Η επίσκεψη του Ερντογάν στην Ελλάδα δίνει την αίσθηση για μια νέα σελίδα στις ελληνοτουρκικές θέσεις, ενώ ο “Σουλτάνος” δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεται εγκλωβισμένος στα μεγαλύτερα αδιέξοδα της υπερ-εικοσαετούς θητείας του.
ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
Βρίσκεται απομονωμένος από τη Δύση, καλείται να τα βρει με την Ελλάδα αν θέλει να έχει ευρωπαϊκή προοπτική ο τουρκικός λαός και γνωρίζει πολύ καλά ότι η χώρα μας δεν αποτελεί πεδίο, όπου θα μπορεί να κάνει… ασκήσεις ψυχολογικού πολέμου.
Ο Ερντογάν εκτός από τη διπλωματική του περιθωριοποίηση, δείχνει απογοητευμένος από την αλλαγή των συσχετισμών στις στρατιωτικές ισορροπίες στο Αιγαίο, μετά την απόκτηση των “Ραφάλ” από την Ελλάδα. Τα σχέδια του για τη “Γαλάζια Πατρίδα” ήταν ένα προεκλογικό πυροτέχνημα και η επόμενη μέρα της νέας θητείας του, τον αναγκάζει να προσγειωθεί στην πραγματικότητα.
Η τουρκική οικονομία αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα. Ο Ερντογάν μετά τη νίκη του στις εκλογές του περασμένου Μαΐου, αποφάσισε να λειτουργήσει με πιο ορθολογικό τρόπο. Εγκατέλειψε τις ανορθόδοξες πρακτικές της μείωσης των επιτοκίων στο 8,5% με τον πληθωρισμό στο 60% (ανεπίσημα πάνω από 100%). Η τουρκική λίρα αποχαιρετά το 2023 με υποχώρηση της τάξης του 35%, ενώ ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας έχει αυξήσει τα επιτόκια στο 40%! Η έκθεση στο τουρκικό χρέος αυξάνεται και οι επενδυτές έχουν εκτεθεί σε μεγαλύτερο ρίσκο.
Ο Ερντογάν έχει έρθει αντιμέτωπος με την εφιαλτική οικονομική πραγματικότητα, η οποία επιδεινώθηκε θεαματικά μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στην Νοτιοανατολική Τουρκία. Η διπλωματία των σεισμών λειτουργεί αναγκαστικά ως… ηλεκτροσόκ για τον Ερντογάν, ο οποίος υποχρεωτικά πρέπει να αναδιπλωθεί. Πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ΗΠΑ και της Ευρώπης, προσεγγίζοντας την Ελλάδα. Πρέπει να κόψει τα πολλά… σούρτα φέρτα με τον Πούτιν γιατί μόνο να χάσει έχει. Πρέπει να συνεχίσει την προσπάθεια προσέγγισης με την Αίγυπτο και πρέπει να το πάρει… αλλιώς στην περίπτωση του Ισραήλ, μετά απ΄ όσα έχει εκστομίσει για τον Νετανιάχου. Επιπλέον, η κατάσταση στην Ελλάδα έχει αλλάξει και η Αριστερά ως αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας, έχει εξαφανιστεί. Αυτά που ήξερε με τον Τσίπρα, πρέπει να τα ξεχάσει.
Ο Ερντογάν, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι με όλα τα εξωτερικά μέτωπα ανοικτά, δεν θα τον σώσουν τα “πετροδολάρια” των Εμίρηδων του Κατάρ, οι οποίοι, λέγεται ότι έχουν ζητήσει ως αντάλλαγμα τα τουρκικά παράλια, που αποτελούν “φλέβα χρυσού”, λόγω του τεράστιου τουριστικού ενδιαφέροντος. Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν θέλει να εγκλωβιστεί μέσω μιας οικονομικής βοήθειας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ή την Ευρώπη, γιατί ξέρει ότι αυτή θα σηματοδοτήσει συνεχείς υποχωρήσεις στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική άμυνας και εξοπλισμών. Ποντάρει σε μια αλλαγή των συσχετισμών στις ΗΠΑ, με την επιστροφή του Τραμπ, αλλά το σκηνικό έχει αλλάξει και δεν είναι όπως πριν. Τώρα υπάρχει ο… φίλος Μητσοτάκης με τον οποίο πρέπει να συζητήσει, θέλει δεν θέλει. Επιπλέον, έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει Τσίπρας και δεν πρόκειται να υπάρξει για πάρα πολλά χρόνια ακόμη.
Το ζήτημα της οικονομίας αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση για την Τουρκία. Ο Ερντογάν είναι ο αναγεννητής της τουρκικής οικονομίας από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, αλλά κινδυνεύει να είναι αυτός που μπορεί να γράψει με… μαύρα γράμματα την οριστική κατάρρευση της. Θα επιστρέψει εκ των πραγμάτων σε μια πιο ορθολογική βάση. Θα πρέπει να ξεχάσει τους τσαμπουκάδες και τα… νταηλίκια για το Αιγαίο. Αν δεν ανακάμψει οικονομικά η Τουρκία, κανείς δεν θα παίρνει στα σοβαρά τα… κόλπα του Ερντογάν. Εν τέλει, η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, που προκάλεσε εκτίναξη του ενεργειακού κόστους και των τροφίμων, ήταν αυτή που έφερε την οικονομία σε αδιέξοδο. Και όταν είσαι αδύναμος οικονομικά, τότε είσαι και εύκολα προβλέψιμος ως προς τις υποχωρήσεις. Η Ελλάδα κινείται σε διαφορετική ρότα. Έχει βελτιώσει θεαματικά τις οικονομικές προοπτικές και έχει πρόσωπο. Μετά τα “πέτρινα” μνημονιακά χρόνια, ξέρει να επιτυγχάνει δημοσιονομικούς και μακροοικονομικούς στόχους, αλλά παράλληλα μπορεί να ενισχύει το οπλοστάσιο της.
Ο Ερντογάν μάλλον έχει συνειδητοποιήσει ότι με τα χάλια που παρουσιάζει η οικονομία του, δεν μπορεί να κάνει… μαγκιές. Η ανάγκη για την ανάταξη της οικονομίας, τον αναγκάζει να αναζητήσει διεθνή στήριξη. Όσο θα βρίσκεται οικονομικά με την… πλάτη στον τοίχο, τόσο δύσκολη θα είναι η προσπάθεια επίδειξης γεωπολιτικής ισχύος στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Οι καιροί άλλαξαν και μάλιστα κατά τρόπο ανέλπιστο για τον “Σουλτάνο”…
