Το γαλλικό λόμπι εξοπλισμών με γερμανικές “βοήθειες” βρίσκεται πίσω από την επιχείρηση υπονόμευσης της εθνικής άμυνας και απόκτησης επιτέλους, μετά από δεκαετίες, ενός σύγχρονου Αεροσκάφους Ναυτικής Συνεργασίας, εκτιμά το Μέγαρο Μαξίμου.
Και αυτό γιατί όπως υπενθυμίζουν κυβερντικά στελέχη “Η απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης να ματαιώσει την προμήθεια των 4 Αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας Super Atlantique ή Atlantique 2 και να αποδεχθεί με την προτροπή του Πoλεμικού Ναυτικού την πρόταση των ΗΠΑ για τον εκσυγχρονισμό των ΑΦΝΣ Ρ-3Β, προκάλεσε καραμπόλες στο χώρο των εξοπλισμών.
Για εμάς από τη στιγμή που το Πολεμικό Ναυτικό τάχθηκε υπέρ του συγκεκριμένου αεροσκάφους δεν τίθεται θέμα. Άλλωστε, όπως μας διαβεβαίωσε η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού, το πρόγραμμα θα αποδώσει το καλύτερο Αεροσκάφος Ναυτικής Συνεργασίας στη Μεσόγειο, ανώτερο των τουρκικών ΑΦΝΣ ATR-72 ASW και CN-235″.
Πάντως ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας Νϊκος Δένδιας και συνυπογράφων την απόφαση του ΚΥΣΕΑ της 13ης Οκτωβρίου για την έναρξη του προγράμματος εκσυγχρονισμού, πριν λίγο διαφοροποιήθηκε από τα “γαλλόστροφα” στελέχη του κόμματός του και τάχθηκε σαφώς υπέρ της ανάγκης υλοποίησης του προγράμματος, τιμώντας σαφώς την υπογραφή του. Αντίθετα με τον Α.Σαμαρά και τον Ε.Βενιζέλο οι οποίοι έβαλαν την υπογραφή τους και τώρα, επειδή το πρόγραμμα το υλοποιεί η επόμενη κυβέρνηση, δηλώνουν πολέμιοι!
Πώς όμως προέκυψε το γαλλικό λόμπι (το οποίο στην Ελλάδα έχει “λερωμένη τη φωλιά του” από πλήθος σκανδάλων με τελευταίο αυτό των τραπεζικών καταθέσεων του προέδρου του ΛΑΟΣ Γ.Καρατζαφέρη αλλά και του μεταφορικού ελικοπτέρου ΝΗ-90: Στις 20 Φεβρουαρίου 2013 κατά την επίσκεψη στην Ελλάδα του Γάλλου προέδρου, Φ.Ολάν, είχε ανακοινωθεί από τον τότε κυβερνητικό εκρπόσωπο Σ.Κεδίκογλου “Η ενοικίαση τεσσάρων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας από τη Γαλλία” και όπως εξειδικεύθηκε αργότερα από τον τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας, Πάνο Παναγιωτόπουλο, επρόκειτο για τα αεροσκάφη Atlantique 2, δικινητήρια και ήσσονων επιχειρησιακών δυνατοτήτων με τα αμερικανικά Ρ-3, ειδικά στο θέμα της ακτίνας δράσης και του χρόνου περιπολίας.
Ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας, μάλιστα, μετά την επίσκεψή του στην έκθεση του Μπουρζέ στη Γαλλία τον Ιούνιο του 2013 και τη συνάντησή του με το Γάλλο ομόλογό του, εξέδωσε μια ανακοίνωση κατά την οποία αναφερόταν ειδικά στο θέμα της ενοικίασης των Atlantique 2.
Αυτό σήμαινε μπίζνες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο για την υποστήριξή τους αλλά και την είσοδο της EADS που τα υποστήριζε, στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό.
Το οποίο όμως ουδέποτε ήθελε την εξέλιξη αυτή για τον απλό λόγο ότι επιθυμούσε πάντα διακαώς την ενεργοποίηση των Ρ-3Β, τα οποία για ακατανόητο λόγο είχε αποσύρει η κυβέρνηση της ΝΔ επί υπουργίας Μεϊμαράκη.
Έτσι, σε σχετική απόφαση του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου, γινόταν μεν λόγος για την άμεση και κρίσιμη ανάγκη απόκτησης αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας αλλά δεν κατονομαζόταν ο τύπος του αεροσκάφους, παρά τις κυβερνητιές ανακοινώσεις.
Γιατί, επαναλαμβάνουμε το ΠΝ ουδέποτε ήθελε τα Atlantique 2. Είχε πληρώματα έτοιμα, είχε αποθήκες ανταλλακτικών γεμάτες, είχε βάση υποστήριξης για τα Ρ-3Β που είχαν γράψει μόλις 12.000 ώρες πτήσης έναντι των 35.000 ωρών πτήσης που οδηγεί ένα αεροσκάφος στην αποστρατεία (π.χ. τα περίφημα “αυστραλιανά” Ρ-3 έχουν ξεπεράσει τις 35.000 ώρες πτήσης).
Το να πάει σε έναν νέο τύπο Αεροσκάφους Ναυτικής Συνεργασίας, σήμαινε ότι αφ’ενός μεν όλη η υποδομή θα πεταγόταν στα σκουπίδια, αφ’ετέρου δε, τεράστια πρόσθετα κόστη και μειωμένες ώρες περιπολίας: Κανένα ΑΦΝΣ, είτε νέο είτε παλιό, ούτε καν πλησιάζει τις 14 ώρες περιπολίας των Ρ-3Β. Τυχαίο είναι που η Γερμανία, η Βραζιλία κλπ. εφαμρόζουν ακριβώς το ίδιο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού στα δικά τους P-3;
Εν πάση περιπτώσει με την έλευση του Δ.Αβραμόπουλου στο υπουργείο, το Πολεμικό Ναυτικό εισακούστηκε, η γαλλική λύση εγκαταλείφθηκε και πήγαν στην απόφαση για εκσυγχρονισμό των ελληνικών P-3B με ένα κόστος περί τα 370 εκατ. ευρώ (τα υπόλοιπα που αναφέρει η LOA που υπογράφηκε αφορά προοπτική δαπάνη η οποία πιθανότατα δεν θα αναλωθεί. Το πρόγραμμα πασιφανώς ήταν η μοναδική λύση με δεδομένο ότι το ΠΝ αυτό ήθελε εξ αρχής και αυτό πληρούσε τις ανάγκες του.
Άλλωστε με την λύση αυτή ο Δ.Αβραμόπουλος έδινε δουλειά για επτά χρόνια και στην ΕΑΒ αποτρέποντας το κλείσιμό της.
Το γαλλικό λόμπι όμως δεν “κατέθεσε τα όπλα” και επέμεινε ακόμα και μετά την απόφαση της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ καθώς ήλπιζε ότι θα ανατραπεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ποιο γαλλικό λόμπι; Αυτό που νεοδημοκράτης βουλευτής και στέλεχος του κόμματος ο οποίος πρωταγωνίστησε με τις δηλώσεις του την Κυριακή κατά των P-3B και έχει “πρώτου βαθμού συγγενείας σχέση” με εταιρεία που το όνομά της συζητήθηκε πολύ στα πρόσφατα εξοπλιστικά σκάνδαλα.
Και με πιθανές βοήθειες από άλλες “γαλλικές” πλευρές.
Η ηγεσία, όμως, του υπουργείου Εθνικής Άμυνας μετά από σχετική διαβούλευση με το ΠΝ, δεν δέχθηκε σε μια πολύ ευαίσθητη συγκυρία για τη χώρα να προκαλέσει πλήγμα στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και υπέγραψε την καταληκτική ημερομηνία της 15ης Μαρτίου της αποδοχής της LOA.
Την οποία δεν είχε υπογράψει η προηγούμενη πολιτική ηγεσία υπό το Ν.Δένδια για λόγους ηθικής πολιτικής τάξης (αφού στο μεταξύ προκηρύχθηκαν εκλογές), αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας και συνυπογράφοντα ως υπουργός Ανάπτυξης τότε την απόφαση του ΚΥΣΕΑ της 13ης Οκτωβρίου που αποκάλυψε το defencenet.gr. να διαφοροποιηθεί από τις δηλώσεις στελεχών του κόμματός του και από τον απίθανο Α.Σαμαρά που τώρα αποκηρύσσει αυτά που υπέγραψε πριν από τρεις μήνες και να δηλώσει μιλώντας στον Αθήνα 984 πριν λίγο τα εξής:
“Για εμένα θα ήταν εύκολο να αρχίσουμε τις αντιπολιτευτικές κορώνες. Δεν είναι του χαρακτήρα μου και δεν πρέπει να γίνεται. Πράγματι, αυτή ήταν η εισήγηση την οποία είχε κάνει το ΓΕΝ -και μάλιστα έντονα-, θεωρώντας το θέμα εξαιρετικής προτεραιότητας. Πράγματι, αυτό επί των ημερών του προκατόχου μου, του κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου -εάν θυμάμαι καλά-, είχε περάσει από το ΚΥΣΕΑ και αυτή ήταν και η απόφασή του ΚΥΣΕΑ”.
“Δεν είμαι φωτεινός παντογνώστης για να μπορώ να γνωρίζω σε συγκεκριμένα οπλικά συστήματα τι είναι συμφέρον και τι μη συμφέρον. Υπάρχουν αρμόδιοι γι’ αυτό. Εγώ ξέρω ότι επί των ημερών μου, οι αρμόδιοι να κρίνουν μού είχαν εισηγηθεί ότι αυτή είναι η επιβαλλόμενη λύση για την εθνική ασφάλεια. Προφανώς -λέω προφανώς, γιατί έτσι φαίνεται-, αυτό συνέβη και επί των ημερών του διαδόχου μου, του κ. Καμμένου. Από εκεί και πέρα, έχει τους φακέλους, γνωρίζει τα θέματα και νομίζω επαρκώς ότι μπορεί να απαντήσει”. είπε ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας.
