Η Ελλάδα ακολουθεί μία σταθερή πορεία, πέραν όλων όσων ανέκυψαν λόγω του κορωνοϊού, στην εξωτερική της πολιτική, η οποία στηρίζεται στο δίπτυχο εντός των πλαισίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και μονομερώς με τη μέγιστη συνεργασία με τις ΗΠΑ.
Της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Σημαντικό ρόλο της διπλωματίας μας αναλίσκουμε στο θέμα της Τουρκίας, το οποίο όμως σε κεντρικό επίπεδο αντιμετωπίζεται σαν Ευρωπαϊκό και όχι σαν διμερές.
Η ευρύτερη περιοχή μας είναι «επί ποδός» τόσο Βόρεια με τις όποιες εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο – το οποίο θα συμπαρασύρει σχεδόν όλα τα Βαλκάνια όσο και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή μαζί με την Συρία και την Λιβύη.
Αν προσθέσουμε και τις πολιτικές εξελίξεις στο Ισραήλ με την άμεση αλλαγή του Προέδρου και του Κυβερνητικού Συνασπισμού, σε συνδυασμό με όσα έως τώρα πρεσβεύουν οι νέοι κυβερνώντες, το καλοκαίρι μοιάζει «θερμό».
Υπάρχουν φωνές για τη δεύτερη απουσία μας από τη Διάσκεψη για την Λιβύη και επίρριψη ευθυνών στο Υπουργείο Εξωτερικών. Όντως, το τι θα αποφασιστεί στη Διάσκεψη αυτή μας ενδιαφέρει κυρίως για την τύχη του Τουρκολιβυκού Συμφώνου στη Μεσόγειο και στα χωρικά μας ύδατα.
Το θέμα συζήτησης όμως δεν θα είναι το Σύμφωνο αυτό αλλά, προφανώς, ο έλεγχος του κομβικού σημείου της Λιβύης και του πετρελαίου της. Σε κανένα απ’ αυτά όμως, σε κάθε περίπτωση, δεν θα είχαμε συμμετοχή και απομένει το ενδιαφέρον μας στην έμμεση ή άμεση εφαρμογή στην πράξη της οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Τουρκία.
Εξ’ άλλου, αρκετές από τις συμμετέχοντες Χώρες δεν έχουν και τις πιο αγαστές σχέσεις με την Τουρκία και τα επεκτατικά της σχέδια.
Θεωρώ, ότι το μεγαλύτερο αντιστάθμισμα και η θετική για ημάς έκβαση σηματοδοτούνται από την έως σήμερα στάση των ΗΠΑ. Η ακόμη μεγαλύτερη παρουσία τους στην Ελλάδα, την οποία στην πράξη αποδεικνύουν σαν αξιόπιστο και αξιόμαχο εταίρο, σε συνδυασμό με τα ευρύτερα συμφέροντά τους στην περιοχή, δεν θα επιτρέψουν ανακατατάξεις, οι οποίες θα ανατρέψουν τα ισχύοντα και θα θέσουν σε άμεσο κίνδυνο την ειρήνη.
Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Εξωτερικών έχουν αποδείξει, ότι παρακολουθούν τις εξελίξεις και ενεργούν στοχευμένα, όπου πρέπει και κυρίως, χωρίς να μας προλαβαίνουν οι εξελίξεις.
Τα δύο αυτά χρόνια η διπλωματία μας έχει κάνει θετικά βήματα, ανακτώντας τον πραγματικό της διεθνή ρόλο και χωρίς ¨ιδεοληψίες ή άναρχες φωνές¨ περί διαφόρων πολιτικών ενεργειών.
