“Αχρείαστες” ενέργειες και ΑΞΙΟΘΡΗΝΗΤΕΣ συμπεριφορές…
Του Θανάση Κ.
O Πρωθυπουργός δήλωσε εν όψει της επίσημης επίσκεψής του στην Τουρκία, ότι η πρόσφατη απόφαση του Ερντογάν να μετατρέψει το Βυζαντικό Ορθόδοξο Μοναστήρι της Χώρας σε μουσουλαμινό τζαμί ήταν, λέει, «αχρείαστη»…
«ΑΧΡΕΙΑΣΤΗ»;
Για ποιόν «αχρείαστη», αναρωτιέται κανείς…
Μα προφανώς γι’ αυτόν που πήρε αυτή την απόφαση.
Δηλαδή, για τον Ερντογάν!
Εδώ δύο τινά μπορούν να συμβαίνουν:
— Είτε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ξέρει καλύτερα από τον Πρόεδρο της Τουρκίας τι είναι «χρήσιμο» για τον κ. Ερντογάν και τι είναι «αχρείαστο»…
— Είτε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ΔΕΝ έχει καταλάβει ακόμα τι ακριβώς κάνει ο κ. Ερντογάν. Και τι εξυπηρετεί τους στόχους της Τουρκίας…
— Στην πρώτη περίπτωση, ο κ. Μητσοτάκης προσβάλλει τον κ. Ερντογάν.
— Στη δεύτερη, προσβάλλει τον εαυτό του.
Δεν πιστεύω, βέβαια, ότι είχε πρόθεση να προσβάλλει τον Πρόεδρο της Τουρκίας, και μάλιστα την παραμονή της επίσκεψής του εκεί.
Απλώς επέξειξε την ΑΜΗΧΑΝΙΑ του…
* Ήταν σαν να ήθελε να πεί:
— Αυτή η πρόκληση από την πλευρά σου, να μετατρέψεις σε τζαμί μια ιστορική Μονή της Ορθοδοξίας, δεν εξυπηρετεί την εικόνα «φιλιας» που προσπαθούμε να δώσουμε…
Είναι “αχρείαστη” για αυτό που πάμε να δείξουμε στον κόσμο.
* Κι αν όμως, ο κ. Ερντογάν δεν είναι τόσο «επιπόλαιος» όσο νομίζει ο κ. Μηστοτάκης κι έχει κάτι άλλο στο μυαλό του;
Όχι να δείξει ότι εργάζεται για να οικοδομήσει σχέσεις φιλίας με την Ελλάδα, αλλά για να δείξει σε όλους – εντός κι εκτός της Τουρκίας – ότι έχει βάλει την Ελλάδα στο «τσεπάκι» του!
Ότι την προκαλεί ανοιχτά κι η Ελλάδα δεν αντιδρά στο παραμικρό.
Δεν αναβάλλει κάν την επίσκεψη μετά από ανοιχτή πρόκληση λίγα 24ωρα πριν την άφιξη του στην Τουρκία!
Αν αυτό ήθελε να δείξει ο κ. Ερντογάν, το πέτυχε!
* Άλλωστε, η μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί ΔΕΝ ήταν η μόνη πρόκληση λίγο πριν πάει ο Μητσοτάκης στην Άγκυρα…
Την ίδια στιγμή η Τουρκία κάνει μεγάλη αεροναυτική άσκηση από τη Μαύρη Θάλασσα ως το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με τη συμμετοχή 100 πολεμικών σκαφών κάθε είδους.
Μια ακόμα κίνηση που συμβολικά στρέφεται κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, την ώρα που αναμένει τον Έλληνα Πρωθυπουργό να συζητήσουν «περί φιλίας»…
Όχι οι κινήσεις αυτές ΔΕΝ ήταν «αχρείαστες» για τον κ. Ερντογάν.
Του ήταν, αντιθέτως, πολλαπλά ΧΡΗΣΙΜΕΣ.
Γιατί έδειξαν ότι κατάφερε να απονευρώσει τις ελληνικές «αντιδράσεις» κι έβαλε την Ελλάδα στο τσεπάκι του.
Χωρίς να δαπανήσει «πολιτικό κεφάλαιο» και χωρίς να ρίξει ούτε τροχιοδεικτική σφαίρα.
— Τι θα μπορούσε να κάνει ο κ. Μητσοτάκης;
Απλά να αναβάλλει την επίσκεψή του στην Τουρκία.
Θα σήμαινε αυτό ότι «κόβουμε τους διαύλους επικοινωνίας» με την Τουρκία;
Οχι!
Άλλωστε, και ο ίδιος ο κ. Ερντογάν ανέβαλε πριν λίγες μέρες επίσημη επίσκεψή του στην Ουάσιγκτων.
Σημαίνει αυτό ότι… «έκοψε τους διαύλους επικοινωνίας» με την Ουάσιγκτων;
Όχι!
* Γίνονται κι άλλα τις τελευταίες μέρες:
Έρχεται στην Ελλάδα ο Αλβανός Πρωθυπουργός Ράμα. Να συνατήσει λέει τους Αλβανούς που βρίσκονται στη χωρα μας. Δηλαδή να κάνει εδώ, σε μας, ψηφοθηρία, εν όψει των εκλογών στη χώρα του…
Την ώρα που ο Ράμα εξακολουθεί να κρατά στη φυλακή τον εκλεγμένο Δήμαρχο Χειμάρας, τον Βοειοηπειρώτη Φρέντη Μπελέρη.
Για τον οποιο έχει «διαμαρτυρηθεί» η Ελλάδα, αλλά μέχρις εκεί.
Μη σκίσουμε και κάνα καλσόν.
Και ο Ράμα μας έχει γράψει κανονικά και συνεχίζει να κρατά φυλακισμένο τον Μπελέρη.
Κι όχι μόνο μας έχει γραμμένους κανονικά, αλλά τωρα επισκέπτεται απρόσκλητος τη χώρα μας να μιλήσει στους δικούς του.
Και η Ελλάδα δεν του το απαγορεύει, γιατί… είμαστε λέει «κράτος Δικαίου» και δεν μπορούμε να εμποδίσουμε ένα ξένο ηγέτη να επισκεφτεί την Ελλάδα!
Τι σχέση έχει το «κράτος Δικαίου» με την απαγόρευση της «ιδιωτικής επίσκεψης ενός ξένου ηγέτη που ΔΕΝ φέρεται φιλικά στη χώρα μας;
Καμία απολύτως.
Και η Γερμανία πριν λίγο καιρό απαγόρευσε στον Ερντογάν να επισκεφτεί τη χώρα, εν όψει εκλογών.
Έπαψε η Γερμανία να είναι «κράτος Δικαίου»;
Θα τρελαθούμε εντελώς;
* Κι ύστερα είχαμε προχθές εκλογές στα Σκόπια! Όπου θριάμβευσε το VMRO, δηλαδή το Κόμμα που εκφράζει τον ψευδομακεδονικό εθνικισμό,
το κόμμα που αντιτάχθηκε στη Συμφωνία των Πρεσπών και δεσμεύεται να ΜΗ την εφαρμόσει. Θριάμβευσε το Κόμμα που ανέδειξε κεντρικό θέμα της προεκλογικές εκστρατείας του την κατάργηση του επιθετικού προσδιορισμού “Βόρεια” από την ονομασία της χώρας. Και την επιστροφή στο σκέτο “Μακεδονία”…
Και ταυτόχρονα καταποντίστηκαν οι Σοσιαλδημοκράτες, το Κόμμα που υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών από την πλευρά των Σκοπίων, (όπως και στην Ελλάδα έχει καταρρεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το Κόμμα που υπέγραψε την ίδια Συμφωνία από ελληνικής πλευράς…)
Τελικά η Συμφωνία των Πρεσπών αποδείχθηκε πολύ γρουσούζικη! Όποιος την υπέγραψε εξαφανίζεται. Ίσως γιατί επιβλήθηκε άνωθεν κι έξωθεν. Και δεν την ήθελε κανένας από τους άμεσα ενδιαφερόμενους…
Βεβαίως η νέα ηγεσία των Σκοπίων δεν ρισκάρει και πολλά. Έτσι κι αλλιώς η Συμφωνία των Πρεσπών έχει καταρρεύσει. Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν την είχε εφαρμόσει κατά τις δεσμεύσεις της.
Επίσης η Ελλάδα είχε αποδεχθεί τη γλώσσα τους ως “Μακεδονική” και την εθνότητά τους ως επίσης “Μακεδονική”. Κι ύστερα ήλθε η Βουλγαρία κι έβαλε βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ζητώντας πρώτον μια επίσημη δήλωση της (προηγούμενης) Κυβέρνησης των Σκοπίων ότι η γλώσσα τους είναι Βουλγαρική. Και ζητώντας, δεύτερον, να αλλάξει το Σύνταγμα της χώρας αναγνωρίζοντας επισήμως Βουλγαρική εθνότητα. (Ενώ την Αλβανική εθνότητα την έχουν ήδη αναγνωρίσει).
Και τέτοια συνταγματική αλλαγή ΔΕΝ μπορεί να γίνει! Ούτε με την προηγούμενη σύνθεση του Κοινοβουλίου των Σκοπίων, ούτε, πολύ περισσότερο, με την τωρινή…
Κι έτσι η Ελλάδα βρέθηκε με τις Πρέσπες να αναγνωρίζει μια “Μακεδονική” γλώσσα που οι ίδιοι οι Σκοπιανοί παραδέχθηκαν λίγο αργότερα ότι ΔΕΝ είναι “Μακεδονική”, είναι βουλγαρικό ιδίωμα.
Κι επίσης με τις Πρέσπες η Ελλάδα αναγνώρισε μια “Μακεδονική εθνότητα”, Κι ύστερα οι Σκοπιανοί παραδέχθηκαν ότι το “έθνος” των “Μακεδόνων” αποτελείται από διαφορετικές εθνοτικές ομάδες Αλβανών και Βουλγάρων. Και τους “Μακεδόνες” ακόμα ψάχνουν να τους βρουν.
Κι όλα αυτά η Ελλάδα τα αποδέχθηκε παίρνοντας ως “αντάλλαγμα
τον προσδιορισμό “βόρεια” στο όνομα του γειτονικού κράτους.
Που, όπως αποδείχθηκε, αρκούσε μια αλλαγή διακυβέρνησης για να περιπέσει στην αχρηστία.
Κι όλα αυτά για να μπουν τα Σκόπια στην ΕΕ, πράγμα όμως, που προσκρούει στο Βουλγαρικό βέτο.
Τελικά οι Πρέσπες αποδείχθηκαν μοναδικό διπλωματικό Βατερλώ.
Κυρίως για την Ελλάδα.
Και τώρα η Ελλάδα παρακαλάει την νέα κυβέρνηση των Σκοπίων να εφαρμόσει μια Συμφωνία που η ίδια έχει δεσμευτεί να ΜΗΝ εφαρμόσει και που η ίδια η Συμφωνία έχει ήδη καταρρεύσει στην πράξη και την οποία δεν την πιστεύουν – για διαφορετικούς λόγους – και δεν την θέλουν ούτε οι Έλληνες, ούτε οι Σκοπιανοί, ούτε οι Βούλγαροι…
“Καλές” διεθνείς συμφωνίες είναι αυτές που φέρνουν τους λαούς πιο κοντά και τους επιτρέπουν να συνυπάρχουν ειρηνικά.
Συμφωνίες που εξαγριώνουν όλους τους “ενδιαφερόμενους” δεν είναι καλές! Είναι θρυαλλίδες για την επόμενη κρίση…
Συμπέρασμα:
Απέναντι στην “ισχυρή” Τουρκία και τις προκλήσεις της, δείχνουμε φοβικοί!
Απέναντι στην “αδύναμη” Αλβανία, δείχνουμε επίσης φοβικοί.
Κι απέναντι στα ανύπαρκτα (από πλευράς διεθνούς εκτοπίσματος) Σκόπια, δείχνουμε αμήχανοι.
Δηλώνουμε πλέον ΥΠΟΤΑΓΗ απέναντι σε υπολογίσιμους αντιπάλους και πλήρη ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ απέναντι σε αδύναμους αντιπάλους.
— Αυτό ΔΕΝ είναι “εξωτερική Πολιτική”
Είναι πλήρης ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ από κάθε είδους Εξωτερική Πολιτική.
— Αυτό δεν είναι “υπεράσπιση εθνικών συμφερόντων”.
Είναι οικειοθελής παραίτηση από κάθε έννοια εθνικού συμφέροντος.
Την ίδια στιγμή που διαδηλώνουμε υπέρ άλλων λαών που υπερασπίζονται τα “δίκαιά” τους (Παλαιστίνοι, Ουκρανοί κλπ.), εμείς παραιτούμαστε από την ίδια την εθνική μας υπόσταση.
Κάνουμε τα ακριβώς αντίθετα απ’ ό,τι κάνουν ΟΛΟΙ οι άλλοι!
Ισχυροί και ανίσχυροι, κοντινοί και μακρινοί, φίλοι μας και εχθροί μας.
Περιφερόμαστε διακηρύσσοντας με κάθε τρόπο, ότι εμείς ΔΕΝ είμαστε όπως ΟΛΟΙ οι άλλοι.
Και δεν καταλαβαίνουμε καν πως στα μάτια ΟΛΩΝ των άλλων, δεν είμαστε “συμπαθείς”.
Φαινόμαστε αξιοθρήνητοι”.
Κάτι χειρότερο: Αστείοι!
