Τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης αναφορικά με το διπλωματικό επεισόδιο που σημειώθηκε σήμερα στην ανατολική Λιβύη εξέφρασε με δηλώσεις του χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης
Το καθεστώς Χαφτάρ εκδίωξε ως «ανεπιθύμητους» τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης -μεταξύ αυτών και τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου, Θάνο Πλεύρη.
Μιλώντας στο Action24, ο Παύλος Μαρινάκης χαρακτήρισε «πρωτοφανές» το περιστατικό με την ευρωπαϊκή διπλωματική αποστολή στη Λιβύη. «Τα περιθώρια έχουν στενέψει» τόνισε, λέγοντας ότι η Αθήνα εξετάζει πιο αυστηρά και αποτελεσματικά μέτρα, τα οποία θα συζητηθούν στην αυριανή συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον αρμόδιο υπουργό, Θάνο Πλεύρη.
Για το μεταναστευτικό και την άρνηση Χαφτάρ να δεχθεί αντιπροσωπεία της Ε.Ε.
Είναι πρωτοφανές αυτό το οποίο συνέβη, δηλαδή να μη δεχτεί η «επίσημη» τέλος πάντων και «ανεπίσημη» ταυτόχρονα,γιατί δεν είναι αναγνωρισμένη η κυβέρνηση της Ανατολικής Λιβύης, τον αρμόδιο επίτροπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ζητήματα μετανάστευσης, ο οποίος συνοδευόταν και από τρεις υπουργούς της Ιταλίας, της Ελλάδας και της Μάλτας. Είναι κάτι το οποίο δεν μπορούμε να το θυμηθούμε στο παρελθόν και είναι σε αντίθεση με αυτό το οποίο συνέβη λίγες ημέρες πριν, όταν και πάλι ο κύριος Χαφτάρ δέχτηκε τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών σε μία διμερή ουσιαστικά συνάντηση. Κοιτάξτε, αυτό το οποίο μπορώ να σας πω είναι ότι πλέον τα περιθώρια έχουν στενέψει και η κυβέρνηση αυτή γιατί αυτή τη στιγμή την κυβέρνηση την ενδιαφέρει το συμφέρον των πολιτών. Πάντοτε με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Και έχει δείξει ότι σε αυτές τις οριακές περιπτώσεις, όταν οι πιέσεις αυξάνονται και τα περιθώρια στενεύουν, εξετάζει όλο και πιο αυστηρά και αποδοτικά μέτρα. Είναι κάτι το οποίο σίγουρα θα συζητηθεί αύριο και στη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Θάνο Πλεύρη, τον αρμόδιο υπουργό για ζητήματα Μετανάστευσης, μεταναστευτικής πολιτικής. Όλα τα πιθανά σενάρια πρέπει να πέσουν στο τραπέζι. Οι ροές είναι πάρα πολλές δηλαδή, αν σκεφτεί κανείς ότι από τον Ιανουάριο ξεπερνούν τις 7.000 στην Κρήτη.
Η Ελλάδα έχει καταφέρει υποδειγματικά να αντιμετωπίσει τη μεταναστευτική κρίση στο Αιγαίο και στον Έβρο τα προηγούμενα χρόνια.Υπήρχαν και πάλι οριακές καταστάσεις, τις οποίες αντιμετώπιζε κλιμακωτά, δηλαδή με μια κλιμακούμενης έντασης αντιμετώπιση. Φτάσαμε και άλλες φορές σε τέτοιο σημείο με άλλα χαρακτηριστικά. Η υβριδική απειλή στον Έβροείχε άλλα χαρακτηριστικά, για να μην τα συγχέουμε. Εδώ μιλάμε για μία αυξανόμενη και συνεχιζόμενη μεγάλη ροή μεταναστών, η οποία είναι νότιά μας. Τα δίκτυα των λαθροδιακινητών φαίνεται ότι δεν υποκύπτουν και από τη στιγμή που η άλλη πλευρά δεν συνεργάζεται… Από την άλλη πλευρά, είχαμε μια διαφορετικού τύπου συνάντηση με διαφορετική φιλοσοφία από τη δυτική Λιβύη, πολύ πιο συνεργάσιμη, τέλος πάντων, φάνηκε η άλλη πλευρά.
Σχετικά με τη λήψη μέτρων και την χρήση κλειστών κέντρων φιλοξενίας
Αυτή τη στιγμή εγώ δεν έχω εικόνα του τι θα προτείνει ακριβώς ο υπουργός. Θα σας πω όμως ότι η κοινή λογική λέει ότι δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε σε καμία περίπτωση.
Δηλαδή αυτό το υπαγορεύει η λογική. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους ανθρώπους αυτούς οι οποίοι βλέπουν τις περιοχές τους να δέχονται τέτοιες πιέσεις, χωρίς ποτέ να παραγνωρίζουμε την υποχρέωσή μας ως κράτος να σεβαστούμε όσα πρέπει να σέβεται κάθε δημοκρατικό κράτος. Πάντοτε λοιπόν, στο πλαίσιο του νόμου, δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε σε καμία περίπτωση.
Σχετικά με τις ανάγκες χρηματοδότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για το μεταναστευτικό
Νομίζω ότι η σημερινή πρωτοφανής κατάσταση και πρωτοφανής αντιμετώπιση του Ευρωπαίου Επιτρόπου, γιατί ουσιαστικά αυτό ήταν μια απάντηση της Λιβύης δια της μη συνάντησης, όχι σε μια χώρα ή σε τρεις χώρες, στην Ευρώπη συνολικά. Αυτό νομίζω ότι πρέπει να κάνει την Ευρώπη να καταλάβει ακόμη περισσότερο τη σοβαρότητα και το οριακόν της κατάστασης. Και προφανώς σε περίπτωση που χρειαστεί χρηματοδότηση παραπάνω ή τέλος πάντων μια περαιτέρω ενίσχυση και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης στη χώρα, η οποία φυλάσσει τα σύνορα της Ευρώπης, όπως έχουμε πει και το έχουμε αποδείξει, θα το κάνει. Η αλήθεια είναι ότι όταν η Ελλάδα και τεκμηριωμένα και με τη σωστή διπλωματική πίεση έπρεπε να περάσει αυτές τις θέσεις την τελευταία φορά, τότε που συζητήθηκε πριν από περίπου ένα χρόνο το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση, τις πέρασε τις θέσεις αυτές. Τώρα είναι πάλι μια οριακή κατάσταση με πολλές πιέσεις που σίγουρα δεν πρόκειται η Ελλάδα να δεχτεί, στο όνομα συνολικά της φύλαξης των συνόρων της Ευρώπης αυτό να το υποστεί και να το σηκώσει μόνη της. Θα το κάνουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά χρειάζεται και η ευρωπαϊκή στήριξη.
Σίγουρα, δεν πρόκειται να αφήσουμε, ειδικά σε περίπτωση λήψης άλλων αποφάσεων, -δεν θέλω να προδικάσω…- την τοπική αυτοδιοίκηση, τους δημάρχους, τους αυτοδιοικητικούς απροστάτευτους. Σίγουρα δηλαδή δεν θα αφήσουμε τους δήμους των περιοχών, που θα χρειαστεί να επωμισθούν ένα βάρος κάποιων αποφάσεων, εφόσον αυτές ληφθούν και εφόσον κριθούν αναγκαίες από τον Πρωθυπουργό και τους συναρμόδιους και εν προκειμένω τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου, χωρίς την αντίστοιχη κάλυψη. Αυτό όμως καλύτερα να πάρουμε τα βήματα ένα- ένα. Τώρα είμαστε σε μια φάση όπου λίγες ώρες μένουν για μια κρίσιμη σύσκεψη. Να δούμε τι θα προταθεί από τον Υπουργό, να εξεταστούν όλα τα μέτρα, να ληφθούν οι αποφάσεις και στη συνέχεια θα τις επεξηγήσουμε.
Τι σηματοδοτεί η στάση Χαφτάρ απέναντι στην Ελλάδα και την ΕΕ
Δεν μπορώ να ερμηνεύσω έναν ξένο ηγέτη μιας διαιρεμένης χώρας. Εγώ αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι η αντίφαση των δύο διαφορετικών αντιμετωπίσεων του Χαφτάρ μεταξύ της συνάντησης που έκανε σε ένα καλό κλίμα, με τις διαφορές οι οποίες υπάρχουν, με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών και της μη συνάντησης με τον αρμόδιο Επίτροπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ζητήματα μετανάστευσης, δείχνει και κάτι ακόμη:ότι τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής δεν χρήζουν απλοϊκών αναλύσεων. Αυτοί που μιλούν για απομονωμένη Ελλάδα, τη στιγμή που βλέπουμε αυτή την αντίφαση, νομίζω ότι είναι καλό να έχουν ένα πιο ήπιο λόγο, ότι η Ελλάδα σίγουρα έχει ένα πολύ μεγάλο διπλωματικό κεφάλαιο, ότι οι θέσεις της Ελλάδας για μια σκληρή αλλά δίκαιη μεταναστευτική πολιτική πρέπει να γίνουν καθ’ ολοκληρία θέσεις της Ευρώπης και σίγουρα είναι μονόδρομος για την Ευρώπη, με βάση τη δυνατότητα που έχει η Ελλάδα και το διπλωματικό κεφάλαιο που έχει, όπως η δυνατότητα που έχει να μιλάει με όλες τις χώρες, η αντίδραση της Αιγύπτου για το παράνομο και ανυπόστατο τουρκολιβυκό μνημόνιο, να πρωταγωνιστήσει.
Η εξωτερική πολιτική είναι μια πολύ σύνθετη άσκηση. Σημασία έχει σε κάθε βήμα που κάνεις να μην απομειώνεται η ισχύς της χώρας σου. Αυτά τα έξι χρόνια η Ελλάδα έχει καταφέρει και έχει πετύχει νίκες στην πιο δύσκολη γεωπολιτικά συγκυρία των τελευταίων δεκαετιών, που δεν πέτυχε ολόκληρες δεκαετίες και αμυντικά και διπλωματικά.Έχει μεγαλώσει προς το Ιόνιο, έχει υπογράψει ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, έχει εξοπλιστεί όσο ποτέ, έχει πλέον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό με τη σφραγίδα της Ευρώπης και πολλές άλλες κινήσεις που για πάρα πολλά χρόνια ήταν ζητούμενο για την Ελλάδα. Τώρα είναι όμως μια πρωτοφανής παγκόσμια κατάσταση με ειδήσεις που δεν φανταζόμασταν.
Σχετικά με τα μέτρα αντιμετώπισης του μεταναστατευτικού και την εξειδίκευσή τους
Δεν θα χρειαστεί να ανακαλύψουμε τον τροχό. Τα μέτρα σίγουρα, τα οποία πρέπει να πάρεις όταν η κατάσταση είναι σε αυτό το σημείο, πρέπει να αντιστρέφουν τη λογική του pullfactor, δηλαδή της λογικής προσέλκυσης.Οτιδήποτε αντιστρέφει τη λογική του ότι εδώ πέρα, ας πούμε, αυτό που υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια στη χώρα και επί των ημερών μας δεν υπάρχει, «ανοίξαμε και σας περιμένουμε».
Δενθέλω να το εξειδικεύσω, γιατί δεν είναι αρμοδιότητά μου και δεν θέλω να λέω κάτι το οποίο δεν είναι βέβαιο. Επειδή αυτή τη στιγμή κάθε λέξη μετράει. Θέλουμε να αφήσουμε την πρωτοβουλία στον αρμόδιο υπουργό. Η λογική πάντως του νομοσχεδίου που εισήχθη από τον κύριο Βορίδη και ενεκρίθη από το τελευταίο υπουργικό συμβούλιο, είναι η λογική της χώρας μας στη μετανάστευση, η οποία δεν είναι ούτε τιμωρητική ούτε εκδικητική. Είναι όμως ρεαλιστική. Ποια είναι η λογική; Παράδειγμα:μέχρι πρότινος, στα 7 χρόνια, ένας παράνομος, νομιμοποιούνταν. Αυτό τελειώνει. Δεύτερον, στην Ελλάδα πλέον θα υπάρχουν δύο δρόμοι για έναν παράνομο μετανάστη: Ήη φυλακή, η φυλάκιση δηλαδή, η κράτηση χωρίς αστερίσκους ή η επιστροφή στην χώρα προέλευσής του. Όλα αυτά δεν γίνονται γιατί ξαφνικά η Ελλάδα έγινε μια αυστηρή, μόνο και μόνο για να είναι αυστηρή χώρα. Είναι μονόδρομος για την Ελλάδα, είναι μονόδρομος για την Ευρώπη και είναι πράγματα τα οποία έχουν περάσει από το υπουργικό συμβούλιο σε συνέχεια άλλων που κάναμε. Παράδειγμα το άσυλο. Δινόταν σε τρία χρόνια. Στοιβάζοντας δεκάδες χιλιάδες αιτήσεις. Πλέον δίνεται σε δύο και τρεις μήνες ή δεν δίνεται. Ο φράχτης στον Έβρο είναι κάτι που επεκτάθηκε επί των ημερών μας και ήταν αποτελεσματικό. Η υβριδική απειλή στον Έβρο, όπως σας είπα, και θα το ξαναπώ έχει κλείσει η πληγή της φύλαξης των θαλάσσιων συνόρων μας στο Αιγαίο. Αυτή τη στιγμή η πληγή που ανοίγει είναι νότια μας και δεν μπορούμε να μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα.
Για το αν η Τουρκία είναι πίσω από τη σκληρή στάση Χαφτάρ απέναντι στη χώρα μας
Νομίζω ότι δεν είναι ο δικός μου ρόλος ούτε της Κυβέρνησης να κάνουμε αναλύσεις σε αυτό το επίπεδο. Θα σας πω ότι σίγουρα η αντίδραση συνολικά της Ευρώπης στο ανυπόστατο και παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, γιατί πριν και πάνω από όλα είναι ανυπόστατο, είναι άκυρο, δικαιώνει τις θέσεις και τις διεκδικήσεις της Ελλάδας και ακυρώνει τους καθ’ έξιν ανησυχούντες στο πολιτικό σύστημα- δεν αναφέρομαι στους πολίτες – οι οποίοι συνεχώς μιλάνε για μια απομονωμένη Ελλάδα και όπως είδαμε και η Ευρώπη και η Αίγυπτος «έριξαν άκυρο» σε κάτι που είναι εντελώς άκυρο και ανυπόστατο
