Το αδιαμφισβήτητο success story της Ελλάδας και τα μεγέθη-καθρέφτες, φαίνεται ότι… εξοργίζουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία έχουν ρίξει “λευκή πετσέτα” στα ζητήματα υψηλής πολιτικής και οικονομίας.
Με σπασμωδικές κινήσεις προσπαθούν να κάνουν θόρυβο, όπως οι άδειοι… τενεκέδες! Το είδαμε με όσα ανυπόστατα διέδιδαν για την τραγωδία των Τεμπών, με τις ανοησίες για το φωτεινό… παπούτσι της Adidas πάνω από την Ακρόπολη, που ήταν κάτι χιλιόμετρα μακριά, με την “πατάτα” που έκαναν στην υπόθεση της Αγίας Αικατερίνης του Σινά και αλλού.
Γράφει ο Λουκάς Γεωργιάδης
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχοντας χάσει το στοίχημα της υπεύθυνης διακυβέρνησης μέσα από τη διατύπωση ορθολογικών προτάσεων και την κατάθεση μετρήσιμων πολιτικών, διαπράττουν ακόμη μεγαλύτερα λάθη.
Έτσι, βλέπουμε τα κόμματα του αριστερού χώρου να συντάσσονται με τους μπαχαλάκηδες των πανεπιστημίων, εκφράζοντα την άρνηση τους στα νομοθετικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση για το ξεκαθάρισμα της κατάστασης. Επιπλέον, τα κόμματα αυτά παραμένουν δέσμια του κρατισμού και θεωρούν ότι στο Δημόσιο είναι όλα… τέλεια, οπότε δεν χρειάζεται αξιολόγηση, αλλά ούτε και απόλυση αυτών που δεν είναι ικανοί. Τα κόμματα που προέρχονται από τη μήτρα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μας ενδιαφέρουν ως προς τις θέσεις που εκφράζουν και προφανώς δεν μας εκπλήσσουν. Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ, ως πρώην υπεύθυνο κόμμα εξουσίας, πρέπει να είναι απέναντι στους μπαχαλάκηδες, αλλά και σε αυτούς που θεωρούν ότι επειδή είναι μόνιμοι στο Δημόσιο, οφείλουμε να τους κάνουμε και… τεμενάδες! Η αναθεώρηση του σχετικού άρθρου του Συντάγματος απαιτεί και τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ. Αν δεν τις δώσει, τότε κακό του κεφαλιού του…
Από την άλλη πλευρά, τα κόμματα που αντιπολιτεύονται τη Νέα Δημοκρατία εκ δεξιών, στηρίζουν σταθερά τη Ρωσία, δεν βρίσκουν ούτε μία λέξη καταδίκης των επιθέσεων της κατά αμάχων, μιλούν μονίμως για υποχωρήσεις με την Τουρκία, δεν βρίσκουν μια καλή κουβέντα για τους εξοπλισμούς με υπερ-σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη, τελευταίου τύπου φρεγάτες και προωθημένα πυραυλικά συστήματα. Δηλαδή, κάνουν τα ίδια με τους προερχόμενους από την Αριστερά, με τη μόνη διαφορά, ότι τα πιο δεξιά κόμματα τάσσονται υπέρ του ξεκαθαρίσματος της κατάστασης στα πανεπιστήμια και την πάταξη της εγκληματικότητας.
Γενικά, η κατάσταση στα κόμματα της αντιπολίτευσης ευνοεί την πορεία της χώρας σε περιβάλλον σταθερότητας, καθώς αναδεικνύει την ανωτερότητα Μητσοτάκη και την κατωτερότητα όλων των πολιτικών αντιπάλων του. Απελπισμένοι και γραφικοί πρώην ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στοιχίζονται με την Κωνσταντοπούλου, θεωρώντας ότι μία… απρόβλεπτη περσόνα μπορεί να απειλήσει τον Μητσοτάκη. Από την άλλη, ούτε οι μισοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ δεν θεωρούν τον Ανδρουλάκη ως εναλλακτική λύση για τη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ μερικοί γραφικοί και “ψεκασμένοι” βλέπουν ως καταλληλότερους τον Βελόπουλο, τον Φάμελλο, τον Κουτσούμπα και τον Κασσελάκη! Και κάπου εδώ η… σεμνή κωμωδία λαμβάνει τέλος!
Μέσα σε όλα αυτά, έχουμε και πρώην πρωθυπουργούς οι οποίοι… ονειρεύονται κόμματα και… δυναμική επιστροφή για να “χτυπήσουν” τον Μητσοτάκη! Για παράδειγμα, το ενδεχόμενο επιστροφής του Τσίπρα ως ηγέτη ενός νέου κόμματος θα ήταν… χαράς ευαγγέλιο για τον Μητσοτάκη, καθώς τις τελευταίες δύο φορές που αναμετρήθηκαν οι δυο τους στις εκλογές Μαΐου και Ιουνίου του 2023, οι διαφορές ήταν 20,72 και 22,72 ποσοστιαίες μονάδες, αντίστοιχα. Μια επανεμφάνιση Τσίπρα θα ισχυροποιούσε περαιτέρω τον Μητσοτάκη, καθώς ο κόσμος περιμένει στη… γωνία για να ξανατιμωρήσει όποιον δεν σέβεται την ετυμηγορία του. Ιδίως, όταν αυτή είναι κατηγορηματική και δεν επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης…
Όσο για τον… ταλαίπωρο Σαμαρά, η ηλικία του αλλά και ο περιορισμένος βαθμός διείσδυσης στη Νέα Δημοκρατία, αλλά και στην κοινωνία, δεν αποτελούν εχέγγυα για τη δημιουργία ενός κόμματος. Το μίσος για τον Μητσοτάκη είναι έκδηλο και ξεχειλίζει, αλλά πιστεύουμε ότι δεν θα θελήσει να κάνει ζημιά στη χώρα, ρίχνοντας τη σημερινή κυβέρνηση. Άλλωστε, αυτοί που ενδεχομένως θα μπορούσαν να τον ακολουθήσουν, απλά θα έβαζαν “ταφόπλακα” στο πολιτικό τους μέλλον. Η περίπτωση του Γιώργου Παπανδρέου και του ΚΙΔΗΣΟ είναι ενδεικτική σχετικά με το τι θα μπορούσε να… πετύχει ο πρώην πρωθυπουργός. Δυστυχώς, οι εμμονές του και οι συνεχείς προσπάθειες υπονόμευσης της Νέας Δημοκρατίας μέσα από απανωτές… γκάφες, τείνουν να μηδενίσουν και τα τελευταία αποθέματα της όποιας υστεροφημίας είχε “χτίσει”…