Αποστολή στα Ιεροσόλυμα: Έλενα Καραθάνου, Μαρεβίνα Κουτσοβασίλη
Ιεροσόλυμα, Παλαιά Πόλη, 6 το πρωί. Οι πιστοί που περπατούν στα μικρά πλακόστρωτα σοκάκια της Νέας Πύλης, έχουν μόνο έναν προορισμό.
Τον Ναό της Αναστάσεως, τον Τάφο του Χριστού. Όσοι καταφέρνουν να σηκωθούν από νωρίς το πρωί, στέκονται με ευλάβεια έξω από την μεγάλη πόρτα του Ναού της Αναστάσεως καρτερώντας τους Αγιοταφίτες, που θα ανοίξουν την πόρτα του Πανάγιου Τάφου. Όμως η αποφυγή της πολυκοσμίας στους Αγίους Τόπους είναι ανέφικτη, τουλάχιστον την περίοδο της Μ. Εβδομάδας.
Τις ώρες αιχμής, ακόμα και οι πιο ήρεμοι χάνουν την ψυχραιμία τους, ενώ το πρόσωπο τους ξαφνικά αποκτά τα πιο «σκληρά» χαρακτηριστικά. Γίνονται ένα με το πλήθος, σπρώχνουν και εκείνοι μέσα σε αυτό και παρόλο που μιλούν στη γλώσσα τους, εύκολα μπορεί κανείς να καταλάβει τι λένε. Η κούραση από την ορθοστασία προκαλεί τον ίδιο εκνευρισμό σε όλους τους ανθρώπους. Όλοι επιθυμούν να φτάσουν έστω και λίγα λεπτά νωρίτερα στον Πανάγιο Τάφο για να προσκυνήσουν. Όταν όμως φτάσουν εκεί, αμέσως το πρόσωπο τους γαληνεύει ενώ κοιτούν ικετευτικά προς την εικόνα του Χριστού.
Χριστιανοί, συρρέουν κάθε χρόνο από κάθε γωνιά του πλανήτη στους Άγιους Τόπους για να λάβουν τη Θεία Χάρη στο μέρος όπου ετάφη και αναστήθηκε ο Χριστός. Έλληνες, Ρώσοι, Ρουμάνοι, Λατίνοι, Αρμένιοι είναι ως επί το πλείστον οι χριστιανικές μάζες που επισκέπτονται τον τάφο του Γιου του Θεού.
Μόλις οι πιστοί εισέλθουν στο εσωτερικό του Ναού της Αναστάσεως αντικρίζουν την πλάκα όπου ξάπλωσαν τον Χριστό μετά την Σταύρωση του. Εκεί, οι πιστοί προσκυνούν και προσεύχονται χαμηλόφωνα, ενώ πολλοί από αυτούς έχουν μαζί τους κάποιο ρούχο είτε δικό τους είτε κάποιου αγαπημένου προσώπου και το σταυρώνουν για να ευλογηθεί.
Η ιστορία του Πανάγιου Τάφου είναι συγκλονιστική όσες φορές και αν διαβαστεί από το κοινό.
Όπως περιγράφει ο σκευοφύλακας Σεβασμιότατος Ισίδωρος στο protothema.gr, σύμφωνα με το εβραϊκό έθιμο, ο Χριστός που σταυρώθηκε ημέρα Παρασκευή, δεν επιτρεπόταν να παραμείνει σταυρωμένος το Σάββατο. Για αυτό το λόγο δόθηκε στο Χριστό ο τάφος του Ιωσήφ ο οποίος τον είχε φτιάξει για τον ίδιο μέσα στο κτήμα του. Ο πρώτος τάφος ήταν ένας λαξευμένος βράχος. Το 70, όταν ο Τίτο κατέστρεψε την παλιά πόλη, ανάγκασε τους χριστιανικούς πληθυσμούς να την εγκαταλείψουν και να μετοικήσουν στην Ιορδανία. Όταν το 135 ο Αδριανός κατέλαβε τα Ιεροσόλυμα, επέστρεψαν και πάλι οι χριστιανοί, όμως επειδή ο ίδιος δεν επιθυμούσε να γίνονται προσκυνήματα στον τάφο του Ιησού, τον σκέπασε με χώμα και έχτισε πάνω του τον βωμό του Διός. Αυτό όμως είχε σαν αποτέλεσμα να προστατέψει τα Άγια προσκυνήματα μέχρι και την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου το 325 μ.Χ όταν ο ίδιος έδωσε την εντολή στην μητέρα του, Αγία Ελένη, να επισκεφτεί τους Αγίους Τόπους και να βρει τον τάφο του Χριστού. Εκεί έπρεπε να χτίσει τον Ναό της Αναστάσεως. Όταν η ίδια έφτασε στην Ιερουσαλήμ, βρήκε τον τάφο αφού αφαίρεσε τον βωμό και το χώμα. Στη συνέχεια, έκοψε το βράχο κατακόρυφα και γύρω γύρω καθώς και την πίσω πλευρά του Πανάγιου τάφου και μετά έχτισε το κουβούκλιό του.
614 μ.Χ Η διέλευση των Περσών από τα Ιεροσόλυμα είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή της Παλιάς Πόλης καθώς και τον Ναό της Αναστάσεως, ο οποίος χτίστηκε εξ ολοκλήρου από τον Πατριάρχη Μόδεστο. Όμως μέχρι και τον 11 αιώνα οι καταστροφές στην περιοχή υπήρξαν αλλεπάλληλες εξαιτίας των σεισμών και των πυρκαγιών.
Τον 11 αιώνα όμως ο χαλίφης της ερήμου, Χακίμ, καταστρέφει εκ νέου τον Πανάγιο Τάφο. Η ανακαίνιση του γίνεται εκ νέου την Βυζαντινή περίοδο επί Κωνσταντίνου Μονομάχου ενώ το έργο του αναλαμβάνουν να ολοκληρώσουν οι Σταυροφόροι.
Μετά τον διαμελισμό της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από μουσουλμανικά φύλα, όπως είναι οι Μαμελούκοι, Σελτζούκοι και Τούρκοι, ο Πανάγιος Τάφος δεν αντιμετωπίζει τον σεβασμό που έχει σήμερα. Όμως καθ όλη την διάρκεια αυτών των αιώνων και παρά την υποδούλωση των Ελλήνων, ο Τάφος ήταν πάντοτε σε ελληνορθόδοξα χέρια. Σήμερα, υπάρχουν και άλλα δόγματα όπως εκείνα των Φραγκισκανών, Αρμένιων, Κοπτών, Συριανών.
Θαύματα στον Πανάγιο Τάφο
Τα θαύματα του Χριστού δεν είναι μόνο εκείνα που αναφέρονται στα Ευαγγέλια, λέει ο Γέροντας Σκευοφύλακας Ισίδωρος. Στο παρακάτω βίντεο θα ακούσετε μερικά από τα θαύματα που βίωσε ο ίδιος.
Το 1808 ο Πανάγιος Τάφος δεν υπέστη μόνο ζημιές από την φωτιά που ξέσπασε από το παρεκκλήσι των Αρμενίων.
Εκείνη τη χρονιά οι Αρμένιοι διεκδικούσαν μερίδιο στον Πανάγιο Τάφο. Στην πραγματικότητα η φωτιά ξέσπασε προκειμένου οι Αρμένιοι να λάβουν δικαιώματα κατά την επισκευή του και στη συνέχεια να αποκτήσουν και τα αντίστοιχα δικαιώματα επάνω του. Την ίδια χρονιά εξεδόθη το σουλτανικό φιρμάνι για την αναστήλωση του, η οποία έγινε από τον αρχιτέκτονα Κάλφα. Το 1810 το κουβούκλιο του τάφου αποκτά τη μορφή που έχει σήμερα με μοναδική προσθήκη έναν προθάλαμο του Αγίου Τάφου, τον Άγιο Λίθο ή αλλιώς το Δωμάτιο του Αγγέλου.
Η χρήση ασβεστίου για γρήγορη αναστήλωση του τάφου είχε σαν αποτέλεσμα να φουσκώσουν τα μάρμαρα και σχεδόν να ξεκολλήσουν.
Ο καταστροφικός σεισμός το 1927 στα Ιεροσόλυμα που άγγιξε τα 7 Ρίχτερ προκάλεσε μεγάλες ζημιές στον Τάφο του Χριστού με αποτέλεσμα ο τότε Πατριάρχης να ζητήσει βοήθεια για την αναστήλωση του, από τον Βρετανικό στρατό που βρισκόταν στην περιοχή.
Η καλής ποιότητας εργασίες του Βρετανικού στρατού κράτησαν μέχρι τις μέρες μας και συγκεκριμένα μέχρι το 2015. Πέρυσι συνέβη ένα ανεπάντεχο περιστατικό που προκάλεσε αναστάτωση και θλίψη στο ελληνικό Πατριαρχείο.
Γιατί σφραγίστηκε ο Πανάγιος Τάφος
Τον Μάρτιο του 2015 η Ισραηλινή Αρχαιολογία μαζί με την Δημαρχία, χωρίς να ενημερώσουν το ελληνικό Πατριαρχείο, προχώρησαν σε έρευνα, όπως επικαλέστηκαν οι αρμόδιοι, και με απόφαση της Ισραηλίτικης αστυνομίας, σφραγίστηκε ο Τάφος του Χριστού, με την αιτιολογία της επικινδυνότητας κατάρρευσης του κουβουκλίου.
Το σφράγισμα του Τάφου προκάλεσε οργή στο χριστιανικό κόσμο, φέρνοντας τον ίδιο τον Πατριάρχη Θεόφιλο Γ’ σε αμηχανία καθώς δεν είχε ενημερωθεί για την όποια έρευνα είχε πραγματοποιηθεί το χώρο.
Η μάχη για την άμεση λύση ξεκίνησε την ίδια μέρα, με το ελληνικό Πατριαρχείο να διεκδικεί την άρση της απόφασης του παράνομου σφραγίσματος από τις αρμόδιες Αρχές. Πράγματι, ο Τάφος δόθηκε και πάλι στη διάθεση των πιστών, αφού όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια δεν υπήρχε κανένα ίχνος επικινδυνότητας. Το επόμενο διάστημα πραγματοποιήθηκαν απανωτές συσκέψεις μεταξύ του ελληνικού Πατριαρχείου και των Κοινοτήτων των υπολοίπων δογμάτων ώστε να συναποφασίσουν για τις περαιτέρω εργασίες στον Πανάγιο Τάφο.
Την έρευνα και την αναστήλωση του Τάφου ανέλαβε, χωρίς κόστος, η Δρ. Τώνια Μοροπούλου, καθηγήτρια στο ΕΜΠ η οποία μετά τις μελέτες και τις απαραίτητες δειγματοληψίες, θα ξεκινήσει τις απαραίτητες διεργασίες μετά το Πάσχα. Αξίζει να αναφέρουμε ότι για πρώτη φορά επί θητεία Θεοφίλου Γ’ αποφασίζεται η αναστήλωση του Παναγίου Τάφου και με την υποστήριξη των Λατίνων και Αρμενίων, έπειτα από παρότρυνση του. Για την εξέλιξη της μελέτης ενημερώθηκε και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας όταν επισκέφθηκε προ ολίγων μηνών, το Ισραήλ ενώ η επίσημη παρουσίαση έγινε στο Ζάππειο Μέγαρο πριν από περίπου ενάμιση μήνα.
Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι αποφασίστηκε από τις υπόλοιπες κοινότητες να μην αλλοιωθεί το καθεστώς των Αγίων Τόπων και να παραμείνει ο καθένας στα δικαιώματα που κατέχει.
