Ο απολογισμός των θυμάτων του καταστροφικού σεισμού που έπληξε τη Δευτέρα την Τουρκία και τη Συρία ξεπερνά τους 16.000 νεκρούς, σύμφωνα με νέα προσωρινά στοιχεία που ανακοίνωσαν οι αρχές των δύο χωρών, την ώρα που συνεχίζονται οι προσπάθειες να βρεθούν επιζώντες στα συντρίμμια, εν μέσω ψύχους.
Στην Τουρκία έχουν χάσει τη ζωή τους 12.873 άνθρωποι, ενώ στη Συρία άλλοι 3.162, σύμφωνα με τις αρχές και ιατρικές πηγές, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό των νεκρών σε 16.035.
Τελευταίες ελπίδες για τον εντοπισμό επιζώντων μετά τον φονικό σεισμό
Τα σωστικά συνεργία στην Τουρκία και τη Συρία συνεχίζουν μέσα σε δριμύ ψύχος και σήμερα τις προσπάθειες να εντοπίσουν επιζώντες στα ερείπια, με τις ελπίδες να μειώνονται τρεις ημέρες μετά τον καταστροφικό σεισμό που έπληξε τις δύο χώρες από τον οποίο έχουν χάσει τη ζωή τους ήδη περισσότεροι από 16.000 άνθρωποι.
Οι πρώτες 72 ώρες είμαι κρίσιμες για τον εντοπισμό επιζώντων, περισσότερο από το 90% των διασωθέντων έχουν εντοπιστεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, σημειώνει ο Ίλαν Κέλμαν ερευνητής φυσικών καταστροφών στο University College του Λονδίνου (UCL).
Την ώρα που οι επιχειρήσεις συνεχίζονται νύκτα- μέρα, η νέα πτώση της θερμοκρασίας καθιστά εφιαλτική τη ζωή για τους επιζώντες που δεν έχουν πουθενά να πάνε. Στην Γκαζίαντεπ, στην Τουρκία, η θερμοκρασία έπεσε σήμερα νωρίς το πρωί στους -5 βαθμούς Κελσίου.
Γυμναστήρια, τεμένη, σχολεία και καταστήματα έχουν υποδεχθεί επιζώντες, όμως τα κρεβάτια είναι λίγα και χιλιάδες άνθρωποι περνούν τις νύκτες τους μέσα στα αυτοκίνητά τους ή σε αυτοσχέδια καταλύματα.
“Τα παιδιά μας έχουν παγώσει”, καταγγέλλει ο Αχμέτ Χουσεΐν, πατέρας πέντε παιδιών, ο οποίος αναγκάστηκε να δημιουργήσει ένα κατάλυμα κοντά στο κατεστραμμένο σπίτι του στην Γκαζίαντεπ, μια πόλη που βρίσκεται κοντά στο επίκεντρο του σεισμού των 7,8 βαθμών.
“Καίμε παγκάκια”
“Αναγκαστήκαμε να κάψουμε τα παγκάκια του πάρκου και κάποια από τα ρούχα των παιδιών. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο”, προσθέτει. “Τουλάχιστον θα μπορούσαν να μας έχουν δώσει σκηνές”, τονίζει αναφερόμενος στις τουρκικές αρχές.
Κατά την επίσκεψή του στην περιοχή ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χθες Τετάρτη παραδέχθηκε ότι έγιναν κάποια λάθη στη διαχείριση της καταστροφής, καθώς αυξάνονται οι επικρίσεις. “Φυσικά υπήρχαν κενά, είναι αδύνατο να είναι κανείς προετοιμασμένος για μια τέτοια καταστροφή”, εκτίμησε.
Από τη Δευτέρα η τουρκική αστυνομία έχει συλλάβει καμιά δωδεκαριά ανθρώπους για αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τις οποίες επέκριναν την κυβέρνηση για τη διαχείριση της καταστροφής.
Τουλάχιστον 3.356 άνθρωποι σκοτώθηκαν στην επαρχία Χατάι, λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο των 12.873 νεκρών που έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής στην Τουρκία. Πρόκειται για τον χειρότερο απολογισμό που έχει καταγραφεί στη χώρα μετά τον σεισμό του 1999, όταν σεισμός μεγέθους 7,4 βαθμών προκάλεσε τον θάνατο 17.000 ανθρώπων, εκ των οποίων περίπου 1.000 στην Κωνσταντινούπολη.
Αργή βοήθεια προς τη Συρία
Συνολικά στην Τουρκία και τη Συρία 23 εκατομμύρια άνθρωποι “είναι ενδεχομένως εκτεθειμένοι (μετά τον σεισμό), εκ των οποίων περίπου 5 εκατομμύρια ευάλωτοι”, προειδοποίησε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Στη Συρία έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής 3.162 νεκροί, σύμφωνα με τις αρχές και τους διασώστες που δραστηριοποιούνται στις ανταρτοκρατούμενες περιοχές.
Στις περιοχές όπου η βοήθεια αργεί να φτάσει, οι επιζώντες νιώθουν μόνοι. Στη Τζαντάιρις, μια πόλη που βρίσκεται σε περιοχή της Συρίας υπό τον έλεγχο των ανταρτών, “ακόμη και τα κτίρια που δεν έχουν καταρρεύσει, έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές”, εξηγεί ο Χάσαν, ένας κάτοικος.
“Υπάρχουν περίπου 400 με 500 εγκλωβισμένοι κάτω από κάθε πολυκατοικία που έχει καταρρεύσει και μόλις δέκα άνθρωποι που προσπαθούν να τους απομακρύνουν. Δεν υπάρχουν μηχανήματα”, προσθέτει.
Στο χωριό Μπεσνάγια, στα σύνορα με την Τουρκία, ο Μάλικ Ιμπραΐμ σκάβει χωρίς σταματημό στα ερείπια, αναζητώντας 30 μέλη της οικογένειάς του, που βρίσκονται όλοι στα συντρίμμια. Ήδη έχουν ανασυρθεί δέκα πτώματα.
“Είκοσι άνθρωποι βρίσκονται στα συντρίμμια. Δεν έχω λέξεις, είναι μια καταστροφή. Οι αναμνήσεις μας θάφτηκαν μαζί τους, Είμαστε ένας λαός που έχει πληγεί με όλη τη σημασία της λέξης”, τονίζει ο 40χρονος άνδρας.
Εκατοντάδες πτώματα στο πάρκινγκ νοσοκομείου στην Αντάκια
Η Ράνια Ζαμπούμπι κάνει σλάλομ ανάμεσα στα πτώματα που κείτονται στην άσφαλτο.
Μέσα στο σκοτάδι και στο κρύο, ανοίγει, τον έναν μετά τον άλλο, νεκρικούς σάκους.
Ψάχνει τον θείο της.
Αγνοείται από τη Δευτέρα, όταν ο σεισμός 7,8 βαθμών μετέτρεψε την Αντάκια (Αντιόχεια), στην επαρχία Χατάι της νότιας Τουρκίας, σε μαρτυρική πόλη.
«Βρήκαμε τη θεία μου, αλλά όχι τον θείο μου», εξηγεί με πνιγμένη φωνή.
Η πρόσφυγας από τη Συρία, με μαύρη μαντίλα και σαμπό στα πόδια, έχασε οκτώ μέλη της οικογένειάς της στην τραγωδία η οποία στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 15.000 ανθρώπους στην τουρκική και στη συριακή επικράτεια, κατά τους πιο πρόσφατους προσωρινούς απολογισμούς των θυμάτων.
Στον χώρο στάθμευσης του μεγαλύτερου νοσοκομείου της πόλης, άλλοι επιζήσαντες προσπαθούν κι αυτοί να αναγνωρίσουν συγγενείς τους ανάμεσα στα παραταγμένα πτώματα.
Κάποιοι λιποθυμούν.
Δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου μέτρησε χθες βράδυ κάπου 200 θύματα, ορισμένα απλά τυλιγμένα με κουβέρτες, όχι μακριά από τις σκηνές όπου δουλεύει το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό που ήρθε από όλη τη χώρα και, σε κάποιες περιπτώσεις, από το εξωτερικό.
Τουλάχιστον 3.356 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη Χατάι: σε αυτήν αναλογεί χονδρικά το ένα τέταρτο των νεκρών που έχουν ανασυρθεί ως τώρα στην Τουρκία.
Εξαιτίας του μεγέθους της καταστροφής, ο χώρος στο πάρκινγκ δεν αρκεί πλέον, παρότι είναι πελώριο. Επτά πτώματα έχουν αποτεθεί, αναγκαστικά, πλάι σε κάδο ξέχειλο από σκουπίδια.
Τριάντα μέτρα πιο κει, το νοσοκομείο, πελώριος όγκος από μπετόν και γυαλί, στέκεται ακόμα όρθιο, όμως οι ρωγμές που χάσκουν στη μία του πλευρά, διακριτές παρά το ότι έχει πέσει η νύχτα, έπεισαν τις αρχές να διατάξουν να εκκενωθεί.
Το εσωτερικό του επίσης υπέστη ζημιές· είναι αδύνατο να εισαχθεί οποιοσδήποτε, ζωντανός ή νεκρός.
Ανώνυμα θύματα
Οι πρώτοι δέχονται φροντίδες μέσα σε κόκκινες και λευκές σκηνές, αφού γίνει διαλογή ανάλογα με τη σοβαρότητα των τραυμάτων τους.
Πολλοί διακομίζονται με ελικόπτερα σε άλλα νοσοκομεία που άντεξαν τους σεισμούς, ιδίως στα Άδανα.
Οι νεκροί αφήνονται στην παγωμένη άσφαλτο.
Πόσοι μεταφέρθηκαν εκεί από τη Δευτέρα; «Πολλοί», απαντά ο Γιτζάν Καϊσεριλί, εθελοντής που ήρθε από την Άγκυρα να βοηθήσει. «Πιθανόν 400, πιθανόν 600», λογαριάζει.
Ο άνδρας, με σκούφο και άνορακ, βοηθά τις οικογένειες να βρουν τους δικούς τους και προσπαθεί να τους προσφέρει την απαραίτητη ψυχολογική υποστήριξη.
Έχει να κοιμηθεί δυο μέρες.
Ο κόσμος στο πάρκινγκ πάει κι έρχεται ασταμάτητα.
Δεξιά του, ένας άνδρας κι ο γιος του, έφηβος με σγουρά μαλλιά, σηκώνουν ένα πτώμα και προχωρούν, απαθείς.
Πίσω τους, ένας άνδρας οδηγεί, πολύ σιγά, παλιό μπλε σεντάν.
Βρήκε το πτώμα που αναζητούσε.
Το έχει φορτώσει στο πίσω κάθισμα, μέσα σε λευκό νεκρικό σάκο, με ανοικτό το πορτμπαγκάζ, από το οποίο εξέχουν τα πόδια.
Πίσω του, είναι σταθμευμένο βαρύ φορτηγό με ρυμουλκούμενο. Δεν μετέφερε βοήθεια, όπως πολλά που πήραν τον δρόμο για την Αντάκια. Χρησιμοποιείται για την αποκομιδή των πτωμάτων που δεν αναγνωρίζονται.
«Περίπου το 70% των πτωμάτων εδώ είναι ανώνυμα», υπολογίζει ο Γιτζάν Καϊσεριλί.
Αν δεν αναγνωριστούν μέσα σε 24 ώρες, φορτώνονται στο βαρύ όχημα και καταλήγουν σε ομαδικούς τάφους.
«Μπορούμε να τοποθετούμε πενήντα πτώματα στο εσωτερικό», εξηγεί ο Γιτζάν Καϊσεριλί. «Θα μπορούσαμε να φορτώνουμε περισσότερα, αλλά δεν θέλουμε να τα βάζουμε το ένα πάνω στο άλλο».
