Τις δικές του ευχές για τα Χριστούγεννα έδωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με ανάρτηση στα social media.
Μέσα από μια μακροσκελή ανάρτηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης εύχεται χρόνια πολλά τονίζοντας ότι σήμερα λόγω ημέρας δεν να κάνει ανασκόπηση του κυβερνητικού έργου όπως συνηθίζει κάθε Κυριακή.
Δεν δίστασε να αναφερθεί στα πιο όμορφα Χριστούγεννα που έχει περάσει επισημαίνοντας ότι ήταν τα τρία πρώτα των παιδιών.
Στην συνέχεια ο ο πρωθυπουργός προτείνει κάποια βιβλία για όσους θέλουν να τα διαβάσουν ή να τα κάνουν δώρο στα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Η ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη
«Καλά Χριστούγεννα σε όλους! Ελπίζω η σημερινή γιορτή να σας βρίσκει με υγεία και χαρά μαζί με τους αγαπημένους σας.
Η Κυριακή είναι συνήθως η μέρα της εβδομαδιαίας ανασκόπησης, αλλά σήμερα δεν θα γράψω λεπτομέρειες του κυβερνητικού έργου. Ας κάνουμε ένα διάλειμμα για τις γιορτές! Θα είναι λοιπόν μία ανάρτηση διαφορετική.
Ξεκίνησα να γράφω χθες στο γραφείο μου, αμέσως μόλις τελείωσαν τα κάλαντα. Μπορεί όταν βλέπετε τα «κάλαντα στους πολιτικούς» στα δελτία ειδήσεων να σας φαίνεται μια απλή συνήθεια ή μια ευκαιρία για φωτογραφίες. Όμως, αλήθεια, δεν είναι έτσι.
Είναι μία πολύ ωραία παράδοση και γεμίζει ο χώρος χαρούμενες παιδικές φωνές, παραδοσιακά κάλαντα, κεράσματα και ευχές, και είμαι πολύ ευγνώμων για αυτές τις ξεχωριστές εμπειρίες.
Αν πρέπει όμως να θυμηθώ τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που έχω περάσει, αυτά που έρχονται κατευθείαν στο μυαλό μου χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι τα τρία πρώτα των παιδιών μου.
Θυμάμαι ακόμα τι φορούσε η Σοφία στα πρώτα της Χριστούγεννα – ένα όμορφο πράσινο βελούδινο φόρεμα. Ήμασταν οι τρεις μας, νιόπαντροι ουσιαστικά με την Μαρέβα, και επιλέξαμε να γιορτάσουμε μόνοι μας. Έξι χρόνια αργότερα, είχαμε γίνει πέντε. Και θυμάμαι την λαχτάρα που είχαμε κάθε χρόνο να κάνουμε τα Χριστούγεννα μαγικά για τα παιδιά. Αυτό που δεν περίμενα ήταν πως με τη σειρά τους, τα παιδιά θα έκαναν τα Χριστούγεννα ξανά μαγικά και για εμάς.
Αυτές τις γιορτές, θέλω να σας ευχηθώ να χαρείτε τις στιγμές που συχνά συνειδητοποιούμε πόσο πολύτιμες είναι μόνο όταν έχουν φύγει. Τις στιγμές με τους μεγάλους και τους μικρούς της οικογένειάς σας. Τους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν.
Και σε όσους αγαπάτε το διάβασμα, αντί για τη συνηθισμένη κυβερνητική ανασκόπηση, θέλω σήμερα να μοιραστώ μαζί σας μερικά βιβλία που θα σας πρότεινα χωρίς επιφύλαξη – για να διαβάσετε εσείς ή για να τα δωρίσετε στους αγαπημένους σας ανθρώπους.
Θα ξεκινήσω λοιπόν με τον «Τζίμη στην Κυψέλη».
Ο Χρήστος Χωμενίδης, τον οποίο εκτιμώ και προσωπικά, είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς μας. Εδώ λοιπόν έχουμε πάλι ένα εξαιρετικό βιβλίο του. Ο κεντρικός ήρωας με ένα παρελθόν γεμάτο Κυψέλη, θέατρο, και αναφορές των δεκαετιών του 60’ και 70’, έρχεται αντιμέτωπος με μια σειρά από ατυχίες και την σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα που αλλάζει με βίαιη σχεδόν ταχύτητα και στην οποία μπορεί κάποιος να καταστραφεί με ρυθμούς ‘ψηφιακούς’. Μπορεί να προσαρμοστεί; Ένα από αυτά τα βιβλία που δεν αφήνεις κάτω.
Συνεχίζω με «Το μόνο της ζωής τους ταξίδι», του Ηλία Μαγκλίνη.
Με αφορμή ένα οδοιπορικό στη Μικρά Ασία, στο θέατρο των επιχειρήσεων του ελληνικού Στρατού πριν από 100 χρόνια, ο Ηλίας Μαγκλίνης αφηγείται το χρονικό της εθνικής καταστροφής. Επιλέγοντας για πρωταγωνιστή της ιστορίας του τον πατέρα του πατέρα του, τον οποίο ο ίδιος δεν γνώρισε, επιχειρεί να ζωντανέψει τα βιώματα της γενιάς των νέων Ελλήνων που βρέθηκαν μακριά από τα σπίτια τους, σε μια εθνική περιπέτεια που την προκάλεσε ο μεγαλοϊδεατισμός, η δημαγωγία, η ανευθυνότητα και ο κακός σχεδιασμός. Ο Ηλίας Μαγκλίνης με το βιβλίο αυτό καταφέρνει να τιμήσει τη μνήμη της γενιάς των νέων Ελλήνων που η μόνη του εμπειρία από το εξωτερικό ήταν αυτή η εκστρατεία.
Διάβασα το βιβλίο του Ραϋμόνδου Αλβανού, «Ο Ελληνικός Εμφύλιος», όταν ένα απόσπασμα από αυτό που αφορούσε τη χρησιμότητα της διδασκαλίας της ιστορίας έγινε θέμα στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις. Με εντυπωσίασε ο τρόπος που παρουσιάζει τα γεγονότα. Καταγράφει τις ερμηνείες που δόθηκαν από κάθε πλευρά, αποδομεί τους βασικότερους μύθους γύρω από τον Εμφύλιο και στο τέλος καλεί τους αναγνώστες να υπερβούν τις δικές τους προκαταλήψεις. Αξίζει να διαβαστεί από όλους.
Περί Ελλάδος και της σχέσης μας με τον υπόλοιπο κόσμο, ένα σημαντικό βιβλίο που διάβασα φέτος ήταν το «The Greeks- A global History», του καθηγητή Ρόντρικ Μπίκον. Ο Μπίκον, κάνει -με επίκεντρο την Ελληνική γλώσσα- μια ολιστική προσέγγιση στο σύνολο της Ελληνικής Ιστορίας, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, και των πολιτιστικών και ιστορικών σημείων που επηρέασε τον παγκόσμιο πολιτισμό και την διανόηση. Προσεγγίζει το θέμα με σοβαρότητα και νηφαλιότητα και αξίζει να το διαβάσετε.
Σε κάτι επίσης διεθνές, στον τομέα των πολιτικών επιστημών, ένα ενδιαφέρον φετινό βιβλίο είναι το «Liberalism and Its Discontents» του Φράνσις Φουκουγιάμα. Ο Φουκουγιάμα καταπιάνεται κα αναλύει την θέση, την σημασία και τις προκλήσεις των φιλελεύθερων δυτικών αστικών δημοκρατιών, του μοντέλου που προτάσσουν και το ποιες επιθέσεις δέχονται. Το βιβλίο έχει αξία τόσο επειδή δυστυχώς φέτος είδαμε την απρόκλητη επίθεση, εισβολή και πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία αλλά και επειδή αναλύει διεξοδικά το τέλμα και τους κινδύνους που μπορεί να δημιουργηθεί από τον λαϊκισμό τόσο από αριστερά όσο και από δεξιά.
Συνεχίζω με το «Κάποια Μίλησε» των Τζόντι Κάντορ και Μέγκαν Τούι. Ένα συναρπαστικό βιβλίο για το χρονικό της έρευνας που οδήγησε στο κίνημα #MeToo. Στις σελίδες του αποτυπώνεται η γενναιότητα πλήθους γυναικών που αποφάσισαν να μιλήσουν για κάθε μορφής κακοποίηση που υπέστησαν στο κοινωνικό και κυρίως το εργασιακό τους περιβάλλον. Μαζί κι ένα πολύτιμο μάθημα για το πως ασκείται η αληθινή αποκαλυπτική δημοσιογραφία.
Θα κλείσω με τρία εξαιρετικά βιβλία για παιδιά που διαβάζονται όμως και από τους μεγάλους πολύ ευχάριστα.
«Ελευθέριος Βενιζέλος – Ακολουθώντας τα βήματα του στην ιστορία», της Μάρως Βασιλειάδου.
Εξίσου σημαντικό βιβλίο για τα παιδιά είναι αυτό που έγραψε η Ιουλίτα Ηλιοπούλου, «Ο Ελύτης για παιδιά».
Είναι δύο βιβλία που ακολουθούν τα βήματα της ζωής των δύο μεγάλων Ελλήνων από την παιδική τους ηλικία και εξηγούν το έργο τους και γιατί σήμερα λογίζονται ως θρυλικές μορφές της Ελλάδας.
Τέλος, το πρώτο βιβλίο ενός νέου συγγραφέα, του Θόδωρου Αραμπατζή, με τίτλο «Η Φωνή των Δέντρων», που περιγράφει τις περιπέτειες της μικρής Μαρίας όταν η οικογένεια της ξεριζώνεται από την πόλη της λόγω μιας φυσικής καταστροφής. Ένα βιβλίο που ασχολείται με την κλιματική κρίση και τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε όλοι στις καθημερινές συνήθειές μας για να συνυπάρξουμε πιο αρμονικά με το φυσικό περιβάλλον.
Σε όσους από εσάς φτάσατε μέχρι το τέλος, σας ευχαριστώ! Σε όλους, είτε διαβάζετε είτε όχι αυτές τις γραμμές, σας εύχομαι από καρδιάς να έχετε όμορφα Χριστούγεννα, γεμάτα χαμόγελα και γλυκιές αναμνήσεις».
