Χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στη γενική συνέλευση του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών υπογράμμισε την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας
Στην ομιλία του υπενθύμισε την ανάγκη για απόρριψη των απλοϊκών λύσεων και… αυταπατών, “φωτογραφίζοντας” την επιστροφή του… ανύπαρκτου Τσίπρα μέσω της ίδρυσης αρχηγικού κόμματος σε δεύτερο χρόνο.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Το πολιτικό περιβάλλον εξακολουθεί να είναι θετικό για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, παρά τη μεγάλη φθορά που έχουν υποστεί αμφότεροι. Αυτό οφείλεται στα επιτεύγματα των τελευταίων ετών.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπενθύμισε στους παριστάμενους ότι η Ελλάδα δανείζεται φθηνότερα από πολύ ισχυρότερες χώρες του πλανήτη και περιέγραψε το πλαίσιο πάνω στο οποίο έχει βασιστεί το ελληνικό success story. Από την παρούσα στήλη, αναφερόμαστε διαρκώς στα κεκτημένα που συνθέτουν τη μεγάλη εικόνα για τη χώρα και δεν θα βαρεθούμε να τα υπενθυμίζουμε. Το δημόσιο χρέος καλπάζει στον… κατήφορο και αν όλα πάνε καλά, το 2030 θα είμαστε κοντά στο 100% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος, όταν το 2020 λόγω και της βαθιάς ύφεσης που προκάλεσε η πανδημία, είχαμε βρεθεί στο 210% του ΑΕΠ! Τέτοια ανατροπή δεν θα έχει κανένα ιστορικό προηγούμενο σε ολόκληρο τον πλανήτη και θα συνιστά ένα γεγονός μοναδικό για τη χώρα μας.
Επιπλέον, η ελληνική οικονομία παρουσιάζει πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα σε περιβάλλον διαρκούς μείωσης των φόρων, οι τιμές των ακινήτων κινούνται σε ιστορικό υψηλό, το Χρηματιστήριο Αθηνών έχει επιστρέψει στα υψηλά 14 ετών, η ανεργία κατρακυλάει προς το 7%, έχουμε πάρει την επενδυτική βαθμίδα και έτσι όπως πάμε θα βρεθούμε μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια στις υψηλές αξιολογήσεις της κλίμακας αξιόχρεου Α.
Όλα τα παραπάνω επιτεύγματα έχουν βασιστεί στην πολιτική σταθερότητα κατά την τελευταία εξαετία και φυσικά στην αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης, η οποία μάλιστα, αντιμετώπισε πρωτοφανείς κρίσεις (πανδημία, ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός, τουρκική απειλή). Η Ελλάδα θωρακίζεται οικονομικά, εξοπλίζεται στρατιωτικά και αυτό οι αγορές το βλέπουν. Διαπιστώνουν ότι στην πράξη έχουμε επιτύχει πράγματα που δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν άλλες οικονομίες, λαμβάνοντας υπόψιν τη χαμηλή αφετηρία εκκίνησης την περίοδο των μνημονίων.
Παράδειγμα προς μίμηση η Ελλάδα
Η χώρα μας αποτελεί σήμερα παράδειγμα προς μίμηση κάτι που αποτυπώνεται τόσο στις δηλώσεις Ευρωπαίων και άλλων αξιωματούχων, όσο και στις αναφορές του διεθνούς τύπου.
Την ίδια στιγμή, η Γαλλία βρίσκεται σε πολιτική περιδίνηση, η οποία στοιχίζει οικονομικά. Η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης έχει μπει σε τροχιά υποβαθμίσεων του αξιόχρεου της, που με τη σειρά τους μπορεί να προκαλέσουν μια σοβαρή οικονομική κρίση, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον πλανήτη, μέσω της ενεργοποίησης του ντόμινο. Αλλά και η Γερμανία, ετοιμάζεται να εισέλθει σε ένα εσωτερικό μνημόνιο, καθώς ο Καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς έχει προειδοποιήσει ότι ο γερμανικός λαός ζει πάνω από τις δυνατότητες του και έχουν εξαντληθεί τα δημοσιονομικά όρια και περιθώρια.
Η παραπάνω γενική εικόνα έχει την αξία της για να καταλάβουμε που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα και τι συμβαίνει στην Ευρώπη και τον διεθνή περίγυρο. Ο Μητσοτάκης παίζει… μπάλα μόνος του, καθώς οι πολιτικοί αντίπαλοι του είναι σαν να μην υπάρχουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός κάνουν… περίπατο. Στο… τερέν δεν έχει κατέβει άλλη ομάδα, οπότε η κυβέρνηση μπορεί να κάνει απερίσπαστη την… προπόνηση της! Ωστόσο, διαπιστώνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά…
Κάτι τρέχει…
Η κυβέρνηση φαίνεται ότι σε πολλά θέματα κινείται πίσω από τις εξελίξεις και σύρεται από αυτές.
Στην αρχή διαπιστώνει, αλλά στη συνέχεια εμφανίζεται ως απολογούμενη. Δεν επιτίθεται, αλλά αμύνεται. Δεν προνοεί, αλλά τρέχει ασθμαίνοντας πίσω από πολλά θέματα που προκύπτουν. Αυτό δεν υπήρχε στην πρώτη θητεία της, όπου είχε να αντιμετωπίσει τεράστιες προκλήσεις. Πολλοί λένε, ότι ο Μητσοτάκης είχε ένα σπουδαίο βοηθό προπονητή, τον ανιψιό Γρηγόρη Δημητριάδη, ο οποίος ήξερε να κοουτσάρει την ομάδα και να μην βαράει ο καθένας τον δικό του σκοπό, ούτε να πετάει την μπάλα στην… εξέδρα! Ήταν ο… Τοπαλίδης που βρισκόταν στο πλευρό του Ρεχάγκελ και συνέβαλε καθοριστικά για να σηκώσουμε την “κούπα” του Euro 2004!
Σήμερα, όμως δεν υπάρχει ο Γρηγόρης Δημητριάδης και είναι πολλοί αυτοί που επιθυμούν διακαώς την επιστροφή του. Ωστόσο, στη ΔΕΘ, ο Μητσοτάκης απέρριψε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, βάζοντας σε σκέψεις πάρα πολλούς. Αφού λοιπόν ο πρωθυπουργός δεν θέλει πίσω τον ανιψιό του, τότε οφείλει να συντονιστεί καλύτερα με τους υπολοίπους που βρίσκονται στο επιτελείο του, αν θέλει να γίνει πράξη η ευχή του για διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας και μετά τις εκλογές του 2027. Δεν μπορεί να συνεχιστούν τα φάλτσα σε ζητήματα που αφορούν την ακίνητη περιουσία και τον αγροτικό κόσμο, όπου εντοπίζονται σοβαρότατες δυσλειτουργίες και αστοχίες.
Το μέτωπο με τους αγρότες και η εφαρμογή πρωτόγνωρων μέτρων για την εγχώρια ελαιοπαραγωγή, με την οποία σχετίζεται η μισή Ελλάδα, δημιουργούν σοβαρές ενστάσεις, σχετικά με το αν η κυβέρνηση έχει καταλάβει με ποιους τα βάζει. Το ίδιο συμβαίνει και με την ακίνητη περιουσία, όπου δικαστικές αποφάσεις ακυρώνουν επενδύσεις και αφήνουν… σύξυλους τους μικροϊδιοκτήτες ακινήτων. Αν ο Έλληνας μικροϊδιοκτήτης αισθανθεί ότι η περιουσία του μετατρέπεται από αξιοποιήσιμη σε αδρανή, δεν θα το… ξεχάσει, όταν έρθει η ώρα της κάλπης! Για να μην επεκταθούμε περαιτέρω σχετικά με τα μέτρα περιορισμού της βραχυχρόνιας μίσθωσης, η οποία ευθύνεται σε πολύ μικρό ποσοστό για τα υψηλά ενοίκια, αλλά τα μέτρα περιορισμού της από την κυβέρνηση, είναι δυσανάλογα αυστηρά.
Τα παραπάνω είναι μερικά ενδεικτικά… μέτωπα που έχει ανοίξει η κυβέρνηση, τα οποία με τον μεγεθυντικό φακό της ακρίβειας, μετατρέπονται σε σοβαρό πρόβλημα για την ίδια και τον Μητσοτάκη. Μάλλον κάτι δεν πάει καλά και οι αποφάσεις της διώχνουν εν πολλοίς κόσμο που την ψήφισε, χωρίς να υπάρχει καμία προσδοκία για να κερδίσει έστω και ένα ελάχιστο ποσοστό από αυτούς που δεν την ψηφίζουν.
Εθνική υπόθεση που βρίσκεται στα χέρια του…
Ο Μητσοτάκης οφείλει να λάβει τα μέτρα του και να μην… αναστήσει πολιτικά “ζόμπι”, τα οποία “σπρώχνει” η διαπλοκή, αδιαφορώντας αν θα προκληθεί ζημιά στη χώρα.
Κάποιοι έχουν βαλθεί να ρίξουν τον Μητσοτάκη, αλλά κάτι τέτοιο φαίνεται δύσκολο, χωρίς να είναι όμως ακατόρθωτο. Κάποιοι διαπλεκόμενοι θέλουν να είναι… μοναχοφάηδες ή αισθάνονται αποκλεισμένοι ή ακόμη είναι και διωκόμενοι. Βγαίνουν στον Μητσοτάκη από… αριστερά και ρίχνουν ως τελευταίο -και μάλλον καμένο- χαρτί τον Τσίπρα, μπας και μπορέσει να επιστρέψει στα πολιτικά πράγματα το… 2031!
Το μεγάλο στοίχημα είναι να φτάσουμε έως το 2031 και να έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που έχει θέσει η σημερινή κυβέρνηση. Η πολιτική σταθερότητα έως τότε είναι ένα ενδιάμεσο στάδιο στη μεταμνημονιακή εποχή, καθώς μετά η χώρα θα εισέλθει σε μια παρατεταμένη περίοδο αυξημένων υποχρεώσεων. Μην ξεχνάμε ότι από το 2031-2032 πρέπει να επιστρέψουμε σταδιακά τα δάνεια των 240 δισ. ευρώ που λάβαμε από τους Ευρωπαίους εταίρους-πιστωτές για να μην καταρρεύσουμε. Δεν ξέρουμε εάν τότε θα είναι στα πράγματα ένας σοβαρός Τσίπρας ή θα ξαναμπλέξουμε σε περιπέτειες. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι έως το 2031, η έννοια της πολιτικής σταθερότητας είναι συνυφασμένη με την παρουσία της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση και του Μητσοτάκη στην πρωθυπουργία. Είναι ένα κορυφαίο εθνικό ζήτημα. Μια κορυφαία εθνική υπόθεση.
Όμως, η πολιτική σταθερότητα είναι καθαρά στα χέρια του σημερινού πρωθυπουργού, ο οποίος πρέπει να αναδιπλωθεί και να λάβει ρεαλιστικές αποφάσεις σε ζητήματα όπου έχουν γίνει πολλά… φάλτσα και ταυτόχρονα είναι στα πολύ υψηλά ενδιαφέροντα της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος. Ο ίδιος ξέρει τι έχει γίνει λάθος, ποιους πρέπει να παραμερίσει και με ποιους να προχωρήσει στην επόμενη φάση.
Η αποφυγή και της παραμικρής… ανοησίας έχει πολύ μεγάλη σημασία, αν ο Μητσοτάκης θέλει να παραμείνει ο εγγυητής της πολιτικής σταθερότητας με συνοδοιπόρους όσους αντιλαμβάνονται πώς πρέπει να παιχτεί το πολιτικό παιχνίδι με βάση τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η χώρα. Αν ο Μητσοτάκης δεν κάνει όσα πρέπει, θα είναι ο μοιραίος πολιτικός που θα έχει σπαταλήσει τη μεγάλη ευκαιρία για τη διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα. Οφείλει να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές όπου διαπιστώνει ότι γίνονται… ανοησίες. Μόνο έτσι θα μπορέσει να ξανακερδίσει μεγάλα κοινά, ακολουθώντας μια πολιτική που θα έχει φιλελεύθερο και δεξιό πρόσημο, χωρίς να αφήνει στην άκρη, τις αξίες και τον ρεαλισμό του κεντρώου χώρου.
Κυριάκο, η πολιτική σταθερότητα είναι αποκλειστικά δική σου υπόθεση και μόνο εσύ μπορείς να τη διασφαλίσεις. Γιατί αν σπαταλήσεις το πολύτιμο κεφάλαιο των τελευταίων ετών, τότε, χαιρετίσματα και καλά… κρασιά!
