Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δίνει μια διαρκή μάχη για τη συνεχή βελτίωση των δημοσίων οικονομικών έχοντας αντιμετωπίσει μεγάλες προκλήσεις, όπως η πανδημία, η ενεργειακή κρίση και η ένταση στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία.
Η μάχη που δίνει η σημερινή κυβέρνηση είναι σε πολλά μέτωπα. Κατάφερε με σχέδιο να κρατήσει όρθια τη χώρα κατά την περίοδο της πανδημίας, κέρδισε τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης ύψους 36 δισ. ευρώ, διαμόρφωσε ισχυρό δίχτυ προστασίας για την αντιμετώπιση των συνεπειών της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και της συνεπακόλουθης ενεργειακής κρίσης. Επιπλέον, ενισχύει τις γραμμές άμυνας στο μέτωπο της ακρίβειας, η οποία πλήττει το σύνολο της Ευρώπης. Άλλωστε, αν ο πρόβλημα ήταν μόνο ελληνικό, τότε τα επιτόκια του ευρώ θα ήταν στο 0%, ενώ τώρα βρίσκονται στο 4%.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Ο προϋπολογισμός κινείται σταθερά εντός στόχων, κάτι που φάνηκε και στο τετράμηνο, η Ελλάδα αποτελεί παγκόσμιο τουριστικό προορισμό αλλά ταυτόχρονα και έναν οικονομικό χώρο όπου κρύβονται μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες. Η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας και η συνεχής θωράκιση της οικονομίας, ώστε να επιστρέψουμε στη βαθμίδα αξιολόγησης τουλάχιστον ΑΑ μέσα στην επόμενη τριετία, αποτελούν μέριμνα του ιδίου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Τα επόμενα χρόνια, η χώρα έχει να αντιμετωπίσει την τεράστια πίεση που θα ασκήσει στο ασφαλιστικό σύστημα η γήρανση του πληθυσμού και είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τη μελέτη της Αναλογιστικής Αρχής, το 2050 θα θέλουμε διπλάσιες δαπάνες για να πληρωθούν συντάξεις σε σχέση με αυτές του 2023. Δηλαδή, από τα 30 δισ. ευρώ ετησίως, θα φτάσουμε στα 60 δισ. ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή, ο πληθυσμός θα μειώνεται σταθερά και θα είμαστε κάτω από 8 εκατομμύρια πολίτες!!! Η μείωση του πληθυσμού θα έχει ως αποτέλεσμα μια χώρα γερόντων και ταυτόχρονα ένα γερασμένο εργατικό δυναμικό.
Το 2050 περίπου 3 εκατομμύρια συνταξιούχοι θα πληρώνονται από 3,38 εκατομμύρια εργαζομένους! Μιλάμε για αναλογία… καταστροφής. Μάλιστα, στο τέλος του 2070, θα υπάρχουν 2,5 εκατ. συνταξιούχοι, οι οποίοι θα πληρώνονται από 3,1 εκατ. εργαζομένους. Σε… ελεύθερη μετάφραση, ο σημερινός 26άρης θα πάρει σύνταξη στα 70 και βάλε και το 2070, για την οποία θα… ματώνουν ο γιος ή η κόρη του ή ο εγγονός του!!! Όσα μέτρα και να λάβουν οι κυβερνήσεις δεν πρόκειται να αλλάξουν θεαματικά τη σχέση γεννήσεων και θανάτων, αλλά ούτε και τη σχέση εργαζομένων προς συνταξιούχους. Εκτός και αν υπάρξει τα επόμενα χρόνια αθρόα εισαγωγή μεταναστών, οι οποίοι ωστόσο, δεν θα προέρχονται από χώρες όπως η… Ελβετία, η Δανία, η Σουηδία, η Νορβηγία, το Λουξεμβούργο ή τη Φινλανδία! Μιλάμε για έναν εθνικό, δημογραφικό, πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό εφιάλτη, η λύση του οποίου φαντάζει με την προσπάθεια να βρει κάποιος 6 γωνίες σε… τρίγωνο!
Την ίδια στιγμή, ο Διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, με ομιλία του στην ημερίδα της Eurobank για την αποταμίευση, ανέφερε ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη αύξησης της ιδιωτικής αποταμίευσης στο 9% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος, προκειμένου να εξασφαλιστούν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι ότι η ακρίβεια “ροκανίζει” το διαθέσιμο εισόδημα και η αποταμίευση αποτελεί σχεδόν… άγνωστη λέξη για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών, ενώ οι οφειλέτες σε Δημόσιο (Εφορία και ΕΦΚΑ), τράπεζες και μεταξύ ιδιωτών ξεπερνούν τα 7.000.000!!! Μέχρι να φτάσουμε στο επίπεδο να προσελκύουμε δισεκατομμύρια καταθέσεων από το εξωτερικό ή να προκύπτει κάτι τέτοιο από τις εγχώριες επιχειρήσεις, έχουμε να φάμε πολλά… καρβέλια ακόμη! Εν ολίγοις, σήμερα “πλούσιος” θεωρείται όποιος δεν χρωστάει στην τράπεζα ή στο Δημόσιο, δεν έχει ενοίκια και το εισόδημα του κάθε μήνα του αρκεί για να τα φέρει βόλτα! Δηλαδή, μιλάμε για ένα πολύ μικρό ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας.
Κόμματα και αρχηγοί που “πουλάνε”… νοθευμένο λάδι στους πολίτες!
Το προαναφερόμενο πλαίσιο υπό κανονικές συνθήκες και σε κανονική χώρα θα έπρεπε να αποτελεί πεδίο ανταλλαγής γόνιμων, δημιουργικών και πάνω απ΄ όλα κοστολογημένων προτάσεων των κομμάτων, καθώς το αύριο της χώρας είναι θέμα όλων όσοι κυβερνούν και θα κυβερνήσουν.
Με διαπιστώσεις, πομφόλυγες και ανεδαφικές λύσεις που υπάρχουν μόνο στον “πειραγμένο” εγκέφαλο κουταφαντασμένων πολιτικών, δεν “χτίζεται” το μέλλον της χώρας, ενώ αποκαλύπτονται η ανεπάρκεια και η ανικανότητα παρουσίασης δομημένων και κοστολογημένων προτάσεων. το αύριο του τόπου. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα μπορούσε να υποσχεθεί στους πάντες τα πάντα και πολλά περισσότερα απ΄ ότι ο… ασυγκράτητος Κασσελάκης, αλλά και ο… θυμωμένος Ανδρουλάκης. Θα μπορούσε δε να γίνει και… Βελόπουλος ή Κουτσούμπας! Αλλά, παραμένει Μητσοτάκης και δεν θέλει να γίνει ίδιος με αυτά τα πρόσωπα που ενσαρκώνουν τον αναχρονισμό και τη νοοτροπία της χρεοκοπίας.
Οι επικεφαλής των κομμάτων της αντιπολίτευσης και τα στελέχη τους καθημερινά… ξεβρακώνονται στα μάτια ενός νοήμονος ανθρώπου, καθώς η πλειοδοσία παροχών και η ακοστολόγητες… μπούρδες τους, κάνουν τον Μητσοτάκη να φαντάζει ως… πλανητάρχης! Η απουσία σχεδίου, οι άναρθρες κραυγές και κυρίως η μη αντίληψη του αυτονόητου εκθέτουν τους πάσης φύσεως Κασσελάκηδες. Αν όλα αυτά που διατείνεται η αντιπολίτευση υπήρχε τρόπος να γίνουν, θα τα έκανε χωρίς δεύτερη κουβέντα ο Μητσοτάκης και θα έστελνε για μόνιμες… διακοπές τον Κασσελάκη στα… Χάμπτονς, τον Ανδρουλάκη στην Κρήτη, τον Βελόπουλο στη… Μόσχα και τον Κουτσούμπα στη… Λαμία! Δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί ότι με τον ανέξοδο λαϊκισμό τους, δεν θα μπορέσουν να προσεταιριστούν ανθρώπους του μέτρου, της κοινής λογικής και του ρεαλισμού; Η απάντηση είναι ρητορική…
Από την άλλη πλευρά, ο λαϊκισμός των κομμάτων της αντιπολίτευσης βρίσκει γόνιμο έδαφος γιατί υπάρχει η πλειονότητα των πολιτών, οι οποίοι πιστεύουν στα “λεφτόδεντρα”, στα φάρμακα για τη… φαλάκρα, στην… εξαφάνιση των χρεών, στα βότανα που… καταργούν τα εμβόλια και άλλα τέτοια. Σε μια κανονική χώρα, όλοι οι… τουρίστες που ηγούνται των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με μοναδική εξαίρεση τον Ανδρέα Λοβέρδο, θα είχαν εγκαταλείψει την πολιτική και θα ασχολούνταν με άλλα πράγματα. Προφανώς, όπου υπάρχουν αφελείς και πρόθυμοι ηλίθιοι, υπάρχουν και οι έξυπνοι ή επιτήδειοι, που ξέρουν να αλιεύουν. Το 2015 πληρώσαμε πανάκριβα τον λαϊκιστή Τσίπρα. Σήμερα, πολλοί μπορεί να μη θέλουν τη Νέα Δημοκρατία και τον Μητσοτάκη, αλλά κατά βάθος τουλάχιστον οι μισοί Έλληνες καταλαβαίνουν ότι πλην Μητσοτάκη, δύσκολα μπορεί να βρεθεί ένας που να πάει τη χώρα παραπέρα, μέσα σε περιβάλλον ηρεμίας, ησυχίας και ανάπτυξης.
Στις Ευρωεκλογές που έρχονται είναι προφανές ότι θα υπάρξει τεράστια αποχή, καθώς ο κόσμος αδιαφορεί. Δεν πιστεύει σε θαύματα και από την άλλη, έχει καταλάβει ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Ελληνική Λύση, το ΚΚΕ, η Πλεύση Ελευθερίας, η Νέα Αριστερά, η Νίκη, το ΜεΡΑ 25 αποτελούν κόμματα μιας χρεοκοπημένης αντίληψης, πιστεύοντας στα θαύματα του Ιησού! Ασχέτως, αν οι αρχηγοί τους δεν πιστεύουν στον Ιησού ή… συνομιλούν μαζί του μέσω επιστολών! Η Νέα Δημοκρατία και το κόμμα των “Δημοκράτες” του Ανδρέα Λοβέρδου, αποτελούν αυτή τη στιγμή τις μοναδικές δυνάμεις, οι οποίες αντιλαμβάνονται την άσκηση πολιτικής ως μια διαρκή προσπάθεια επίτευξης συγκεκριμένων στόχων και επούλωσης των πληγών που προκαλούνται στην κοινωνία.
Συμπερασματικά, για να το πούμε και πιο απλά, ο Μητσοτάκης παρουσιάζει στον ελληνικό λαό ένα αγνό παρθένο ελαιόλαδο, λέγοντας ότι η τιμή του είναι στα 10,00 ευρώ, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης, προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι το… δικό τους λάδι, κοστίζει μόλις 4 ευρώ! Μόνο που αυτό είναι νοθευμένο και όποιος το… φάει παθαίνει ζημιά! Γιατί ο λαϊκισμός και ανευθυνότητα στην πολιτική είναι σαν το νοθευμένο λάδι. Όποιος το πιει δηλητηριάζει τον οργανισμό του…
