια μετά την άλλη με ποικίλες αφορμές ο Αλέξης Τσίπρας αδυνατεί να αντιμετωπίσει επαρκώς την γενικευμένη αμφισβήτηση που εκδηλώνεται προς το πρόσωπο του ακόμη και για κορυφαία ζητήματα ηθικής τάξης βασικότατων συνεργατών του.
Του Χρήστου Υφαντή
Κινήσεις κάνει και την διαμόρφωση νέων ισορροπιών ευνοεί, αλλά οι επιλογές αυτές δεν είναι, ακόμη, σε θέση να αντισταθμίσουν τις μεγάλες προσωπικές του απώλειες, που προκύπτουν από την σύμφυτη αδυναμία του να παίξει το ρόλο του ηγέτη σε συνθήκες πολιτικής κρίσης για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η συγκρότηση της νέας τάσης (ΡΕΝΕ) από παράγοντες της ηγετικής ομάδας του κόμματος, που μετέχουν του σκληρού πυρήνα των καθημερινών συνομιλητών του προέδρου, με αφορμή ηθικά ζητήματα και προσωπικές συμπεριφορές κορυφαίων στελεχών (και τέως υπουργών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) με επίκεντρο της διαφωνίας τον Νίκο Παππά και σε δεύτερο πλάνο τον Χρήστο Σπίρτζη διατρέχει, ήδη, ολόκληρο τον κομματικό μηχανισμό.
Η επίκληση της «μειωμένης ηθικής» του κ. Νίκου Παππά και η εξ αυτής της στάσης του δημιουργία μιας πρωτοφανούς για την ιστορία της αριστεράς τάσης, η οποία εδράζεται σε ζητήματα ηθικής τάξης και όχι σε ιδεολογικές ή πολιτικές διαφοροποιήσεις, ακυρώνει (και επίσημα) το παραδοσιακό αριστερό αφήγημα του «ηθικού πλεονεκτήματος» και αλλάζει άρδην τα δεδομένα στην περί τον πρόεδρο του κόμματος ηγετική ομάδα. Έχει ο Αλέξης Τσίπρας σχέση με την ίδρυση της τάσης Κοτσακά – Ρήγα;
Παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ με μεγάλη εμπειρία στις εσωτερικές διεργασίες δεν αρνούνται την βάσιμη πιθανότητα (βεβαιότητα για μερικούς εξ αυτών) η συγκρότηση της τάσης ΡΕΝΕ (υπό τους Κοτσακά και Ρήγα) και η σφοδρή επίθεση που εξαπολύθηκε με την ιδρυτική της διακήρυξη σε βάρος του πρώην ισχυρού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να τελούν υπό την πλήρη γνώση του Αλέξη Τσίπρα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισημαίνουν πως «οι πρωταγωνιστές της τάσης και το πλαίσιο της δημιουργίας της είναι βέβαιο πως ενημέρωσαν απευθείας τον πρόεδρο πριν κινηθούν και παρουσίασαν την κίνηση τους μόνο αφού βεβαιώθηκαν ότι έχει την ανοχή, αν όχι την έγκριση του Αλέξη Τσίπρα, επειδή, εκτός των άλλων, «ο βασικός λόγος που επικαλούνται για την ίδρυση της τάσης είναι πρωτόγνωρος για την αριστερά και εισάγει στην πολιτική καθημερινότητα του κόμματος μια ηθική διάσταση, η οποία επιδιώκεται να αναγνωστεί πολιτικά».
Σύμφωνα με τους ίδιους παρατηρητές «ο Τσίπρας ευλόγησε την κίνηση, επιθυμώντας να δείξει προς κάθε κατεύθυνση ότι τον ενδιαφέρει άμεσα η ηθική διάσταση της πολιτικής πρακτικής και πως ο ίδιος δεν έχει δεσμεύσεις ηθικού χαρακτήρα, ούτε πρόκειται να ισοσκελίσει ηθικές απαξίες με την κομματική νομιμοφροσύνη». Με άλλα λόγια ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να βολεύεται πολιτικά από τη δημιουργία της συγκεκριμένης τάσης, αν δεν την επεδίωξε ο ίδιος, για να δώσει το μήνυμα σε όλους, δικούς του και απέναντι, πως δεν είναι διατεθειμένος να παίξει το ρόλο της αριστερής Ιφιγένειας, από τη θυσία της οποίας στο βωμό της ηθικής ή της ηθικολογίας θα πνεύσει ούριος άνεμος στα πανιά όσων απομείνουν να διεκδικούν την καρέκλα του.
Στη διαδικασία αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη σημαντική παράμετρος στη διαμόρφωση ενός προεδρικού ηθικού αναχώματος απέναντι σε διαβρωτικές διαρροές των «53+» κρίνεται η μετακίνηση του Δημήτρη Παπαδημούλη στην ομάδα που συνεργάζεται πλέον ανοιχτά με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και αμφισβητεί ευθέως την πολιτική επάρκεια του Αλέξη Τσίπρα.
Για τους μυημένους στην αριστερή καθημερινότητα η διαδρομή που ολοκλήρωσε ο Δημήτρης Παπαδημούλης ανακούφισε τον Αλέξη Τσίπρα, που εκτιμά πως ο ευρωβουλευτής είναι πια ένα καμένο χαρτί σε όλα τα επίπεδα και δεν χάνει καιρό να διακηρύσσει παντού την άρνηση του να δέχεται να τον διατηρεί εν ζωή υπό τη σκέπη του, καθώς ο Παπαδημούλης έχει απωλέσει, ακόμη και εντός του ΣΥΡΙΖΑ, τις παλαιές ισχυρές προσβάσεις του και έχει καταστεί «κομματικά και πολιτικά τοξικός».
Στην ουσία ο κ Τσίπρας εμφανίζεται στο λυκαυγές του 2021 να ξεκαθαρίζει τον κήπο του από κάθε λογής πολιτικές τσουκνίδες, είτε επικαλούμενος ο ίδιος, είτε διευκολύνοντας ή ευλογώντας κινήσεις ή προσωπικές επιλογές που απομακρύνουν από κοντά του πρόσωπα επιβαρυμένα ηθικά, μερικά από τα οποία είναι βέβαιο πως θα αντιμετωπίσουν και δικαστικές εμπλοκές στη χρονιά που μόλις ξεκίνησε.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα επενδύσει τόσο στο εσωτερικό του κόμματος όσο και στην άσκηση της καθημερινής πολιτικής σε μια διαδικασία αυτοκάθαρσης, που θα την χειριστεί αποκλειστικά ο ίδιος και θα της προσδώσει το εύρος και το κύρος που τον ίδιο ενδιαφέρει με στόχο να εμφανιστεί, στο τέλος της περιόδου εκλογής των νέων οργάνων, ως εγγυητής της κομματικής νομιμότητας αλλά και της ηθικής υπεροχής απέναντι σε αριστερά απολωλότα πρόβατα, που έχασαν το ηθικό μέτρο εξαιτίας της εξουσίας που άσκησαν και πλέον είναι βαρίδια.
Είναι η απόφαση αυτή του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που ανάγκασε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να περιορίσει το εύρος της συμμετοχής του Δημήτρη Παπαδημούλη στη συμμετοχή στη συγγραφή του κειμένου της «Ομπρέλας» και να μην τον περιλάβει στη λίστα των στελεχών που ανακοινώθηκε πως στηρίζουν το κείμενο και την τάση, ώστε να μην χρεωθεί απόλυτα την παρουσία του επονομαζόμενου «Παπασπιτούλη» στη δική του πολιτική ομάδα.
Τι επίδραση στις εξελίξεις στο κόμμα θα έχουν οι επιλογές του Πρόεδρου είναι νωρίς να φανεί. Ούτε ο Καρανίκας δεν μπορεί να τις εκτιμήσει. Η γενική αίσθηση είναι πως τα αποτελέσματα θα είναι μηδαμινά, καθώς οι διαφορές στο κόμμα έχουν λάβει ήδη τα χαρακτηριστικά του εμφυλίου και κάθε αναφορά σε ζητήματα ηθικής υπεροχής είναι καταδικασμένη να πνιγεί από το τσουνάμι της ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης που ξεκίνησε.
Ίδωμεν.
