ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Σε τυχόν λύση του Κυπριακού, ο Πρόεδρος της [Κυπριακής] Δημοκρατίας έχει διεκδικήσει και αναμένει, μεταξύ άλλων, την παράδοση σε πρώτο στάδιο της περιφραγμένης περιοχής Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της από την πρώτη μέρα εφαρμογής της λύσης, δήλωσε ο Υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης.
Οι δηλώσεις του Κύπριου ΥΠΕΞ έγιναν σε αντικατοχική εκδήλωση του Δήμου Αμμοχώστου, στην οποία ήταν ο κύριος ομιλητής.
Στα 42 χρόνια τουρκικής κατοχής, είπε, «έχει πλησιάσει μέσα από τις διάφορες συνομιλίες τόσο κοντά η επιστροφή της αγαπημένης πόλης της Αμμοχώστου όσο καμία άλλη κατεχόμενη περιοχή, αλλά έμεινε όνειρο μακρινό και άπιαστο».
Υπενθύμισε ότι και αυτή η Κυβέρνηση στην αρχή της θητείας της και ενόσω οι συνθήκες επανέναρξης περιεκτικών συνομιλιών φαινόντουσαν απομακρυσμένες, είχε καταβάλει έντονες προσπάθειες για επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου ως Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και προς εφαρμογή των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά απέβησαν άκαρπες.
Όταν απέναντί μας, είπε, είχαμε τον κ. Ερογλου «με τις προοπτικές για λύση να είναι δυσοίωνες, αναπτύξαμε έντονη δραστηριότητα για επιστροφή της, με την πρόταση του Προέδρου Αναστασιάδη να κερδίζει έδαφος διεθνώς. Είχαμε πείσει την Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών στο θέμα αυτό και ο Αντιπρόεδρος Μπάιντεν ήλθε στην Κύπρο με σκοπό να δρομολογήσει το άνοιγμα της περιφραγμένης περιοχής».
Άρχισε, επίσης, είπε, «να δίνει προσοχή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ότι θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για δημιουργία ενός κατάλληλου βήματος για να ξεκινήσουν οι περιεκτικές συνομιλίες, αλλά στο τέλος όλα προσέκρουσαν στην άρνηση της Άγκυρας και του κ. Ερογλου, που πρότασσαν ότι η επιστροφή της Αμμοχώστου θα γίνει μόνο στο πλαίσιο συνολικής επίλυσης του Κυπριακού».
«Σε τυχόν λύση του Κυπριακού, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει διεκδικήσει και αναμένει, μεταξύ άλλων, την παράδοση σε πρώτο στάδιο της περιφραγμένης περιοχής Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της από την πρώτη μέρα εφαρμογής της λύσης» τόνισε.
Αναφερόμενος στις συνομιλίες, είπε ότι για πρώτη φορά γίνονται κάτω από μια διαδικασία κυπριακής ιδιοκτησίας, ενώ για πρώτη φορά οι δύο ηγέτες προχώρησαν τόσο βαθιά και τόσο περιεκτικά σε τέσσερις από τις έξι πτυχές του προβλήματος.
«Μέσα από τη διαπραγμάτευση που διεξάγουμε, επιδιώκουμε τη διασφάλιση των βασικών ελευθεριών, τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάθε πολίτη, τη διασφάλιση του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης, της ελεύθερης εγκατάστασης, του δικαιώματος της απόκτησης περιουσίας, του δικαιώματος ενάσκησης επαγγέλματος. Ως προς τη διασφάλιση των βασικών αρχών, υπάρχει σύγκλιση στις διαπραγματεύσεις και αυτό είναι μια σημαντική πρόοδος» συνέχισε.
Ο κ. Κασουλίδης είπε ωστόσο ότι παραμένουν άλυτα ακανθώδη θέματα και δυσκολίες όπως στο περιουσιακό, λέγοντας ότι η τάση όπως απεδείχθη, είναι η προσπάθεια για γεφύρωση των απόψεων που ακόμη διίστανται.
Σε ό,τι αφορά το εδαφικό και την ασφάλεια, είπε ότι το μεν εδαφικό είναι άμεσα συνδεδεμένο με το περιουσιακό και αναγκαίο για την ολοκλήρωσή του, ενώ η ασφάλεια «είναι ίσως ο καθοριστικότερος παράγοντας για την επίτευξη της λύσης».
«Ακόμα και αν υπάρξει σύγκλιση και συμφωνία σε όλα τα υπόλοιπα θέματα, δεν θα είναι δυνατό να γίνει αποδεκτή η λύση ούτε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά πολύ περισσότερο από το λαό εάν δεν υπάρξει ένα σύστημα ασφάλειας, το οποίο θα κάνει και τις δύο κοινότητες στην Κύπρο να αισθάνονται το ίδιο ασφαλείς» υπογράμμισε.
Η Τουρκία, είπε, είναι η μόνη από τις εγγυήτριες χώρες που αναφέρεται στο αναχρονιστικό αυτό σύστημα και επισήμανε πως «άν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν, να είστε βέβαιοι ότι την ευθύνη θα φέρει ακέραια η Τουρκία, εάν επιμένει σε αναχρονιστικές λύσεις στο θέμα της ασφάλειας».
Λέγοντας ότι «αντιλαμβανόμαστε πλήρως την πίεση του χρόνου» είπε πως οι συνομιλίες που διεξάγονται από πέρσι το Μάιο είναι χωρίς διακοπή, χωρίς ροκάνισμα χρόνου.
Η ποιότητα της λύσης, είπε ο Υπουργός, είναι αυτό που έχει σημασία και όχι τα χρονοδιαγράμματα, που έχει αποδειχτεί ότι είναι αντιπαραγωγικά.
Η Τουρκία, είπε, με τη πάροδο του χρόνου σφίγγει περισσότερο τη λαβή της γύρω από τα κατεχόμενα εδάφη και δημιουργεί ευλόγως ερωτηματικά για τις πραγματικές της προθέσεις.
Αναφερόμενος στην υδατική σύνδεση των κατεχομένων με την Τουρκία, είπε ότι «έχει εκβιάσει και πετύχει την ανάθεση της διαχείρισης του έργου και ουσιαστικά την ολότητα των υδάτινων πόρων στα κατεχόμενα, μονοπωλιακά σε τουρκική εταιρεία συνδεδεμένη με τους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος».
Το υδατικό πρόβλημα, ανέφερε, θα μπορούσε να επιλυθεί με δύο μονάδες αφαλάτωσης, αλλά η Αγκυρα προτίμησε, για σκοπούς ηγεμονικής πολιτικής στην περιοχή, να προχωρήσει με αυτό το έργο, σημειώνοντας ότι η δυνατότητα παροχής νερού δεν αρκεί ούτε και για τις ίδιες τις κατεχόμενες περιοχές.
«Επιπλέον, επιδιώκει, μαθαίνουμε, τη μεταφορά ηλεκτρισμού και εικάζουμε ότι αυτό θα γίνει με τους ίδιους όρους που επέβαλε για το νερό. Πιο σημαντική, όμως, και συνάμα πιο ανησυχητική εξέλιξη είναι το γεγονός ότι έχει προχωρήσει και επιβάλει τη δημιουργία συντονιστικού γραφείου νεολαίας στα κατεχόμενα, με διαχείριση από την Τουρκία, με προφανή στόχο, μέσα από την προπαγάνδα και τον προσηλυτισμό, την στροφή της τουρκοκυπριακής κοσμικής νεολαίας προς τις ισλαμιστικές αρχές που πρεσβεύει το κυβερνητικό κόμμα ΑΚΡ», είπε ο κ. Κασουλίδης.
Αυτές οι εξελίξεις, πρόσθεσε, δικαιολογημένα δημιουργούν δυσπιστία ανάμεσα στους συμπατριώτες μας για τις προοπτικές επίτευξης λύσης.
«Αρκετοί θέτουν ως κύριο προβληματισμό κατά πόσο είναι φρόνιμο και συνετό να εμπιστευτούμε την παρούσα Κυβέρνηση στην Τουρκία στο πλαίσιο μιας διαπραγμάτευσης για λύση. Η απάντηση φυσικά σε αυτόν τον ομολογουμένως δικαιολογημένο προβληματισμό, είναι ότι ουδέποτε υπήρξε στην Άγκυρα ηγεσία που καθησύχαζε τις δικές μας ανησυχίες και κατά πάσα πιθανότητα αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ούτε στο μέλλον», συνέχισε.
Ο κ. Κασουλίδης υπέδειξε ότι αν ο βαθμός εμπιστοσύνης προς την εκάστοτε ηγεσία της Τουρκίας θα είναι αυτός που θα καθορίζει τη συμμετοχή μας ή όχι σε συνομιλίες και την προσπάθεια μας για απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση του τόπου μας, αυτό θα συνεπάγετο ουσιαστικά άρνησή μας να συνομιλούμε και άρα αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είπε, «έχει αποδείξει περίτρανα όλο αυτό το διάστημα ότι παραμένει αφοσιωμένος και δουλεύει ακατάπαυστα» για την επίτευξη του στόχου της λύσης «χωρίς κρυμμένη ατζέντα» και αναζητεί μια συμφωνία, η οποία ταυτόχρονα θα μπορεί να γίνει αποδεκτή από τον κυπριακό λαό, που να προσφέρει ασφάλεια και ταυτόχρονα να είναι δίκαιη και βιώσιμη.
«Μόνο παντελώς αβάσιμη μπορώ να χαρακτηρίσω μια, από κάποιους, υποβόσκουσα καχυποψία, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, που αποδίδει αλλά κίνητρα, όπως τις Προεδρικές Εκλογές του 2018, πέραν από τη γνήσια επιθυμία του για να φέρει ενώπιον του λαού μια δίκαιη και συμφωνημένη λύση. Το θέμα των Προεδρικών Εκλογών, για το οποίο έχουμε πολύ χρόνο για να δούμε, δεν μπορεί να παραβληθεί με την ευθύνη απέναντι στην ιστορία και το μέλλον αυτού του τόπου» κατέληξε.
Αντικατοχική εκδήλωση Δήμου Αμμοχώστου
Αντικατοχική συγκέντρωση διαμαρτυρίας με κύριο μήνυμα την επαναβεβαίωση του αμετάθετου στόχου των Αμμοχωστιανών για επιστροφή στην πόλη τους, πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου, στο Πολιτιστικό Κέντρου Δήμου Αμμοχώστου στη Δερύνεια, η ετήσια αντικατοχική εκδήλωση που διοργανώνει ο Δήμος στην παρουσία, μεταξύ άλλων, του Προέδρου του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, βουλευτών και εκπροσώπων κομμάτων.
Η αντικατοχική εκδήλωση άρχισε με καλωσόρισμα από το Δήμαρχο Δερύνειας Αντρο Καραγιάννη, ο οποίος είπε ότι η λύση θα προέλθει από τον κυπριακό λαό και επεσήμανε τη σημασία της διάνοιξης του οδοφράγματος Δερύνειας ως ΜΟΕ με στόχο τη λύση και επανένωση.
Χαιρετισμό στη συνέχεια απεύθυνε ο μητροπολίτης Κωνσταντίας-Αμμοχώστου Βασίλειος, ο οποίος τόνισε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα διεκδίκησης της επιστροφής στις κατεχόμενες πόλεις και χωριά και για ελεύθερη άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων για επικράτηση του δικαίου και χαρακτήρισε την Αμμόχωστο σύμβολο.
Στο χαιρετισμό του ο Αντιπρόεδρος Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής των Ελλήνων Δημήτρης Εμμανουηλίδης είπε ότι συμμετέχει ως εκπρόσωπος του Προέδρου της ελληνικής Βουλής με μεγάλη συγκίνηση στις αντικατοχικές εκδηλώσεις.
Σημείωσε ότι παρακολουθούν στενά τις συνομιλίες που διεξάγονται με εντατικούς ρυθμούς και τόνισε ότι «φαίνεται ότι έχουν επιτευχθεί συγκλίσεις».
Ο κ. Εμμανουηλίδης ανέφερε στη συνέχεια ότι η επιτακτική ανάγκη αποχώρησης κατοχικών στρατευμάτων καθίσταται μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία προφανέστερη από ποτέ και πρόσθεσε ότι αναμένουμε πρωτοβουλίες από την Αγκυρα.
Χαρακτήρισε την κατοχή οδυνηρό τραύμα για τον Ελληνισμό.
Για την Αμμόχωστο είπε ότι «απαιτούμε άμεση εφαρμογή των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ». Εκτός κειμένου, ο Ελληνας βουλευτής, είπε ότι κατηφορίζοντας στην πορεία διαμαρτυρίας πεζών από το Πολιτιστικό Κέντρο προς το οδόφραγμα Δερύνειας, ένοιωσε ότι «ο επιτάφιος είναι υπόθεση εαρινή, όχι αυγουστιάτικος» και ευχήθηκε «άλλο επιτάφιο να μην ζήσουμε».
Δήμαρχος Αμμοχώστου: Δεν συμμερίζομαι την αισιοδοξία
Χρειάζεται να δούμε καθαρά και ρεαλιστικά τα δεδομένα που έχουμε 42 χρόνια μετά, τόνισε ο Δήμαρχος Αμμοχώστου Αλέξης Γαλανός, στην «τελευταία ενδεχομένως ομιλία» του, όπως είπε, ως Δήμαρχος της κατεχόμενης πόλης.
Προβαίνοντας, σε μια εκτίμηση της σημερινής κατάστασης, εξέφρασε την άποψη ότι «δεν είμαστε πολλοί σήμερα που να συμμεριζόμαστε πραγματικά την αισιοδοξία ότι είμαστε στα πρόθυρα λύσης του Κυπριακού».
Όπως είπε, «παρά τις καλές διαπροσωπικές σχέσεις και διαφημιζόμενη χημεία μεταξύ του Προέδρου Αναστασιάδη και του κ. Ακκιντζί, και παρά κάποιες επαναπροσεγγιστικές προσπάθειες, η τουρκική πλευρά και ιδιαίτερα η Τουρκία, ανεξάρτητα αν είναι η Τουρκία του Ερντογάν ή οποιουδήποτε άλλου, παρουσιάζεται σκληρή και αδιάλλακτη. Τα ωραία λόγια δεν συνάδουν με πράξεις και νέα τετελεσμένα».
Οπως εξήγησε, η προτεραιότητα της Αμμοχώστου δεν βρίσκεται στο προσκήνιο και ακόμα και κάτι τόσο απλό όσο η είσοδος διεθνών εμπειρογνωμόνων με βάση τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για να προβούν σε μελέτη ανοικοδόμησης του περίκλειστου κεντρικού τμήματος της πόλης δεν συζητείται καν από τον κ. Ακιντζί ή συνδέεται με άνοιγμα του παράνομου αεροδρομίου Τύμπου υπό συνθήκες αναγνώρισης του τουρκοκυπριακού μορφώματος.
Προβαίνουν, είπε, σε νέα τετελεσμένα όσον αφορά τη Μόρφου για να μεταφέρουν ψυχολογικά το μήνυμα ότι δεν προτίθενται να την επιστρέψουν.
Καθιστούν ολοένα και δυσκολότερη τη λειτουργία χριστιανικών εκκλησιών στα κατεχόμενα και δίδουν την εντύπωση ότι αυτές οι λειτουργίες είναι παραχώρηση κατακτητή προς υπόδουλο λαό, ανέφερε και σημείωσε ότι παρ’ όλες τις αντιδράσεις Τουρκοκυπρίων, προχωρούν στη σύσταση συντονιστικής επιτροπής μεταξύ ψευδοκράτους και Τουρκίας, προετοιμάζουν πολιτογράφηση με δικαίωμα ψήφου μεγάλου αριθμού εποίκων, πράγμα που θα αλλάξει τα όποια δεδομένα σε ένα πιθανό προσεχές δημοψήφισμα, διατηρούν συγκεκριμένες διεκδικήσεις στους φυσικούς πόρους της Κύπρου, αμφισβητώντας οριοθετημένα τεμάχια ακόμα και νοτιοδυτικά της Πάφου, ή ενεργώντας εξ ονόματος δήθεν των Τουρκοκυπρίων για το σύνολο της ΑΟΖ στέλνοντας κατά καιρούς το Μπαρπαρός για επίδειξη δύναμης.
Κάθε μέρα, συνέχισε, αυξάνεται η εξάρτηση, κυρίως οικονομική από την κατοχική Τουρκία και η διείσδυσή της στην κοινωνική ζωή των Τουρκοκυπρίων κ.λπ., προσθέτοντας ότι «το σκηνικό δυστυχώς μυρίζει προσάρτηση και όχι επανένωση».
Όλα αυτά, σημείωσε ο κ. Γαλανός, «είναι οι πραγματικότητες επί του εδάφους και δεν σας τα παραθέτω απλά για να μειώσω την αποφασιστικότητα ή θέληση μας για επιστροφή και για να κτίσουμε μια νέα Κύπρο για τα παιδιά μας, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους».
Οπως είπε, «τα αναφέρω όλα αυτά γιατί απεύχομαι να τα ξαναβρούμε μπροστά μας την συνηθισμένη παρωδία χωρίς ενότητα σκοπών και στόχων, διαπληκτιζομενοι μεταξύ μας πάνω στα ερείπια της Κύπρου που θα αφήσουν είτε οι ακραίες μαξιμαλιστικές τοποθετήσεις είτε οι ευσεβοποθισμοί και οι ψευδαισθήσεις. Θα πρόκειται για μια επανάληψη της τραγικής πολυδιάσπασης μεταξύ μας, γιατί κατά την άποψή μου δεν έχουμε ιεραρχήσει σωστά τις προτεραιότητες μας, δεν πατάμε στο έδαφος».
Υπενθύμισε ότι μετά το 2004, οι Αμμοχωστιανοί μπήκαν πρώτοι στην ανασύσταση του αγώνα, με τις 30 χιλιάδες υπογραφές που έστρεψαν ξανά τη διεθνή προσοχή εκεί που πραγματικά είναι: στην Κατοχή, στα Συρματοπλέγματα, για να τονίσει ότι «η Αμμόχωστος ήταν το μόνο στοιχείο που ένωσε ξανά ψυχικά, εμάς τους ιδίους, και μας έκανε να αφήσουμε πίσω τα Ναι και τα Όχι των κακών χειρισμών».
Σήμερα, σημείωσε ο Δήμαρχος Αμμοχώστου, «αν μου έλεγε κανείς να ποντάρω στις πιθανότητες για λύση ή αποτυχία, θα απαντούσα μάλλον απαισιόδοξα. Κι αυτό με βάση τη δική μου εμπειρία, το βαρύ μητρώο του παρελθόντος, τη σκληρή και άκαμπτη στάση της Τουρκίας, αλλά και τη δική μας αδυναμία να αξιοποιήσουμε τις διεθνείς δυνατότητες και να σκεφτούμε ενωμένοι με όρους στρατηγικούς και να ζυγίσουμε: τι συμφέρει περισσότερο; μια επένδυση στο μέλλον και τη νέα γενιά με τη θωράκιση της Ευρωπαϊκής συμμετοχής ή μια καθήλωση σε πρόσκαιρους κομματικούς υπολογισμούς;».
Μια ακόμα – ίσως η τελευταία – προσπάθεια για λύση επανένωσης και Ομοσπονδίας ή μια νέα εκδοχή της «μικράς αλλά έντιμου Ελλάδος» που έλεγαν οι αντιβενιζελικοί που οδηγεί σε μια μίζερη διχοτομημένη Κύπρο και πιθανότατα σε προσάρτηση των Κατεχομένων από την Τουρκία χωρίς να λυτρώνεται η υπόλοιπη Κύπρος από τους τουρκικούς σχεδιασμούς, διερωτήθηκε.
Απευθυνόμενος στον Υπουργό Εξωτερικών Γιαννάκη Κασουλίδη, ο κ. Γαλανός διαβίβασε το παράπονο και ερώτημα όσον αφορά την προτεραιότητα και το ρόλο της Αμμοχώστου στις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού.
Για ποιο λόγο εγκαταλείφθηκε έτσι εύκολα η προτεραιότητα της Αμμοχώστου στη χίμαιρα μιας πιθανής γρήγορης λύσης, ενώ αντίθετα μπορούσε να λειτουργεί παράλληλα η προτεραιότητα της Αμμοχώστου, που είναι μια σαφής διεκδίκηση με βάση τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, του Ευρωκοινοβουλίου, κ.α., είπε.
«Γιατί στην πραγματικότητα η Αμμόχωστος συγκινεί και δεν παύει να συγκινεί. Είναι η κραυγαλέα εικόνα μιας εγκαταλελειμμένης Ευρωπαϊκής Πόλης – Φάντασμα η οποία καταστρέφεται καθημερινά, από τη φθορά του χρόνου και τη βαρβαρότητα των κατακτητών που θέλουν να την παίζουν στα παζάρια», τόνισε.
Η Αμμόχωστος, είπε ο κ. Γαλανός, είναι μια ισχυρή διεκδίκηση έστω κι αν πέρασαν 42 χρόνια και τόνισε ότι «δεν μπορούμε να δεχθούμε η Αμμόχωστος να μετατρέπεται σε ένα υποβαθμισμένο Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που δεν συζητείται καν» για να διερωτηθεί αν οι συνομιλίες παρ’ ελπίδα αποτύχουν, τι γίνεται με την Αμμόχωστο;
«Πώς την ξεχωρίζουμε πάλι από τους γενικότερους σχεδιασμούς που ενδεχομένως να κάνει η τουρκική πλευρά σε μια πορεία προς διχοτόμηση, ιδιαίτερα με ένα ανάλγητο καθεστώς Ερντογάν που η κάθε κίνηση του μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία παραμένει τελείως απρόβλεπτη;».
Μπροστά μας, συνέχισε, μπορεί να έρθουν ξανά δύσκολες αποφάσεις, ένα ακόμα σταυροδρόμι για να επιλέξουμε, σημειώνοντας ότι «είναι πια καιρός να ρίξουμε τις μάσκες και να είμαστε ειλικρινείς. Δύο επιλογές υπάρχουν: Η μια είναι η λύση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας μέσα στα πλαίσια του ευρωπαϊκού δικαίου και της εφαρμογής ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών. Η άλλη επιλογή είναι το ναυάγιο των συνομιλιών, που δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αλλά να ξέρουμε ότι θα σημαίνει συνέχιση της σημερινής κατάστασης με ενίσχυση του καθεστώτος διχοτόμησης, ανεξαρτήτως του βαθμού της νομικής αναγνώρισης που θα οδηγήσει πιθανώς στην τελική προσάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία».
Οι προοπτικές λύσης του Κυπριακού, ανεξάρτητα αν ο κύριος αίτιος παραμένει η Τουρκία, επηρεάζονται και από ένα ακόμα παράγοντα, όπως ανέφερε, ότι «δυστυχώς, υπό το πρόσχημα της εισβολής και κατοχής, επιτρέψαμε μια συστηματική καταστροφή των ηθών αυτού του τόπου, τη δημιουργία ενός κατεστημένου διαφθοράς σε όλες τις εκφάνσεις της κυπριακής ζωής που έχει γίνει αιτία να χαθεί σε μεγάλο βαθμό η εμπιστοσύνη του λαού προς το σύστημα και το Κράτος» με αποτέλεσμα την οργή της κοινωνίας που εκτρέφει τον λαϊκισμό ή ακόμα εκφράζεται με αδιαφορία και αποχή, σε βαθμό που η αποχή είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο κόμμα στην Κύπρο.
Κάποιοι, είπε ο Δήμαρχος Αμμοχώστου, «έχουν απομακρυνθεί από την ιδέα της Λύσης γιατί δεν μπορούν να διανοηθούν πώς μπορούμε να εργαζόμαστε για τα δίκαια του κυπριακού λαού αλλά να αδικούμε ο ένας τον άλλο μεταξύ μας συστηματικά και κατά συρροή».
Ίσως, συνέχισε, η λύτρωσή μας να είναι η επίλυση του Κυπριακού γιατί αυτή θα αποβάλει για κάποιο χρόνο τη δική μας ενασχόληση με την παρακμή, την τυφλή κομματική διαπάλη για την εξουσία, την προσμονή για τις επόμενες εκλογές.
Γιατί αν επιτευχθεί λύση, λογική και αποδεκτή για τα συμφέροντα του λαού μας, πέραν της απαλλαγής από την Τουρκία και την τουρκική κατοχή, ίσως, τόνισε, να δημιουργηθούν συνθήκες μιας νέας αρχής, ενός νέου ξεκινήματος, για το κτίσιμο σταθερών θεσμών και την απαλλαγή από τη μιζέρια της διαπλοκής.
Διερωτώμαι: Άραγε η Κύπρος, τα παιδιά μας δεν αξίζουν μια νέα αρχή και άραγε μπορούμε να πετύχουμε μια τέτοια νέα αρχή μέσα από τον εθισμό της διχοτόμησης και των πολλαπλών μνημοσύνων;
Άραγε δεν πρέπει κάποτε να αντιληφθούμε ότι πατρίδα και Κράτος, τόσο σε εθνικό όσο και σε γεωγραφικό επίπεδο, δεν είναι το άθροισμα των συμφερόντων ενός έκαστου αλλά κάτι παραπάνω που λέγεται αγωγή του Πολίτη και πολιτισμός της Ιστορίας αλλά και μέλλον των παιδιών μας.
«Δεν μπορώ να γνωρίζω αν θα φθάσουμε σε μια τελική διευθέτηση. Εάν φθάσει εκείνη η στιγμή, ο λαός πρέπει να γνωρίζει τα πραγματικά δεδομένα ώστε να μην χαθούμε σε ψευτοδιλήμματα προσωπικού ή κομματικού περιεχομένου. Ή θα πορευτούμε το δρόμο της λύσης αν μας δοθεί ευκαιρία της έντιμης και βιώσιμης λύσης, ή θα καθηλωθούμε στην κατοχική και οικονομική μιζέρια», είπε καταλήγοντας.
Αντί της παρουσίασης του καθιερωμένου ψηφίσματος όπως τόσα χρόνια γινόταν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο Δήμαρχος Αμμοχώστου, ανέβηκε ξανά στο βήμα μετά την ομιλία του Υπουργού Εξωτερικών και παρουσίασε αντ` αυτού μια φωτογραφία της πόλης φάντασμα, σημειώνοντας ότι «μια εικόνα – χίλιες λέξεις».
Η εκδήλωση έκλεισε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα με την Αλεξία Βασιλείου και τη χορωδία του Δήμου Αμμοχώστου.
