Γράφει ο Αναστάσιος Λυμπερίου, Αναλυτής ΚΕΔΙΣΑ
Έντονη είναι η συζήτηση σε όλους τους διπλωματικούς κύκλους και όχι μόνο με αφορμή το μεταναστευτικό και τις προσφυγικές ροές ,ότι το Αιγαίο Πέλαγος αποτελεί ένα πλέον σημαντικό κόμβο για το διεθνές περιβάλλον και για τις ευρύτερες γεωπολιτικές εξελίξεις τα επόμενα χρόνια.
Δεν είναι μόνο οι τουρκικές προκλήσεις που έχουν ενταθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα και αναμένεται να κλιμακωθούν μετά τη παραίτηση του Αχμέτ Νταβούτογλου από την πρωθυπουργία στην Τουρκία, καθώς επίσης και η παρουσία του ΝΑΤΟ λόγω του μεταναστευτικού στο Αιγαίο αλλά και το έντονο ενδιαφέρον των ΗΠΑ τόσο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας μπροστά στο φόβο του Δυτικού κόσμου ύστερα από τις τελευταίες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες όσο και το ανάχωμα που προσπαθεί να βάλει η Ουάσινγκτον στη Ρωσική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή.
Διαμορφώνεται ένα νέο και πολυσύνθετο ‘τοπίο’ στη περιοχή μας σε μία δύσκολη χρονική περίοδο για τη χώρα μας καθώς κρίσιμα ζητήματα -προσφυγικό, ελληνοτουρκικά, οικονομική κρίση- παραμένουν ανοιχτά.
Η πρόσφατη τοποθέτηση (6/5/2016) ενός έμπειρου και σκληρού διπλωμάτη του Τζέφρι Πίατ ως νέου πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα μόνο τυχαία δε μπορεί να είναι.
Πρόκειται για τον έως σήμερα πρέσβη των ΗΠΑ στο Κίεβο οποίος είχε χειριστεί τη κρίση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας τον Ιανουάριο του 2014 και με θητεία σε περιοχές και σε θέσεις που βρίσκονται στην αιχμή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Ο Πίατ είναι διπλωμάτης καριέρας και διατηρεί στενές σχέσεις με την Αμερικανίδα υφυπουργό εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ η οποία έχει εδώ και καιρό την ευθύνη της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής για την Ανατολική Μεσόγειο. Η κίνηση της Ουάσινγκτον, ερμηνεύεται από διπλωματικούς κύκλους ως ένταση του υπερατλαντικού ενδιαφέροντος για όσα συμβαίνουν στην περιοχή μας.
Τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται δεν πρέπει να υποτιμηθούν από την ελληνική εξωτερική πολιτική η οποία εμφανίζεται δυστυχώς αμήχανη και χωρίς στρατηγική.
Η Ελλάδα πρέπει να χαράξει νέα πορεία, να ενισχύσει την διαπραγματευτική της ισχύ, να περιφρουρήσει τα δικαιώματα της και υπό προϋποθέσεις να αποκτήσει οφέλη σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία αλλιώς οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν για το σημερινό καθεστώς στο Αιγαίο θα αυξηθούν τόσο από την τουρκική παραβατικότητα όσο και από την ελληνική αδράνεια.
