Όσοι λίγοι ελπίζουμε έχουν την άποψη ότι όλοι οι μετανάστες που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο είναι… τζιχαντιστές και γι΄ αυτό θα πρέπει να βυθίζουμε κι όχι να αποτρέπουμε τα δουλεμπορικά καλό θα είναι να διαβάσουν όσα είχε γράψει ένας Ιρλανδός ο οποίος ζει στην Ελλάδα από το 2004.
Ο Damian Mac Con Uladh είναι δημοσιογράφος ανταποκριτής των Irish Times ο οποιος είχε εργαστεί και την Athens News.
Με αφορμή τους πρόσφυγες από τη Συρία που είχαν “εγκατασταθεί” στην πλατεία Συντάγματος και είχαν προκαλέσει ανάμεικτες αντισράσεις στην ελληνική κοινή γνώμη ,μας είχε υπενθυμίσει ότι υπήρξε εποχή που εμείς οι Έλληνες ζητούσαμε άσυλο στην Συρία. Η φωτογραφία είναι από εκείνη την εποχή και ο δημοσιογράφος την είχε εντοπίσει στο αρχείο της Βιβλιοθήκης του Κονγκρέσου (Library of Congress).
Έγραφε λοιπόν ο Ιραλνδός δημοσιογράφος:
Η φωτογραφία δεν έχει ημερομηνία, έχει τίτλο “Έλληνες πρόφυγες στο Χαλέπι”, και δείχνει μια ομάδα ανθρώπων σε κουρέλιασμένα ρούχα, ανάμεσα τους μικρά αγόρια, που περιμένουν να φάνε. Σε πρώτο πλάνο, μια γυναίκα, με ένα τενεκεδάκι στα πόδια της, στέκεται δίπλα ένα πρότυπο “μαγειρίο”. Κάτω από τη φωτογραφία ως λεζάντα γράφει: “Δόθηκε φαγητό σε 12.000 Έλληνες από τους Αμερικανούς”. Σύμφωνα με τα στοιχεία για την επιβεβλημένη ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όπως συμφωνήθηκε με τη συνθήκη της Λωζάνης το 1923, 17.000 Έλληνες πρόσφυγες από την Μικρά Ασία μεταφέρθηκαν σε διάφορες πόλεις της Συρίας. Τόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση που τον Αύγουστο του 1923 ο υπεύθυνος των Ελλήνων προσφύγων στο Χαλέπι έστειλε τηλεγράφημα στο υπουργείο εξωτερικών της Αθήνας, ζητώντας να αποτρέψει άλλους Έλληνες να φτάσουν στην πόλη, γιατί “έγινε αδύνατο να δεχτούν άλλους πρόσφυγες”. Η γενικότερη κατάσταση για τους Έλληνες πρόσφυγες το καλοκαίρι του 1923 περιγράφεται ως “τραγική και αβέβαιη”.
