Κατεβάστε τα μολύβια, πετάξτε τα πληκτρολόγια, ο μεγάλος νικητής στον αγώνα για το πιο ιδιοφυές ξέπλυμα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία είναι εδώ: οι «πουτινοτσολιάδες» του αριστερού πολιτισμού κατάφεραν (περί κατορθώματος πρόκειται) σε ένα κείμενο – «καταδίκης του πολέμου» εκατόν ογδόντα (180) plus λέξεων και τον πόλεμο να καταδικάσουν και την ειρήνη να επικαλεστούν και τη Ρωσία να μην αναφέρουν και τον Πούτιν να ξεπλύνουν!!!
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΥΦΑΝΤΗ
Εκατόν ογδόντα plus λέξεις δεν χώρεσαν ούτε μια αναφορά στη Ρωσία ή στον Βλαδίμηρο Πούτιν, ούτε μια υποδόρια, έστω, υπόμνηση, ούτε μια μικρούλα υποψία, τίποτε, ένα απέραντο χάος από αριστερές παπαρολογίες και επικλήσεις υπέρ της ειρήνης, που επιχειρεί να εξισώσει τον εισβολέα με αυτόν που αμύνεται του πάτριου εδάφους, τον θύτη με το θύμα και να αποθεώσει ένα αγαθό (την ειρήνη) έτσι στον αέρα!
Μα την Παναγία, δεν έχει ματαγίνει αυτό το πράγμα, μόνο η εφευρετικότητα της αριστερής αδούλωτης «πσυχούλας» μπορούσε (και το κατάφερε) να καταδικάσει ένα πόλεμο, να υπερασπιστεί τα θύματα, να επικαλεστεί την ειρήνη και να μην αναφέρει ούτε μια φορά ποιος στο διάολο είναι αυτός που επιτέθηκε στην Ουκρανία, ποιον έχει αφεντικό, ποιος τον διοικεί, ποιος, τέλος πάντων, είναι ο πολιτικός νταραβεριτζής ποιας χώρας που παίρνει τις αποφάσεις για τον πόλεμο και την ειρήνη.
Τέτοια μούγκα για τον νεοναζιστή Πούτιν που ζήλεψε τη θεωρία του ζωτικού χώρου του προγόνου του Αδόλφου, που αποφάσισε πως η Ουκρανία θα ζει, τουλάχιστον όσο αυτός είναι ενεργός στη διοίκηση της «αγίας Ρωσίας», ως ένα κράτος υπό αίρεση και πως αν δεν συμφωνήσει με τις επιθυμίες του την περιμένει η καταστροφή και ο εξανδραποδισμός των κατοίκων της δεν έχει υπάρξει στην πολιτική ιστορία της αριστεράς!
Ο αριστερός πουτινοτσολιαδισμός δεν γνωρίζει όρια. Δεν ορρωδεί προ ουδεμιάς καταστροφής, δεν συγκινείται ούτε από τον βομβαρδισμό ενός θεάτρου στα υπόγεια του οποίου είχαν κρυφτεί γυναίκες και παιδιά για να σωθούν, δεν δείχνει την παραμικρή ευαισθησία στην παραδοσιακή πουτινική αναισθησία των ρώσων εισβολέων.
Ο στόχος, ακόμη και απέναντι, σε νεκρά και τραυματισμένα παιδιά, παρά τις προειδοποιήσεις με μεγάλα γράμματα προς τους πιλότους των ρωσικών Mig στο προαύλιο του θεάτρου της Μαριούπολης, παραμένει ένας: το ξέπλυμα πάση θυσία, με κάθε κόστος, ακόμη και με την απόλυτη ξεφτίλα ενός δικτάτορα, που εκκινεί εναντίον μιας ανεξάρτητης και κυρίαρχης χώρας αποφασισμένος να την ισοπεδώσει αν οι πολίτες της δεν στέρξουν να αποδεχθούν τις παρανοϊκές επιθυμίες του.
Η ανακοίνωση των τομέων «πολιτισμού» του ΣΥΡΙΖΑ είναι πανανθρώπινο μνημείο ιδεολογικής και πολιτικής δουλείας, είναι η αποθέωση του ιδεολογικού και πολιτικού δουλοπαροικισμού, είναι η πιο ακραία απόδειξη ότι ο σταλινισμός «ζει και βασιλεύει», οι ρίζες του παραμένουν ζωντανές και τίποτε, ούτε ένα διαρκές έγκλημα σε βάρος μιας ανεξάρτητης χώρας, δεν είναι ικανό να αποδιώξει από την σταλινική «πσυχούλα» την ζώσα εικόνα του «πατερούλη», που καθοδηγεί και σήμερα τους πουτινοτσολιάδες του πολιτισμού στις ιδεολογικές και πολιτικές αναζητήσεις τους.
Δεν χρειάζεται να αναζητήσει κανείς τον συντάκτη ή τους συντάκτες του κειμένου της ανακοίνωσης, όπου και να ψάξει στην ελληνική αριστερά όλοι ίδιοι είναι, στον ίδιο καθήκον είναι αφιερωμένοι, στην ίδια ρότα πορεύονται, η αγιοποίηση του «ξανθού γένους» είναι μόνιμο καθήκον, προκύπτει από τις ιδεοληπτικές εμμονές του παρελθόντος και από την ψυχοπαθολογία μιας ακυρωμένης, μιας κατεστραμμένης θεωρίας για τον άνθρωπο, η οποία αποδείχθηκε χειρότερη και από την πανούκλα!
Δεν είναι καθόλου απίθανο οι συντάκτες και όσοι εκφράζονται από την ανακοίνωση σε ένα δεύτερο στάδιο, αν η ουκρανική αντίσταση συνεχίσει να είναι σκληρή και να επιφέρει μεγάλες απώλειες στα στρατεύματα του Βλαδίμηρου και η Δύση να εξακολουθήσει να πιέζει ασφυκτικά τη Ρωσία, να εκδώσουν μια δεύτερη, επικαιροποιημένη που θα κατηγορεί τους Ουκρανούς επειδή αντιστέκονται και αναγκάζουν τον μέγα Βλαδίμηρο να βομβαρδίζει, ενώ είναι γνωστό ότι «δεν το θέλει, πονάει η ψυχούλα του», τα θέατρα, τις εκκλησίες, τα πανεπιστήμια και τις πολυκατοικίες.
Πλέον, η κατάσταση στην εγχώρια αριστερά δεν είναι απλώς άρρωστη, όσοι εντός της κινούνται και πολιτεύονται δεν είναι απλώς μουμιοποιημένα πτώματα της παλιάς καλής εποχής του Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, δεν κυκλοφορούν ανάμεσα μας σαν ιδεολογικοί βρυκόλακες του σταλινισμού.
Οι τύποι συγκροτούν και λειτουργούν, εν γνώσει των συνεπειών του νόμου, μια επικίνδυνη για την αστική δημοκρατία και τον δυτικό τρόπο ζωής πολιτική σέχτα, υπερασπίζονται ενσυνείδητα την ιδεολογία της καταστροφής και πολιτικά επιδιώκουν την κατάλυση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και την αντικατάσταση της από ένα μείγμα πουτινομαδουρισμού σε βαλκανική έκδοση.
Δεν είναι αστείο πλέον, ούτε γραφικό! Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και η δημοκρατία χρειάζεται να απαντήσει όπως μπορεί και της επιτρέπει ο κοινοβουλευτισμός σε αυτή την ευθεία απειλή του δυτικού τρόπου ζωής.
