Γράφει ο Νίκος Κούτρικας
Νομίζω ότι η ιστορία του ολοκαυτώματος είναι μεγάλη και αξιοσέβαστη μια πτυχή της αποτυπώθηκε μέσα από την ταινία του διάσημου και πολυβραβευμένου Σπίλμπεργκ: “Ή λίστα του Σίντλερ”.
Τι έδειξε όμως και τι μνμ άφησε η ταινία;
Ας δούμε μερικά….
1. Η καύση των νεκρών. Ανατριχιαστική. Δείχνει την απόλυτη κόλαση του Ολοκαυτώματος
2. Από το στόμα του Όσκαρ Σίντλερ (Λίαμ Νίσον):”Η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο είναι να συγχωρείς. Να έχεις κάθε δικαίωμα να σκοτώσεις και να μην το κάνεις.” Εσείς θα το κρίνετε αυτό.
3. “Σήμερα είναι ιστορική μέρα.
Είναι γνωστόν ότι οι Εβραίοι πριν από 600 χρόνια χωρίς σχεδόν τίποτα ήρθαν στη Βαρσοβία, εγκαταστάθηκαν κι από το τίποτα που ήταν έφτιαξαν μια πόλη.
Από αυτήν τη μέρα, αυτά τα 600 χρόνια δεν υπήρξαν ποτέ. Ήταν απλά φήμες. Σήμερα είναι ιστορική μέρα.”
4. Οι Εβραίοι που περπατούν στην έρημο κατευθυνόμενοι προς κάπου, οπουδήποτε, μιας και είναι ελεύθεροι, σαν τους Εβραίους που κάποτε καθοδήγησε ο Μωησύς. Ο Σπίλμπεργκ, παρόλο που είναι Εβραίος, δίνει την εντύπωση με αυτήν την ταινία πως είναι πιστός Χριστιανός.
5. “Θα μπορούσα να πουλήσω το αυτοκίνητό μου. Θα έσωζα δέκα ανθρώπους. Ή αυτήν την καρφίτσα. Θα έσωζα άλλα δυο άτομα. Τουλάχιστον ένα. Δεν έσωσα ένα άτομο!!!! Δεν έσωσα ολόκληρο τον κόσμο!!!!” Ο συγκλονιστικός τελικός μονόλογος του Σίντλερ, που συνειδητοποιεί ότι δεν έσωσε όσους έπρεπε.
6. Το φινάλε, με τους πλέον ηλικιωμένους Εβραίους που έσωσε ο Σίντλερ να τον ευχαριστούν στον τάφο του αφήνοντας κι από μια πέτρα πάνω του, σχηματίζοντας έναν σταυρό. Μια σκιά, δε μαθαίνουμε ποτέ ποιά, αφήνει κι ένα ρόδο στο κέντρο του. “Αφιερωμένο στους 6.000.000 Εβραίους οπού δολοφονηθήκανε” και αμέσως μετά τίτλοι τέλους.
Αφιερωμένη εξαιρετικά…….
Η «Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος» καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής τον Ιανουάριο του 2004 (Ν.3218/04 και Π.Δ. 31/05) και τιμάται κάθε χρόνο στις 27 Ιανουαρίου, για να τιμηθεί η μνήμη των χιλιάδων Ελλήνων Εβραίων, που έχασαν τη ζωή τους στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και να εξαρθεί ο ηρωισμός των χριστιανών Ελλήνων, που με κίνδυνο της ζωής τους στην κατεχόμενη Ελλάδα, έσωσαν πολλούς Εβραίους συμπολίτες τους από βέβαιο θάνατο.
Εισηγούμενος το νομοσχέδιο στην Βουλή, ο τότε υπουργός Εσωτερικών, Κώστας Σκανδαλίδης, ανέφερε ότι δεν επιδιώκεται απλώς η διατήρηση της μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, αλλά «και η διαρκής υπόμνηση του τι μπορεί να συμβεί αν η μισαλλοδοξία, το μίσος και η αδιαφορία γίνουν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά μιας κοινωνίας». Διότι, όπως προσέθετε, «το Ολοκαύτωμα δεν είναι μόνο μια υπόθεση καταστροφής και απωλειών. Είναι, κατά κύριο λόγο, μια υπόθεση ενός κόσμου παθητικότητας και αδράνειας και κάποιων επί μέρους προσώπων εξαιρετικού θάρρους και γενναιότητας».
