Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Ο θρύλος των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, η αρχιλοχίας Τερέζα Κινγκ μιλάει για όλα: τα μετάλλια, τους επαίνους, τις επικίνδυνες αποστολές και τον επιλοχία Ανδρέα Ζαπουνίδη
Η Τερέζα Κινγκ είναι μια από τις εμβληματικότερες μορφές των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Είναι πλέον απόστρατος, αλλά η θητεία της έχει ιστορική σημασία για τον στρατό της υπερδύναμης. Τον Σεπτέμβριο του 2009 έγινε η πρώτη γυναίκα που ανέλαβε τη διοίκηση της Σχολής Διμοιριτών και Εκπαιδευτών των ΗΠΑ, που εδρεύει στο στρατόπεδο Τζάκσον στη Νότια Καρολίνα, εκεί όπου είχε παρουσιαστεί ως νεοσύλλεκτη. Αφροαμερικάνα γυναίκα επικεφαλής της σχολής που εκπαιδεύει τους… εκπαιδευτές της μεγαλύτερης πολεμικής μηχανής στον κόσμο! Οπως λέει και η ίδια, ο Θεός τής εξασφάλισε μια αξιοζήλευτη διάκριση που δεν… χαρίζεται σε κανέναν στη χώρα της ευκαιρίας.
Κατακτάται με προσπάθεια, χάρισμα και αποδείξιμο έργο. Η κυρία Κινγκ είναι το όγδοο από τα 12 παιδιά μιας οικογένειας που ζούσε με τα έσοδα του πατέρα ο οποίος νοίκιαζε εκτάσεις για να καλλιεργεί καπνό και λαχανικά, πληρώνοντας τον ιδιοκτήτη της γης σε είδος. Οπότε δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της έχοντας εξασφαλισμένη τη συνέχεια.
Κατά τη διάρκεια της θητείας της έλαβε 13 επαίνους και μετάλλια από την πατρίδα της. Περίπου ισάριθμες ήταν και οι διακρίσεις από χώρες που της εμπιστεύθηκαν τη μετεκπαίδευση των στελεχών τους. Αυτό που την καθοδηγεί στη ζωή της είναι η πίστη στον Χριστό και οι αξίες της ακεραιότητας και του ήθους. Από τους υπαξιωματικούς πολλών κρατών που έχει γνωρίσει και εκπαιδεύσει ξεχωρίζει έναν Ελληνα, στον οποίο αναφέρεται με θαυμασμό και εκτίμηση. Είναι φίλη της χώρας μας και πιστεύει ότι έχουμε τόσο ειδική σχέση με τον Κύριο ώστε δεν μπορούμε να αποτύχουμε. Η συνέντευξη που μας παραχώρησε μπορεί να εμπνεύσει πολλούς συμπολίτες μας που κάποια στιγμή αποθαρρύνονται από τις αστοχίες και τις αποτυχίες τους και εγκαταλείπουν την προσπάθεια. Το δικό της μότο είναι μάθημα ζωής: «Αν δεν τα παρατάς, στο τέλος νικάς».
Πώς αποφασίσατε να καταταγείτε; Γιατί θεωρήσατε ότι αυτό το επάγγελμα σας ταιριάζει; Μήπως επηρεαστήκατε από την οικογένειά σας;
Προέρχομαι από οικογένεια με τρομερά μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Γνώριζα ότι θα ήταν δύσκολο, από οικονομική άποψη, να φοιτήσω σε κολέγιο και πίστευα ότι ο αμερικανικός στρατός ήταν η μοναδική επιλογή για ένα καλύτερο μέλλον. Το 1977, ενώ οδηγούσα κοντά στο στρατόπεδο Μπραγκ, στη Βόρεια Καρολίνα, είδα μια γυναίκα αλεξιπτωτίστρια να φοράει τον μπερέ των ειδικών δυνάμεων και βίωσα αυτό που αποκαλώ «τη στιγμή που καθορίζει μια ολόκληρη ζωή». Με συνεπήρε. Εκείνη τη μέρα κατετάγην στον στρατό, από πνευματικής άποψης. Παρουσιάστηκα για τη βασική εκπαίδευση στο Στρατόπεδο Τζάκσον, στη Νότια Καρολίνα, στις 20 Αυγούστου 1980, την ημέρα των γενεθλίων μου. Μόνη μου πήρα την απόφαση. Το ένστικτό μου έλεγε ότι ανήκα στον στρατό.
Η αντίληψη ότι ο στρατός είναι δουλειά για άντρες και δη για λευκούς είναι ακόμα κυρίαρχη στην αμερικανική κοινωνία;
Ο στρατός δεν είναι δουλειά αλλά τρόπος ζωής. Είναι ένας τόπος όπου συγκεντρώνονται όσοι επιθυμούν να υπηρετήσουν το σπουδαίο έθνος μας. Η αμερικανική κοινωνία έχει επιδείξει μεγάλο σεβασμό και ευγνωμοσύνη για τους στρατιώτες της και εγώ έχω δει με τα μάτια μου την έμπρακτη απόδειξη της εγκαρδιότητας και της εκτίμησης που έχουν οι πολίτες για τους στρατιώτες μας, τις θυσίες και την ηρωική, ανιδιοτελή προσφορά τους. Είναι απλά όμορφο να είσαι στρατιώτης, ανεξαρτήτως του φύλου και της ράτσας σου.
Ποιες πολεμικές και στρατιωτικές αρετές θεωρείτε πιο σημαντικές; Τι σημαίνει για εσάς η λέξη ethos (ήθος);
Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω μια πολεμική εμπλοκή γιατί όλες μαζί είναι η Ιστορία μας. Είμαι υποχρεωμένη να πω ότι όλες τις θεωρώ σημαντικές, διότι έχω υποστηρίξει αρκετές από αυτές είτε με την προσωπική μου συμμετοχή είτε εκπαιδεύοντας στελέχη εκστρατευτικού σώματος. Μιλάω για τον Παναμά, τη Σομαλία, την Αϊτή και για Ιράκ/Αφγανιστάν. Η πλούσια ιστορία και τα μαθήματα που πήραμε από αυτήν πιθανότατα αποτελούν διαχρονικά παραδείγματα αριστείας για τις ερχόμενες γενεές.
Η αρετή που ξεχωρίζω είναι η ακεραιότητα. Αυτή μου τη μεταλαμπάδευσε και την εμπέδωσε σε εμένα ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρό κορίτσι. Αλλοι ηγήτορες συνέχιζαν να ενισχύουν την εκτίμησή μου σε αυτήν την αξία μέχρι που έγινε το επίκεντρο της προσωπικότητάς μου. Το να είσαι έντιμος προς τον εαυτό σου, τις ιδέες σου και τους άλλους πρέπει να είναι ο πυρήνας του χαρακτήρα κάθε ανθρώπου. Το ήθος έχει τρομερή σημασία για μένα. Αυτή η έννοια με υποχρέωσε να αποφασίσω ποια ήθελα να γίνω και κατέστησε πολύ εύκολο για εμένα να πάρω την απόφαση. Βέβαια, ήμουν πρόθυμη να ακολουθήσω αυτό τον δρόμο, παρόλο που κατά καιρούς μού ασκούσαν δριμεία κριτική επειδή έκανα αυτό που μέσα μου θεωρούσα σωστό. Γνώριζα ότι έπρεπε να κοιταχτώ στον καθρέφτη και να μπορώ να ζω με τις αποφάσεις μου.
Τι σας προσφέρει δύναμη και θέληση να αγωνίζεστε;
Η κοσμοθέασή μου είναι χριστιανική. Πιστεύω ότι όπου και να έχεις γεννηθεί σ’ αυτόν τον πλανήτη, έχεις μια αποστολή από τον Θεό. Να υπηρετείς την ανθρωπότητα με το χάρισμα που σου έχει δώσει. Αυτή η αποστολή είναι το κλειδί για να ανακαλύψεις την αξία σου και να νιώσεις πλήρης στη ζωή. Πρέπει να το ανακαλύψεις αυτό και να γίνει ο σκοπός της ύπαρξής σου. Εγώ υπηρετώ, πιστεύω και εμπιστεύομαι τον Θεό. Εκείνος όρισε τα βήματά μου και ξέρω ότι δεν θα είχα καταφέρει τίποτα δίχως τη βοήθειά Του. Αν δεν τα παρατάς, στο τέλος νικάς. Αυτή η συνειδητοποίηση με ωρίμασε και μου έδωσε υπομονή για να αντιμετωπίζω εργασιακές δυσκολίες.
Μια που μιλήσατε για πίστη. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου η Δύση είχε επιλέξει να πιστεύει στον Χριστό, σε αντίθεση με τον κρατικό αθεϊσμό της ΕΣΣΔ (ο οποίος τώρα κυριαρχεί σε ΗΠΑ και Ευρώπη). Και τώρα έχουμε πάλι κάτι σαν Ψυχρό Πόλεμο. Πού κρύβονται άραγε οι θρησκευτικές πεποιθήσεις της Δύσης;
Αυτός είναι ένας τρόπος να δεις τα πράγματα. Ωστόσο, νομίζω ότι θα εκτελεστεί κατά γράμμα το σχέδιο του Θεού. Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι θα γινόμουν η πρώτη γυναίκα διοικητής της Σχολής Διμοιριτών και Εκπαιδευτών των ΗΠΑ; Αυτό είναι μια εκδήλωση του Θεού και είναι εκπληκτικό.
Θεωρείτε το εξτρεμιστικό Ισλάμ απειλή για τον τρόπο ζωής μας; Πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε;
Το ακραίο Ισλάμ είναι απειλή για όλους. Το Ισλάμ όχι. Ο εξτρεμισμός πρέπει να εντοπίζεται και να καταστρέφεται από τη ρίζα. Η Παιδεία και οι μετριοπαθείς ισλαμιστές μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση.
Ποια η άποψή σας για τη σύγχρονη Ελλάδα;
Μου αρέσει που η πίστη παίζει σημαντικό ρόλο στη χώρα σας. Οταν διαβάζω την Αγία Γραφή βλέπω ότι γράφτηκε για πρώτη φορά στα ελληνικά. Επίσης, ο Απόστολος Παύλος ταξίδεψε στην Ελλάδα για να διδάξει το Ευαγγέλιο. Αυτά τα δύο στοιχεία με πείθουν ότι η Ελλάδα είναι μέσα στην καρδιά του Θεού! Θαυμάσιο μέρος για να ζεις…
Εχετε επισκεφθεί τη χώρα μας; Εχετε γνωστούς, φίλους εδώ; Τι πιστεύετε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε τώρα;
Δεν έχω επισκεφθεί τη χώρα σας. Η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίζει δυσκολίες αλλά με την πλούσια Ιστορία της και με τα σπουδαία μυαλά που έζησαν κάποτε σ’ αυτόν τον τόπο, όπως ο Αριστοτέλης, ο Ομηρος, ο Φειδίας κ.ά., καθώς και με τη γένεση της πρώτης δημοκρατίας στον κόσμο (της αθηναϊκής) έχει όλα τα φόντα να τα καταφέρει και να εξασφαλίσει ένα καλύτερο αύριο για τις ερχόμενες γενεές. Ως διοικητής της σχολής είχα την ξεχωριστή χαρά να εκπαιδεύω στελέχη απ’ όλον τον κόσμο. Ενας που πάντα ξεχωρίζει στη συνείδησή μου είναι ο επιλοχίας του Ελληνικού Στρατού Ανδρέας Ζαπουνίδης (Τάξη 06-2010). Με εντυπωσίασε η θέλησή του να μαθαίνει, να προσαρμόζεται και να ανταποκρίνεται σε όλα τα κριτήρια και τις προδιαγραφές που υπάρχουν για έναν υπαξιωματικό, ακριβώς όπως οι Αμερικανοί συνάδελφοί του. Σας διαβεβαιώ ότι ήταν ένας από τους καλύτερους ξένους μαθητές που πέρασαν από τη σχολή την περίοδο που διοικούσα εγώ. Σε άριστη φυσική και πνευματική κατάσταση, με εσωτερικό κίνητρο, πολύ καλός στην αγγλική και σκληραγωγημένος. Είμαι υπερήφανη που τον γνώρισα διότι αντεπεξήλθε άριστα σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο εκπαίδευσης, που διήρκεσε οκτώ εβδομάδες. Σπουδαίος στρατιώτης και υπαξιωματικός!
Τέλος, θα ήθελα να συστήσω σε όλους να μην απομακρύνεστε από τον στόχο σας, να πιστεύετε και ποτέ, μα ποτέ, μην εγκαταλείπετε γιατί στο τέλος θα νικήσετε!
Αν είχατε την ευκαιρία να σκοτώσετε εσείς τον Οσάμα μπιν Λάντεν, θα το κάνατε;
Εξαρτάται από την κατάσταση και τις διαταγές. Θα τον εκτελούσα αν έτσι όριζαν οι κανόνες εμπλοκής. Διαφορετικά, θα προχωρούσα σε σύλληψη.
Θυμάστε τι κάνατε την 11η Σεπτεμβρίου;
Ναι. Βρισκόμουν στο 18ο Αερομεταφερόμενο Σώμα Στρατού στο Στρατόπεδο Μπραγκ στη Βόρεια Καρολίνα. Ημουν διοικητής των διμοιριτών και των εκπαιδευτών της ταξιαρχίας και εκείνη την ώρα κάναμε ένα συμβούλιο με θέμα τις προαγωγές. Ξαφνικά μπήκε ένας στρατιώτης στην αίθουσα και είπε ότι οι ΗΠΑ δέχθηκαν επίθεση στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον. Δυσκολεύτηκα να τον πιστέψω και άνοιξα την τηλεόραση. Αυτή ήταν η πιο δυσάρεστη ημέρα της σταδιοδρομίας μου. Ως ενεργούσα διοικητής των εκπαιδευτών της ταξιαρχίας είχα την αποστολή να ασφαλίσω την περιοχή του διοικητηρίου του 18ου Σώματος και άλλες ευαίσθητες περιοχές των εγκαταστάσεων. Δεν ήταν και πολύ εύκολη υπόθεση. Αυτό που μου φάνηκε ενδιαφέρον και θετικό ήταν η συνεργασία μου με δύο ανώτερους άνδρες αξιωματικούς, οι οποίοι μου έδειξαν απόλυτη εμπιστοσύνη και με άφησαν να ολοκληρώσω την αποστολή μου δίχως να αναμειχθούν.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίσατε στην καριέρα σας;
Η εύρεση σημείου ισορροπίας ανάμεσα στην οικογένεια και την εργασία. Το να είμαι στρατιώτης ήταν κάτι που λάτρευα και ενίοτε μου φαινόταν πολύ δύσκολο να βγαίνω από αυτή την κατάσταση. Αυτή η απόφαση προκάλεσε διάφορα διλήμματα στην προσωπική ζωή μου. Οποτε αντιμετώπιζα αντιξοότητες, την αίσθηση της μοναξιάς και διάφορες προκλήσεις στηρίχθηκα στη χριστιανική πίστη μου για να αντεπεξέλθω. Το να εκπαιδεύω και να προετοιμάζω τους στρατιώτες μου και να μην μπορώ να πάω μαζί τους στο πεδίο ήταν δύσκολο να το χειριστώ – επαγγελματικά και προσωπικά. Απλά συνέβη να γίνω διοικητής / αρχιλοχίας και να είμαι γυναίκα. Και έχοντας αυτές τις δύο ιδιότητες στον αμερικανικό στρατό, δεν μου επιτρεπόταν να στρατοπεδεύω μαζί με τους οπλίτες σε πολεμική επιχείρηση. Σήμερα, οι εξαιρέσεις αυτές έχουν περιοριστεί και υπάρχουν περισσότερες θέσεις για γυναίκες της ειδικότητάς μου. Είμαι ευτυχής που οι γυναίκες διοικητές / αρχιλοχίες μπορούν να βρίσκονται σε όλες τις υπηρεσίες και τις χώρες.
Εχετε διακινδυνεύσει τη ζωή σας; Ποια ήταν η πιο απαιτητική ημέρα της θητείας σας;
Ναι, όταν υπηρετούσα στα αλεξίπτωτα. Ωρα 02.00 νυχτερινή, το Σαββατοκύριακο πριν από την πρώτη Δευτέρα του Σεπτεμβρίου. Συμμετείχα σε μια μεγάλη άσκηση αεραπόβασης. Ο καιρός δεν ήταν καλός και έπρεπε όλοι μας να πέσουμε από ένα C-141, με το πρώτο πέρασμα από το σημείο ρίψης. Κάποιος άργησε, έπεσε την ίδια στιγμή με εμένα, συγκρουστήκαμε στον αέρα και μπερδεύτηκαν οι ιμάντες των αλεξιπτώτων μας. Περιέργως, φάνηκα πολύ ψύχραιμη. Ξεφορτώθηκα άμεσα τον εξοπλισμό μου (τον οποίο έπρεπε να αποδεσμεύσω 200 μέτρα πάνω από το έδαφος). Το έριξα νωρίτερα για να μη χτυπήσω τον αλεξιπτωτιστή που θα βρισκόταν σε χαμηλότερο ύψος από εμένα και στην ίδια ευθεία. Ηξερα ότι είχα πρόβλημα, γι’ αυτό ενεργοποίησα το εφεδρικό αλεξίπτωτο. Δεν μπορούσα, ωστόσο, να επιτηρώ την πτώση μου εξαιτίας του σκότους. Η πρόσκρουσή μου στο έδαφος ήταν απότομη και τρομερά σφοδρή. Επαθα ρήξη συνδέσμων στον θώρακα, κάταγμα στον κόκκυγά μου, τραυματίστηκε ο λαιμός μου και έσπασα ένα πλευρό. Ομως γλιτώσαμε και οι δύο που ενεπλάκημεν στο ατύχημα και βοήθησε ο ένας τον άλλον έως το νοσοκομειακό όχημα.
