Του Θανάση Κ.
Η ενεργειακή κρίση βαθαίνει. Στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο. (Πέραν της Δύσης, τα ενεργειακά προβλήματα δεν είναι το ίδιο σοβαρά…)
Ο Οργανισμός πετρελαιοπαραγωγών χωρών, ΟΠΕΚ+ (περιλαμβάνει πλέον και τη Ρωσία), αρνήθηκε αρχικά τις προτροπές των ΗΠΑ να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου. Ύστερα την αύξησε κατά ελάχιστο (μόλις 1% – πράγμα που θεωρήθηκε… κακόγουστο αστείο!). Και τώρα αποφάσισε ξανά να τη μειώσει!
Η κρίση, αρχίζει να θυμίζει τα εφιαλτικά σενάρια στασιμοπληθωρισμού, που ο κόσμος έχει να δει από τη δεκαετία του… 70!
Ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν υπήρξε ιδιαίτερα απαισιόδοξος στο μήνυμα του πριν δύο εβδομάδες: Οι μέρες της αφθονίας έχουν παρέλθει πλέον…
Διάφορες κυβερνήσεις σε δυτικές χώρες προσπαθούν να ξεπεράσουν την κρίση με προσωρινά μέτρα: Ελέγχοντας την ζήτηση, επιδοτώντας το μεγάλο κόστος της νοικοκυριών και φορολογώντας τα “υπερκέρδη” των εταιριών παραγωγής ενέργειας – σε κάποιες περιπτώσεις εθνικοποιώντας και τις ηλεκτροπαραγωγικές εταιρίες!
Πρόκειται, ως επί το επί πλείστον, για ημίμετρα…
Κάποιες φορές “αναπόφευκτα”, συχνά αντιφατικά μεταξύ τους (οι εκκλήσεις για περιορισμό στην κατανάλωση δεν συμβαδίζουν με την… επιδότηση της κατανάλωσης!) και πάντως είναι βέβαια ότι θα εκτροχιάσουν τα δημοσιονομικά! Αφού το κόστος των “βοηθημάτων” (επιδοτήσεις των λογαριασμών στα νοικοκυριά) είναι τεράστιο.
Μόνο στην Ελλάδα, οι επιδοτήσεις φτάνουν το 1,9 δισεκατομμύρια το Σεπτέμβριο, και για το δίμηνο Αυγούστου – Σεπτεμβρίου αγγίζουν τα 3,2 δισεκατομμύρια. Για ένα δίμηνο μόνο. Στο εξάμηνο, πόσο φτάνει; Και στο χρόνο;
Αν η κρίση συνεχιστεί, είναι προφανές ότι κανείς δεν την αντέχει…
Χώρια από τον κίνδυνο αποβιομηχάνισης των δυτικών χωρών που συνεπάγεται η απότομη αύξηση των ενέργειας για μεγάλο – και απροσδιόριστο – μελλοντικό διάστημα…
Μάθαμε επί δεκαετίες σε άφθονη ενέργεια, χρειαζόμαστε συνεχώς όλο και περισσότερη ενέργεια, και τώρα δεν έχουμε ενεργειακούς πόρους – κι αυτοί που υπάρχουν γίνονται πανάκριβοι…
* Η υποκατάσταση του ρωσικού αερίου, δεν θα ήταν τόσο δύσκολη ούτε τόσο οδυνηρή, αν η Ευρώπη είχε προετοιμαστεί γι’ αυτό. Αλλά δεν είχε προετοιμαστεί. Ήταν “παντρεμένη” με το ρωσικό αέριο…
Θα ήταν επίσης ευκολότερο να αντιμετωπιστεί, αν η Ευρώπη είχε στη διάθεσή της τα πυρηνικά εργοστάσιά της. Τα οποία, ωστόσο τα κλείνει κάθε χρόνο εδώ και έντεκα χρόνια περίπου!
— Οι Γερμανοί μετά το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκοσίμα της Ιαπωνίας έκλεισαν σταδιακά όλα τα πυρηνικά τους πλην ενός, το οποίο ήδη υπολειτουργεί (ετοιμάζονταν να το κλείσουν κι αυτό).
— Οι Γάλλοι βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση, αφού είχαν 56 πυρηνικά εργοστάσια, και κάλυπταν το 50% της κεντρικά παραγόμενης ενέργειας, αλλά τα τελευταία χρόνια, επί Μακρόν (και υπό το βάρος της Πανευρωπαϊκής “Πράσινης μετάβασης”), έχουν κλείσει τα 32 από τα 56 πυρηνικά τους εργοστάσια – και τώρα ψάχνουν τρόπο να τα ενεργοποιήσουν ξανά (ενώ ελέγχουν και τα πυρηνικά εργοστάσια της Βρετανίας!)
Το αίτημα της επιστροφής στην πυρηνική ενέργεια, όπου αυτό είναι εφικτό, έχει πάρει πανευρωπαϊκές διστάσεις. Αλλά δεν είναι απλό: Για να θέσεις ξανά σε λειτουργία ένα πυρηνικό εργοστάσιο χρειάζονται μήνες προετοιμασία. Ακόμα και χρόνια, σε κάποιες περιπτώσεις μακροχρόνιας παύσης λειτουργίας …
— Πέρα από τη Γαλλία του Μακρόν και η Γερμανική κυβέρνηση το σκέπτεται σοβαρά. Οι Φιλελεύθεροι που συμμετέχουν στην κυβέρνηση Σολτς το προτείνουν ανοικτά, οι Σοσιαλδημοκράτες το σκέπτονται, οι Χριστιανοδημοκράτες που βρίσκονται στην αντιπολίτευση το υποστηρίζουν, όπως και οι Ακροδεξιοί, αλλά οι Πράσινοι που επίσης συμμετέχουν στην κυβέρνηση Σολτς είναι κατηγορηματικά αντίθετοι.
* Το πράγμα πάει πίσω αρκετές δεκαετίες: Το πρώτο κόμμα που στράφηκε ευθέως κατά της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη ήταν οι Πράσινοι της Γερμανίας. Ήδη από τη δεκαετία του ’80…
Ήταν η εποχή που κύρια αιχμή των Πράσινων ήταν τα πυρηνικά όπλα, ο αφοπλισμός της Δύσης συνολικά, αλλά και τα πυρηνικά εργοστάσια.
Ήταν τότε που η Πέτρα Κέλλυ (πρώην στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κομισιόν) βρέθηκε επικεφαλής μισού εκατομμύριου νέων, κραυγάζοντας “better red than dead” – δηλαδή καλύτερα κόκκινοι παρά πεθαμένοι! Υπονοώντας ότι είναι καλύτερα να αφοπλιστεί η Δυτική Γερμανία και να υποταχθεί στον Κομμουνισμό, παρά να πολεμήσει να το αποτρέψει…
Την ίδια εποχή οι Πράσινοι δεν ζητούσαν απλώς τον αφοπλισμό έναντι των Ρώσων, αλλά και την κατάργηση των πυρηνικής ενέργειας για ειρηνικούς σκοπούς. Πράγμα που θα τους έφερνε στην απόλυτα εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. Όπως και συνέβη δύο δεκαετίες αργότερα…
Στο μεταξύ η ΕΣΣΔ κατέρρευσε, η Γερμανία ενώθηκε ξανά, και οι Πράσινοι πέρασαν μεγάλη κρίση, καθώς η ηγεσία τους φάνηκε να έχει στενές σχέσεις με την ανατολικογερμανική μυστική υπηρεσία Στάζι!
Η Πέτρα Κέλλυ, δολοφονήθηκε το 1992, από τον σύντροφό τους και επίσης ηγετικό στέλεχος των Πρασίνων Gert Bastian, πρώην αξιωματικό ο οποίος, αφού πυροβόλησε την Κέλλυ στον ύπνο της, ο ίδιος αυτοκτόνησε! Λόγω των σχέσεών του με τη Στάζι, τα αρχεία της οποίας τότε ψάχνονταν σε βάθος.
Στο μεταξύ οι Πράσινοι αποτίναξαν το “αμαρτωλό παρελθόν τους” και συμμάχησαν με την κυβέρνηση Σρέντερ στην οποία συμμετείχαν υπό το νέο ηγέτη του Γιόσκα Φίσσερ από το 1998 ως το 2005. Οι Πράσινοι τότε πίεζαν – και ο Σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ το δέχθηκε απολύτως – να μειωθούν τα πυρηνικά εργοστάσια της Γερμανίας. Από τότε η πολιτική των Πράσινων κατά της πυρηνικής ενέργειας, έγινε και Πολιτική των Σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία.
Λίγο αργότερα και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Εργατικός Τόνυ Μπλαίρ στη Βρετανία είχε προσχωρήσει κι αυτός (όπως και ο διάδοχός τους στην κυβέρνηση των Εργατικών Γκόρντον Μπράουν), όπως και ο Συντηρητικός Νταίηβιντ Κάμερον που ακολούθησε. Όλοι υιοθετούσαν πια την βαθμιαία εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη.
Στη Γερμανία η Άγκελα Μέρκελ (που αρχικά είχε αντιρρήσεις) συντάχθηκε κι αυτή με τον “αντιπυρηνικό συρμό” μετά το ατύχημα στη Φουκοσίμα της Ιαπωνίας του 2011. Τότε επανήλθαν και οι Πράσινοι στο πολιτικό προσκήνιο της Γερμανίας (από το οποίο είχαν προσωρινά εκλείψει).
Μόνον η Γαλλία αντιστεκόταν και επί Σιράκ και επί Σαρκοζί και επί του Σοσιαλιστή Ολάντ. Ήταν ο Μακρόν που επέλεξε κι αυτός τελικά τη βαθμιαία εγκατάλειψη των πυρηνικών εργοστασίων. Ευτυχώς δεν βιάστηκε…
Ο Πράσινος Αρμαγεδδώνας άρχισε να επιβάλλεται. Ελάχιστοι το υποπτεύθηκαν τότε…
* Η εγκατάλειψη της πυρηνικής ενέργειας στην Ευρώπη συνέπεσε με τι νομίζετε;
Σωστά το μαντέψατε:
Με την αύξηση των εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο! Ειδικά στη Γερμανία και στην υπόλοιπη Κεντρική Ευρώπη…
–Κατά “σύμπτωση”, το Κόμμα που πρώτο πεισματικά επέμενε να σταματήσουν τα πυρηνικά εργοστάσια στη Γερμανία ήταν το κόμμα των Πράσινων, που είχε “σχέσεις” με τη Μόσχα πριν από την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων.
–Κατά “σύμπτωση”, επίσης, ο Καγκελάριος που πρώτος αποφάσισε στη Γερμανία να περιορίσει βαθμιαία τα πυρηνικά εργοστάσια στη χώρα του ήταν ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος μετά την απομάκρυνσή του από την Καγκελαρία έγινε υψηλόβαθμο στέλεχος στη Ρωσική Gazprom.
— Κατά “σύμπτωση”, ο αγωγός που παρείχε φθηνό ρωσικό αέριο απευθείας στη Γερμανία, ο Nord Stream 1, κατασκευάστηκε το 2004 επί Σρέντερ, μετά την πρώτη επανάσταση στην Ουκρανία (για να παρακάμπτει την Ουκρανία).
— Κατά “σύμπτωση”, ο δεύτερος αγωγός που θα παρείχε φθηνό φυσικό αέριο στη Γερμανία, ο Nord Stream 2 άρχισε να κατασκευάζεται αμέσως μετά την επανάσταση του Euromaidan στην Ουκρανία, επίσης για να παρακάμπτει την Ουκρανία, όταν πλέον και η Καγκελάριος Μέρκελ είχε προσχωρήσει στην αντιπυρηνική “πράσινη ατζέντα”…
Τόσο τους “ενδιάφερε” η Ουκρανία τότε: Που επί δεκαπέντε χρόνια έκαναν ό,τι μπορούσαν για διευκολύνουν την “παράκαμψή” της από τους Ρώσους!
Κάντε τις συσχετίσεις και βγάλτε τα συμπεράσματα μόνοι σας…
Ακόμα κανείς δεν υποπτευόταν τον Πράσινο Αρμαγεδδώνα που επικρατούσε όλο και περισσότερο…
* Το 2015 η Ευρώπη υπέγραψε θριαμβευτικά την απεξάρτησή της από τους υδρογονάνθρακες συνολικά! Τότε πλέον τη Συμφωνία για την “Κλιματική Αλλαγή” την υπέγραψαν, για πρώτη φορά, και οι ΗΠΑ, υπό τον Μπάρακ Ομπάμα.
Ο οποίος, ωστόσο, δύο χρόνια πριν είχε διακηρύξει ότι η χώρα του θα γίνει για πρώτη φορά αυτάρκης και μεγάλη εξαγωγός χώρα σε φυσικό αέριο! Και μάλιστα σχιστολιθικό…
Υπέγραφε λοιπόν ο Ομπάμα την σύντομη κατάργηση της χρήσης υδρογονανθράκων, ενώ λίγο πριν είχε διακηρύξει ότι η χώρα του θα εξάγει σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο φυσικό αέριο – το οποίο, βέβαια, είναι υδρογονάνθρακας!
Την ίδια εποχή ο Πρόεδρος Ομπάμα σταματούσε την ολοκλήρωση του μεγάλου πετρελαιοαγωγού Keystone, ο οποίος θα μετέφερε Καναδικό πετρέλαιο από την Αλμπέρτα του Καναδά σε όλη την αμερικανική ενδοχώρα. Αγωγός που θα απεξαρτούσε πλήρως τις ΗΠΑ από εισαγόμενους υδρογονάνθρακες…
Αγωγός που είχε ξεκινήσει και είχε σε μεγάλο βαθμό προχωρήσει επί Προεδρίας Ομπάμα, ο οποίος όμως αποφάσισε στη συνέχεια να τον σταματήσει! Και να υπογράψει την κατάργηση των υδρογονανθράκων, ενώ διακήρυσσε παράλληλα τη φιλοδοξία του να εξάγει υδρογονάνθρακες στον υπόλοιπο κόσμο!
Μύλος…
* Στο μεταξύ ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο “κακός” Ντόναλαντ Τράμπ, επανέφερε τον Κeystone και επιτίμησε τους Ευρωπαίους για τη συνεχιζόμενη εξάρτησή τους από το φυσικό αέριο. Και βεβαίως ο διάδοχος του Τράμπ, ο σημερινός Πρόεδρος Μπάϊντεν, το πρώτο πράγμα που έκανε είναι να διακόψει – ξανά – την ολοκλήρωση του (τελειωμένου) πλέον αγωγού Keystone.
Kαι μόλις προέκυψε η κρίση με την Ουκρανία και το δυτικό εμπάργκο κατά της Ρωσίας, η κυβέρνησή Μπάϊντεν παρακαλούσε την Βενεζουέλα (που της έχει επιβάλλει εμπάργκο) και το Ιράν (που του έχουν επιβάλει επίσης εμπάργκο) να αντικαταστήσουν το ρωσικό αέριο. Αντί να θέσει σε λειτουργία τον έτοιμο πια, Keystone και να παίρνει όλες τις ανάγκες του από τον γειτονικό Καναδά.
Ο Πράσινος Αρμαγεδδώνας κυριάρχησε σε όλη τη Δύση!
Όπως παρατηρούσε το Bloomberg ΠΡΙΝ ακόμα από τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, οι τιμές της ενεργείας είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν γιατί τα τελευταία χρόνια είχαν σταματήσει οι επενδύσεις σε παραδοσιακές μορφές ενέργειας, δηλαδή σε ενέργεια από υδρογονάνθρακες!
Κι όταν θα επανάκαμπτε η ζήτηση – μετά το τέλος της πανδημίας και των lockdowns – η μειωμένη προσφορά θα είχε δυσκολίες να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση.
Αυτό και συνέβη. Αλλά στο μεταξύ προέκυψε και το δυτικό εμπάργκο κατά της Ρωσίας, λόγω της εισβολής της στην Ουκρανία. Με αποτέλεσμα να εκτοξευθούν οι τιμές που ήδη είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν από πριν – κι έτσι επιδεινώθηκαν τα προβλήματα που είχε ήδη δημιουργήσει η χρόνια εγκατάλειψη των υδρογονανθράκων.
Τότε άρχισαν να φαίνονται οι συνέπειες του Πράσινου Αρμαγεδδώνα…
Θα μπορούσε βέβαια, να μην υπάρχει πρόβλημα, αν είχαν επαληθευθεί οι προσδοκίες των δυτικών κυβερνήσεων (και του λόμπυ της “πράσινης μετάβασης”) ότι θα μπορέσουν οι Ανανεώσιμες Πηγές, δηλαδή τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά, να υποκαταστήσουν του υδρογονάνθρακες. Πλην δεν μπορούν…
Έτσι η Ευρώπη με πρόσχημα την πράσινη μετάβαση, έμεινε για χρόνια πλήρως εξαρτημένη από το ρωσικό αέριο.
Και ήταν απολύτως προσχηματική η επίκληση της πράσινης μετάβασης, γιατί δεν προσπάθησαν μόνο να μειώσουν τη χρήση υδρογονανθράκων (πλην ρωσικού αερίου),
αλλά μείωσαν και τα πυρηνικά εργοστάσια (που δεν παράγουν διοξείδιο του άνθρακα)
ήταν αντίθετοι και με τα υδροηλεκτρικά (που επίσης δεν παράγουν διοξείδιο του άνθρακα),
ήταν αντίθετοι με την έρευνα και ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ευρώπη,
ήταν αντίθετοι και με τη δημιουργία υποδομών που θα διευκόλυνε την χρήση φυσικού αερίου από άλλες πηγές, πέραν της Ρωσίας.
Κι όταν επέβαλαν εμπάργκο στη Ρωσία βρέθηκαν χωρίς εναλλακτική.
Ούτε άμεσα – ούτε μεσοπρόθεσμα!
Γιατί προκειμένου να υπάρξει εναλλακτική λύση προς το φυσικό αέριο, πρέπει να γίνουν μακροχρόνιες επενδύσεις. Και στην έρευνα και στις απαραίτητες υποδομές.
Και κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει δεκάδες δισεκατομμύρια σε μια πηγή ενέργειας που όλοι βιάζονται να καταργήσουν το ταχύτερο δυνατό.
Ο Πράσινος Αρμαγεδδώνας είναι πια ορατός σε όλους…
Αν δεν αλλάξει στρατηγική για την “πράσινη μετάβαση” η Ευρώπη συνολικά, θα βρεθεί σε μόνιμη και διαρκή ενεργειακή φτώχεια, εσωτερική αποδυνάμωση και διεθνή περιθωριοποίηση…
Στο μεταξύ όλες οι υπόλοιπες χώρες – και αρκετές ευρωπαϊκές πλέον – είτε ψάχνουν και βρίσκουν ενεργειακά αποθέματα είτε επενδύουν στην πυρηνική ενέργεια είτε και τα δύο!
Οι Ευρωπαίοι προσπάθησαν να αποκοπούν από τους υδρογονάνθρακες συνολικά (εκτός του ρωσικού αερίου) και τώρα καταλήγουν να επιστρέφουν στο… κάρβουνο! Τόσο “διορατικοί”!
Και τόσο “πράσινοι”…
Προσπάθησαν να αποκοπούν από τα πυρηνικά τους εργοστάσια και τώρα τρέχουν να τα ξαναθέσουν σε λειτουργία, παρά τις πεισματώδεις ενστάσεις των Πράσινων.
Δεν μπορούν να ελέγξουν τον πληθωρισμό, δεν μπορούν να ελέγξουν τα κύματα των εργαλειοποιημένων παράνομων μεταναστών και διακηρύσσουν ότι θα ελέγξουν το… παγκόσμιο κλίμα!
Επιβάλλουν εμπάργκο κατά της Ρωσίας κι ύστερα συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν εναλλακτική λύση οι ίδιοι για την προμήθεια ρωσικού αερίου.
Απειλούνται να παγώσουν το χειμώνα, και να κλείσουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις αφήνοντας εκατομμύρια ανέργους, κι αυτοί υπόσχονται,,, περισσότερες ΑΠΕ, αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής και…gender equality! (στην περιοχή που έχει τον υψηλότερο βαθμό gender equality στον κόσμο)…
Τελικά οι Πράσινοι εξελίχθηκαν σε αληθινό Αρμαγεδδώνα!
Κι όσοι τους πίστεψαν σε “χρήσιμους ηλίθιους”….
