Τα ξημερώματα της Πέμπτης (11/02) γράφτηκε ακόμα μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού.
Τρία παλικάρια, ο υποπλοίαρχος Αναστάσιος Τουλίτσης (κυβερνήτης του μοιραίου ελικοπτέρου), ο υποπλοίαρχος Κωνσταντίνος Πανανάς (συγκυβερνήτης) και ο ανθυπασπιστής Ευάγγελος Ελευθέριου (μηχανικός) πέθαναν κατά την εκτέλεση του καθήκοντος μετά από μοιραία πτώση του ελικοπτέρου ΑΒ – 212, που συνετρίβη στο βορειοδυτικό τμήμα της Κινάρου.
Ο άτυχος κυβερνήτης σε συνέντευξη που είχε δώσει τον Οκτώβριο του 2012, στο lifemagazine.gr, είχε αποκαλύψει το μότο της ζωής του… που το ακολούθησε πιστά έως και την τελευταία του πνοή.
Διαβάστε τη συνέντευξη του Αναστάσιου Τουλίτση στο lifemagazine.gr, τον Οκτώβριο του 2012:
Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία;
Δεν πιστεύω στην απόλυτη ευτυχία, ούτε στη μόνιμη ύπαρξή της. Υπάρχουν μόνο στιγμές ευτυχίας, προερχόμενες από την εκπλήρωση των επιθυμιών και την επιτυχία των σκοπών.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος σας φόβος;
Το άγνωστο. Όταν αποφασίζω να προχωρήσω σε κάτι, θέλω αυτομάτως να γνωρίζω τι με περιμένει εκεί. Με αυτόν τον τρόπο ασυναίσθητα, νιώθω μια σιγουριά ότι το ελέγχω.
Ποια είναι η πράξη εκείνη που δεν πιστεύετε μέχρι και σήμερα ότι την έχετε κάνει;
Επηρεαζόμενος από το πάθος, να στοιχηματίσω τα πάντα μια μέρα σε Μαύρο ή Κόκκινο στη ρουλέτα, προκαλώντας όσο ποτέ άλλοτε την τύχη. Αυτή η πράξη βέβαια, όπως και μέχρι τώρα, θα περιορίζεται πάντα από τη λογική.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
Αδιαμφισβήτητα, το επαγγελματικό ταξίδι στις Βόρειες Ακτές της Σομαλίας, φωτογραφίζοντας πειρατικά camp.
Το αγαπημένο σας “motto”;
“Καλύτερα ένα άθλιο τέλος, παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος”. (Καρλ Μαρξ)
Τι είναι τελικά για εσάς η ευτυχία;
Να βρίσκομαι με αυτούς που αγαπάω, να γνωρίζω πάντα τα όρια τους και να προσαρμόζομαι σ’ αυτά.
