Πρόταση να περιληφθεί στο νόμο διάταξη που να επιτρέπει στα στελέχη μετά από 25 χρόνια υπηρεσίας να πηγαίνουν στη φρουρά προτίμησής τους, κατέθεσε η Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Θεσσαλίας, προς τον υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Στην επιστολή αναφέρουν:
Με αφορμή την ολοκλήρωση των μεταθέσεων έτους 2016, τις τελευταίες ημέρες η Ένωσή μας, γίνονται αποδέκτης παραπόνων, τόσο από τα μέλη της, όσο και υπολοίπων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ), σε ότι αφορά το πλαίσιο βελτίωσης μεταθέσεων του στρατιωτικού προσωπικού.
Η υιοθέτηση της παρακάτω ρύθμισης – βελτίωσης του περιεχόμενου της παρ. 7 στο άρθρο 5 του (β) σχετικού, με την ενσωμάτωση της ακόλουθης προσθήκης:
«Μετά τη παρέλευση 25 ετών συνολικής υπηρεσίας, το στέλεχος μετατίθεται υποχρεωτικά σε Μονάδα ή Υπηρεσία του τόπου προτίμησής του και εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, μετατίθεται σε Μονάδα ή Υπηρεσία του οικείου ή άλλου Κλάδου των ΕΔ που απέχει το ανώτερο 60 χιλιόμετρα οδικώς από τον τόπο προτίμησης και εντός της περιφερειακής ενότητας στην οποία υπάγεται, με δυνατότητα αδιάλειπτης παραμονής μέχρι την αποστρατεία του στελέχους. Εξαιρούνται όσοι αιτούνται την τοποθέτησή τους σε θέση υψηλής ευθύνης (ανώτατοι και ανώτεροι Αξιωματικοί απόφοιτοι ΑΔΙΣΠΟ ή ΑΣΠ – ΣΕΘΑ), στα πλαίσια της μετεξέλιξης τους σε ανώτερες βαθμίδες της Ιεραρχίας και όσοι δεν έχουν συμπληρώσει το ελάχιστο όριο των πέντε (5) μεταθέσεων. Μετά τη συμπλήρωση των ανωτέρω ορίων ή τη συμπλήρωση 30 ετών συνολικής υπηρεσίας, το στέλεχος υπάγεται, εφόσον το επιθυμεί και δίχως άλλες προϋποθέσεις, στις ανωτέρω διατάξεις».
καθίσταται απολύτως επίκαιρη και επιτακτική ως ανάγκη, μετά τη βίαιη επέκταση του εργασιακού βίου των στρατιωτικών σύμφωνα με το (α) σχετικό, καθώς επίσης και τις επώδυνες αυξήσεις των εισφορών για την αναγνώριση πρόσθετων ετών ασφάλισης, πραγματικών ή πλασματικών βάσει του (γ) όμοιου, ουσιαστικά απαγορεύουν κάθε σκέψη για οικειοθελή αποχώρηση όσων θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, πριν τη συμπλήρωση του ανωτάτου ορίου ετών εργασίας των 40 ετών.
Κατά γενική ομολογία και με βάση το δημόσιο λόγο που διατυπώνουν αρμόδιοι πολιτικοί παράγοντες του ΥΠΕΘΑ, οι στρατιωτικοί δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται ως παρίες, σαν κλειστός κύκλος, αλλά αντιθέτως επιβάλλεται να απολαμβάνουν τα ίδια εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα με τους υπολοίπους πολίτες. Η Πολιτεία και τα εντεταλμένα όργανά της, οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη με την ενδεδειγμένη επιμέλεια και υπευθυνότητα, τις ατομικές και οικογενειακές ανάγκες των στελεχών, αναγνωρίζοντας εμπράκτως τις ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας τους. Κατ’ αυτό τον τρόπο, προάγεται το αναγκαίο πνεύμα της συναδελφικότητας που αποτελεί το θεμέλιο λίθο συνοχής των ΕΔ.
Εν αντιθέσει με τα παραπάνω, ο Έλληνας στρατιωτικός ως οικογενειάρχης βρίσκεται υπό συνεχή «διωγμό», σε μια ατέρμονη μετακίνηση σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελλάδας και ιδίως σε απομακρυσμένες περιοχές της Θράκης και των νησιών του Αιγαίου, διαταρασσόμενης της οικογενειακής του γαλήνης με τις συνεχείς μεταθέσεις.
Για την, κατά το δυνατόν, αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των ουσιαστικών προβλημάτων που ταλανίζουν το προσωπικό, απαιτείται η στήριξη με έργα και όχι με λόγια (οι προθέσεις δεν αρκούν) όσων έχουν ήδη αρκετά χρόνια επαγγελματικής προσφοράς και οι οποίοι αντιμετωπίζουν τα πλέον οξυμένα οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα, αδυνατώντας να συντηρήσουν αξιοπρεπώς τις οικογένειές τους.
Τα οφέλη, στο κοινωνικό και οικογενειακό σκέλος, είναι εύλογα και προφανή σε όλους και ως εκ τούτου δεν χρήζουν ανάλυσης. Όμως και στο επαγγελματικό επίπεδο, οι θετικές επιπτώσεις για τις ΕΔ είναι αδιαμφισβήτητες, παρότι κατά την περίοδο της αρχικής εφαρμογής μπορεί να υπάρξουν ορισμένες γραφειοκρατικού χαρακτήρα αρρυθμίες (διαδικαστικής φύσεως), οι οποίες όμως μπορούν να αντιμετωπιστούν επαρκώς, εφόσον υπάρχει ειλικρινής βούληση της Πολιτείας και θετική προαίρεση της υπηρεσίας. Υπενθυμίζεται ότι αντίστοιχες ρυθμίσεις (αν και κατά γενική ομολογία ήταν υπερβολικές ως προς το ανώτατο όριο μεταθέσεων) είχαν καθορισθεί και στο παρελθόν με την Φ. 411/150326/Σ.1373 (Υπουργική Απόφαση Ραγκούση 2012), αλλά δυστυχώς καταργήθηκαν, ερήμην των στρατιωτικών και χωρίς καμία απολύτως αιτιολόγηση για τους λόγους που αρχικά επέβαλαν την αναστολή και ακολούθως την κατάργησή τους.
Προϋπόθεση επιτυχίας της προτεινόμενης ρύθμισης αποτελεί ο συστηματικός σχεδιασμός των μεταθέσεων και η προσεκτική υλοποίηση των αλλαγών που απορρέουν, ώστε το νέο εφαρμοζόμενο σύστημα να είναι έγκυρο, δίκαιο και να ανταποκρίνεται στις τρέχουσες ανάγκες και προτεραιότητες, όπως αυτές συνδιαμορφώνονται με βάση και το πνεύμα της παρούσας.
Ακολουθεί παράθεση των βασικών επιπτώσεων, όπως παρακάτω:
Οικογενειακά Οφέλη
– Εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη υλοποίηση του οικογενειακού προγραμματισμού. Η περαιτέρω διατήρηση της βασάνου των μεταθέσεων δεν έχει να αποφέρει κανένα απολύτως όφελος μετά από 25 έτη προσφοράς και υπηρεσίας, κυρίως δε για τις οικογένειες που αποτελούν τους αφανείς ήρωες της υπόθεσης.
– Διευκολύνεται η προσπάθεια των στρατιωτικών για απόκτηση πρώτης κατοικίας, γεγονός που με τις συνεχείς μετακινήσεις δεν είναι εφικτό ή και στις περιπτώσεις που αυτή έχει εξασφαλιστεί με οποιοδήποτε τρόπο, διευκολύνεται το στέλεχος στην αποπληρωμή δανείων που έχει συνάψει και υπό τις παρούσες συνθήκες δυσκολεύεται να πράξει, συντηρώντας παραπάνω της μίας κατοικίες.
– Παρέχεται στους συζύγους των στρατιωτικών (ιδιωτικοί υπάλληλοι και ελεύθεροι επαγγελματίες), που λόγω των μεταθέσεων δεν μπορούν να έχουν μόνιμη απασχόληση για να συμβάλουν στον οικογενειακό προϋπολογισμό, η δυνατότητα αναζήτησης σταθερής απασχόλησης με περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας, λόγω βαθύτερης γνώσης της τοπικής αγοράς εργασίας.
– Διατηρείται και προστατεύεται η οικογενειακή και κατ’ επέκταση η κοινωνική συνοχή. Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, οι ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα υγείας των εφήβων «Journal of Adolescent Health», ανέλυσαν ιατρικά αρχεία άνω του μισού εκατομμυρίου παιδιών ηλικίας 6 έως 17 ετών, με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα επιστημονικά ευρήματα – συμπεράσματα. Όπως διαπιστώθηκε, οι πιθανότητες ένα παιδί να προσφύγει σε γιατρό λόγω ψυχολογικών προβλημάτων είναι έως 20% μεγαλύτερη μετά από μία οικογενειακή μετακόμιση, κάτι που συμβαίνει συχνά σε περιπτώσεις που οι γονείς είναι στρατιωτικοί. Η ανάλυση έδειξε ότι το σοβαρότερο πρόβλημα έχουν τα παιδιά στην εφηβική ηλικία (12 έως 17 ετών), στα οποία είναι αυξημένη κατά 19% έως 20% η πιθανότητα να επισκεφθούν ψυχολόγο ή ψυχίατρο μέσα το επόμενο έτος μετά την μετακόμιση. Ο αυξημένος κίνδυνος μετά από μία μετακόμιση είναι μικρότερος για τα παιδιά ηλικίας 6 έως 11 ετών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μετακόμιση επηρεάζει αρνητικά κυρίως τους εφήβους, επειδή βρίσκονται σε μια κρίσιμη ηλικία που αναζητούν την ένταξή τους σε μία ομάδα, ώστε να διαμορφώσουν μια δική τους ταυτότητα, έξω από την οικογένειά τους. Παράλληλα οι έφηβοι που βίωσαν αλλαγή κοινωνικού και σχολικού περιβάλλοντος είναι ευάλωτοι στην ψυχολογική και σωματική βία (bulling) του νέο σχολικού περιβάλλοντος.
Πρόσθετα Οφέλη
– Ενθαρρύνεται το προσωπικό που έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, να παραμείνει στην ενεργό υπηρεσία και να προσφέρει περαιτέρω, με δεδομένο ότι αυτό διάγει μια ιδιαίτερα παραγωγική φάση της σταδιοδρομίας του. Αύξηση της παραγωγικότητας (σταθερό περιβάλλον εργασίας, γνώση καθηκόντων, εξοικείωση με πρόσωπα και καταστάσεις, αποκατάσταση πνεύματος Μονάδος, απερίσπαστη εργασία κλπ) σε ένα οικονομικά βιώσιμο οικογενειακό περιβάλλον.
– Προκύπτει οικονομικό όφελος για την υπηρεσία, αφενός με τη μείωση εξόδων μεταθέσεων (μικρότερη δεξαμενή μετακινούμενων) και αφετέρου με την αποφυγή δαπανών για εξειδικευμένη εκπαίδευση προσωπικού, στις ιδιαίτερες περιπτώσεις όπου αυτή είναι αναγκαία.
