Η χθεσινή συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον ΣΚΑΪ και τη δημοσιογράφο Σία Κοσιώνη, έβγαλε… ζουμί και ταυτόχρονα δημιούργησε προβληματισμό σε σχέση με τις προσεχείς εκλογές και την ύψιστη διακύβευση της πολιτικής σταθερότητας
Κατ΄ αρχάς για τα εθνικά θέματα, ο Πρωθυπουργός διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα δεν συζητά για κυριαρχικά της δικαιώματα της με την Τουρκία, ενώ έριξε και ένα “καρφί” για τη διακυβέρνηση της ΝΔ την περίοδο 2004-2009, καθώς ο ίδιος δεν… θυμάται να έχει αναληφθεί κάποια πρωτοβουλία για τα ελληνοτουρκικά.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Κατά τα λοιπά, για τον ΟΠΕΚΕΠΕ “το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο”, το πακέτο των ελαφρύνσεων αποτελεί… επτασφράγιστο μυστικό, ενώ οι Σαμαράς και Τσίπρας μπορούν να κάνουν κόμμα και… απόκομμα και να εκτεθούν στο εκλογικό σώμα, αν έχουν τα… κότσια.
Το σημείο όπου για ακόμη μία φορά προκάλεσε εύλογο προβληματισμό ήταν η ερώτηση της δημοσιογράφου Σίας Κοσιώνη, σχετικά με τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, αλλά πολύ περισσότερο με την επόμενη μέρα. Όπως απάντησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτές θα γίνουν την άνοιξη του 2027 (δηλαδή, Μάρτιο ή Απρίλιο) και μάλιστα με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα έχουμε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, ενώ η χώρα πρέπει να έχει οπωσδήποτε ορκισμένη κυβέρνηση μέσα στον Ιούνιο, καθώς από την 1η Ιουλίου 2027 αναλαμβάνουμε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλοι αντιλαμβανόμαστε τι θα σήμαινε για τη χώρα να είναι ένα… ακυβέρνητο καράβι, όταν μετά από 14 χρόνια θα έχουμε μία ακόμη ευκαιρία να αφήσουμε το δικό μας αποτύπωμα στα ευρωπαϊκά δρώμενα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Η επίτευξη αυτοδυναμίας θεωρείται ακατόρθωτη στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση, οπότε αναγκαστικά θα πάμε και σε δεύτερη, όπου μάλλον θα προκύψει το ίδιο αποτέλεσμα. Δηλαδή, πρώτη η Νέα Δημοκρατία, αλλά και πάλι χωρίς αυτοδυναμία. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά, ιδίως αν λάβουμε υπόψιν μας την αποστροφή Μητσοτάκη ότι παραδείγματος χάρη, περιμένει προτάσεις για τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής από κόμματα που έχουν κυβερνήσει. Αν λάβουμε υπόψιν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυβερνήσει, αλλά αποτελεί κόμμα που βρίσκεται εκτός κυβερνητικών διεργασιών, τότε ο Μητσοτάκης θα μπορεί να συνομιλήσει μόνο με το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρουλάκη.
Φαινομενικά, η σημερινή εικόνα αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο κομμάτων μπορεί να μην παραπέμπει σε κάποια μελλοντική συνεργασία, ωστόσο, υπάρχει το προηγούμενο της περιόδου Μαίου 2012-Ιανουαρίου 2015 με τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (Σαμαρά-Βενιζέλου). Το 2027 το ΠΑΣΟΚ μπορεί να μπει στο παίγνιο της εξουσίας μετά από 13 χρόνια, καθώς δύσκολα η Νέα Δημοκρατία θα έχει αυτοδυναμία, οπότε θα χρειαστεί τη… βοήθεια του για τη συγκρότηση κυβέρνησης. Αφήστε που ο διεθνής παράγοντας θα ενεργοποιήσει όλα τα μέσα πίεσης για να πείσει το ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί με τη ΝΔ. Όμως, γιατί ο Μητσοτάκης δείχνει να μη θέλει την αυτοδυναμία το 2027; Είναι ένα εύλογο ερώτημα, το οποίο όμως μπορεί να απαντηθεί σχετικά… εύκολα.
Ο Μητσοτάκης δεν θέλει να πάρει την αποκλειστική ευθύνη για αλλαγές οι οποίες έχουν πολιτικό κόστος. Μία από αυτές είναι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, που θα πατήσουν στα ήδη αυξημένα όρια της εποχής ΣΥΡΙΖΑ-Κατρούγκαλου. Το ασφαλιστικό σύστημα συνιστά διαρκή απειλή για το δημόσιο χρέος, λόγω του δημογραφικού προβλήματος, οπότε πρέπει να γίνουν παρεμβάσεις, τόσο στο επίπεδο των ορίων ηλικίας, όσο και στο ύψος των συντάξεων. Το κατώτατο όριο από τα 62 θα αυξηθεί στα 63,5 έτη και το ανώτατο από τα 67 θα πάει στα 68,5 έτη. Ας λάβουμε υπόψιν ότι αυτή τη στιγμή, η συζήτηση που γίνεται μέσα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφορά την αύξηση του ορίου ηλικίας για την πλήρη σύνταξη στα 70 έτη, μετά από 45 χρόνια δουλειάς! Μια τέτοια απόφαση θα ήταν πολιτικά επιζήμια να ληφθεί από ένα και μόνο κόμμα. Για τον λόγο αυτό ο Μητσοτάκης θέλει να βάλει στο παιχνίδι της συγκυβέρνησης το ΠΑΣΟΚ. Ο ίδιος θα μπορούσε να έχει μία τρίτη θητεία και μετά να αναλάβει κάποιον “ειδικό ρόλο” μέσα στην Ευρώπη, έχοντας όλες τις καλές συστάσεις για την αναμόρφωση της Ελλάδος και το success story στην οικονομία.
Μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν θα έχει όμως ως αποστολή την αλλαγή των όρων του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά μάλλον θα κληθεί να λάβει δύσκολες αποφάσεις και στα εθνικά θέματα, ιδίως σε αυτά που άπτονται των σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας. Ο Μητσοτάκης δεν θέλει να επωμιστεί ένα δυσβάστακτο βάρος, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε κάθετη πτώση τη ΝΔ στις εκλογές του… 2031! Επιπλέον, η λήψη επώδυνων μέτρων από μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, δεν θα αφήσει αλώβητο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπου θα υπάρξουν ανακατατάξεις και ανατροπές.
Ο Μητσοτάκης εξελίσσεται σε καταλυτικό παράγοντα της αναδιαμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, συμπιέζοντας το ΠΑΣΟΚ, το οποίο υπό τις πιέσεις του διεθνούς παράγοντα, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποφύγει τη συμμετοχή του στην ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών, καθώς δεν υπάρχει κάποιος άλλος… διαθέσιμος! Μια τέτοια κίνηση μπορεί να είναι πολύ πιο επιζήμια για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο μπορεί να… χαθεί οριστικά. Δηλαδή, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Από τη μία πλευρά της… ζυγαριάς θα υπάρχει η πίεση του διεθνούς παράγοντα και η επιστροφή στη διακυβέρνηση της χώρας μετά από απουσία 13 ετών και από την άλλη, η λήψη αποφάσεων που θα έχουν πολιτικό κόστος.
Η πιθανότατη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αποτελεί τον… πειρασμό για τον τυχοδιώκτη Τσίπρα, ο οποίος, θέλει να προχωρήσει στην ίδρυση κόμματος, βλέποντας όμως, το… 2031 και όχι το 2027! Θεωρεί δηλαδή, ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα λάβουν πολύ σκληρές αποφάσεις στην οικονομία και στα εθνικά θέματα, οπότε, μπορεί ο κόσμος να τον δει ως… σωτήρα! Σκεφτείτε μόνο τι θα σημάνει μια επιστροφή Τσίπρα το 2031, όταν η Ελλάδα θα αρχίσει να εξοφλεί τα 220 δισ. ευρώ των μνημονίων!
Η πολιτική σταθερότητα των τελευταίων 6 ετών αποτέλεσε τη βάση για το ελληνικό success story, που αποτελεί σημείο αναφοράς για τους διεθνείς θεσμούς και τις αγορές. Το ρίσκο της μη αλλαγής του εκλογικού νόμου είναι μεγάλο και πιθανότατα θα κλονίσει την πολιτική σταθερότητα στη χώρα, ακόμη και αν προκύψει μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Οι μετακινήσεις στελεχών αλλά και ψηφοφόρων και η αναζήτηση νέων ισορροπιών στο πολιτικό σκηνικό, μπορεί να δημιουργήσουν… ανεπιθύμητες καταστάσεις το 2031. Αν τότε γίνει κάποιο “ατύχημα” όπως το 2015, η Ελλάδα θα βρεθεί μπροστά σε μια νέα κρίση χρέους.
Οι αγορές, εφόσον δεν υπάρχει κάποιο φερέγγυο πρόσωπο στην εξουσία, θα αρχίσουν να αμφιβάλλουν για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και θα ζητούν νέα διαπραγμάτευση για τη διευθέτηση του. Και τότε οι αποφάσεις θα είναι τρις χειρότερες, γιατί δεν θα υπάρχει Μητσοτάκης! Η κυβέρνηση που θα προκύψει το 2027, θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή, με αποφάσεις που θα έχουν πολιτικό κόστος, οι οποίες δεν ξέρουμε με ποιον τρόπο θα… οπλίσουν τα χέρια των ψηφοφόρων το 2031! Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Μητσοτάκης έχει στο μυαλό του ένα πράγμα: οδήγησε ένα κόμμα στο 41% και δεν θα ήθελε να είναι αυτός που θα το στείλει στο… 11%!!!
