Mετά από πολλούς μήνες ελευθερίας κινήσεων που είχε παραχωρηθεί στην Τουρκία και ο τουρκικός Στρατός μπορούσε ανενόχλητος να σφάζει τον άμαχο κουρδικό πληθυσμό ισποπεδώνοντας τις τουρκικές πόλεις της ΝΑ Τουρκίας, η αμερικανική στάση αλλάζει και με αφορμή την πρόσφατη δήλωση λατρείας και θαυμασμού του Α.Χίτλερ από τον Ρ.Τ.Ερντογάν, ο αμερικανικός Τύπος βάζει στο “στόχαστρο” τον Τούρκο πρόεδρο.
Η “ναυαρχίδα” των Δημκοκρατικών του προέδρου Μ.Ομπάμα οι ΝΥ Τimes αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι αυτή τη φορά “πέρασε τα όρια”. Προφανώς οι οικογένειες των αμάχων που ξεκληρίστικαν αυτούς τους μήνες από τουρκικά πυρά μέσα στα σπίτια τους δεν ήταν κάτι σοβαρό μέχρι τώρα για την αμερικανική πολιτική.
Έστω και έτσι όμως επιτέλους στις ΗΠΑ άρχισαν να “ξυπνάνε” και όπως αναφέρει η εφημερίδα “Ο Ερντογάν δεν μπορεί να θεωρείται πλέον ένας αξιοσέβαστος, δημοκράτης, μουσουλμάνος ηγέτης και έμπιστος σύμμαχος στην περιοχή.”
Eίναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες που οι NY Times “πυροβολούν” την Τουρκία.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν ξεπέρασε το όριο όταν δήλωσε πως πρότυπό του είναι η Γερμανία του Χίτλερ.
Αν και προσπάθησε, μετά τη διεθνή κατακραυγή, να ανασκευάσει κατηγορώντας τα ΜΜΕ ότι παραποίησαν τις δηλώσεις του, η αλήθεια είναι ότι ένας ηγέτης μια χώρας δημοκρατικής, υποτίθεται και μέλους του ΝΑΤΟ έχει ήδη καταγραφεί ως ένας αυταρχικός ηγέτης που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και τις πολιτικές ελευθερίες και την ελευθερία του Τύπου.
Σταδιακά οι χειρότεροι φόβοι μετά τη νίκη του εθνικιστικού και συντηρητικού ΑΚΡ στις εκλογές του Νοεμβρίου, επιβεβαιώνονται. Ακόμα και πριν τις εκλογές, ακριβώς για να επικρατήσει σε αυτές, ο Ερντογάν ξεκίνησε πόλεμο με το ΡΚΚ, καταπατώντας την εκεχειρία που υπήρχε.
Καταδίωξε επίσης το HDP το οποίο κατάφερε να εισέλθει στο κοινοβούλιο, το οποίο δεν εμπλέκεται με τις πολεμικές επιχειρήσεις. Οι σύμμαχοι της Τουρκίας, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη τηρούν μια ντροπιαστική σιωπή έναντι των βάρβαρων τουρκικών πληγμάτων κατά των Κούρδων σε δεκάδες πόλεις και έναντι του θανάτου 3.100 Κούρδων μαχητών και αγνώστου αριθμού αμάχων, εντός του 2015.
Όπως η Τουρκία και οι ΗΠΑ και η ΕΕ θεωρούν το ΡΚΚ τρομοκρατική οργάνωση. Ωστόσο πριν ξεκινήσει εκ νέου τον πόλεμο ο Ερντογάν είχε διαπραγματευτεί με τον φυλακισμένο ηγέτη του ΡΚΚ Οτσαλάν. Πρόσφατα ο Τούρκος πρωθυπουργός Νταβούτογλου είχε κατηγορήσει το HDP ότι αποτελεί πολιτική προέκταση του ΡΚΚ και αρνήθηκε να συναντηθεί με τους ηγέτες του.
Αν ο Ερντογάν ήθελε πραγματικά την ειρήνη θα συνεργαζόταν με το HDP. Αντίθετα αυτός εμφανίζεται αποφασισμένος να συντρίψει τους Κούρδους και πολιτικά, όπως και στρατιωτικά, κατηγορώντας τον ηγέτη του HDP Ντεμιρτάς για προδοσία, επειδή μίλησε για κουρδική αυτονομία.
Ορισμένα μέλη του ΡΚΚ μπορούν να χαρακτηριστούν τρομοκράτες και να αντιμετωπισθούν αναλόγως. Το ΡΚΚ με την εξτρεμιστική του νεολαία, εμπνευσμένη από τον πόλεμο στην Συρία, έχει ανακηρύξει κουρδικές περιοχές αυτόνομες και μάχεται για αυτό.
Ο Ερντογάν, χωρίς αμφιβολία, φοβάται ότι το ΡΚΚ θα κερδίσει τουρκικές περιοχές όπως πέτυχαν οι Κούρδοι της Συρίας και του Ιράκ. Οι περισσότεροι όμως Κούρδοι της Τουρκίας θέλουν ειρήνη και η επιθυμία τους για αυτονομία πρέπει να απαντηθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Αντί να τερματίσει τον πόλεμο και να εντάξει τους Κούρδους στο τουρκικό πολιτικό σύστημα, ο Ερντογάν κινείται στο άλλο άκρο, οδηγώντας στα άκρα ολοένα και περισσότερους Κούρδους και πείθοντάς τους ότι η βία είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσουν την αυτονομία τους.
Στο μεταξύ ο Ερντογάν αδιαφορεί για τον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους και υποδαυλίζει ακόμα περισσότερο την ένταση στη Μέση Ανατολή. Ο Ερντογάν δεν μπορεί να θεωρείται πλέον ένας αξιοσέβαστος, δημοκράτης, μουσουλμάνος ηγέτης και έμπιστος σύμμαχος στην περιοχή.
