Η πώληση αχρείαστου αμυντικού υλικού των Ενόπλων Δυνάμεων σε άλλες χώρες επανέρχεται ως σενάριο εξεύρεσης “ισοδύναμων μέτρων” προς τους δανειστές για να μην μειωθούν τα κονδύλια της Εθνικής Άμυνας περαιτέρω των 300 εκατομμυρίων την επόμενη διετία.
Το ενδεχόμενο να πουλήσει η Ελλάδα υλικό που δεν χρειάζεται είχε προκύψει ως ιδέα πρώτη φορά επί υπουργίας στο ΥΠΕΘΑ του Ευαγγελου Βενιζέλου. Ήταν το 2010, όταν προσπαθούσε να βρει λύση για τα υποβρύχια και είχαν ακουστεί ακόμη και τα πιο απίθανα σενάρια ,όπως εκείνο της …πώλησης του ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ στους Πολωνούς!
Από τότε η ιδέα αυτή “ξεθώριασε” και τίποτα φυσικά δεν πουλήθηκε ,αφού δεν υπήρχε και το νομικό καθεστώς για να γίνει κάτι τέτοιο.
Η άποψη ότι μπορούν να βγουν χρήματα απ΄ αυτή τη διαδικασία επανήλθε και εξετάστηκε σε σύσκεψη που έγινε στο ΥΠΕΘΑ. Η περίπτωση των BMP-1 που θα δοθούν στην Αίγυπτο είναι το “πρότυπο” για την συνέχεια. Από τους πρώτους υπολογισμούς έχει βγει το συμπέρασμα ότι μπορεί η λύση της πώλησης να συνεισφέρει σημαντικά στον “κουμπαρά” των ισοδύναμων.
Ακίνητη περιουσία και κλείσιμο στρατοπέδων
Στην ίδια σύσκεψη έγινε μεγάλη συζήτηση για την εκμετάλλευση των 35 δις των ταμείων της Εθνικής Άμυνας “προς όφελος του προσωπικού που θα δώσει μία δυνατότητα ανάσας στο προσωπικό το οποίο έχει απολέσει το 60% από τα έσοδά του”, όπως είπε ο Καμμένος σε ραδιοφωνική του συνέντευξη.
Και βέβαια παραμένει πάντα ανοιχτό το θέμα τους κλεισίματος στρατοπέδων.
Ο ΥΕΘΑ πάντως υπενθύμισε και τις ελληνικές διεκδικήσεις από τα “αμαρτωλά εξοπλιστικά”. Τι είπε:
“Αυτά τα 200 εκατομμύρια τα οποία περιλαμβάνονται στην πρόταση και είναι δική μου πρόταση, δεν είναι μειώσεις επί του προϋπολογισμού, είναι το μέρος των αποζημιώσεων των οποίων θα λάβουμε με 20% για το Υπουργείο Οικονομικών από τις συμβάσεις οι οποίες αυτή τη στιγμή έχουν τελεσιδικήσει στη Δικαιοσύνη. Έχει φανεί ότι πρόκειται για δωροδοκίες όπως η υπόθεση Rheinmetall και η Ελλάδα ζητά αποζημιώσεις με τη διάταξη που έχουμε περάσει, που λέει ότι «το ελληνικό δημόσιο μπορεί να αποζημιώνεται για συγκεκριμένες συμβάσεις οι οποίες έχουν αποδειχτεί ότι ήταν προϊόν δωροδοκίας».
Δηλαδή, όταν έχουν δώσει όπλα αξίας δύο δισεκατομμυρίων και για αυτά έχουν πληρώσει μίζες 62 εκατομμύρια δεν μπορεί να δίνουν στη Γερμανία 67 εκατομμύρια αποζημίωση και στην Ελλάδα που υπέστη ζημιά να μην δίνουν 200-300 ή 500 εκατομμύρια. Από αυτά τα λεφτά που θα εισπράξουμε, μέρος θα δοθεί προκειμένου να καλύψουμε, αν μπορέσουμε, αυτό το οποίο αναφέρεται ως 200 εκατομμύρια για τις αμυντικές δαπάνες”.
